Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Νίκος Γκάτσος - Νυν και αεί

Πρωτομαγιά
με το σουγιά
χαράξαν το φεγγίτη
και μια βραδιά
σαν τα θεριά
σε πήραν απ’ το σπίτι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια να περνά και το φονιά
γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.

Νυν και αεί
μες στη ζωή
σε είχα αραξοβόλι
μα μιαν αυγή
στη μαύρη γη
σε σώριασε το βόλι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά
του `χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά
και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Νικόλας Άσιμος - Venceremos

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ’ ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.

Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ’ αφήνει.

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ’ αυταπάτες πια δεν έχω.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Bong Da City - Εκει που το ονειρο τελειωνει

στησε το κωλο σου κι ελα μ' οση ταχυτητα
μιλαμε με ευθυτητα και δρουμε υποσυνειδητα
σε ασυνειδητους καιρους που καναν παυση
σε φαση που σκοτωνουνε τωρα κι οι μπατσοι
πουστη κατσε και κλεισε το γαμημενο στομα σου
γαμω εσενα, το σπιτι κι ολο το κομμα σου
δικε μου, συνανθρωπε μου, ελα και πες μου
ποσο θα με πληρωνες εσυ για τις δουλειες μου
παράτα σχολεια, θητεια και αμφιθεατρα
σας βαλανε ταμπελες σε φερετρα
και ελευθερα νομιζετε πως ζειτε, ελατε πιειτε, ζαλιστειτε
??? αλανι που να μην τρομοκρατειται
κοινωνια εγινες τσιρκο
παιρνω ρισκο να εφευρισκω τροπους διαφυγης
τα μελη σου εικονες μιας ανοιχτης πληγης
κι αιμορραγεις, μα συμπονια κανεις
θα πεθανεις οταν σταματησεις να ονειροπολείς
εγω δε παιρνω θεση και καμια θεση δε με καλυπτει
μες τα πληθη, λιγοι μπηκαν, λιγοι μειναν
και επειγει να φανεις, μα ποτε να μην εμπιστευθεις
τους ανθρωπους γιατι ποθους κρυβουνε
και θα το δεις..

υπαρχουν μερες που με κανουνε
στο μυαλο να κουραζομαι
απο κεινες τις μερες
που θα πω πως δε θα αισθανομαι
χωμενη μες στο γκριζο της πολης που εξασθενει
καθε βημα και παγιδα και το παμε απ την αρχη
τριγυρω φωτα, μα ανημπορη να τα κοιταξω
ρωτα αυτους με κανουνε βέρια με κοκα
αν φοβουνται ρωτα
το βλεμμα χαμηλα σαν περπατας μπροστα μου κοτα
ειναι λιγες οι φορες που σε πιανω να μιλας πρωτα
κι οποτε χανομαι να γραψω αισθανομαι
σαν ενα ηφαιστειο που εκρηγνυται
και πιανομαι με νυχια και με δοντια απο πανω σας
μαλλον ειστε τυφλοι για να μην βλεπετε τα χαλια σας
σα σφαιρα στα κεφαλια σας
ηρθα να δωσω φως καθε χρονο
και καλυτερα μας ειπε ο γιατρος ανελλιπως
καντε χωρο, και για να μην σας ξεφτιλυσω σολο
θα μπουν οι bong da city να σας σκισουνε τον ****
μπλεκω τετραστιχα σαν μαστιγα που μες στο νου μου
κρατησα καβατζα για τις ωρες που αμαρτησα
και καθισα, σε κοιταξα στα ματια και στοχαστηκα
πως τιποτα δε μενει ιδιο απο τοτε που αρχισα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
"Lovesong"

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am whole again

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am young again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am fun again

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you

Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am free again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am clean again

