Άλλος ένας ύπνος μαρτυρικός, άλλο ένα σετ εφιάλτες, άλλο ένα μπαράζ ξυπνημάτων ανα μια ώρα...
Μαρτύριο κυριολεκτικό και η σωτηρία μου πουθενά. Ας μου πάρουν την ψυχή οι Θεοι να ησυχάσω επιτέλους.
Αλλά αν υπήρχαν Θεοι θα με άφηναν να βασανίζομαι έτσι; Όχι... Ούτε Θεοι υπάρχουν...
Ένα κουμπάκι να είχα, μια μηχανή του χρόνου, ένα μαγικό ραβδί, να επιστρέψω στην Άνοιξη γιατί ειν' το Καλοκαίρι μου πικρό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.