смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
18-02-12
04:46
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΛΟΓΟ
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Άπαντα Πεζά
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
Α: Απορροφημένοι από μια συζήτηση περί αθανασίας, είχαμε αφήσει να νυχτώσει χωρίς ν' ανάψουμε τη λάμπα.
Τα πρόσωπά μας δεν τα βλέπαμε. Με μιαν αδιαφορία και μια γλύκύτητα πιο πειστικές από το πάθος,
η φωνή του Μασεδόνιο φερνάντες έλεγε και ξανάλεγε πως η ψυχή είναι αθάνατη.
Με διαβεβαίωνε πως ο θάνατος του σώματος είναι εντελώς ασήμαντος,
αν όχι το πιο μηδαμινό πράγμα που μπορεί να συμβεί σ' έναν άνθρωπο.
Εγώ έπαιζα με το σουγιά του Μασεδόνιο. Τον άνοιγα και τον έκλεινα.
Ένα ακορντεόν εκεί κοντά δε σταματούσε να παίζει την “Cumparsita”,
αυτή την παταγώδη μπαρούφα που αρέσει σε πολλούς γιατί τους είπαν ψέμματα πως είναι παλιά.
Πρότεινα στον Μασεδόνιο ν' αυτοκτονήσουμε, για να συζητήσουμε με την ησυχία μας.
Ω (ειρωνικά): Υποπτεύομαι, όμως, πως εντέλει δεν το αποφασίσατε.
Α (όλο μυστικοπάθεια): Ειλικρινά, δεν θυμάμαι αν εκείνη τη νύχτα αυτοκτονήσαμε.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Άπαντα Πεζά
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
Α: Απορροφημένοι από μια συζήτηση περί αθανασίας, είχαμε αφήσει να νυχτώσει χωρίς ν' ανάψουμε τη λάμπα.
Τα πρόσωπά μας δεν τα βλέπαμε. Με μιαν αδιαφορία και μια γλύκύτητα πιο πειστικές από το πάθος,
η φωνή του Μασεδόνιο φερνάντες έλεγε και ξανάλεγε πως η ψυχή είναι αθάνατη.
Με διαβεβαίωνε πως ο θάνατος του σώματος είναι εντελώς ασήμαντος,
αν όχι το πιο μηδαμινό πράγμα που μπορεί να συμβεί σ' έναν άνθρωπο.
Εγώ έπαιζα με το σουγιά του Μασεδόνιο. Τον άνοιγα και τον έκλεινα.
Ένα ακορντεόν εκεί κοντά δε σταματούσε να παίζει την “Cumparsita”,
αυτή την παταγώδη μπαρούφα που αρέσει σε πολλούς γιατί τους είπαν ψέμματα πως είναι παλιά.
Πρότεινα στον Μασεδόνιο ν' αυτοκτονήσουμε, για να συζητήσουμε με την ησυχία μας.
Ω (ειρωνικά): Υποπτεύομαι, όμως, πως εντέλει δεν το αποφασίσατε.
Α (όλο μυστικοπάθεια): Ειλικρινά, δεν θυμάμαι αν εκείνη τη νύχτα αυτοκτονήσαμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
17-02-12
11:49
О смертной пилюле?!.»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μενέλαος Λουντέμης
ΤΣΙΡΚΟ ΄Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
απόσπασμα
Περάστε κυρίες και κύριοι , περάστε !
Από το τσίρκο << τα επτά θαύματα του κόσμου >>
΄Οπου ...
Θηριοδαμαστές με συρματένια μαστίγια
Γυμνάζουν τις Ιδέες να περπατούν στα τέσσερα .
Περάστε απ' το τσίρκο μας .
Που δεν είναι τσίρκο μας .
Ούτε << φρενοκομείον ή οίκος >> .
Αλλά σταύλος ... Σταύλος
Όπου κάτι χοντρά ζώα
Καταβροχθίζουν
Τα πιο ευγενικά μας όνειρα .
ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΥΔΡΑΛΛΙΑ
ΚΙ ' ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ
ΤΣΙΡΚΟ ΄Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
απόσπασμα
Περάστε κυρίες και κύριοι , περάστε !
Από το τσίρκο << τα επτά θαύματα του κόσμου >>
΄Οπου ...
Θηριοδαμαστές με συρματένια μαστίγια
Γυμνάζουν τις Ιδέες να περπατούν στα τέσσερα .
Περάστε απ' το τσίρκο μας .
Που δεν είναι τσίρκο μας .
Ούτε << φρενοκομείον ή οίκος >> .
Αλλά σταύλος ... Σταύλος
Όπου κάτι χοντρά ζώα
Καταβροχθίζουν
Τα πιο ευγενικά μας όνειρα .
ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΥΔΡΑΛΛΙΑ
ΚΙ ' ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
17-02-12
07:09
ΛΟΓΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ
CREDO (ως είθισται να λέμε λατινιστί)
Α
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν εκτός ουρανού/ φυγάς θεόθεν και αλήτης, Εμπεδοκλής / και επί γης /εξόριστος πάνω στη γη κ.λ.π. του Βωδελαίρου/.
