Οι φίλοι μου με αγαπανε, κι ομως νιωθω απέναντι
Η μοναξιά του τερματοφύλακα πριν το φορ να εκτελέσει το πέναλτι
Τα βράδια είμαι καλύτερα λες και με φυλάνε τα αστέρια
Λυτες γρανίτες και ηλεκτρολύτες, λατρεύω τα καλοκαίρια
Ρωτάνε πως είναι να ξέρει ο κόσμος σκέψεις που έκανες κάποιο ξημέρωμα
Τι να σου πω, απο οσο γνωρίζω συνήθως τα φώτα τυφλώνουν τα έντομα
Αν είναι να φύγω δε θέλω να φύγω με απωθημένα
Διασχίζω την Όλγας μεσάνυχτα και έχω τα φώτα σβηστά και τα φρένα σπασμένα
Π ο ί η σ η.