Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[Gate4]

Βαβυλώνα - Βέβηλος

Αυτά που σου φτιάξαν ρε μπούλη με στοργή
εγώ τα κοίταγα να λιώνουνε στη γη
όταν εσένα σε τυλίγανε με χάδια
εγώ είχα μάθει να παλεύω στα σκοτάδια
και ρωτάς γιατί μισώ τόσο και τους δυο μας
γιατί δε μοίρασαν καλά ρε τ’ όνειρό μας
κι έτσι βολεύτηκες κι εγώ τραβήχτηκα μακριά
είχες το φάρμακο μα εγώ ήθελα την γιατρειά
εσύ είχες φίλους και παιχνίδια κι όλα ωραία
είχα ένα σκύλο τον ίδιο αλήτη για παρέα
πήγες σχολείο το μόνο που ζήλευα από σένα
ήσουν εντάξει εγώ τα `χα χαμένα
φώναζες πατέρα φώναζα αφεντικό
εσύ είχες πάντα δίκιο εγώ ήμουν το κακό
και μου ζητάς να κατεβάσω τη φωνή μου
εγώ που πρώτα απ’ όλα είχα σκοτώσει τη ζωή μου

Είμαι στο τέλος δε θέλω να γλιτώσω
είμαι ένας Βέβηλος θέλω να σε πληγώσω
πως μου ζητάς να κατεβάσω τη φωνή μου
εγώ που έχω σκοτώσει πρώτα απ’ όλα τη ζωή μου
Είμαι στο τέλος δε θέλω να γλιτώσω
είμαι ένας Βέβηλος θέλω να σε πληγώσω
πως μου ζητάς να κατεβάσω τη φωνή μου
εγώ μαλάκα δε χαρίζω την ψυχή μου

Γράψε στ’ αρχίδια σου τους φλώρους και συνέχισε να λες
ότι γουστάρεις και κάνε ρε ότι θες
σπάστα όλα και γάμα τους το σπίτι
βγάλ'τους κι όλα όσα χαρήκανε απ’ τη μύτη
γίνε εφιάλτης γίνε ένα όνειρο κακό τους
γκρέμισε κάθε τι καλό τους και δικό τους
μα σκέψου λίγο αν τ’ αντέχει η ψυχή σου
κι αν δεν έχασες τελείως το παιχνίδι της ζωής σου
Ρε κάνε μου τη χάρη τις συμβουλές σου αλλού
εγώ χαίρομαι τη λόξα του μυαλού σου του θολού
τώρα λοιπόν μη μου τα λες αλλιώς
εσύ που κι απ’ την τρέλα είσαι πιο τρελός
μπορεί νά `μαστε αδέρφια μα λόγος δε σου πέφτει
να μιλάς για κάποιον που θα σε βγάλει ψεύτη
εγώ την είδα έτσι κι έτσι θα τελειώσω
και ότι βρεθεί μπροστά μου ξανά θα βεβηλώσω
τώρα για εξηγήσεις νομίζω είναι αργά
γουστάρω που θα φύγω μ’ αυτούς σιγά σιγά
βλέπεις στη ζωή πάντα φεύγανε παρέα
όσα γκρεμίσαμε και φτιάξαμε ωραία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Αγαπάω & αδιαφορώ..

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Πάλι βρέχει.. Παπακωνσταντίνου(φυσικά )

Πάλι βρέχει, τα τρένα όπως πάντοτε θα φεύγουν για καινούργιες ξενιτιές
Πάλι βρέχει κοιτάζω απ' το τζάμι τις σκιές
κι εσύ απόψε όνειρο σαν χτες .
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει

Πάλι βρέχει στους δρόμους όπως πάντοτε την ώρα τούτη πέφτει ερημιά
Πάλι βρέχει η νύχτα τρομαγμένη στη γωνιά
κι εσύ θλιμμένη θύμηση ξανά
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει

Πάλι βρέχει, στην πόλη που ερήμωσε με πνίγει το τραγούδι της βροχής
Πάλι βρέχει, οι φίλοι στο καράβι της γραμμής
κι εσύ εδώ σαν όνειρο να ζεις
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro Papas]

Panx Romana - Έλληνες

Στο σχολείο κουρδισμένα παιδιά
στο στρατό σου αλλάζουν τα μυαλά
σε κάνουν πολίτη με το δικό τους τρόπο
ένα ρομπότ με το δικό τους νόμο.

