Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[borat]

ava adore - smashing pumpkins

Its you that I adore
Youll always be my whore
Youll be the mother to my child
And a child to my heart
We must never be apart
We must never be apart

Lovely girl youre the beauty in my wrold
Without you there arent reasons left to find

And Ill pull your crooked teeth
Youll be perfect just like me
Youll be a lover in my bed
And a gun to my head
We must never be apart
We must never be apart

In you I see dirty
In you I count stars
In you I feel so pretty
In you I taste god
In you I feel so hungry
In you I crash cars
We must never be apart

Drinking mercury
To the mystery of all that you should ever seek to find
Lovely girl youre the murder in my wrold
Dressing coffins for the souls Ive left behind
In time
We must never be apart

And youll always be my whore
Cause youre the one that I adore
And Ill pull your crooked teeth
Youll be perfect just like me
In you I feel so dirty in you I crash cars
In you I feel so pretty in you I taste god
We must never be apart

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Ερωτικό (το φιλί)

Καημὸς αλήθεια να περνώ
του έρωτα πάλι το στενό,
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά
μια μέρα του θανάτου...

Στενὸ βαθὺ και θλιβερό,
που θα θυμάμαι για καιρό
τι μου στοιχίζει στην καρδιὰ
το ξαναπέρασμά του;

Ας είναι, ωστόσο, - τί ωφελεί;
Γυρεύω πάντα το φιλί,
στερνὸ φιλί, πρώτο φιλὶ
και με λαχτάρα πόση!

Γυρεύω πάντα το φιλὶ - αχ καρδιά μου!
που μου το τάξανε πολλοί,
κι όμως δεν μπόρεσε κανεὶς
ποτὲ να μου το δώσει...

Ίσως μια μέρα, όταν χαθώ,
γυρνώντας πάλι στο βυθὸ
και με τη νύχτα μυστικά,
γίνουμε πάλι ταίρι,

αυτὸ το ανεύρετο φιλί,
που το λαχτάρησα πολύ,
- σα μια παλιά της οφειλὴ
- να μου το ξαναφέρει...

Ναπολέων Λαπαθιώτης
​

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Depo0]

Όταν ξερω πως υπάρχω μα δεν γίνετε να ζω
Η Απουσία-Ntp

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Άδεια μου αγκαλιά - Διονύσης Σαββόπουλος

Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει
μη σ' αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει
να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε δώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις
εν χάριτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ' τη λίμνη
και σε μένα να γυρνάς

Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι
που θα 'μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες
στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει
κάθε στιγμή παντοτινά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Όταν ξερω πως υπάρχω μα δεν γίνετε να ζω
Η Απουσία-Ntp

Τέλειο είναι όλο το τραγούδι!!!

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ

Κάποτε είχα μια αγάπη που λαβώθηκε νωρίς
μα την κράτησα γιατί ένιωθα ανασφαλής
Κάποτε είχα μια αγάπη που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε έπρεπε να τη σκοτώσω
θυμάμαι πριν να σε γνωρίσω έκλαιγε όλη η πλάση
και όλοι ψάχναν μια ελπίδα, την ελπίδα που είχα χάσει
όταν πλέον σε είδα είπα πως βρήκα την ελπίδα
αλλά μάλλον είχα βρει μια ακόμη παλλακίδα
Μόνη ασπίδα η λογική που κατέρρευσε και αυτή
όταν έδωσα και ένιωσες το πρώτο μας φιλί
μόνιμη θλίψη η χαρά και η νικοτίνη στα κρυφά
μα τότε είχα μέσα μου μια τζούρα μοναξιά
μα τώρα εξέπνευσα, εξέπνευσα της σχέσης τον καπνό
δώθηκα και προδώθηκα ψάχνοντας για το θεό
μέσα από την ένωση 2 σωμάτων μέσα από την αγάπη
αλλά δάκρυ μετά το δάκρυ δεν αντίκρυσα την άκρη
μονάχα έφτασα στα άκρα σε έδιωξα από κοντά μου
προτιμώντας να κρατήσω το κενό μες την καρδιά μου
προτιμώντας τη μοναξιά μου να γίνει η μνηστή μου
αφού ο δρόμος μου για λύτρωση ήταν η καταστροφή μου