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
The Walkabouts the light stay on
I go to sleep, before
the devil wakes
and I wake up, before
the angels take
all my worldly desires
all my yardsticks of fear
all my secrets untold
all my motives unclear
hangin' down in the fire
burnin' them higher
won't take them away from here
and long after we're gone
the light will stay on X2
watched the city ... city of crows
watched them fly, watched
'em all flyin' low
out above the flood plain
just above the dirt road
they were hungry as winter,
hungry as us
not afraid to be flyin', not
afraid to be lost
and long after we're gone
the light will stay on X2
and if you bury me, add
three feet to it
one for your sorrow, two
for your sweat
three for the strange
things we never forget
and long after we're gone
the light will stay on X2
and long after we're safe
the lights will not fade X2
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Βαρέθηκα-Νικόλας Άσιμος

Βαρέθηκα τη μίζερή μου φύση
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
αναμφιβόλως
δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια,
τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια,
τα λόγια, μοναχά, μας απομείναν κι οι θεωρίες
στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.

Βαρέθηκα να λέω πως θα αλλάξει
το σύστημα μας έχει επιτάξει
απόκληρα απομείναμε πουλάκια
κυνηγημένα
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
πώς είναι δυνατό να μαστουριάζεις
εξήγησέ μου
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Για πες μου, πώς μπορείς και μαστουριάζεις
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
πώς γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

Πώς γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Detro - Αντικρίζω Την Μορφή Μου

Με πιάνω να μιλώ και να με κοιτάζετε σα βλαμμένο
δε με καταλαβαίνετε , μα σας καταλαβαίνω
εσείς δεν είστε απ' το δικό μου , μα από άλλο πλανήτη
εκεί που κανένας και ποτέ δε σ' εγκαταλείπει
Τι να πιάσω? Σύριγγα.. Να μου λείπει
Τι να πρωτοσκεφτώ όταν στο κεφάλι μου η λύπη
χορεύβει μαζί με το διάβολο και τρώω φρίκη
κάθε φορά που αντικρίζω στον καθρέφτη τη μορφή μου
κι από πίσω μου οι λύκοι
πολλές φορές εύχομαι να υπήρχανε άλλοι χιλιάδες Νίκοι
μα σκέψου τι θα γινότανε αν βρισκόμασταν αντίκρυ
Η γη είναι μικρή και μακρυά οι ουρανοί
για να πατίσεις εκεί και να περπατήσεις ζωντανή
εικόνα μέσα στο μυαλό σου να διατηρήσεις
κάθε πινελιά ή αλλιώς τον καθε στίχο κλέβεις
συνοδεύεις τον εφιάλτη στο δρόμο με τις πένες
είδα δόντια από ατσάλι να κομματιάζουν τις καδένες
που σας δώσανε αξία , σας δώσανε ζωή
δημιούργησα με μαγεία καθε μια μου αναπνοή
γι' αυτό ανασαίνω χωρίς να ντρέπομαι αέρα βρώμικο
αν δε σ' αρέσει η ζωή μου θα σου δώσω τον κωδικό
για καλοπέραση 22 17 7 12 και ενα
αντι να κουβαλώ βάρος το φόρτωσα σε σένα και χαμογέλα
να ήξερες πόσοι πεθάναν για ν' ανοίξουν μερικά γαμωμπουρδέλα
πόσοι βρώμικοι μπάτσοι σκοτώσανε παιδιά και αθωώθηκαν για τρέλα
η πασαρέλα γεμάτη με πουτάνες που αποκάλεσαν μοντέλα
και η κόρη σου θα θέλει να μοιάσει σε κείνες
έλα στα όνειρα μου όταν κοιμάσαι για να ζήσεις
εφιάλτες σκίσε τις σελίδες του βιβλίου της ζωής
και κάφτες , μονάχα κάφτρες αχνοφαίνονται στα στέκια στο σκοτάδι
μια μια λιγοστεύουν κάθε βράδυ όμως
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Sadistik - October Freewrite


I sit and play my organ to this carnival of souls and I bare my paper heart to let the artical unfold.
It's harder to control I know I'm partial to indulge, so I drink and sink I think it brings a calmness to my skull.
I watch it all unfold just to stitch it all together gettin shivers from my mistress that delivered me a letter full of pain, full of hope and the increments of pleasure it contains more of those then any instrument can measure.
Yeah, feeling ugly in my skin. Weaving a tornado and then running from the wind.
This habit of abandonment is something I resent, cause it's tragic and it's cancerous it's functioning like death.

