Ρεμπέτικο

[parafernalia]

 

[glayki]

 

[parafernalia]

 

[Υδροχόος]

 

[parafernalia]

 

[Υδροχόος]

 

[glayki]

Συγκλονιστική αυτή η γυναίκα

 

[Nascentes morimur]

Ενα νήμα κάπως αδικημένο θα έλεγα....


Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω,
να κάθουμαι τεμπέλικα, να τρώω και να πίνω
βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω.

Και ν’ ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω
να τους πατώ τον άργιλε και να τους μαστουριάζω
Και ν’ ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω.

 

[parafernalia]

Βοήθεια μας...

 

[Nascentes morimur]

Spoiler: Α. Κωστής

«Α. Κωστής»: Ο μυστηριώδης και άγνωστος μποέμ ρεμπέτης του Μεσοπολέμου που το περιοδικό Rolling Stone έβαλε στις λίστες του...
Γεννήθηκε πριν από 118 χρόνια στο χωριό Μπολάτι Κορινθίας από μεσοαστική οικογένεια. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Κόρινθο και ήρθε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα κιθάρας και έτσι τον απορρόφησε η μουσική.
Εργάστηκε σε εφημερίδες ως αρθρογράφος και σκιτσογράφος, αλλά και ως ηθοποιός. Συνάδελφός του και φίλος, στην εφημερίδα «Πρωία», ήταν μάλιστα ο Κώστας Βάρναλης.
Το 1920 γίνεται μέλος της περίφημης «Μάντρας» του Αττίκ και συνεργάτης του διάσημου συνθέτη. Εκεί δημιουργεί το δικό του 8μελές συγκρότημα με χαβάγιες, τα «Άσπρα πουλιά»· ονομάστηκαν έτσι επειδή έπαιζαν πάντα ντυμένοι στα άσπρα. Χρησιμοποιώντας το "ελαφρό" τραγούδι, γυρίζουν τα πάλκα και τις θεατρικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα κάνοντας ταυτόχρονα επιθεώρηση, με μεγάλη επιτυχία. Το συγκρότημά του υπήρξε φυτώριο και για άλλα πολύ μεγάλα ονόματα της μουσικής και του τραγουδιού, όπως η Δανάη Στρατηγοπούλου και ο Νίκος Γούναρης. Εκεί άρχισε την καριέρα του σαν κιθαρίστας και ο Μανώλης Χιώτης.
Στις αρχές του 1930 και σε ηλικία 25 ετών, ηχογραφούν στην Αθήνα με προτροπή του Τέτου Δημητριάδη για την Αμερικάνικη αγορά, για λογαριασμό της RCA Victor, και φωνογραφούν μαζί μια δωδεκάδα «αδέσποτων μάγκικων» τραγουδιών. Δωδεκάδα ιστορικά ρεμπέτικα, που τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα ο ίδιος με συνοδεία και δεύτερης κιθάρας. Το ποιος ήταν ο δεύτερος κιθαρίστας παραμένει μυστήριο. Σ' αυτά χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Α. Κωστής». Η χρήση της κιθάρας σ' αυτά τα κλασσικά ρεμπέτικα δείχνει μια δεξιοτεχνία παιξίματος με τα δάχτυλα σε Μικρασιάτικους δρόμους και ασυνήθιστα κουρδίσματα στην αυγή των ρεμπέτικων, πριν την επικράτηση του μπουζουκιού, που για πρώτη φορά ηχογραφείται στην Ελλάδα το 1931. Δεν ήταν παρά το 1932 που ο Βαμβακάρης ξεκινάει την καριέρα του και μετά τον ακολουθούν και άλλοι μεγάλοι όπως ο Παπαϊωάννου, ο Δελιάς ή ο Τσιτσάνης. Για τα επόμενα χρόνια της ζωής του, αλλά και για δεκαετίες μετά τον θάνατό του, μάλλον εσκεμμένα παρέμεινε σιωπηλός σχετικά με τις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις. Έπρεπε να περάσουν 85 χρόνια για να αποκαλυφθεί ότι πίσω από τον Α. Κωστή, ήταν ο Κώστας Μπέζος. Την "αποκάλυψη" δεν την έκανε το Υπουργείο Πολιτισμού ή κάποιος δημόσια επιχορηγούμενος φορέας, αλλά δύο ξένοι που είναι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του. Οι δύο αυτοί "ξένοι" είναι ο Άγγλος ψυχίατρος, Tony Klein και ο Αμερικάνος Gordon Ashworth, και οι δύο μουσικοί ερευνητές.
Στα χρόνια μέχρι τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, ο Κώστας Μπέζος, καταγράφει την Ελλάδα μέσα από τα τραγούδια του. Η πολιτική αλητεία κάθε μορφής, ο κόσμος που ψηφίζει τους βασανιστές του και η έλλειψη αυτοκριτικής είναι τα θέματά του στιχουργικά. Όταν ξεκινάει ο πόλεμος το 1940 ο Μπέζος θα χρησιμοποιήσει την πένα του και με τα αντιφασιστικά του σκιτσάκια γελοιοποιεί τον ίδιο τον Ντούτσε. Μάλιστα ο Μπέζος δημιουργούσε γελοιογραφίες του Μουσολίνι πριν από το 1940, τις οποίες η Μεταξική λογοκρισία που απαγόρευε «καθ' οιονδήποτε τρόπον προσβολή αρχηγών μεγάλων δυνάμεων» έκοβε συνεχώς.
Στις 14 Ιανουαρίου του 1943, μέσα στην πείνα, τις στερήσεις και τις κακουχίες της Γερμανικής Κατοχής, ο φωτεινός Μπέζος ξεψυχά σε ένα υγρό δωμάτιο νοσοκομείου στην Αθήνα από φυματίωση. Ήταν 38 μόλις ετών.
Δύο ημέρες μετά τον θάνατό του, ο Κώστας Βάρναλης τον αποχαιρετά με κείμενο στην εφημερίδα «Πρωία»:
"Μια ζωή, ένα παραμύθι, ένας τάφος. Τι άδικα που χάθηκε μια εξαιρετική καλλιτεχνική ψυχή, ένας θαυμάσιος άνθρωπος, ο τελευταίος της γενεάς των βοημών!"
Το 2017 το περιοδικό "Rolling Stone", συγκαταλέγει ανάμεσα στους 15 καλύτερους δίσκους της χρονιάς για ακρόαση και τον δίσκο του Κώστα Μπέζου "Kostas Bezos and the White Birds".