Ένα εργάτη μηχανή δίχως καριέρα και ζωή
που δέχεται διαταγές χωρίς αρνήσεις και φωνές.

Ολοι χωρισμένοι σε παρατάξεις
κόμματα και κοινωνικές τάξεις
εμφύλιος πόλεμος για κορόϊδα
ζώα με παρωπίδες για το κόμμα.

Κι έχουμε όνειρα απατηλά
πως είμαστ' ελεύθεροι κι όλα καλά
ευχόμαστε να βγουν αληθινά
μα εγώ φωνάζω στον Έλληνα.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Όλοι φοράνε παρωπίδες
ζούνε με πλαστικές ελπίδες
υποσχέσεις στην αράδα
για μια κάποτε μεγάλη Ελλάδα

Συμφωνίες κι αποφάσεις
για να διώξουμε τις βάσεις
ξανά συμφέροντα πάνω από μας
ντρέπομαι που είμαι Έλληνας.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Και λέν' πως είναι Έλληνες
πως είναι Δημοκράτες
απόγονοι του Περικλή
ζήτω οι αυταπάτες.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Evdokia...]

Ron Pope - A Drop In The Ocean


A drop in the ocean
A change in the weather
I was praying that you and me might end up together
It's like wishing for rain as I stand in the desert
But I'm holding you closer than most 'cause you are my heaven

I don't wanna waste the weekend
If you don't love me pretend
A few more hours then it's time to go

As my train rolls down the east coast I wonder how you keep warm
It's too late to cry
Too broken to move on

And still I can't let you be
Most nights I hardly sleep
Don't take what you don't need from me

It's just a drop in the ocean
A change in the weather
I was praying that you and me might end up together
Its like wishing for rain as I stand in the desert
But I'm holding you closer than most 'cause you are my heaven

Misplaced trust and old friends
Never counting regrets
By the grace of God I do not rest at all

New England as the leaves change
The last excuse that I'll claim
I was a boy who loved a women like a little girl

And still I cant let you be
Most nights I hardly sleep
Don't take what you don't need from me

It's just a drop in the ocean
A change in the weather
I was praying that you and me might end up together
It's like wishing for rain as I stand in the desert
But I'm holding you closer than most 'cause you are my

Heaven doesn't seem far away anymore
Heaven doesn't seem far away

Heaven doesn't seem far away anymore
Heaven doesn't seem far away

A drop in the ocean
A change in the weather
I was praying that you and me might end up together
It's like wishing for rain as I stand in the desert
But I'm holding you closer than most 'cause you are my heaven
You are my heaven

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Πες μου το ναι μια φορά ( Σεβιλιάνα )

Για σένα βγαίνουν τα άστρα και το φεγγάρι
γιατί είσαι της Σεβίλης μαργαριτάρι
Δυο τέτοια μάτια μαύρα δεν τα ξανάβρα
κι όλο κλαίω και λιώνω για `σένα μόνο

Χωρίς αγάπη αχ πως θα ζήσω
Φίλησέ με σαν πρώτα και ας ξεψυχήσω

Πες μου το ναι μια φορά δωσ’ μου ξανά τη χαρά
τώρα που όλη η ψυχή κι η καρδιά μου σε λαχταρά
Έλα κοντά μου να σου το πω
Η αγάπη γυρνάει σαν τη σφαίρα και ίσως
μια μέρα δε σ’ αγαπώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Μαμά-Παπακωνσταντίνου

Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
Α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ'τα δόντια να μιλάς,
σ'ακούω σαν τώρα
"μη με σκας,δε θα σε ανεχτεί κανείς,
θα πας χαμένος,θα το δεις"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ'τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
"θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
θα με πεθάνεις,αυτό θες;"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Μαμά
Πού πας
Πού πας
Μαμά,μαμά
Πού πας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Βαβυλώνα - Η πύλη