I want to meet a mute just to kiss her on her honest lips use my withered hands and paint a picture of accomplishment. Mixture of the opposites insecure and confident. Uh, these are the symptoms of an optimist.

Cause you can hang yourself for all I care. I don't mean that but I wish I did.
I kissed your lips and I whispered isn't this intense, everytime the winter hits your relation-ship-wreck and I slit my wrists.
Here's the falling snow. I don't know much except I know I don't know when it's time to go.
I'm alone in my room missin Mike again leviathan on my back so I have to write again.
Second class citizen, epitaph chiseled in my neck and back when I've been to hell and back visitin. Right?
I fell in traps on the pilgrimage sellin off to dodge when you left me for a bargain.

Sometimes I drink till four AM, am I self-destructive? I drink therefore I am.
Magnetism like I know Descartes, on a sojourn for an owner of a lonely heart.
We could be together, forever, on Noah's ark drifting where the souls depart.
You could show me the contents, napoleon complex could rip my bones apart.
Look. I would bleed in the snow, and wait for the sun just to see what would grow.

This is for the days I would sink in a hole and every disconnected handshake received at a show.
For every single girl that was scared to say she loved me and everyone that did when she'd only want to fuck me. For every friend that I knew I'd never trust all's quiet on the western front.
I've been searching for a straw in a barrel full of needles, too late to be original but scared to do a sequal when the veins show they're varicose and feeble from the fake hopes and pheromones they feed you. See, I don't like my skin today I'll bite the hand that feeds till it bleeds and my lips decay.
All these things I can't give away. So I think I'll just sit awake.




(What's the point of dreaming anyway right?)


There's a monster on the inside clawin at my skin begging me to let him out and calling me a friend.
Telling me to have some fun, telling me to grab a gun saying it'll be a blast I know that he's acting up.
But, if he doesn't quit soon I'mma have to send him to his bedroom (Click, Boom).
You are nothing but another schizophrenic urge of givin human properties without a sympathetic nervous system. Uh, I hope you get under control cuz I don't wanna get to know the devil on my shoulder.
Rainbows are black, angels are black, fangs in my neck and your halo is cracked.
Allergic to your skin so you make jokes and laugh but you really want to leave I'm your scapegoat for that.
And even though I know I'm barely turning twenty five when there's no more bridges left I'll just burn myself alive. That's what I deserve, that's what I've earned when I can't survive the ash and fire, blasphemies my words.
Tell them that I wasn't very good in the first place. Don't believe the hype wake me up when it's October.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Marilyn Manson - Hey cruel world...

Hey, cruel world…
You don’t have what it takes
We don’t need your faith.
We’ve got fucking fate.
Hey, cruel world…
You don’t have what it takes
We don’t need your faith.
We’ve got fucking fate.
Creator
Preserver
Destroyer
Ask which one I am.
There’s no drugged-out devils or
Square-halo angels
Walking among us.
I am among no one
I am among no one
I am among no one
No one
Hey, cruel world…
You don’t have what it takes
We don’t need your faith.
We’ve got fucking fate.
Fate
Fate
Fate
The center of the universe
Cannot exist
When there are no,
No edges
The center of the universe
Cannot exist
When there are no,
No edges
Hey, cruel world…
You don’t have what it takes
We don’t need your faith.
We’ve got fucking fate.
Fate
Fate
Fate
Fate
Fate, fate, fate
Fate, fate, fate
I am among no one
I am among no one
I am among no one
No one
Hey, cruel world…
You don’t have what it takes
We don’t need your faith.
We’ve got fucking fate.
Fate
Fate
Fate
Fate
Fate
Fate
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
The Fray - How To Save A Life

Step one – you say, "We need to talk."
He walks, you say, "Sit down. It's just a talk."
He smiles politely back at you
You stare politely right on through
Some sort of window to your right
As he goes left and you stay right
Between the lines of fear and blame
And you begin to wonder why you came

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

Let him know that you know best
'Cause after all you do know best
Try to slip past his defense
Without granting innocence
Lay down a list of what is wrong
The things you've told him all along
Pray to God, he hears you
And I pray to God, he hears you

