Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[EvanescenceQ]

Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά στη λησμονιά χάνεται στ' αγιάζι μέσα στο βοριά στα ξένα μακριά κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας. Σ' άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας.

 

[Nascentes morimur]

Δεν θέλω να μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ τον πάτο
ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δεν θέλω να μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός
Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω
ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου
να γίνω αέρας και να ρθω να κλαίω στην αυλή σου
σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου.

 

[EvanescenceQ]

The Scientist - Coldplay​

Come up to meet you, tell you I'm sorry
You don't know how lovely you are
I had to find you, tell you I need you
Tell you I set you apart
Tell me your secrets and ask me your questions
Oh, let's go back to the start
Running in circles, coming up tails
Heads on a science apart
Nobody said it was easy
It's such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be this hard
Oh, take me back to the start
I was just guessing at numbers and figures
Pulling the puzzles apart
Questions of science, science and progress
Do not speak as loud as my heart
But tell me you love me, come back and haunt me
Oh and I rush to the start
Running in circles, chasing our tails
Coming back as we are
Nobody said it was easy
Oh, it's such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be so hard
I'm going back to the start
Oh ooh, ooh ooh ooh ooh
Ah ooh, ooh ooh ooh ooh
Oh ooh, ooh ooh ooh ooh
Oh ooh, ooh ooh ooh ooh

 

[Nascentes morimur]

Νύχτα που φεύγει και φέρνει την αυγή
λόγια που λέει μια φωνή
Βασίλισσα που στο χιόνι έχεις θαφτεί
καρτερώντας του ήλιου το φιλί
Από την άκρη του πελάγου θε να 'ρθεί
ταξιδιώτης που φέρνει την ζωή

Πέθανε η μάνα, γεννιέται το παιδί
πλημμυρίζει χαρά όλη η γη
Τραγουδήστε στο φως στη ζωή

 

[Guest 709611]

Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου...

Και κάθε μέρα από βραδύς
ντουγιουντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο...

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυο χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει...

Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια...

Θυμούμαι κάθε χαραυγή
πού 'λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου...

Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου...

Πώς να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει 'πομείνει...

 

[EvanescenceQ]

LYRICS:
It's hard to get a number
It's hard to get that dance
It's hard to talk a girl into ditching all her friends
It's hard to get that first kiss
It's hard to make one fall
It's hard to get the courage up to give her dad a call
And if all that ain't hard enough

Try losing one
Try walking through the door of an empty house
Try staring at the wall pouring whiskey out
Try living with knowing that you let her down
Try trying like hell not to think about
That hurt in her eyes as she turned around
If you think finding a girl you can't live without is the hardest thing
You've ever done
Try losing one

It's hard to come home early
When last call comes so late
Pride is hard to swallow and sorry's hard to say
And taking her for granted is an easy thing to do
And if you want to see the kind of hell a girl can put you though

Try losing one
Try walking through the door of an empty house
Try staring at the wall pouring whiskey out
Try living with knowing that you let her down
Try trying like hell not to think about
That hurt in her eyes as she turned around
If you think finding a girl you can't live without is the hardest thing
You've ever done
Try losing one

Try losing one

Try missing her, every night, holding on, barely getting by
Yeah love like that it might be hard to find

Try losing one

 

[Aleksa]

Να βάλω τα μεταξωτά​

Μέρες βαριές χοντρές ψιχάλες
πάνω σε χάπια και μπουκάλες
δε θα γυρέψω νοσηλεία
στα σινεμά και στα βιβλία

Πάω ν' αδειάσω το τασάκι
κι αυτό το σκούρο σου σακάκι
θα το πετάξω απ' το μπαλκόνι
να βρει κανέναν που κρυώνει κι εγώ...

Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει
στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι
να μπερδευτώ με τους εργάτες
να πω τον πόνο μου στις γάτες
και στη φουφού του καστανά
στάχτη να γίνεις σατανά

Έχει ψυχρούλα και μ' αρέσει
κι αν δε μου πάει θα σπάσω μέση
η αγάπη πάει με μπαστούνι
κι εγώ με γκάζια στο τακούνι

Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μου
στα ραδιόφωνα του κόσμου
με τρύπια βάρκα και ναυτία
βγαίνω λοιπόν στην πειρατεία κι εγώ...