The White Birds

και δεν πάμε ..?

 

[parafernalia]

Χτυπώ νεκροί κι ανοίχτε μου
να μπω για να σκουπίσω
τον τόπο τον παντονινό
όπου θα κατοικήσω!

Αυτά είναι...

 

[glayki]

 

[Υδροχόος]

 

[Nascentes morimur]

Μα σαν αρχίσουν τη ρακή
ο χρόνος δεν περνά από κει...

​

Spoiler

Στο Μπιτ Παζάρ στην αγορά
μαζεύουν μνήμες και παλιά και τα πουλάνε
Πίνουν καφέ τα πρωινά
στο καφενείο του Μηνά και δε μιλάνε


Μα σαν αρχίσουν τη ρακή
ο χρόνος δεν περνά από κει

Εκεί `ναι μια μικρή θεά
που ξέρει ένα παλιό ντουά και σε μαγεύει
Όπου κι αν κρύψεις την καρδιά
εκείνη βρίσκει τα κλειδιά και σου την κλέβει

Κι ο σιδεράς άμα τη δει
το δάχτυλο με το σφυρί χτυπάει
άντρας από παλιά κοπή
έχει τον έρωντα ντροπή και δε μιλάει

Μα σαν αρχίσουν τη ρακή
ο χρόνος δεν περνά από κει
Μα σαν αρχίσουν τη ρακή
όλο το σύμπαν είναι κει

​

​

 

[Nascentes morimur]

Κι αν η μοίρα μας ταράζει στα χαστούκια
Κι αν στα μάγουλα το δάκρυ κάνει λούκια
Και στην ψάθα κακομοίρηδες ψοφάμ’
Σερσέ λα φαμ, σερσέ λα φαμ.

(Κάτι σαν απολογισμός)

Spoiler: Cover on the rebetiko song of Vasilis Tsitsanis, Cherchez la femme.

https://www.youtube.com/watch?v=-rSzQCQAFMo

 

[glayki]

 

[Nascentes morimur]

Τέτοια στιγμή σε γνώρισα,
στα μακρινά τα ξένα
κι όταν ακούω μπιρ Αλλάχ,
μπιρ Αλλάχ, ο νους μου πάει σε σένα.

 

[Fernando_A]

Χρόνια αγαπημένο

 

[parafernalia]

Ιρανικό ρεμπέτικο όπως το γνωρίσαμε το 2020 στην ταινιάρα - γροθιά στο στομάχι - "There is No Evil" του Mohammad Rasoulof.

Mara Beboos (Kiss Me)

Kiss me/kiss me
For one last time
May God be with you
For I go toward my destiny

Our spring has passed
the past is the past
I am in search of my destiny

In the midst of storm, among boatmen
One must move forward, at the risk of life
In the dark of the night I meet with my beloved
To light up the mountains with fire

That beautiful girl, the sparkle of your eyes, your innocent tears
Let me light up one tonight

Kiss Me, kiss me
For one last time
May God be with you
For I go toward my destiny

 

[parafernalia]