And where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

As he begins to raise his voice
You lower yours and grant him one last choice
Drive until you lose the road
Or break with the ones you've followed
He will do one of two things
He will admit to everything
Or he'll say he's just not the same
And you'll begin to wonder why you came

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

How to save a life

How to save a life

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life
How to save a life

How to save a life..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
The sky is red tonight
We’re on the edge tonight
No shooting star to guide us

Eye for an eye, why tear each other apart?
Please tell me why, why do we make it so hard?
Look at us now, we only got ourselves to blame
It’s such a shame

How many times can we win and lose?
How many times can we break the rules between us?
Only teardrops

How many times do we have to fight?
How many times till we get it right between us?
Only teardrops

So come and face me now
Here on the stage tonight
Let’s leave the past behind us

Eye for an eye, why tear each other apart?
Please tell me why, why do we make it so hard?
Look at us now, we only got ourselves to blame
It’s such a shame

Tell me
How many times can we win and lose?
How many times can we break the rules between us?
Only teardrops

How many times do we have to fight?
How many times till we get it right between us?
Only teardrops

(Tell me now) What’s gone between us has come between us
Only teardrops
(Tell me now) What’s gone between us has come between us

How many times can we win and lose?
How many times can we break the rules between us?
Only teardrops

How many times do we have to fight?
How many times till we get it right between us?
Only teardrops, only teardrops

Only teardrops
Only teardrops

How many times can we win and lose?
How many times can we break the rules between us?
Only teardrops

How many times do we have to fight?
How many times till we get it right between us?
Only teardrops
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Ξέμπαρκοι
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη


Φίλε μου Αλέξη, το 'λαβα το γράμμα σου
και με ρωτάς τι γίνομαι, τι κάνω
Μάθε, ο γιατρός πως είπε στη μητέρα μου
ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνω...

Είναι καιρός όπου έπληξα διαβάζοντας
όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία
κι όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
που να μου φέρει λίγη ποικιλία

Κι ήρθεν εχθές το νέο έτσι απροσδόκητα
σιγά ο γιατρός στο διάδρομο εμιλούσε
και τ' άκουσα, στην κάμαρα σκοτείνιαζε
κι ο θόρυβος του δρόμου σταματούσε

Έκλαψα βέβαια, κάτω απ' την κουβέρτα μου
Λυπήθηκα. Για σκέψου, τόσο νέος
μα στον εαυτό μου αμέσως υποσχέθηκα
πως θα φανώ, σαν πάντοτε, γενναίος

Θυμάσαι, που ταξίδια ονειρευόμουνα
κι είχα ένα διαβήτη κι ένα χάρτη
και πάντα για να φύγω ετοιμαζόμουνα
κι όλο η μητέρα μου 'λεγε: Το Μάρτη...

Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
κι ένα του Μαγκρ στιχάκι έχω σκαλίσει:
«Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!»
κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει

Να πεις σ' όλους τους φίλους χαιρετίσματα
κι αν τύχει ν' απαντήσεις την Ελένη
πως μ' ένα φορτηγό πες της μπαρκάρισα
και τώρα πια να μη με περιμένει

Αλήθεια, ο Χάρος ήθελα να 'ρχότανε
σαν ένας καπετάνιος να με πάρει
χτυπώντας τις βαριές πέτσινες μπότες του
κι ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει

Αλέξη, νιώθω τώρα πως σε κούρασα
μπορεί κιόλας να σ' έκαμα να κλάψεις
δε θα 'βρεις, βέβαια, λόγια για μια απάντηση
μα δε θα λάβεις κόπο να μου γράψεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαβυλώνα- Παράφρων