 

[Guest 709611]

Στο κάστρο το παλιό
σε κάποιο τοίχο σου `χα γράψει σ’ αγαπώ
το πιο γλυκό μου μήνυμα.

Το πλήρωσα κι αυτό
τόσο ακριβά που να μην ξέρω αν σε μισώ
είναι βαρύ το τίμημα.

Είμαι εδώ και είσαι εκεί
εγώ στη δύση κι εσύ στην ανατολή
είμαστε στίχοι που δε χώρεσαν μαζί
στη μουσική...

Κουράγιο που να βρω
να ξαν’ αγγίξω το κορμί σου το γλυκό
της ομορφιάς το χάρισμα.

Δε θ’ ανταποκριθώ
όπως εκείνο τον παλιό καλό καιρό
στου φεγγαριού το κάλεσμα.

Είμαι εδώ και είσαι εκεί
εγώ στη δύση κι εσύ στην ανατολή
είμαστε στίχοι που δε χώρεσαν μαζί
στη μουσική...

Στο κάστρο το παλιό
σε κάποιο τοίχο σου `χα γράψει σ’ αγαπώ
το πιο γλυκό μου μήνυμα...

 

[Aleksa]

Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις

 

[Guest 709611]

Γιατί στα μάτια με κοιτάς
και μ’ αγωνία με ρωτάς
αν είμαι εκείνος που αγαπάς
ή κάποιος ξένος...

Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
το μέλλον βγαίνει απ’ το παρόν
είμαι και θα ’μαι της καρδιάς σου
ο αγαπημένος...

Δεν είμαι ο φίλος μιας βραδιάς
που θα με πάρει ο βοριάς
και πίκρα μόνο απ’τα φιλιά μου
θα σου μείνει...

Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
το μέλλον βγαίνει απ’ το παρόν
έχω αράξει στης καρδιάς σου
τη γαλήνη...

Γιατί τα βράδια που αργώ
όταν με μια παρέα βγω
έξω στην πόρτα φοβισμένη
με προσμένεις...

Κι αν έχω κάποιο παρελθόν
κοιμήσου ήσυχη λοιπόν
είσαι η αγάπη μου δεν
το καταλαβαίνεις...

 

[Nascentes morimur]

Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσια μπλε φωτάκια κι ένα πορτοκαλί
και τα διακόσια ένα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

Εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους
είσαι απο εκείνα τα παιδιά που μέσα στο μυαλό τους
έχουν ένα σπασμένο πύργο ελέγχου
κι ένα ραντάρ μες στην καρδιά

Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσιες πεταλούδες κι ένα χρυσό πουλί
και τα διακόσια ένα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

Πετάς κι εγώ μονάχα ξέρω
τι σ’ έχει κάνει να κρατάς
την πιο τρελή γραμμή πορείας
χωρίς μια ζωνη ασφαλείας χωρίς να σκέφτεσαι που πας

Πτήση 201 απο Βουδαπέστη
διακόσια μπλε φωτάκια κι ένα πορτοκαλί
και τα διακόσια ένα με φέρνουνε σε σένα
που με περιμένεις πίσω απ’ το γυαλί

Γιάννης Παλαμίδας - Σαβίνα Γιαννάτου - Πτήση 201​

 

[Guest 528707]

Κοίταξέ με δε μιλάω
με τα μάτια σε ρωτάω
αν συνήθεια έχω γίνει
και στα ίδια έχω μείνει
Κράτησέ με δεν αντέχω
τη μορφή σου να μη βλέπω
κράτησέ με σ’ αγαπάω
ξέρω να σε συγχωράω

με αφορμη αυτα που μονο εσυ ξερεις εδω μεσα @Nascentes morimur να βαζεις

 

[Nascentes morimur]

Σκόνη πάνω στους καθρέφτες
και του χρόνου οι δραπέτες
την ψυλλιαστήκανε

Είπανε δεν είναι λάθος
τη ζωή να ζεις με πάθος
και γι' αυτό σωθήκανε

Χρόνε άστατε μπαμπέση
που στο δίχτυ σου όποιος πέσει
χάνεται για τα καλά

Πέταξέ μας ένα γάντζο
στη ζωή μας δώσε αβάντζο
κι έχε μας από κοντά

Ραγισμένα τα ποτήρια
και του κόσμου τα μπατίρια
συναντηθήκανε

Ήπιαν στην υγειά του μόνου
της αγάπης και του πόνου
και μετά χαθήκανε

Χρόνε άστατε μπαμπέση
που στο δίχτυ σου όποιος πέσει
χάνεται για τα καλά

Πέταξέ μας ένα γάντζο
στη ζωή μας δώσε αβάντζο
κι έχε μας από κοντά

@Margarita 00 Αφιερωμένο με !!

