Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[harry akritas]

Rip a whole in my life when it's bringing me back to you


I'll work it out
Gotta get away, get away from the sights and sounds
Keep it on the ground
I don't wanna be but just carry on and smile on through it
Death is true and I'll be missing you
Death is true and I'll be missing you
I think I'll just smile through it all for you

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΑΡΕΣΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΟΝΤΡΕΣ
ΤΑ ΜΑΓΟΥΛΑ ΜΟΥ ΖΥΜΩΝΑΝ ΣΑΝ ΝΑ'ΤΑΝΕ ΚΕΦΤΕΣ
ΟΙ ΘΕΙΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΜΟΥ ΟΡΜΑΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ
ΚΑΙ ΕΝΤΡΟΜΟΣ ΤΙΣ ΕΒΛΕΠΑ ΣΑΝ ΑΠΛΗΣΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ
Μ'ΑΚΟΜΑ ΤΡΙΣΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΜΕΛΛΕ Ν'ΑΡΧΙΣΟΥΝ
ΣΤΗ ΤΡΥΦΕΡΗ ΜΟΥ Κ'ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΑΝΕΜΕΛΗ ΕΦΗΒΕΙΑ
ΕΝΑΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΙΣΕΒΑΛΛΕ ΜΕ ΒΙΑ
ENAΣ ΣΟΥΓΚΛΑΚΟΣ ΘΗΛΥΚΟΣ ΣΕ ΣΩΜΑ ΚΑΧΙΑΣΒΙΛΙ
ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΜΟΜΠΥ ΝΤΙΚ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΡΚΩΔΗ ΧΕΙΛΗ


Ρεφραιν:
Η ΧΟΝΤΡΗ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΩΝΕΙ
ΘΑ ΧΑΘΩ Σ'ΕΝΑ ΣΩΜΑ Σ'ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΜΠΑΛΟΝΙ
Η ΧΟΝΤΡΗ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΩΝΕΙ
ΚΩΛΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ ΚΑΙ ΒΥΖΙΑ ΣΑΝ ΜΠΑΛΚΟΝΙ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΗΣ ΠΑΤΗΜΑΣΙΑ ΤΑ ΡΙΧΤΕΡ ΗΤΑΝ ΔΕΚΑ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ
ΣΕ ΧΕΙΜΕΡΕΙΑ ΕΠΕΦΤΕ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΜΕ ΑΠΡΙΛΙΟ
KAI ΣΑΝ ΚΑΘΟΤΑΝ ΟΡΘΙΑ ΜΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΜΑ ΑΠ'ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙ ΕΜΕΝΑ
ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΡΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ ΤΗ ΓΕΝΝΑ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΜΑΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΣΤΙΓΑ
ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΖΥΓΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΒΑΖΟΥΝΕ ΣΕ ΠΛΑΣΤΙΓΓΑ
ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΦΙΛΑΕΙ
ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΗ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΑΕΙ
Η ΧΟΝΤΡΗ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΩΝΕΙ
ΘΑ ΧΑΘΩ Σ'ΕΝΑ ΣΩΜΑ Σ'ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΜΠΑΛΟΝΙ
Η ΧΟΝΤΡΗ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΩΝΕΙ
ΚΩΛΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ ΚΑΙ ΒΥΖΙΑ ΣΑΝ ΜΠΑΛΚΟΝΙ
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Σταύρος_]

λε Fastάκο, μέχρι να το διαβάσω όλο αυτό, μεγάλωσε ο μικρούλης κι έγινε θείος, για να μη φτάσει να γίνει και παππούς λοιπόν, εγώ θα το πω με ένα τετράστιχο

όταν ήμουνα μικρούλης
κι έλειπε ο θείος Ρούλης
μου έδινες φιλιά στο στόμα
κι εγώ λέρωνα το στρώμα​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 186240]

κι η απελπισία νικά
και σφαδάζεις εσύ
ξανά και ξανά

και εκείνη γελά
με δάκρυα στα μάτια
για τελευταία φορά

και εκείνη πετά
για πρώτη φορά ​

Allochiria-Little Defeats,Tiny Victories​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 186240]

Υπάρχει ένας στοιχειωτικός στίχος του Chris Cornell στο Blow Up the Outside World των Soundgarden.
Nothing can do me in before I do myself που από την μία δείχνει την απερίγραπτη δύναμη του ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σε επηρεάσει αν εσύ δε το επιτρέψεις και από την άλλη την αυτοκαταστροφική αδυναμία να εφαρμοστεί αυτή η αρχή στον ίδιο σου τον εαυτό.
Τελειώνουν τα μουσικά threads να σπαμάρω κυριοι μοντς.Ένα ραδιόφωνο παρακαλώ να κάνω mumbling μόνος μου