Είμαστε κοντά στο χάσιμο του αιώνα
κι αρχή επί τέλους πάλι
Χαίρεται η εξαίρεση για σένανε κανόνα
χαίρεται για όσα σου χαρίσαν οι άλλοι
Φωνές σκόρπιες παρακμή
άπλωσες παντού σαν χάδι
κι εγώ θα κλέψω μια στιγμή
για να τη δώσω στο σκοτάδι
Εδώ στη Βαβυλώνα
θα’χουμε μαύρο χειμώνα
και σ’όποιον δεν αρέσει
μπορεί λευκά να φορέσει
να γελάσει αφού πρώτα υποκλιθεί
ν’αφήσει κάτι από μέσα του να φύγει να χαθεί
κι όταν τελειώσει θα λείπουμε όλοι
Θα πάνε τζάμπα οι ρόλοι
θα πάνε τζάμπα οι ρόλοι
αφού θα λείπουμε όλοι
Θα πάνε τζάμπα οι ρόλοι
γιατί φωνάζατε όλοι
Θα πάνε τζάμπα οι ρόλοι
αφού θα λείπουμε όλοι
κι η πουτάνα η πόλη
θα ζεί για πάντα μια σκόλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loony]

IMAGINE
JOHN LENNON
1971

Imagine there's no Heaven.
It's easy if you try.
No hell below us.
Above us only sky.
Imagine all the people.
Living for today.

Imagine there's no countries.
It isn't hard to do.
Nothing to kill or die for.
And no religion too.
Imagine all the people.
Living life in peace.

You may say that I'm a dreamer.
But I'm not the only one.
I hope someday you'll join us...
And the world will be as one.

Imagine no possessions.
I wonder if you can.
No need for greed or hunger
A brotherhood of man.
Imagine all the people.
Sharing all the world.

You may say that I'm a dreamer.
But I'm not the only one.
I hope someday you'll join us.
And the world will live as one.

​

Spoiler

κλισέ αλλά υπέροχο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Β.Παπακωνσταντίνου - Σαν να μη Σ'έχασα ποτέ

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, να 'μαστε πάλι
Όλα έχουν μείνει όπως τ' άφησες πριν χρόνια
Το ροζ φουλάρι σου το ρίμελ κι η κολώνια
Που κι αν ξεθύμανε μου φέρνει πάντα ζάλη

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, σπάστα και ρίχτα
Τα λόγια που 'λεγες η αγάπη πριν ραγίσει
Δε σε ρωτώ αν ήρθες μόνο για μια νύχτα
Μα σ' αγαπώ κι ας σ' έχουν χίλιοι περπατήσει

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
Πόσο μελό να γίνω ακόμα
για να κολλήσεις πάνω μου.

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, νάμαστε πάλι
Στρώνω όπως πάντα για δυο άτομα τραπέζι
Το δίσκο βάζω που σου άρεσε να παίζει
Και σε κερνώ απ' το στερνό μου το μπουκάλι

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, στήνω σκακιέρα
Να ξανακάνεις χίλια ματ στην ευτυχία
Σαν στρατιωτάκι σου έτοιμο για θυσία
Στα άγρια μεσάνυχτα σου λέω καλημέρα

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
πόσο μελό να γίνω ακόμα
για να κολλήσεις πάνω μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΚρύβεΛόγια]

Τ' είν'η γαλήνη; Τ' είν' η γαλήνη;
Αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου,
λένε πως βλέπεις την απάντηση γραμμένη στη σελήνη.

Ξύλινα Σπαθιά, ''Το Καράβι''.

(Ένας στίχος που με εκνεύρισε από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα, όταν όμως μεγάλωσα λιγάκι και κατάλαβα πως κάπως έτσι είναι η γαλήνη, έγινε μότο.)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[leouv]

Σε μια τόση δα στιγμή οι αποχρώσεις του γκρι
με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη
και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή,
όταν κάποιος από μας τ' άσπρο δεν ήθελε να δει.

