Περιπλανιόμαστε στο χάος που άφησε η μάχη
Ανεβαίνουμε ένα βουνό ανθρώπινης σάρκας
και φτάνουμε σ' ένα οροπέδιο καταπράσινο, γεμάτο ζωή
Μια νεαρή φιγούρα κάθετ' ακίνητη πλάι σε μια λίμνη
Πάνω του χαραγμένες οι λέξεις 'Ανθρώπινο Μπέικον' από κάποιο κοφτερό εργαλείο - είσαι εσύ
Η Πρόνοια φρόντισε αυτό το παλικάρι
Κοιτάζουμε έκθαμβοι καθώς ο Νάρκισσος μεταμορφώνεται σε λουλούδι
Το νοιώθεις, οι ψυχές πυροδοτούνται
Εκπέμποντας χρώματα που αλλάζουν στο σκοτάδι της νύχτας που φεύγει
Όπως το ποτάμι συναντάει τη θάλασσα, όπως φυτρώνει ο σπόρος
Είμαστε ελεύθεροι πια να γυρίσουμε στην πατρίδα
Είν' ένας άγγελος που στέκεται στον ήλιο και καλεί:
Αυτό είναι το δείπνο του υπέρλαμπρου
Κύριος των Κυρίων
Βασιλιάς των Βασιλέων
Επέστρεψε για να οδηγήσει τα παιδιά του στο σπίτι τους