Βαβυλώνειο τέρας, δεν έχω σώας τας φρένας,
κι αν ακούσεις τι λέω δε σου φταίει κανένας
με κλωνοποιήση ήχων και αδιάφορων στίχων
μια επιδότηση εξουσίας για το βάψιμο τοίχων
δε θα πάρω, εγώ έχω μάθει αλλιώς
να σαλτάρω παρανόμως και να γράφω ο τρελός
παντού ό,τι θέλω να βγάζει φλόγες το σπρέυ
και το μικρόφωνο στα χέρια μου να κλαίει
τ'όνομά μου απλώνει και μια φήμη υπόγεια
σου βουλώνει το στόμα και σου πνίγει τα λόγια
τα δήθεν σου και δε γουστάρω σου λέω
να υπάρχεις χωρίς λόγο κι η αλήθεια είναι πως φταίω
που δε μίλησα πρίν όμως τώρα είμαι εδώ
με μια φάτσα που προσβάλει τη δημόσια αιδώ
γιατί απεφάνθει η μουσική επιτροπή των κάφρων
είμαι hip hop κάνω low bap είμαι Παράφρων.

Πίστεψε όσα ακούς εγώ τα'κανα δίσκο
για ν'ακούω τι λέω παίρνω μόνος το ρίσκο
και σκρατσάρω μια φράση έτσι απλά για τη φάση
το hip-hop φάρμακό μου έχει αρχίσει τη δράση
μου τρυπάει τ'αυτιά μου κυλάει στο αίμα
φτάνει μεσ'τη καρδιά, μου ξεβγάζει το ψέμα
δες το πάνω στα μάτια θα κατέβει στο στόμα
μη κοιτάς χαμηλά δεν έχω αρχίσει ακόμα
να γκρεμίζω να καίω τα όνειρα κάποιων άλλων
μπορέι να 'μαι όλο λόγια αφού είμαι παράφρων
για φαντάσου όμως φίλε κάτι από όλα να γίνει
και ν'αρχίσει όποιος φταίει την αλήθεια να φτύνει
Θα χαρώ Βαβυλώνα με τη νέα σου εικόνα
θα βουτήξω μπογιές και θα βάψω χειμώνα
τη τρελλή τη χαρά σου και τ'όργιο των άκρων
κι ότι θέλω θα κάνω αφού είμαι Παράφρων.
Το βασίλειο γκρεμίζω των κάφρων
βαβυλώνιο τέρας γεννημένος παράφρων
με μισεί ο βασιλιάς με μισούν οι αυλικοί του
ένας τρελός είμαι ρε που ακούει την ψυχή του..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

whitelioness

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Porcupine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,867 μηνύματα.
When the joys of living just leave you cold
Frozen from the failing mess you've made your own
And if you want an ending to your screenplay life
Well, here's the consolation that will change your heart and mind

All the glitz Messiah's just pass the time
A cure for no real sickness, cross your hopes and die
Your supermarket Jesus comes with smiles and lies
Where justice he delays is always justice he denies

This will make you love again
This will make you love again
This will make you love again

IAMX-this will make you love again
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devian

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Devian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Καλαμαριά (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 243 μηνύματα.
Να πλύνουμε με το κρασί τα νυσταγμένα μάτια
κι ύστερα να σαλπάρουμε στη θάλασσα πεζοί.


Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Σιμούν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Eminem - Lose Yourself

Look, if you had one shot, or one opportunity
To seize everything you ever wanted in one moment
Would you capture it or just let it slip?
Yo

His palms are sweaty, knees weak, arms are heavy
There's vomit on his sweater already, mom's spaghetti
He's nervous, but on the surface he looks calm and ready to drop bombs,
But he keeps on forgetting what he wrote down,
The whole crowd goes so loud
He opens his mouth, but the words won't come out
He's choking how, everybody's joking now
The clock's run out, time's up over, bloah!
Snap back to reality, Oh there goes gravity
Oh, there goes Rabbit, he choked
He's so mad, but he won't give up that
Easy, no
He won't have it, he knows his whole back's to these ropes
It don't matter, he's dope
He knows that but he's broke
He's so stagnant, he knows
When he goes back to his mobile home, that's when it's
Back to the lab again, yo
This whole rhapsody
He better go capture this moment and hope it don't pass him