Ραψωδός Φιλόλογος, "Σε μια τόση δα στιγμή"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Bong Da City - Kαληνύχτα

Αδερφε μου,που βρισκεσαι τι κανεις,πως περνας
Εκει που πας να εχεις το νου σου μικρε
Μια φορα κολλας,εκει κοιμασαι εκει που διαλεξες μονο σου να 'σαι
Ειναι νεραιδα η νυχτα σε μεθα να μην φοβασαι
Κατω απο αρωματα σου μοιαζουν ολα γνωριμα
Μα οσο κολλας τοσο τα νυχια αυτη σου μπιγει βαθια
Και οπως κοιτας,κοιτα μονο που δεν αγαπα τρεφετε απο σενα
Στη φλεβα σου τριγυρνα
Ζητα ελαχιστα την λενε νυχτα και μου μοιαζει μαγισσα
Οσο βραδια και να καθησα μαζι της την αγαπησα
Μοιραστηκα την λατρεψα κοντα της τα σπαταλησα
Μαλιστα δεν μετανιωσα εστω και αν δεν την αγγιξα
Ειναι πουτανα ειναι γυναικα,αφου τα κοπλα της σε σαγινευουν
Σαν τα αστερια,οσα αν εχεις στην τσεπη σου ξυπνας με αδεια χερια
Παρεξηγηση σαν βερια που κατεληξαν σε νυχτα και μαχαιρια.....

(Στυλ Μω)
Σε μια χωρα που οι ανθρωποι εδω χαμογελουνε σπανια
Φτηνα τα λογια,εικονες απο μονες τους μιλουνε γεγονοτα
Τα βραδια χαδια(?) επικινδυνα φορες με πλησιαζουνε
Μου λες τι θελουνε αραγε,σε αυτο τον τοπο τι απεμεινε
Αμφιβολιες μονο,οσες φορες θα κατσω και σκεφτω τον πονο
Που δινει επιβαρυνει το κεφαλι μου και αυτη η ανασα μου σε καθε στιχο
Να καταληγω σε προβληματα τα λογια μου μηνυματα σε ολο τον κοσμο
Καθε φορα που νιωθεις μονος γινεσαι στοχος και οτι μισεις γινεται ποθος
Ολα γυριζουνε σαν τρελα,μαζι με χημικα βλεπω την καπνα
Ελλαδα ως το κοκκαλο βαθια,πολλα τα χρεη,βλεπω το συστημα σου καταρεει
Πες μου ποιος νοιαζεται και τι να λεει......

(Τσακι)
Μονος μιλαω,παρεα το παραπονο μαζι του συζηταω
Ενας νταλκας που δεν τελειωνει οσο ποτηρι κραταω
Και οσο ακουμπαω τα δυο μου χειλη σε αυτο
Αναρωτιεμαι αν θα θυμαμαι πως βρηκα αυτο που ζητω
Ολα γυρνανε τοσο γλυκα που ξεχασα τι συζηταμε
Χρωματα μου δωσανε να ζησω μα φοβαμαι βλεπεις
Ολα καχυποπτα πως ειναι απλα δεν ξερεις
Ειναι νυχτα το αστερι σου,λαμπει ομως θα πεσει
Μην φοβασαι,οταν ανοιγεις ματια δεν θυμασαι,ενας κομπος
Στο στομαχι σου που μιζερα ξυπνας
Ναι,ειναι νυχτα και νυχτα αν δεν ζεις αντε γαμησου
Την ανατολη δεν αφησες να μπει μες στην ζωη σου
Ξημερωνει καινουργια μερα,μυρισα την σκονη
Μυρωδιες νωχελικα που με υπνοτιζουν στο μπαλκονι
Ενα διστιχο που μουρμουριζει αρχιζει να νυχτωνει αληθεια
Χαρηκα που ησουν μαζι μου,Καληνυχτα....

Συν το "Το Τσιρκο με τα Τερατα..." (Ακυκλοφόρητο)
(Μανι)
Το να χαθουμε στο φως
Αναμενομενο να γινουνε καπνος
Κοιτα πως τρεχουν ελα στο cypher και θα σε καταστρεψουμε,ναι
Σε μενα δεν παιρνανε κονε
Και οσοι δεν με ενιωσαν ποτε δεν με ξερουν δεν ακουνε δεν βλεπουν
Δεν εχουν κατι να πουνε πεφτουνε
Και ελα στο cypher και θα σε καταστρεψουμε,ναι
Το Τσιρκο με τα τερατα υποδεξου,Μεσιε
Να χαθουμε στο φως
Αναμενομενο να γινουνε καπνος
Κοιτα πως τρεχουν ελα στους στο cypher και θα σε καταστρεψουμε,ναι
Σε μενα δεν παιρνανε κονε
Και οσοι δεν με ενιωσαν ποτε δεν με ξερουν δεν ακουνε δεν βλεπουν
Δεν εχουν κατι να πουνε πεφτουνε
Και ελα στο cypher και θα σε καταστρεψουμε,ναι
Το Τσιρκο με τα τερατα υποδεξου......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Αλκοόλ η βροχή-Παπακωνσταντίνου..