 

[Eileen]

*
And this chaos, it defies imagination
*​

 

[Eileen]

*
Always the summers are slipping away
Find me a way for making it stay
*
​

 

[Steffie88]

ricorda bene che la vita che avrai
non sarà mai distante dall'amore che dai

(Να θυμάσαι καλά ότι η ζωή που θα έχεις
δεν θα είναι ποτέ μακριά από την αγάπη που δίνεις)

 

[Μάρκος Βασίλης]

ricorda bene che la vita che avrai
non sarà mai distante dall'amore che dai

(Να θυμάσαι καλά ότι η ζωή που θα έχεις
δεν θα είναι ποτέ μακριά από την αγάπη που δίνεις)

Λίγο τα ιταλικά, λίγο τα περί ζωής, μου θύμησες ένα αγαπημένο:

Se tu non vi pensi
hai persi li sensi,
sei morto e puoi dire:
bisogna morire.

Αν το παραπάνω δε σκέφτεσαι (ενν. ότι πρέπει να πεθάνουμε)
τότε έχεις απολέσει τις αισθήσεις σου
είσαι νεκρός και μπορείς (πλέον) να λες:
πρέπει να πεθάνουμε

 

[Steffie88]

Λίγο τα ιταλικά, λίγο τα περί ζωής, μου θύμησες ένα αγαπημένο:

Se tu non vi pensi
hai persi li sensi,
sei morto e puoi dire:
bisogna morire.

Αν το παραπάνω δε σκέφτεσαι (ενν. ότι πρέπει να πεθάνουμε)
τότε έχεις απολέσει τις αισθήσεις σου
είσαι νεκρός και μπορείς (πλέον) να λες:
πρέπει να πεθάνουμε

Δεν το έχω ακούσει αλλά θα βάλω να το ακούσω. Οι στίχοι που έβαλα είναι από το vietato morire του Ermal Meta. Δεν ξέρω αν το έχεις ακούσει..

 

[Μάρκος Βασίλης]

Δεν το έχω ακούσει αλλά θα βάλω να το ακούσω. Οι στίχοι που έβαλα είναι από το vietato morire του Ermal Meta. Δεν ξέρω αν το έχεις ακούσει..

Το έχω ακούσει. Είναι λίγο... διαφορετικά μεταξύ τους.

 

[Steffie88]

Το έχω ακούσει. Είναι λίγο... διαφορετικά μεταξύ τους.

Ναι είναι διαφορετικά τραγούδια μεταξύ τους αλλά το καθένα ωραίο για διαφορετικό λόγο...

 

[JoeDon]

Από δύο ελληνικά τραγούδια είναι οι στίχοι που μου έχουν μείνει και τους οποίους επαναλαμβάνω κάθε μέρα για κάποιο περιεργο και ανεξήγητο λόγο. Ο πρωτος μακροσκελής στίχος είναι από το τραγούδι Τουμπου τουμπου ζα, το είχα ακούσει πρώτη φορά εκτέλεση Σιδηροπουλου, και λέει το εξής "
Εκείνο που δε μάθατε
κι οι μαύροι εγελάγαν
είναι ότι ψοφήσανε
τα ζώα που σας φάγαν
Δηλητηριαστήκανε
από τα δυο κορμιά σας
το λέει το ραδιόφωνο
κρίμα στην ανθρωπιά σας" άκρως ειρωνικός στίχος και γι αυτό τον πάω πολύ. Κι ο δεύτερος, απο ένα άκρως διαφορετικό είδος μουσικής αλλά δεν έχει σημασία, είναι από του Μίκη Θεοδωράκη το Ήλιε Νοητε, Επίσης ιδιαίτερα μακροσκελης στίχος και λέει "
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα". Το τελευταίο τον κατατασσω στη κατηγορία αυτή, των ξεχωριστών στιχων, επειδή βρίσκω το άξιον εστί του Ελύτη -σε συνδυασμό με τη μελωδία του Θεοδωρακη- εναν πραγματικό ύμνο του φωτός και των παθών του Ελληνισμού, τα οποία εμείς τείνουμε να ξεχναμε καθημερινά.

 

[Agaphbou]

Τώρα που με κάνατε να πάρω χαμπάρι αυτό το θρεντ, ανοίξατε τον ασκό του Αιόλου.

