"Βρε ζουζούνι μου... Μην κλαις άλλο κι έχεις και όμορφα μάτια.. Να σου πω κάτι; Όταν πας σπίτι σου τρέξε να κάνεις αυτό που σε γεμίζει. Ότι δεν σε κάνει να νιώθεις μόνη. Διάβασε, άκου διάφανα, δες καμια ταινία... Και αν δε θέλεις μη διαβάζεις, αύριο δεν θα σε εξετάσω. Αρκεί να νιώσεις εσύ καλά και λιγότερο μόνη. Άντε που όλο κλαις και παραπονιέσαι... Και αν νιώθεις χάλια να ζητάς άδεια κάθε Δευτέρα και Πέμπτη που έχω κενό να πάμε να παίζουμε μπασκετάκι - μην ανησυχείς που δε ξέρεις, ούτε εγώ ξέρω. Και βρες φίλους. Μην σε παίρνει απο κάτω, είσαι δυνατή εσύ... Θα αντέξεις."
...είσαι δύναμη πανάθεμα σε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.