Μια κιθάρα στην ουσία
Έχω για περιουσία
Για να κάνω άνω κάτω όλους τους ρομαντικούς
Μια κιθάρα, μια αγία
Μια αρρώστια ανεργία
Χρόνια σου χτυπώ την πόρτα μα ποτέ σου δε μ’ ακούς

Αλκοόλ η βροχή και μεθάω
Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω
Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε
Οι χορδές τις κιθάρας μου σπάνε

Την κιθάρα μου έχω χάσει
Τώρα μόνο οι κομπάρσοι
Στη ζωή μου στη ζωή σου είναι πρωταγωνιστές
Μια κιθάρα προδοσία
Έρωτα με φαντασία
Σου `χω στείλει μα δεν φτάνει με τους υπολογιστές

Αλκοόλ η βροχή και μεθάω
Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω
Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε
Οι χορδές τις κιθάρας μου σπάνε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Βαβυλώνα - Η φυλή της φωτιάς

Low Bap Θεέ μου σ’ ευχαριστώ
πήρες τους φλώρους μακριά κι ήτανε ότι πιο σωστό
μάζεψέ τους κι όλους στην ίδια εταιρία
να καταλάβουν όλοι τώρα είναι ευκαιρία
από ποιούς και γιατί μεγαλώνει το κακό
όσοι κάνουμε low bap έχουμε ένα μυστικό
που ήρθε η ώρα να το μοιραστούμε μ’ όλους
ναι ήρθε η ώρα να διαλέξουμε τους ρόλους
Εδώ στα μέρη της φωτιάς μεγαλώνει μια φυλή
που ίσως δε μάθετε ποτέ οι πιο πολλοί
κι είναι κρίμα να σας λοιώνουνε στο ποιήμα
και σας πάνε κουτουρού τελείως χύμα
της ψυχής οι αιώνιοι επιστάτες
σας διαλέγουνε τους κλόουν και τους επαναστάτες
που θα βάλετε μπροστά στα σάπια όνειρά σας
και νομίζετε μαλάκες ότι ήρθε η σειρά σας
μα σίγουρα πιστεύω ότι όλοι δε μασάνε
στα σκουπίδια την ψυχή τους δε πετάνε
είναι θέμα περιφάνειας είναι θέμα και μαγκιάς
ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς

Είναι θέμα περηφάνειας και μαγκιάς
ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς
είναι low bap κι αυτή η γη που πατάς
έγινε στάχτη απ’ τη φυλή της φωτιάς

Γι’ αυτό κι εμείς στη Βαβυλώνα που η τρέλα περισσεύει
δε βάλαμε ποτέ τη ζωή να ικετεύει
χαρά δόξα σταριλίκια και λεφτά
άκου που σου λέω τα φτύνουμε όλα αυτά
μας φτάνει το low bap μισούμε την πουστιά
το κεφάλι μας το βάζουμε συνέχεια στη φωτιά
κι ακούστε όλοι αυτοί που φωνάζουν άδικα
σε λίγο το hip hop θα χώσουν στα σκυλάδικα
θα του βάψουν τα μαλλιά θα το ντύσουνε μοδάτα
θα φτιάξουν πανίσχυρα αδελφάτα
θα πληρώνουνε βιτρίνες για να μείνουνε πιστές
όπως πάντα θα λαδώνουν πωλητές
θα λανσάρουν προϊόντα με ημερομηνία λήξης
όχι μόνο για το χρήμα μα κι ενάντια της πλήξης
και το λάθος δεν μπορεί θα τους ξεφύγει
βλέπεις όπου να `ναι η ημερομηνία λήγει
και θ’ αρχίσει να βρωμάει το προϊόν
βλέπεις έσερνε καιρό ένα σάπιο παρελθόν
που δεν το πιάνουνε τα συντηρητικά
ούτε των ηλίθιων τα ελαφρυντικά

Είναι θέμα περηφάνειας και μαγκιάς
ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς
είναι low bap κι αυτή η γη που πατάς
έγινε στάχτη απ’ τη φυλή της φωτιάς

