Σήμερα έμαθα ότι πήρα πτυχίο (για την ακρίβεια ότι πέρασα το τελευταίο μάθημα που ήθελα). Μαθηματικό Αθήνας στα 6 χρόνια.
(1 smiley για κάθε χρόνο).
Πώς αισθάνομαι: Περίεργα. Πολύ περίεργα. Από τη μια χαρά γιατί τελείωσα, από την άλλη άγχος για το τί θα κάνω από εδώ και μπρος, μελαγχολία γιατί για 6 χρόνια το Πανεπιστήμιο είχε γίνει 2ο σπίτι μου (τί 2ο δηλαδή που περισσότερο έβλεπα τους συμφοιτητές και τους χώρους του Πανεπιστημίου παρά το σπίτι μου), για πράγματα/ανθρώπους/καταστάσεις που πέρασα σε αυτά τα 6 χρόνια. Tο άγχος των εξεταστικών, το καρδιοχτύπι όταν έβλεπα αυτή που ήθελα, τον πρώτο μου έρωτα (ή την πρώτη μου σοβαρή σχέση αν θέλετε), τις "χυλόπιτες" που έφαγα, τις ατελείωτες ώρες φιλοσοφικών/αερολογικών/ανθρωποκεντρικών συζητήσεων και αναλύσεων με καφέ και τάβλι, το πρωϊνό πάστωμα στο 222 ή στο 250, τις μέρες που ανέβαινα για μάθημα και τελικά βρισκόμουν για καφέ στο Θησείο ή οπουδήποτε αλλού. Και το πιο ωραίο, κατά τη γνώμη μου, οι συγκεντρώσεις σε σπίτια συμφοιτητών. Χώρια οι έξοδοι, εκδρομές κλπ κλπ.
Αλλά και τον αγώνα για μια θέση στα αμφιθέατρα, τα ξενύχτια πάνω στο βιβλίο, τα τηλέφωνα στις 4 το πρωί για επίλυση αποριών, το μάζεμα σε σπίτια για από κοινού διάβασμα ή επίλυση ασκήσεων (το οποίο τελικά ελάχιστες φορές απέδωσε, αλλά αυτό δεν έχει καμμία σημασία), η χαρά της επιτυχίας και η απογοήτευση της αποτυχίας.
Και ξέρω πως αυτό ήταν ένα μεγάλο και ωραίο κομμάτι της ζωής μου που θα το θυμάμαι πάντα με μια γλυκιά μελαγχολία... Τελικά ήταν πράγματι ωραία. Πολύ ωραία (συγκινήθηκα γ@μώτο).
Edit: Θα κλείσω με τις 3 τελευταίες στροφές από το ποίημα του Κ. Καβάφη "Ιθάκη":
Πάντα στον νου σου να ΄χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν΄ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν΄αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ΄έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ΄βγαινες στον δρόμο.
Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Υ.Γ.: Λυπάμαι αν σας "ρίχνω" ψυχολογικά, αλλά πραγματικά αυτό που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι κάτι το πολύ περίεργο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
iSchool
Το μεταπτυχιακο πως το καταφερες? Μεσω TEI Κοζανης? Τι απαιτησεις ειχε?
Μόνος μου έψαξα για μεταπτυχιακές σπουδές, κατά βάση στην Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία. Η σχολή αυτή μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον από την αρχή, έκανα αίτηση, έστειλα CV, αντίγραφα πτυχίων και αποδεικτικών σεμιναρίων και λοιπά συναφή και με δέχτηκαν. So simple! 