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ

Θυμάμαι τα ξανθά μαλλιά σου ν'ανεμίζουν
και τα πράσινα σου μάτια το άπειρο να ατενίζουν
θυμάμαι το χαμόγελό σου, τα 2 σου χείλη
όμως τώρα δεν είμαστε ούτε φίλοι
να'ταν η απόσταση γυαλί και ο χρόνος ψεύτης
να είμασταν πάντα μαζί και όταν στα χέρια μου πέφτεις
να σε σηκώνω και σαν κλέφτης να σου κλέβω τα αισθήματα
τα θρύμματα απ'τα ποιήματα αιώνια καταλλύματα
να'ταν ανέγγικτη στιγμή που τώρα έχει χαρακτεί
να μην ένιωθα ποτέ την ανάγκη για φυγή
ένας σταυρός είναι όλη η γη και πάνω εγώ να ατενίζω
το όνειρο που ζήσαμε και τώρα δεν αγγίζω
γυαλίζω τα όσα χώρισα μπροστα μου σε συγχώρησα
πιστή συνοδοιπόρισσα το ξέρω ολιγόρησα
και την ψυχή μου αφόρησα να γίνει κομμάτια
βιώνοντας την υδονή σε βρώμικα κρεβάτια
σημαδια αγνόησα προχώρησα με βλέμμα θολωμένο
κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής

Όταν η απουσία......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

VNV nation-illusion

I know it's hard to tell how mixed up you feel
Hoping what you need is behind every door
Each time you get hurt, I don't want you to change
Because everyone has hopes, you're human after all
The feeling sometimes, wishing you were someone else
Feeling as though you never belong
This feeling is not sadness, this feeling is not joy
I truly understand, Please, don't cry now

Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you

Being like you are
Well this is something else, who would comprehend?
But some that do, lay claim that
Divine purpose blesses them
That's not what I believe, it doesn't matter anyway
A part of your soul ties you to the next world
Or maybe to the last, I'm still not sure
What I do know is, to use the world is different
As we are to the world but, I guess you would know that

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Γ Ι Ο Ρ Τ Η - Τρύπες


Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή



Μουσική / Στίχοι : Μπάμπης Παπαδόπουλος - Γιάννης Αγγελάκας




​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

"Ξέρω καλά τι πέρασες
βλέπω σκιές στο σώμα
ξέρω νιώθεις πως γέρασες
μα κράτα λίγο ακόμα..."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

The Sound "Winning"

Πήρα ένα καλό μάθημα χθες.

What holds your hope together,
Make sure it's strong enough
When you reach the end of your tether
It's because it wasn't strong enough,
I was going to drown,
Then I started swimming
I was going down,
Then I started winning
Winning - winning

When you're on the bottom
Crawl back to the top
Something pulls you up,
and a voice you can't stop,
I was going to drown,
Then I started swimming,
I was going down
Then I started winning
Winning - winning

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dimitrios]

To γελαστό παιδί
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί

Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί

Μον' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί

Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ' αξέχαστο γελαστό παιδί

Οι σωστοί στίχοι είναι: "σκοτώσαν οι δικοί μας το γελαστό παιδί". Γράφτηκε από Ιρλανδό ποιητή και αναφέρεται στον πόλεμο ανεξαρτησίας των Ιρλανδών από τους Άγγλους, αλλά και στη μεταξύ τους διαμάχη. Γι' αυτό παρακάτω λέει: "Μον' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου (ή εχθρού μας σε άλλη μετάφραση) να 'χε πάει". Η μεγάλη αδικία δηλαδή, είναι ότι σκοτώθηκε στην εμφύλια διαμάχη από Ιρλανδό και όχι από τους πραγματικούς εχθρούς, τους Άγγλους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Α! Α! ʼνοιξε τα μάτια σου
μάζεψ' τα κι ένωσε τα κομμάτια σου.
Μπορείς ακόμα.