Δεν ξέρω ρε τι λέτε για μένα έχουν πεθάνει
αφήνω το σκοτάδι τον πόνο μου να γιάνει
γύρω απ’ τη φωτιά παρέα μ’ ένα μπουκάλι
να φτύνω μια γουλιά σ’ αυτήν να πίνω εγώ την άλλη
γαμιόλες τι πιο ωραίο οι φλόγες να σε ζώνουν
μαζί με την ψυχή τα λόγια να πυρρώνουν
μα τώρα τι τους λέμε δεν πα’ να γαμηθούνε
όσοι είναι πιο κοντά πρώτοι θα πουληθούνε
εγώ δεν έχω φίλους εγώ δεν έχω αδέρφια
γιατί χαθήκανε νωρίς όταν αλλάξαν κέφια
δεν θέλω εγώ κανένα να σέρνεται μαζί μου
η μοναξιά μου βλάκες αυτή είναι η φυλή μου
η μόνη που για πάρτη μου έκανε κι αβάντα
γι’ αυτό και αποφάσισα να την τραβάω για πάντα
μέχρι να πάω στο διάολο κι εγώ σε μια νυχτιά
και να ραπάρετε όλοι σας γύρω μου στη φωτιά..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Χαμένες αγάπες

Δυο σταγόνες στο τζάμι
η ψυχή μου ποτάμι
έναν ξέμπαρκο στίχο
σημαδεύω στον τοίχο, δεν μπορώ.

Η αγάπη στερεύει
ένα ψέμα γυρεύει
μακριά μου δε μένει
και μαζί μου πεθαίνει, δεν μπορώ.

Ονειρεύομαι τάχα
ένα βλέμμα μονάχα
να σκεπάσω το σώμα
που κρυώνει ακόμα, δεν μπορώ.

Τώρα πια έχεις φύγει
τώρα μείναμε λίγοι
ο αιώνας αλλάζει
κι όμως ίδιος μου μοιάζει, δεν μπορώ.

Σαν αέρας γυρίζεις
μια ζωή χαραμίζεις
περπατάς στα χαμένα
δεν πιστεύεις κανένα, δε μιλάς.

Στο βυθό της αβύσσου
κατεβαίνω μαζί σου
με τραβάς απ’ το χέρι
και κανένας δεν ξέρει πού με πας.

Σε κερδίσαν οι φήμες
σου καήκαν οι μνήμες
έχεις χρόνια σωπάσει
μ’ έχεις πλέον ξεχάσει, δε μιλάς.

Δε πιστεύεις κανέναν
Δε φοβάσαι κανένα
μες στο ψέμα σου πέφτεις
με κοιτάζεις και πέφτεις και γελάς

Χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες παλιές
χαμένες αγάπες στιγμές απουσίας χαμένες για πάντα στιγμές

Θέλω να σε ξαναδώ
ειν’ αλλιώτικα εδώ
άναψέ μου μια φωτιά στον ουρανό
θέλω να σε ξαναδώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[whitelioness]

I feel like I'm stuck inside a race,
Feel like I'm catching up.
Oh Marina, what a shame you didn't make the other cut.
I feel like I'm stuck inside a race, Feel like I'm catching up.
Oh Marina, we're so sorry but you didn't make the cut.

Drop your knees to the floor, hands to the sky,
Give a round of applause for the great Miss Y

I walked all night long in the dark just to be standing here,
Only to feel like nobody, I'm Miss Y am I here?

I walked all night long in the dark just to be standing here,
Only to feel like nobody, I'm Miss Y am I here?

And the lights stay. the stronger, the longer that you have to wait.
For the honor, the honor, to be great.

Marina and the Diamonds-Miss Y
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Αν γράψω ένα τραγούδι-Τουρνάς

Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να χαρίζει στα παιδάκια τα φτωχά
λίγο ψωμί κι ένα ζεστό κρεββάτι
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι

Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να μην έχει λόγια κούφια και ρηχά
και δίνει δύναμη στον κουρασμένο εργάτη
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι

Τραγούδια αμέτρητα έχω γράψει, αλλά
είναι τα βάσανα του κόσμου πιο πολλά
τόσα τραγούδια μου που πήγανε χαμένα
κι είναι σαν να μην έγραψα κανένα

Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να το λεν όταν το μίσος ξεψυχά
εχθροί και φίλοι αδερφωμένοι και κεφάτοι
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι

Τραγούδια αμέτρητα έχω γράψει, αλλά
είναι τα βάσανα του κόσμου πιο πολλά
τόσα τραγούδια μου που πήγανε χαμένα
κι είναι σαν να μην έγραψα κανένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Τα μάτια των πνιγμένων - Γενιά του δράκου

Άψινθος:

Γενιές που μέτρησαν την ασημένια σφαίρα
του '80 τα γεννήματα με μίλια στο πιστόλι κάθε σφαίρα
πέρα απ' τους καπνούς της μη ελεγχόμενη
στους πνεύμονες που σκίζονται φαντάζουνε ξέρα
κέρνα ακόμα ένα ποτήρι εφήμερο παράδεισο τα παιδιά σου μητέρα
ε φτάνει
απόψε που στην απαγορευμένη ζώνη
η πόλη θυμίζει στραμμένη κάνη στον αέρα να πιάνει
πίσω απ' τις κόκκινες ταινίες που απλώνουν πολιτσμάνοι
μην περνάς ούτε στιγμή, διαταγή ανωτέρα
τώρα σκεπάζουν το κουφάρι με κουβέρτα
σπιθαμή προς σπιθαμή
σε κάποιον χάρισαν κατάλυμα στης γης το δέρμα
εκεί στην παγίδα του μέσα που είχε βαθιά ως το τέρμα μπει
κάποιοι θα πουνε πως είχε επιλογή
μα είναι εύκολο να αραδιάζεις λόγια στέρφα
όταν δεν σε καίει η κρυστάλλινη βροχή
οι γόνοι σου παρηκμασμένοι αόρατοι
για την συνηθισμένη λογική που λανσάρουν όλοι αυτοί
εν κινήσει φιλήσυχοι αστοί, πως ξημερώνει άλλη μια μέρα
σε φάση που σβήνονται οι εαυτοί
κινούνται πίσω απ' τις στοές, χωμένα κάγκελα στα χέρια
καρφί μυρίσαν θειάφι απ' τον θάνατο
χωμένοι έμμονα μέσα στον πόλεμο του αιθέρα κατοικούν
οι ελάχιστοι που επέλεξαν στην κόλαση να ζουν εν σώματι άσημοι
καταδικασμένοι να σιωπούν αργά
γενιά του δράκου απ' τα χρόνια του εννιά τα πρόσωπα κρύβει
σειρά κίνηση ατέρμονη και έχω μια ιδέα έμμονη
πως θέλουν τις ψυχές μας να μασήσουν
τρέχουν έντρομοι
οσμή της καμμένης σάρκας είναι ακόμα πιο έντονη
τσακίζοντας κεφάλια μες τη μέγκενη
εξαίρεση σαφώς γι αυτό που αποκαλείται πάντα τάξη έννομη
το κρέας για τα κανόνια
λόγια αυστηρώς κατάλληλα για αρρωστημένα σαγόνια


Αλλοπρόσαλλος:

*english verse..*


ΔΠΘ:

Γενιά του δράκου, άρωμα θανάτου στην ατμόσφαιρα
από δω το πήγα από κει το 'φερα την έκανα
ακόμα να μάθεις, σκέφτηκα βλάκα
ξεκόλλα η πιάτσα είναι μεγάλη κουτσομπόλα και το ξέρεις
τη γάμησες αν πα να μου τη φέρεις ένα δύο
με πασαπόρτα απ' το ψυχειατρείο
βγήκα φρέσκος στο αίσχος
από τα 17 μετράω πένθος, απ' όταν γεννήθηκα εισπνέω νέφος, αίμα φτύνω
ό,τι μ' άφησε πίσω τ' αφήνω, δεν ανήκω
λόγια μου στάζουν σε κάποιο τοίχο
ρωτάς τι κάνω, έσκυψα και βήχω μες το μπέρδεμα
καθημερινό παίδεμα για το έδεσμα
πιέζοντας βραχίωνα πετάγονται κορδόνια
τα μισά απ' αυτά καμμένα πάνε χρόνια
στην γύρα με φθαρμένα παντελόνια
κανω κούτρα, κλοτσίδια μες τα μούτρα
μα δεν είναι φέρμα, είναι ο μόνος τρόπος για να γίνω φίλε
εε που το πας το κάγκελο
πιωμένος και το ραπ μου σκάει άμπαλο
καλή καβάτζα το χαμηλοκάβαλο
πρήζει το χέρι, κάθε βάρεμα άτσαλο
παιδιά των δρόμων, πτώματα εν κινήσει
έλεγχος δεν υπάρχει
σκότωσε τον δράκο πριν να σε νικήσει
και η φύση καλεί το σώμα να ξανακυλήσει


