Αφιερώσεις

[Guest 881237]

Εδώ θα δημοσιεύουμε τραγούδια στιχάκια φωτογραφίες που απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο άτομο . Αφιερώματα. Δε χρειάζεται να γράφουμε για ποιον είναι .

 

[Guest 709611]

Άντε, βρε...θα σου κάνω σεφτέ. Τριγυρνώ στα τραγούδια σήμερα (το συνηθίζω τις Παρασκευές)...

Το παρακάτω έχω χρόνια να τ΄ακούσω. Κάποτε το ΄χα λιώσει. Πριν πολλά χρόνια...στο πιο κομβικό σημείο της ζωής μου ολάκερης. Που ενώ νόμιζα δικές μου όλες τις χαρές...σταμάτησε να καίει εκείνο εκεί το φως...

Μελαγχολικό λίγο. Αλλά τί να γίνει. Έτσι είναι οι αναμνήσεις...

 

[Nascentes morimur]

Αγάπη; Τι είναι;
Το πιο φυσικό αναλγητικό που υπάρχει.
Αγάπη.

Είχε πει ο William S. Burroughs .

Στην αγάπη λοιπόν.

( καλή αρχή στο θέμα που άνοιξες @Ioannidou )

 

[Pak]

Βρε παιδιά κάντε ενα spice up στο θρεντ και κάντε αφιερώσεις σε μέλη του φόρουμ

 

[Guest 881237]

Βρε παιδιά κάντε ενα spice up στο θέμα και κάντε αφιερώσεις σε μέλη του θρεντ

Δε θέλω να βρίσω .

 

[Pak]

Από τον @Volkswagen Fan για την @Ioannidou

 

[Guest 881237]

Από την @Ioannidou για την @Pak

 

[American Economist]

Από τον @Volkswagen Fan για την @Ioannidou

Νιάου Νιάου.

 

[dum dum boy]

το αφιερώνω στο μωρούλι

 

[Nascentes morimur]

Απουσίες μου ανώνυμες
και φυγές μου τόσο ηλίθια νόμιμες
Αν υπάρχει κάτι πρέπει να το βρω
μην τους δώσω την χαρά και τρελαθώ.

( από την @Nascentes morimur για την @Nascentes morimur )

 

[Nascentes morimur]

Καλά λοιπόν, μίλα μου σαν τη βροχή και…άφησέ με ν’ ακούω…
άφησέ με να μένω εδώ και ν’ ακούω…
Τώρα πες μου, μίλα μου.
Τι σκεφτόσουνα στη σιωπή;
Ενώ εγώ περνούσα από χέρι σε χέρι, σαν μια βρόμικη καρτ-ποστάλ σ’ αυτή την πόλη;…
Πες μου…μίλα μου…
Μίλα μου σαν τη βροχή και γώ θα μένω και θ’ ακούω.

(Μίλα μου σαν τη βροχή Απόσπασμα απόTennessee W.)

*Γι’ αυτό
μίλα μου σαν την βροχή

(αφιερωμένο
στο διάλογο μαζί σου (βροχής)

 

[Nascentes morimur]

Σιγά μη φωνάζεις, θα σπάσει τ' όνειρο
κι αν σπάσει κι αν σκορπίσει κι αν σαλπάρει
δεν θα 'χω πια να δώσω τίποτα στη νύχτα
για ν' αφήσει το φεγγάρι
στη μέρα για ν' ανοίξει τα παράθυρα
και στο παιδί να μάθει ν' αγαπάει

Spoiler

 

[parafernalia]

Τρόπος του λέγειν​

Κατά κάποιον τρόπο
θέλω απλά να πω
Πως δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω τον τρόπο
Που μου είπες τα πάντα
χωρίς να λες τίποτα

Κατά κάποιον τρόπο
Δεν καταλαβαίνω
Πώς η αγάπη στην σιωπή γίνεται επίπληξη
Μα το πως νιώθω για σένα
είναι πέρα από τις λέξεις

Ω δώσε μου τις λέξεις
Δώσε μου τις λέξεις
Μα μην μου πεις τίποτα
Ω δώσε μου τις λέξεις
δώσε μου τις λέξεις
που μου λένε τα πάντα