You better lose yourself in the music, the moment
You own it, you better never let it go
You only get one shot, do not miss your chance to blow
This opportunity comes once in a lifetime yo
You better lose yourself in the music, the moment
You own it, you better never let it go
You only get one shot, do not miss your chance to blow
This opportunity comes once in a lifetime yo
(You better)

The soul's escaping, through this hole that is gaping
This world is mine for the taking
Make me king, as we move toward a new world order
A normal life is boring, but superstardom's close to post mortem
It only grows harder, only grows hotter
He blows us all over these hoes is all on him
Coast to coast shows, he's known as the globetrotter
Lonely roads, God only knows
He's grown farther from home, he's no father
He goes home and barely knows his own daughter
But hold your nose 'cause here goes the cold water
His hoes don't want him no more, he's cold product
They moved on to the next schmoe who flows
He nose dove and sold nada
So the soap opera is told and unfolds
I suppose it's old partner but the beat goes on
Da da dum da dum da da

No more games, I'ma change what you call rage
Tear this motherfucking roof off like two dogs caged
I was playing in the beginning, the mood all changed
I've been chewed up and spit out and booed off stage
But I kept rhyming and stepped right into the next cypher
Best believe somebody's paying the pied piper
All the pain inside amplified by the fact
That I can't get by with my 9 to 5
And I can't provide the right type of life for my family
Cause man, these goddamn food stamps don't buy diapers
And it's no movie, there's no Mekhi Phifer, this is my life
And these times are so hard, and it's getting even harder
Trying to feed and water my seed, plus
Teeter totter caught up between being a father and a prima donna
Baby mama drama's screaming on and
Too much for me to wanna
Stay in one spot, another day of monotony
Has gotten me to the point, I'm like a snail
I've got to formulate a plot or I end up in jail or shot
Success is my only motherfucking option, failure's not
Mom, I love you, but this trailer's got to go
I cannot grow old in Salem's lot
So here I go it's my shot.
Feet fail me not, this may be the only opportunity that I got

You can do anything you set your mind to, man.​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

L0uk0umas

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η L0uk0umas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Παλαιό Φάληρο (Αττική). Έχει γράψει 282 μηνύματα.
"Έμεινα εδώ"

Στίχοι: Στέλιος Ρόκκος
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Στέλιος Ρόκκος

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μυρίζει δυόσμο

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ’ ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και `γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και `γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δεν μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

grape

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η grape αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
Ι was born from the sounds of the strings...
For someone to give everything...
To be a song just for your feelings...
Close your eyes and i try to get in...
To open your heart like the spring...
To be a song just for your feelings...

Scorpions "Born to touch your feelings"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Yamcha

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Παυλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 271 μηνύματα.
ACTIVE MEMBER - ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ

Φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη,
τ' αγρια πετούμενα δε βρίσκουν πηγή,
δεν αντέχω της βολής τη σιγή.
Και δω απ' τον τόπο που έζησα τη φυγή,
ρίχνω αλάτι στη βαθιά τους πληγή,
τάζομαι πρόσφυγας και σε καλό να μου βγει.

Γυρνάω στον κόσμο, πουθενά δε βλέπω ξένο όπου μένω.
Γυρνάω πίσω και από όποιον συναντήσω, μαθαίνω.
Δίνω, παίρνω, ανασαίνω από τα χρώματα, πληθαίνω,
από τ' αρώματα μαγεύομαι και ταξιδεύω.
Γυρεύω για όλους μας το ίδιο όμορφο στέγαστρο,
φτιάχνω φωτιά για όποιον θέλει κόσμο αταίριαστο.

Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς,
λυτρώνω μάνες και γιους.
Κάνω τη γλώσσα μου την πορφυρένια, ατόφιο μολύβι·
και τη ψυχή μου ένα απέραντο από στίχους καλύβι.
Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη.
Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι.

Πάρε τα όχι και ξεκούρνιασε από αυτή τη γωνία
που στο κουφάρι σου πετάξαν τα κλεμμένα μ'αφθονία,
άρνησή μου στομωμένη (πυρωμένη), λύσου καημένη,
γίνε κλωστή στην ανέμη τυλιγμένη
να σου δώσω μια, να γυρίζεις για πάντα και πάντα
να σου φυσάω πρίμα, κράτα μου αγάντα
μέχρι να βρούνε απάγκιο όσοι ζουν σε φυγή.
Καινούρια αρχή και σε καλό να τους βγει.