Άυλος:

Καινούργια μέρα, καρφωμένη σφαίρα, δάκρυα, λεπίδες
ματωμένες ηλιαχτίδες, ψυχολογικές παγίδες
παρωπίδες, ζω μ’ αλλόκοτες ελπίδες
τρόφιμος ακόμα σ’ ένα σώμα, εγκέφαλος μ’ ιδέες έμμονες
κομμένες φλέβες, σάπια σωθικά σε χρόνια παιδικά
βιώματα, φοβίες και εκτρώματα
σκιές που πέρναγαν απ΄ τον καθρέφτη
φωνή απ’ τη ντουλάπα, η μαριονέτα του εγγαστρίμυθου
κ ο κύριος με το ντέφι, η μορφή της που μου γνέφει
ότι αγάπησα είδα να φεύγει ξαφνικά
μ’ αντίκρισα μες στη θολούρα μόνο, να συνομιλώ με μάρμαρα
ωχρές φωτογραφίες, παγωμένες αγκαλιές κι αμφιβολίες
αμαρτίες νύχτες κρύες, μάνα κράτα με κι απόψε, κρύψε το κλειδί
μας κάλεσαν οι δαίμονες για ακόμα μια γιορτή
μη ψάχνεις αφορμή, νεκροί στρατιώτες σε μια κόκκινη αυγή
μια αναβίωση στο πράσινο κελί, φαρμακωμένοι οδηγοί
σε έναν κόσμο που δεν έχει επιστροφή, διαστροφή, παράσταση
βρεφών σφαγή κι ανάσταση, στοές αθάνατων ηρώων σκιές
περνούν κι αφήνουν σχήματα, ανάμνηση από κουρέλια, στίγματα
χαρακωμένα χέρια, αφορμές για πτήσεις στόχοι με φλεγόμενα μαχαίρια
ραντεβού στην κολλημένη μας μεριά, μαύρα κεριά
αγάπη θάνατος σε μουσική χροιά, θηλιές μικρόφωνα, κραυγές
γυάλινα μάτια στης σιωπής τα μονοπάτια
τα παιδιά της Μόρας τραγουδούν στης ερημιάς τα άψυχα παλάτια
του δράκου μια γενιά καταραμένη στης φρίκης τα μονοπάτια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Έχω ανάγκη-Παπακωνσταντίνου...

Έχω ανάγκη μια σου λέξη
μια αλήθεια μες τις αυταπάτες
και μια αγκαλιά να με γιατρέψει
από θανάσιμες αγάπες
έχω ανάγκη να βουλιάξω
μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα
απ’ την αλήθεια να τρομάξω
και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα

Έχω ανάγκη να σου δείξω
πως είμαι πλέον οπαδός σου
με την παλάμη μου ν’ αγγίξω
τον πυρετό στο μέτωπό σου
έχω ανάγκη να σε νιώσω
σαν μια προσωπική μου νίκη
με πόσα βράδια να πληρώσω
τη μοναξιά που μου ανήκει

Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
ένα σακατεμένο βράδυ
μόνο τα μάτια σου θυμάμαι
δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι
μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
που όσο θυμάμαι με πονάει
έχουν περάσει τόσα χρόνια
μ’ αυτή η αγάπη δεν περνάει

Απόψε δε θα βγω στους δρόμους
στα όνειρα μου θα σε ψάξω
ότι δεν έφυγες ποτέ σου
έχω ανάγκη να φωνάξω
σ’ όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
εγώ μαζί σου θα ξυπνάω
την πιο γλυκιά σου απουσία
έχω ανάγκη ν’ αγαπάω

Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω
στην πλάτη του δικού σου ανέμου
σαν νά’ σουν όρκος θα σε πάρω
που δε θα πάταγα ποτέ μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.