νικος ρεθυμνο
Διάσημο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Δάσκαλος/α και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 2,531 μηνύματα.
27-10-12
18:18
Και έρχεται η στιγμή που αυτά που πραγματικά σε απασχολούν, σε φοβίζουν, σε αγχώνουν βγαίνουν στην επιφάνεια. Γίνεται μια έκρηξη μέσα σου. Τα καταπίεζες και αυτά διαμαρτύρονταν. Κρύβονταν καλά και περίμεναν τη στιγμή που θα βγουν. Και δεν είναι ποτέ τυχαία η στιγμή που βγαίνουν. Με διάφορους τρόπους τα άφηνες να είναι εκεί κρυμένα. Τα κουκούλωνες. Και τώρα πρέπει να τα αντιμετωπίσεις...τα έχεις μπροστά σου. Φάτσα φόρα. Τα βλέπεις κατάματα. Σε πληγώνουν. Σε βασανίζουν. Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά δε γινόταν παρά να το περάσεις. Μοιάζει με το μετεγχειρητικό στάδιο μετά από μια επέμβαση. Είναι σκληρό αλλά αναπόφευκτο. Θα περάσει. Θέλει υπομονή όμως. Προσπάθεια. Δουλειά. Θέληση. Δύναμη. Να πάει να γαμηθεί βασικά. Σου καταστρέφει τη ζωή. Και είσαι νέος. Θες να κάνεις πράγματα. Θες να ζήσεις. Να δημιουργήσεις. Δε μπορεί αυτό το πράγμα να σε πηγαίνει πίσω, να στέκεται εμπόδιο. Και αν είναι απλά θέμα να το πάρεις απόφαση; Είναι όμως; Είναι μέσα στο μυαλό αυτό; Δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, ότι καλό είναι να μην αφεθείς σε αυτό. Θέλει να σε καταπιεί. Θα το αφήσεις; Πρέπει να το πολεμήσεις αυτό το τέρας. Μια μάχη είναι. Από τις πολλές που δίνει κανείς στη ζωή. Τι είναι ίσως τελικά η ζωή; Μια μάχη. Πολλές μάχες. Ε λοιπόν σκάσε και πολέμα τότε. Και ίσως νικήσεις. Ίσως όχι μόνο νικήσεις αλλά βγεις πολλαπλά κερδισμένος από τη μάχη. Συνέχισε να ζεις. Μην αφήνεις αυτό που τρώει να χορτάσει, γιατί αυτό θέλει. Δεν το βλέπεις; Μην το ταίζεις κι άλλο. Ναι είναι δύσκολο, μοιάζει ακατόρθωτο μερικές φορές. Σε καταλαβαίνω, να θες απλά να πέσεις στο κρεβάτι. Αλλά όχι, κάτι πρέπει να κάνεις. Να αντιδράσεις. Να βάλεις τα κλάματα. Κάτι. Δε γίνεται να το αφήσεις έτσι. Κοίτα γύρω σου. Υπάρχουν ένα σωρό καταστάσεις στις οποίες καλείται να ανταπεξέλθει κάποιος. Οι άνθρωποι δίνουν συνέχεια μάχες, άλλες πιο απλές άλλες πιο δύσκολες. Εσένα σου έτυχε αυτήν. Είναι άραγε απλά ατυχία; Έτσι θα το δεις; Να σου πω την αλήθεια, μην περιμένεις απαντήσεις από μένα. Δεν τις έχω. Στον εαυτό μου τα λέω. Ερωτήματα έχω κι εγώ. Δεν ξέρω. Χρειάζομαι κάτι, κάποιον να με καθοδηγήσει. Έχω ανάγκη να ακολουθήσω μια ιδέα, να δω οι άλλοι πως αντιδρούν. Έχω ανάγκη ακόμα να μιμηθώ. Ο άνθρωπος, άλλωστε, είναι μιμητικό ον. Χρειάζομαι κάτι διαφορετικό, μακρυά από στερεότυπα. Μακρυά από στεγανά. Χρειάζομαι τους άλλους. Μόνος μου δε μπορώ να καταφέρω και πολλά. Μόνος μου πελαγώνω. Θέλω να ανακαλύψω (ξανά) τον εαυτό μου, θέλω να μείνω μόνος, το έχω ανάγκη, αλλά η μοναξιά δεν αντέχεται. Έβγαλες συμπέρασμα απ' όλα αυτά; Ούτε εγώ. Καλά θα δούμε...Στον αγώνα!
ΥΓ.Είμαι ο μόνος με αυτές τις ανησυχίες άραγε;
ΥΓ2.Ξέρει κανείς πως φτιάχνω καλό φραπέ; Γιατί δεν τον πετυχαίνω ποτέ.
ΥΓ3.Είναι 7.25 και δεν έχω κοιμηθεί καθόλου και δε νυστάζω κιόλας.
ΥΓ4.Θέλω να αλλάξω τον κόσμο; Γίνεται;
Σημείωση Συντονιστή:Τα μηνύματα #208-9 προήλθαν επειτα απο συγχώνευση με το θέμα "ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ"
Ρεμπεσκε,περιμενω κριτικη επι της συνταγης του φραπε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.