Θα παραθέτω όλους τους στίχους του τραγουδιού και αν τυχόν έχω κάποιο αγαπημένο μέρος, θα το βάζω σε bold.

Ξεκινάω με ένα τραγούδι το οποίο μπορεί να με κάνει να φανώ γραφική αλλά το θεωρώ πραγματικό αριστούργημα από κάθε άποψη. Δεν είναι άλλο απ το...

Spoiler: Εν Λευκώ - Μποφίλιου

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο
βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω

Αν είχα θάρρος για να πω το έλα
τώρα δε θα' χα τη φωτιά στο αίμα
αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο η τρέλα
αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σα να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου

Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει

Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Τιποτα σημαντικό
Ζω μονάχα εν λευκώ

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοι μου φίλοι
Το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό, τι αργεί απάντηση να στείλει

Αν είχε θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς να' ανέβεις

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτόν τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
τους λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να' ναι σαν κι εμένα
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ

Λίγο έως πολύ κλαψιάρικο για μερικούς ίσως, αλλά εμένα με συγκινεί κάθε φορά που το ακούω, καθώς μου φέρνει στο μυαλό την εικόνα μιας γυναίκας που αυτός ο κόσμος είναι υπερβολικά πολύς για εκείνη, που ο εύθραυστος χαρακτήρας της και η αδυναμία της να εξωτερικεύσει αυτά που αισθάνεται δεν της επιτρέπουν να ζήσει στην "έγχρωμη πλευρά της ζωής" αλλά την απομακρύνουν και την κάνουν να καταπιέζει όσα θέλει να ζήσει, όσα θέλει να πει. Τις νύχτες, λοιπόν, που μένει μόνη της με τις σκέψεις της, αισθάνεται όλο αυτό το μπέρδεμα, το οποίο περνάει από διάφορα στάδια φτάνοντας, εν τέλει, στη συνειδητοποίηση, όπως φαίνεται και στους στίχους...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Σεπτεμβρίου 2020

Συνεχίζω με κάτι πιο ανάλαφρο αλλά πολύ αληθινό...

Spoiler: Μπορεί - Πυξ Λαξ

Ψάχνεις να βρεις τι είναι η αγάπη
μέσα σε πρόσωπα ασήμαντα μικρά
που σου γεμίζουν λίγο το άδειο σου κρεβάτι
και ύστερα χάνονται μακριά.

Ψάχνεις να βρεις πού έκανες το λάθος
και όλα οδήγησαν σε μια καταστροφή.
Δώσε στην τύχη σου μια μούντζα και άντε κάφ' το,
άσε το αύριο στο μπορεί.

Μπορεί να πόνεσε πολύ και να γυρίσει.
Μπορεί με άλλονε να βλέπουνε μια δύση.
Μπορεί να γούσταρε να έχει αμαρτήσει.
Μπορεί και εσένανε να σε ξαν' αγαπήσει.

Σε ταξιδεύει την κρατάς σε ένα σου δάκρυ
Είναι πικρές οι ώρες κρύο το κορμί
Μα όποιος δεν χάσει στα χαρτιά και στην αγάπη,
δεν έχει μάθει την ζωή.

Μπορεί να πόνεσε πολύ και να γυρίσει.
Μπορεί με άλλονε να βλέπουνε μια δύση.
Μπορεί να γούσταρε να έχει αμαρτήσει.
Μπορεί και εσένανε να σε ξαν' αγαπήσει.

Ουσιαστικά αυτό το τραγούδι είναι μια παρηγοριά γιατί μας εξηγεί ότι πολλές φορές τα παίρνουμε όλα προσωπικά και πληγωνόμαστε χωρίς λόγο, αφού στην πραγματικότητα απλώς βιαστήκαμε να δώσουμε αξία σε ανθρώπους που δεν έπρεπε, δημιουργήσαμε λανθασμένες προσδοκίες και κοινώς ψειρίζουμε τη μαϊμού. Τα συναισθήματα μεταβάλλονται, οι άνθρωποι πάνε κι έρχονται και μερικές φορές το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για μια κατάσταση είναι να δώσεις μια μούντζα και να προχωρήσεις τη ζωή σου.

 

[Guest 209912]

Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου. Διάφανα κρίνα.

