mania
Επιφανές μέλος
σαν δυο στάλες Αιγαίο
Μάτια μπλε που τα δειλινά
τα θυμάμαι και κλαίω
Ποιος ταξιδεύει στα μάτια σου
Και ποιος ξαγρυπνά στο κορμί σου
Μάτια μπλε στα μεγάλα ταξίδια σου
Θα 'μαι εδώ θα 'μαι πάντα μαζί σου
Μάτια μπλε φθινοπωρινά
τυλιγμένα σε πάχνη
Μάτια μπλε που παντοτινά
η καρδιά θα σας ψάχνει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Όλε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Νύχτωσε νύχτα...
"Μ'ακόμα περισσότερο αυτό που με πειράζει είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω..."
"Δίχως το ψέμα θα ταν μαύρη η αλήθεια"
"Λόγια λόγια λόγια λόγια ψεύτικα"
"κι όλοι είσαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις"
"Γι'αυτό κρύψου να μην σε ξαναδώ στο λάθος δεν μπορώ ν'αντισταθώ... προσπάθησε να μη σε ξαναδώ, δεν γίνεται πιο κάτω από δω..."
"Να κοιμηθούμε αγγαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρά μας, για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας..."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Μην μου λυπάσεεεεε
Ειναι όμορφη είναι όμορφη η ζωήηηηη
Να το θυμάσε
Μην μου λυπάσε
να το θυμάσεεεεεεεεεεεεεε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
γιορτάζω εναν ακόμη καιμό
να σαι καλά ρε ζωήηηηηηη.............
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
σπαθί κι αστροπελέκι
Χτυπάνε Θεέ μου τα καμπαναριά
κι ο ήλιος πέρα στέκει
Αχ νά 'μουν στο φουστάνι σου κουμπί μαλαματένιο
Χάντρα στο κομπολόϊ σου το μαργαριταρένιο
Παίρνω τους δρόμους τρέχω σαν παιδί
μήπως σε συναντήσω
Ίσκιος να γίνω μάτι μη με δει
νά 'ρθω να σε φιλήσω
Αχ νά 'μουν στο φουστάνι σου κουμπί μαλαματένιο
Χάντρα στο κομπολόϊ σου το μαργαριταρένιο
Γ. Νταλάρας
https://www.youtube.com/watch?v=ZBFG58r-xEk
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
θα γίνει ποιό γαλανος
κάντε υπομονή μια λέμονιά
ανθήζει στην γειτονια
Αφιερωμένο στα παιδιά που πρέπει να ξαναδούν ελπίδα, σε αυτούς που νομίζουν πώς δεν υπάρχει συνέχεια και είμαι εδώ να πώ πώς υπάρχει συνέχεια όταν υπάρχει ελπίδα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Georgette8652
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
guru
Νεοφερμένος
Αααν, η αγάπη νικάαα, πες μου γιατίιιιι....ξανάαα σε χάνωωωωω!!!!
(Δέσποινα Ολυμπίου - Κάποτε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Αγάπα με με όλα τα λάθοι που χω κάνει, κράτα με, ενοχος είμαι απέναντι σου τα παμεεεε μα σαγαπώωωωωωωωω
καλέ ξεχασα το όνομα του μελωδού
Πειράζει που ειμαι μεγάλη φίρμα πειράζειιιιιιιιιιιιιιιιι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
μέσα στο στήθος σου
σαν άστρο που σβήνει
και μια μελωδία που πίσω σ’ αφήνει
ημέρα μου, φως μου, ζωή μου
ψυχή μου και πάθος
και λάθος και τέλος και αρχή μου
μικρή μου, πληγή μου.
Κι αφού οι καλοί
σου λένε πάντα την αλήθεια και νικούν
και σε παίρνουν μακριά
γιατί εσύ μου σφυρίζεις
κι αφού θες να βγεις στη βροχή
και να χορέψεις μ’ ένα άσπρο μαντίλι
εγώ σ’ ακολουθώ.
Κι έμεινα εδώ να προχωρώ
να προσπαθώ να σε κάνω να φύγεις
και το μυαλό μου να μη λέει “σ’ αγαπώ “.
Κι έμεινα εδώ ν’ αναζητώ
και να χαζεύω τις ώρες που λείπεις
κι η μουσική μου να μη βρίσκει σκοπό.
Είναι οι λέξεις, οι στιγμές
είναι οι φίλοι που θα δεις, είν’ οι γνωστοί
και θα χορτάσεις μικρές χαρές
και λύπες θα περάσεις.
Κι είν’ οι εικόνες, οι μαμάδες, οι μπαμπάδες
τα πτυχία, τα λουλούδια
τα παιδιά στα χειρουργεία
τα φύλλα που μυρίζουν στην αυλή κι ένα φιλί
Κι όπως είναι οι κρύες νύχτες
που δεν έχουν τελειωμό
σαν τα σεντόνια που μας πνίγουν
σαν τα τσιγάρα που μας ρίχνουν.
Είν’ οι σκέψεις
που πια μόνες τους γελάνε
και που μας βλέπουν στην αρένα
κι όμως δε μας ακουμπάνε.
Γιατί ;
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 11 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.