parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,259 μηνύματα.
Guest 220514
Επισκέπτης
αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
04-02-23
18:59
μπεισικ
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,795 μηνύματα.
04-04-23
00:39
Δεν είναι εύκολο ν' αλλάξεις έχει κι η λάσπη ηδονή
και με τη λάσπη θες να φτιάξεις αγάπη σαν αληθινή
και με τη λάσπη θες να φτιάξεις αγάπη σαν αληθινή
glayki
Περιβόητο μέλος
Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
12-04-23
19:09
Είδα στα χέρια μου σημάδια και στη σκέψη μου κελιά
Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή
Φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να 'μαι
Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι
Μα αν είναι ο κόσμος σπιθαμή και στην παλάμη μου γραμμή
Φτιάχνω δικιά μου φυλακή που να μπορώ μέσα εκεί λεύτερος να 'μαι
Ξέρω καλά τη μοναξιά κι ίσως αυτό είναι τελικά το μόνο που φοβάμαι
23-04-23
22:00
Άκου τη ζωή...
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,795 μηνύματα.
03-06-23
19:51
Αλκηστις Πρωτοψάλτη-Τράβα σκανδάλη
Guest 220514
Επισκέπτης
αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
04-06-23
12:39
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,795 μηνύματα.
24-06-23
15:12
" Δεν είναι πάντοτε χρυσό ό,τι έχει λάμψη.
Μπορεί μια σπίθα που ήρθε μόνο για να κάψει
να σε τυλίξει σαν κισσός και να κοιτάξει
πώς γίνεται έξαφνα ένας άνθρωπος μισός
πώς γίνετα άνθρακες, που λεν, ο θησαυρός.
Είν' η καρδιά μια γαλάζια λίμνη
περνάει η χαρά μ' αργυρά κουπιά
μα σαν τη μάτωσαν, πορφυρό καμίνι
κι αυτό που νόμιζαν, δεν είσαι πια
μα σαν τη μάτωσαν, πορφυρό καμίνι
κι αυτό που νόμιζαν, δεν θα 'σαι πια
Δεν είναι οι ώρες που μου φάνηκαν αιώνες
ενώ μικρές του ωκεανού ήταν σταγόνες.
Υπάρχουν άγραφοι κι αόρατοι κανόνες
που κάνουν έξαφνα το θέλω, μακρινό
ποτέ δεν έπιασε το λίγο ουρανό."
Μπορεί μια σπίθα που ήρθε μόνο για να κάψει
να σε τυλίξει σαν κισσός και να κοιτάξει
πώς γίνεται έξαφνα ένας άνθρωπος μισός
πώς γίνετα άνθρακες, που λεν, ο θησαυρός.
Είν' η καρδιά μια γαλάζια λίμνη
περνάει η χαρά μ' αργυρά κουπιά
μα σαν τη μάτωσαν, πορφυρό καμίνι
κι αυτό που νόμιζαν, δεν είσαι πια
μα σαν τη μάτωσαν, πορφυρό καμίνι
κι αυτό που νόμιζαν, δεν θα 'σαι πια
Δεν είναι οι ώρες που μου φάνηκαν αιώνες
ενώ μικρές του ωκεανού ήταν σταγόνες.
Υπάρχουν άγραφοι κι αόρατοι κανόνες
που κάνουν έξαφνα το θέλω, μακρινό
ποτέ δεν έπιασε το λίγο ουρανό."
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 72 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.