aequitas
Νεοφερμένος
Η aequitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 84 μηνύματα.
04-01-09
08:43
Πίστευα ότι ήταν σπαστικό να μην μπορείς να φας ό,τι θες χωρίς συνέπειες(δηλαδή οτιδήποτε παχυντικό) μέχρι που γνωρίσα τον τρόμο του να μην έχεις όρεξη να φας τίποτα και κάθε σκέψη φαγητού να σου προκαλεί αηδία.
(Ναι, ξέρω ότι τα παιδάκια στην Αφρική-και όχι μόνο- πεθαίνουν από την πείνα αλλά για κάποιο λόγο αυτή η σκέψη δεν μου ανοίγει την όρεξη)
(Ναι, ξέρω ότι τα παιδάκια στην Αφρική-και όχι μόνο- πεθαίνουν από την πείνα αλλά για κάποιο λόγο αυτή η σκέψη δεν μου ανοίγει την όρεξη)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
aequitas
Νεοφερμένος
Η aequitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 84 μηνύματα.
16-10-08
17:32
Γιατρέ μου κάτι έχω πάθει:
Φτάνω δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα στα ραντεβού και τις δουλειές μου, διαβάζω 3 ώρες κάθε μέρα(πρωτοφανές για μένα), τελειώνω κάθετί που μου ανατίθεται εντός χρονοδιαγράμματος και μου μένει και ελεύθερος χρόνος για να το ξανατσεκάρω, γυμνάζομαι καθημερινώς, μαγειρεύω κάθε μέρα φαγητά που τρώγονται(κι ακόμα χειρότερα, συχνά είναι και νόστιμα!), απαντάω εγκαίρως στα μηνύματα που μου στέλνουν στο κινητό, παίρνω τηλέφωνο τους φίλους και τους συγγενείς μου, το σπίτι μου λάμπει, χθες καθάρισα και το πίσω μέρος του ψυγείου, μέχρι και τα εσώρουχά μου είναι τακτοποιημένα ανά χρώμα και περίσταση.
Και το χειρότερο: είμαι συγκεντρωμένη, τόσο αφόρητα συγκεντρωμένη που δεν καταλαβαίνω πώς περνούν οι μέρες, τόσο απελπιστικά συγκεντρωμένη που δεν προλαβαίνω να (με) αμφισβητώ.
Όσο το σκέφτομαι τόσο περισσότερο νιώθω σαν πρωταγωνίστρια σε κάποια ιστορία της ζώνης του λυκόφωτος, λίγο πριν αποκαλυφθεί η αλήθεια, η τρομακτική αλήθεια.
Αν αυτό δεν είναι αργός, πνευματικός θάνατος τότε τι είναι;
(οκ άρχισα να αμφισβητώ άρα επανήλθα στα φυσιολογικά μου απ'ότι φαίνεται.
Το επόμενο βήμα είναι να κάνω πάλι το δωμάτιό μου κόλαση, χεχεχε)
Φτάνω δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα στα ραντεβού και τις δουλειές μου, διαβάζω 3 ώρες κάθε μέρα(πρωτοφανές για μένα), τελειώνω κάθετί που μου ανατίθεται εντός χρονοδιαγράμματος και μου μένει και ελεύθερος χρόνος για να το ξανατσεκάρω, γυμνάζομαι καθημερινώς, μαγειρεύω κάθε μέρα φαγητά που τρώγονται(κι ακόμα χειρότερα, συχνά είναι και νόστιμα!), απαντάω εγκαίρως στα μηνύματα που μου στέλνουν στο κινητό, παίρνω τηλέφωνο τους φίλους και τους συγγενείς μου, το σπίτι μου λάμπει, χθες καθάρισα και το πίσω μέρος του ψυγείου, μέχρι και τα εσώρουχά μου είναι τακτοποιημένα ανά χρώμα και περίσταση.
Και το χειρότερο: είμαι συγκεντρωμένη, τόσο αφόρητα συγκεντρωμένη που δεν καταλαβαίνω πώς περνούν οι μέρες, τόσο απελπιστικά συγκεντρωμένη που δεν προλαβαίνω να (με) αμφισβητώ.
Όσο το σκέφτομαι τόσο περισσότερο νιώθω σαν πρωταγωνίστρια σε κάποια ιστορία της ζώνης του λυκόφωτος, λίγο πριν αποκαλυφθεί η αλήθεια, η τρομακτική αλήθεια.
Αν αυτό δεν είναι αργός, πνευματικός θάνατος τότε τι είναι;
(οκ άρχισα να αμφισβητώ άρα επανήλθα στα φυσιολογικά μου απ'ότι φαίνεται.
Το επόμενο βήμα είναι να κάνω πάλι το δωμάτιό μου κόλαση, χεχεχε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
aequitas
Νεοφερμένος
Η aequitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 84 μηνύματα.
06-09-08
21:49
Μα γιατί ρε γμτ η ξεκούραση σε αντίθεση με την κούραση δεν συσσωρεύεται;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.