 

[Guest 528707]

Αχ αυτοί οι δραπέτες @Nascentes morimur

Με αυτή την διάθεση και τα λόγια λοιπόν ας πάμε για ένα όμορφο σκ

Φυλάκισε το και κράτησε το φως
αγκάλιασε με χωρίς γιατί και πως
διπλό κρεβάτι, ο ιδρώτας αρχηγός
ο χρόνος στάχτη, ο πόνος ναυαγός.

Σ’ αγαπώ σε κάθε στίχο, κάθε ήχο μου
σε ζητώ σε κάθε κύμα, κάθε βήμα μου όπου ζω…
φυλάκισε το και κράτησε το φως
αγκάλιασε με χωρίς γιατί και πως.

Γλυκιά συνήθεια ο ύπνος στα στήθια σου
κάθε σκοτάδι σβήνει από το χάδι σου
φωτιά στο βλέμμα, παλμός στο αίμα μου
το πεφταστέρι στο καλοκαίρι μου.

Σ’ αγαπώ σε κάθε στίχο, κάθε ήχο μου
σε ζητώ σε κάθε κύμα, κάθε βήμα μου όπου ζω…
καθώς θα φεύγεις να μην ξεχνάς μικρή
αυτός που μένει σ’ αγάπησε πολύ.

 

[Nascentes morimur]

Εγώ πουλάω την ψυχή μου
στον έμπορα για δυο ψωμιά.
Κι εσύ γυρεύεις την αλήθεια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.


Εγώ βαστάω το τιμόνι
να μην μπατάρει το σκαφί.
Κι εσένα σου ’γιναν συνήθεια
της Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ το αίμα μου το δίνω
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια.
Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!

 

[juste un instant]

Καημός αλήθεια να περνώ
του έρωτα πάλι το στενό
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά
μια μέρα του θανάτου.

Στενό βαθύ και θλιβερό
που θα θυμάμαι για καιρό
τι μου στοιχίζει στην καρδιά
το ξαναπέρασμά του.

Ας είν' ωστόσο, τι ωφελεί
γυρεύω πάντα το φιλί
στερνό φιλί, πρώτο φιλί
και με λαχτάρα πόση.

Γυρεύω πάντα το φιλί
αχ, καρδιά μου
που μου το τάξανε πολλοί
όμως δε μπόρεσε κανείς
ποτέ να μου το δώσει.

Ίσως μια μέρα όταν χαθώ
γυρνώντας πάλι στο βυθό
και με τη νύχτα μυστικά
γίνουμε πάλι ταίρι

Αυτό το ανεύρετο φιλί
που το λαχτάρησα πολύ
σαν μια παλιά της οφειλή
να μου το ξαναφέρει.

Στίχοι: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης

Ερωτικό

Εξαιρετικό τραγούδι λόγω εξαιρετικής λυρικής ποίησης. Κι εγώ αυτό θα πρότεινα.

 

[Guest 709611]

Μιλώ με τα ψηλά τ' απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά
και φρύδια τοξωτά
σα πέτρινα γεφύρια...

Και μ' απάντησαν :
Τα γεφύρια χορταριάζουν
άμοιρη ψυχή μη ξεγελαστείς...

Μιλώ με τ' ουρανού τα μαύρα σύννεφα
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς,
γλυκά όπου πατάς
η στέρφα γη ανθίζει.

Και μ' απάντησαν :
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει
άμοιρη ψυχή μη ξεγελαστείς...

Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα
πως όταν με κοιτάς,
σαν λες πως μ' αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν.

Και μ' απάντησαν :
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
άμοιρη ψυχή μη ξεγελαστείς...