Κατά κάποιον τρόπο
Η σημασιολογία δεν κάνει
Στη ζωή που ζούμε απλά εμείς "κάνουμε"
Και ο τρόπος που νιώθουμε
ίσως πρέπει να θυσιαστεί

Έτσι κατά κάποιον τρόπο
θέλω απλά να πω
Πως όπως εσύ πρέπει να βρω έναν τρόπο
Να σου πω τα πάντα
χωρίς να λέω τίποτα

 

[parafernalia]

Σαν σήμερα 19 Αυγούστου 1936, ήρθε το τέλος για τον κορυφαίο ποιητή, μουσικό, ζωγράφο, δραματουργό και θεατρικό σκηνοθέτη, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτελέστηκε στο Βίθναρ της Ισπανίας από φασίστες παραστρατιωτικούς οπαδούς του Φράνκο που έθαψαν τη σορό του, μαζί με άλλα τρία άτομα που εκτέλεσαν εκείνη την αυγή σε ομαδικό τάφο.

 

[Nascentes morimur]

..Night breathed the
hollow smoke of
longing.

 

[EvanescenceQ]

Αγαπημένο κομματι

 

[Nascentes morimur]

..And so we live, torn between brief explosions of meaning and patient wandering through the plains of ordinary days.

* Στα νυχτερινά ξεσπάσματα του μυαλού.

 

[Nascentes morimur]

*..κι αν είναι εμπόδιο η μνήμη,
κάνουμε και δίχως μνήμη.

 

[parafernalia]

R.I.P Χρυσάνθη.

 

[Nascentes morimur]

Ένας κόσμος μες στ' αστέρια
όμορφος, κλεισμένος στην καρδιά μου
τ' αστέρια είναι τα μάτια σου

Ένα μικρό φάντασμα χορεύει στην παλάμη μου
στριφογυρίζει γύρω-γύρω
κύκλος λαμπρός πάνω στο χέρι μου
ένα μικρό φάντασμα χορεύει στην παλάμη μου
χορεύει, χορεύει γύρω-γύρω

Να 'μαστε λοιπόν

Να ο άνθρωπος στο φεγγαρόφωτο
με μια βαλίτσα στο χέρι του
κατεβαίνει τον δρόμο
όλα σιγά-σιγά γκρεμίζονται αρχίζοντας απ' την καρδιά του

σε φιλάει απαλά και φεύγει
αφήνει το κορμί σου που κοιμάται κι ονειρεύεται
κουλουριασμένο γύρω απ' το χαμόγελό σου

*** a moment to feel /mood

Spoiler: There's nothing wrong with loving something you can't hold in your hand..

This world is beautiful
Held within its stars
I keep it in my heart
The stars are your eyes
I loved them right from the start
A world so beautiful
And I keep it in my heart
A ghosteen dances in my hand
Slowly twirling, twirling all around
Glowing circle in my hand
Dancing, dancing, dancing all around (in my hand)
A ghosteen dances in my hand
Slowly twirling, twirling all around
A ghosteen dances in my hand
Dancing, dancing, dancing all around
Here we go
There goes the moonlit man
Got a suitcase in his hand
He's moving on down the road
Things tend to fall apart starting with his heart
He kisses you lightly and he leaves
Leaves your sleeping body
Curled and dreaming around your smile, your smile
The three bears watch the TV
They age a lifetime, oh lord
Mama bear holds the remote, papa bear he just floats
And baby bear, he has gone to the moon in a boat, on a boat
I'm speaking about love now
And how the lights of love go down
You're in the back room washing his clothes
Love's like that, you know, it's like a tidal flow
And the past with its fierce undertow won't ever let us go
Won't ever let you go
If I could move the night I would
And I would turn the world around if I could
There's nothing wrong with loving something you can't hold in your hand
You're sitting on the edge of the bed, smoking and shaking your head
Well there's nothing wrong with loving things that cannot even stand
Well there goes your moony man
With his suitcase in his hand
Every road is lined with animals
That rise from their blood and walk
Well the moon won't get a wink of sleep
If I stay all night and talk, if I stay all night and talk