Η ανάσα σου ήτανε η πρώτη μου πατρίδα
κι η μυρωδιά σου ήταν ο πρώτος μου εθισμός
Πάει καιρός που έχω φύγει από τη Θήβα
και περιφέρομαι σακάτης και τυφλός

Μιλάει για τον πρώτο του αληθινό μεγάλο έρωτα με τον οποίο έχει
περάσει μια καταστροφική σχέση. Έχουν πλέον χωρίσει αρκετά
χρόνια τώρα και ο χωρισμός αυτός που τον κατέστρεψε ήταν η τιμωρία του
για τις αμαρτίες που έκανε σε αυτή την σχέση η οποία ήταν η μοίρα του, όπως ο
Οιδίποδας.

Καθαγιασμένος στα νερά της λησμονιάς σου
Εξουθενωμένος από τα έργα και τις μέρες σου
Θητεύω δίπλα σε αγάπες ξοφλημένες
γιατί τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου

Εκτείνοντας την ποινή του εξαγνισμού του μακρυά της
βρίσκει άλλες γυναίκες για τις οποίες δεν αισθάνεται
τίποτα καθώς ακόμη παραμένει κολλημένος με εκείνη.

Παραχωρώ τ’ άθλιο κορμί, τις πληγές μου
να εξασκηθούν οι μανιακοί και οι αρχάριοι
Θεέ μου, πώς ξεράθηκαν έτσι οι πηγές μου
που ξεδιψούσαν ναυαγοί λεγεωνάριοι

Εκείνη πλέον δεν είναι νέα και γεμάτη ζωή όπως
ήταν όταν ήταν μαζί του και είναι πλέον γεμάτη
πληγές από τη σχέση τους και προσπαθεί μάταια
να τον αντικαταστήσει κάνοντας εφήμερες σχέσεις
με κατώτερους άντρες.

Και θα πληρώνω σαν αντίτιμο στο χρόνο
τη μοναξιά για όλα τα χάδια που ζητούσα
Για την αγάπη που με βύθισε στο πόνο
κι έτσι σακάτεψα εσένα που αγαπούσα

Εκείνη αποζητούσε συνεχώς την αγάπη και
το χάδι του και αυτός δεν μπορούσε να της τα δείξει.
Αυτό την βύθισε στον πόνο που οδήγησε στο χωρισμό
ο οποίος κατέστρεψε κι εκείνον.

Άραγε θα θυμάται κάποιος τ’ όνομά μας,
της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια,
τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας;
Άραγε υπήρξαμε ποτέ; Στα όνειρα μας!

Παρά την καταστροφή της η σχέση τους ήταν πολύ έντονη
και όταν την θυμούνται μοιάζει σαν να μην ήταν ποτέ
πραγματική αλλά ένα όνειρο.

Spoiler

 

[Agaphbou]

Εσύ εκεί - Μάνος Ξυδούς

Spoiler

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο βαρύς χειμώνας
και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο να σε γυρεύω
σε μια ψεύτικη υδρόγειο
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο
Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα να τραγουδάω
της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου
Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο
Εσύ εκεί εσύ εκεί

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 14 Σεπτεμβρίου 2020

Μυρωδιά Καλοκαιριού - προτιμώ την εκτέλεση της Ελεάνας Ζεγκίνογλου.

Spoiler

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ’ τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ’ τον τρελό νοτιά
σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις…
θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ’ τις ακτές.
ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω
πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες

@Fast τι θέλεις μωρέ

 

[Guest 875331]

Να σταματησω τη σαπιλα του <<<<εντεχνου>>>

 

[Agaphbou]

Να σταματησω τη σαπιλα του <<<<εντεχνου>>>

Ναι, είπε τρεις μπούρδες κι ο Μαικιους για να το παίξει αντι-ψαγμενος και μας φταίει το έντεχνο. Μάπες και τραγουδάρες, αντίστοιχα, υπάρχουν σ' όλα τα είδη μουσικής.

 

[Guest 875331]

Ναι, είπε τρεις μπούρδες κι ο Μαικιους για να το παίξει αντι-ψαγμενος και μας φταίει το έντεχνο. Μάπες και τραγουδάρες, αντίστοιχα, υπάρχουν σ' όλα τα είδη μουσικής.

Το βίντεο αυτό ήτανε πάρα πολύ σημαντικο΄για την εποχή και ακόμα και τώρα για την αναγνώριση της ψευτοκουλτο΄ρυας που υπάρχει παντού γύρω μας και ο΄λα αυτά που είπε περί απουσίας ταλέντου και ποιοτικών στίχων, ισχύουν σήμερα στο 100%, το εντεχνο ειναι ενδειξη υψιστης ψευτομπουρζουα παρακμης στην ελλαδα

 

[Dreamweaver]