Σε καλό θα μου βγει κι ας τρίξουν οι σκαρμοί μου.
Έχω μαζί μου, σ' αυτό το σάλεμα που κάνεις ψυχή μου,
την αυταπάρνησή μου, το μαγικό ραβδί μου,
κάνω τ' αδύνατα να ξεπερνάνε τη φωνή μου.
Τιμή μου, λίγα μου βήματα σκίζουν τη λάσπη.
Πάρε τα χνάρια μου αντί για χάρτη
και στα μπαγκάζια σου μη στριμώξεις ντροπή,
ούτε σιωπή.

Υστερόγραφο: δε πιστεύω στη τύχη.
Όταν τα ψέμματα πεθαίνουν, γεννιούνται ωραίοι στίχοι
και γλυκαίνουν το μίσος στους ιχνανθρώπους
ή τους πετάνε για πάντα μες στους πανέρημους τόπους.
Λόγια κρυμμένα μου, θρυμματισμένα μου
κάνατε απόσβεση σε όσα είχα μέσα μου.
Σύξυλη η μπέσα μου μπροστά στη βρώμικη ιστορία,
μύθος απέθαντος και ωμή αλληγορία.
Περιγελάστε με, δειλοί, ξεχάστε με,
πλέξτε με φιτίλι και ανάψτε με·
μέσα στην πλάνη σας ένα όνειρο ατόφιο θα εκραγεί
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Javaspa-Είναι που φοβάμαι


Είναι που φοβάμαι καρδιά μου να ζήσω όλα τα όνειρά μου
γιατί οι άνθρωποι είναι τέρατα που μπαίνουνε μπροστά μου
είναι τυφλοί και κρύβουνε για πάντα την σκιά μου
είναι κουφοί και ρίχνουνε λάσπη μες’ την γενιά μου
13χρονα παιδιά να γίνονται αγρίμια
γιατί τελείωσαν γι’ αυτούς τα αυτοσχέδια παιχνίδια
νερό και χώμα ήτανε κάποτε τα υλικά μας
να χτίσουμε συλλογικά τα παιδικά όνειρά μας
όμως αυτά τελειώσανε τώρα παραμορφώσανε
σε 3 διαστάσεις μπορέσανε και τα στριμώξανε
πάνε οι δρόμοι με τα χιονισμένα στενά
όταν μόνο όπλο που ξέραμε ήτανε η χιονόμπαλα

Μιλώ για τις νεκρές γενιές που ζούνε μες’ την βία
Μιλώ για τον ρομαντισμό που έγινε λέξη αστεία
Μιλώ για τις γενιές που ζήσανε τον έρωτά τους
και στα παιδιά τους πέρασαν την ανασφάλειά τους

Είχαμε πόλεμο σε κάστρα από πηλό νερό και άμμο
ήταν αυτός για εμάς ο πόλεμος τίποτα παραπάνω
προσομοιώσεις πολέμων και βασανισμών
έρχονται με πωλήσεις ηλεκτρονικών παιχνιδιών
είναι πιο εύκολο ένα παιδί να μάθει ένα όπλο
από το να μάθει να ερωτεύεται ελεύθερα στον δρόμο
όταν κορίτσια μάθαιναν επάνω στο κορμί τους
παίζοντας ελεύθερα με κάθε εραστή τους
τώρα γυναικολόγοι βιάζουν την εφηβεία
σε νοσοκομεία ζώντας τον πόνο με τα εργαλεία
η ανασφάλεια της ομορφιάς για τα κορίτσια
που πετσοκόβουνε το σώμα τους γίνονται ίδια

Μιλώ για τις νεκρές γενιές που ζούνε μες’ την βία
Μιλώ για τον ρομαντισμό που έγινε λέξη αστεία
Μιλώ για τις γενιές που ζήσανε τον έρωτά τους
και στα παιδιά τους πέρασαν την ανασφάλειά τους
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top