Βγες από το ψυχοφθόρο
τέρμα κι όρμα.
Αναζήτησε το σοκ
που θα σε βγάλει από το κώμα.

Βάλε σε μια σειρά
τα πράγματα μεσ' στο κεφάλι σου
ποτέ δεν είναι αργά
για να πιστέψεις στις δυνάμεις σου.

Εσύ είσαι ο μόνος που μπορεί
να σε σώσει...
Να δώσει ένα τέρμα σ'αυτή
την καταραμένη πτώση!

Τις φωνές από τα λάθη
κάποιος πρέπει να φιμώσει
κι είναι ελεύθερη και κρύα
κι αχαλίνωτη η πτώση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

"Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Απο Προσωπικες Οπτασιες :
"Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
ό,τι ονειρεύτηκα
όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
να μου χαμογελάνε

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες
έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
Το νιώθω πως σε χάνω...
γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα"

&

από Μια Συνουσία Μυστική:
"Άγνωστοι φόβοι στο μυαλό σου πολεμούν,
με τις σκιες που θολά σε καλύπτουν κάθε βράδυ.
Ανυποψίαστοι περαστικοί γελούν μαζί σου,
μα τους ανέχεσαι παθητικά με τη σιωπή σου.

Μια συνουσία μυστική,
μια συνουσία μυστική της διαφθοράς,
χώροι στενοί μες στη μιζέρια,
δε νιώθεις τίποτα.

Πετάς τα ρούχα σου ψηλά,
γυμνός μες τη χαρά σου,
κρατάς τη λύπη σου μακριά,
δε νιώθεις τίποτα."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερωφίλη]

Μείνε

Κράτησέ με σα να με γεννούσες
σαν ωκεανός που αναζητούσες
όπως ο ουρανός τον άσωτό του γιο.

Κράτα με κι αρχίζει ο κόσμος τώρα.
Κράτα με που πέθανα σαν χώρα.
Κράτησέ με σα να ζήλευες ξανά.

Μείνε για ν`αντέξω το χρόνο
πριν με γκρεμίσει.
Μόνο εσένα θέλω
ένα δρόμο να μου χαρίσεις.
Είναι ριζωμένος ο φόβος μου
σαν νύχτα βαθιά
Γίνε γύρω απ`το πρόσωπό μου
ζεστή αμμουδιά.

Κράτα με λες κι ήρθα από τ`αστέρια
κράτα με κι ας έχω αίμα στα χέρια
αγάπησε τα λάθη που θα κάνω πριν χαθώ.

Κι από την αρχή ζωγράφισέ με
σαν τις τύψεις σου αγκάλιασέ με
όσο το κορμί ρίχνει σκιά θα σου δοθώ.

Κράτα με σαν όρκο ξεχασμένο
σαν ένα τριαντάφυλλο σπασμένο
θέλω μόνο στο φιλί σου να πλυθώ....

Χρήστος Θηβαίος
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

I don't mean to dwell
But I can't help myself
When I feel the vibe
And taste a memory
Of a time in life
When years seemed to stand still

I close my eyes
And sink within myself
Relive the gift of precious memories
In need of a fix called innocence

When did it begin?
The change to come was undetectable
The open wounds expose the importance of
Our innocence
A high that can never be bought or sold

Symbolic acts - so vivid
Yet at the same time
Were invisible

Savor what you feel and what you see
Things that may not seem important now
But may be tomorrow

Do you remember when
Things seemed so eternal?
Heroes were so real...
Their magic frozen in time
The only way to learn
Is be aware and hold on tight

I close my eyes
And sink within myself
Relive the gift of precious memories
In need of a fix called innocence

When did it begin?
The change to come was undetectable
The open wounds expose the importance of
Our innocence
A high that can never be bought or sold

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Εγώ δεν είμαι ποιητής - Νίκος Παπάζογλου

Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

Κωνσταντινος Βητα
ποτε ποτε ποτε δε θα γινω φιλος σου

σε βλεπα παντα μοναχο
να περπατας μεσα στο δρομο...
πηγαινα να σου μιλησω
μα ελεγα τι
τωρα τι κανω
και μια σκια ακολουθουσα
μεσα στον κοσμο
τωρα παλι σε χανω


ποτε ποτε ποτε δε θα γινω φιλος σου
ποτε ποτε ποτε δε θα γινω

απο ψηλα δυο κουκιδες τωρα κοιταζω
ειμαι ενα αεροπλανο
οι εραστες σενα δασος που εχω χαθει
και ουτε ξερω που παω
και συ με δακρυα στα ματια
ψαχνεις να βρεις αυτο που θελεις θελω

ποτε ποτε ποτε δε θα γινω φιλος σου
ποτε ποτε ποτε δε θα γινω

ειναι αοριστος χρονος να σε ζητω
μια ακουραστη αγαπη
εισαι ενα αιωνιο φυτο που θελει η βροχη
μια μεγαλη αυταπατη
να μεινουν ολα ενα ονειρο και να σαι εσυ
ενα τραγουδι αγαπης

ποτε ποτε ποτε δε θα γινω φιλος σου
ποτε ποτε ποτε δε θα γινω

............

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Ο λύκος

Στίχοι: Αρλέτα
Μουσική: Αρλέτα
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω
στα κελιά τους οι άνθρωποι, ύπνο κάνουν ελαφρό
είναι ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό
είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
βραχνό γέλιο αν ακούσεις, κλείσε το ρολό

λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εδώ
βγαίνω από τη φωλιά μου και σε κυνηγώ
λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εδώ
είσαι η μόνη μου ελπίδα και σ ακολουθώ

όμορφο μου προβατάκι τι γυρεύεις μες στο δρόμο
είμαστε όλοι μπερδεμένοι στο δικό του νόμο

Δόντια βγάζουνε τα αστέρια,
νύχια φύτρωσαν στους δρόμους,
ξέφρενη η νύχτα παίζει
κλέφτες και αστυνόμους

όταν πέφτει το σκοτάδι βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
στη χαμένη πολιτεία και ζητά τροφή
κλειδωμένα είναι τα αρνάκια, ζαχαρένιο το κλειδί
κάτι απόμερα παγκάκια, θάμνοι και σιωπή

λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εκεί
είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
όπου ανθίζει το σκοτάδι, όπου ανθίζει το σκοτάδι

Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Ημερολογιο

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
με τα δυο σου χείλια να αφήσεις
μια ανάσα στη ζωή μου.

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
καπνό και πυρετό,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.

Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
ερωτευμένο το νερό.

Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
στου κορμιού σου το βυθό.

Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό.

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί.

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
τα φώτα κάποιας γης,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.

Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.

Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον Άδη
τη δικιά σου μυρωδιά.

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Linger - Cranberries

If you, if you could return
Don't let it burn, don't let it fade
I'm sure I'm not being rude
But it's just your attitude
It's tearing me apart
It's ruining everything
And I swore, I swore I would be true
And honey so did you
So why were you holding her hand
Is that the way we stand
Were you lying all the time
Was it just a game to you

But I'm in so deep
You know I'm such a fool for you
You got me wrapped around your finger
Do you have to let it linger
Do you have to, do you have to
Do you have to let it linger

Oh, I thought the world of you
I thought nothing could go wrong
But I was wrong
I was wrong
If you, if you could get by
Trying not to lie
Things wouldn't be so confused
And I wouldn't feel so used
But you always really knew
I just wanna be with you

And I'm in so deep
You know I'm such a fool for you
You got me wrapped around your finger
Do you have to let it linger
Do you have to. do you have to
Do you have to let it linger

And I'm in so deep
You know I'm such a fool for you
You got me wrapped around your finger
Do you have to let it linger
Do you have to, do you have to
Do you have to let it linger

You know I'm such a fool for you
You got me wrapped around your finger
Do you have to let it linger
Do you have to, do you have to
Do you have to let it linger

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.