Β
Πιστεύω εις ένα Υπολογιστήν εντός κεραυνού και δια της ύλης.
Γ
Υποφέροντας άχραντα /ουσιαστικόν/ ο Ποιητής ανατείνεται βραδυφλεγής αυτόχειρας εξυπακούοντας πολύωρους ύπνους.
Δ
Τα υποψήφια λάθη λιγοστεύοντας.
Ε
Ορατών τε πάντων και αοράτων ιερουργώντας την αποκρομμύωση.
Ζ
Ο Ποιητής έχει τίποτα /βλέπε τους αναχωρήσαντες/.
Η
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: η τρέλα μ’ αρέσει. γελοιοποιεί την ύπαρξη. ας ανάψω απ’ τη μάνα μου.
Θ
Συνταχτικό δεν το γνοιάζεται στην προσταγή της μουσικότητας. Μαζί και μ’ άλλες ακόμη λευτεριές, και τα νυ παίζονται κατά την έννοια ήχος οπουδήποτε. Π.χ. τον χειμώνα εδώ, το χειμώνα εκεί. δε θα ’ρθει – δεν θα καταλαγιάσουμε, κ.λ.π. κ.λ.π.
Ι
Ο Ποιητής γυμνάζει τη σκέψη σε απογύμνωση.
Κ
Κι αν είναι έλληνας οφείλει να σπουδάζει πάντοτε της Αττικής τη λεπτότητα, σε φως, βουνά, χωράφια και θάλασσα. Διδάσκει γλώσσα η λεπτότητα τούτη.
Λ
Κι αν είναι βαθιά πεπρωμένος ο Ποιητής εκφράζει το ανεξήγητο του εξηγητού. τυγχάνει νόμιμος διάδοχος του επιστήμονα και προκάτοχος του.
Μ
Στον αφρό δεν έχει διάρκεια. στο πατοκάζανο μαίνεται ο Ποιητής.
Ν
Φλογοδίαιτος και ποτέ ξελυτρωμένος.
Ξ
Ο Ποιητής κάποτε πρέπει να λέει: μεγάλη κατανάλωση παρουσίας – γενείτε και λίγο μοναξιάρηδες!
Ο
Ο Ποιητής είναι αμφίφλοξ.
Π
Επιδέχεται θανάτους και αναστάσεις.
Ρ
Ακροθωρίζει και υπάρχει σε ξαφνοκοίταγμα.
Σ
Είναι ουραγός της μητέρας.
Τ
Ανέσπερος απο ηλικία.
Υ
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: να συμπέσουν οι αγνότητες. Μέχρι την Κόρινθο του Σύμπαντος ή μακρύτερα.
Φ
Σε ανώτερη απελπισία.
Χ
Σε φαεινότερη πεμπτουσία.
Ψ
Σε μιαν αίσθηση που πτηνούται.
Ω
Συγχωρώντας τους πάντες.
Καρούζος
CREDO (ως είθισται να λέμε λατινιστί)
Α
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν εκτός ουρανού/ φυγάς θεόθεν και αλήτης, Εμπεδοκλής / και επί γης /εξόριστος πάνω στη γη κ.λ.π. του Βωδελαίρου/.
Β
Πιστεύω εις ένα Υπολογιστήν εντός κεραυνού και δια της ύλης.
Γ
Υποφέροντας άχραντα /ουσιαστικόν/ ο Ποιητής ανατείνεται βραδυφλεγής αυτόχειρας εξυπακούοντας πολύωρους ύπνους.
Δ
Τα υποψήφια λάθη λιγοστεύοντας.
Ε
Ορατών τε πάντων και αοράτων ιερουργώντας την αποκρομμύωση.
Ζ
Ο Ποιητής έχει τίποτα /βλέπε τους αναχωρήσαντες/.
Η
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: η τρέλα μ’ αρέσει. γελοιοποιεί την ύπαρξη. ας ανάψω απ’ τη μάνα μου.
Θ
Συνταχτικό δεν το γνοιάζεται στην προσταγή της μουσικότητας. Μαζί και μ’ άλλες ακόμη λευτεριές, και τα νυ παίζονται κατά την έννοια ήχος οπουδήποτε. Π.χ. τον χειμώνα εδώ, το χειμώνα εκεί. δε θα ’ρθει – δεν θα καταλαγιάσουμε, κ.λ.π. κ.λ.π.
Ι
Ο Ποιητής γυμνάζει τη σκέψη σε απογύμνωση.
Κ
Κι αν είναι έλληνας οφείλει να σπουδάζει πάντοτε της Αττικής τη λεπτότητα, σε φως, βουνά, χωράφια και θάλασσα. Διδάσκει γλώσσα η λεπτότητα τούτη.
Λ
Κι αν είναι βαθιά πεπρωμένος ο Ποιητής εκφράζει το ανεξήγητο του εξηγητού. τυγχάνει νόμιμος διάδοχος του επιστήμονα και προκάτοχος του.
Μ
Στον αφρό δεν έχει διάρκεια. στο πατοκάζανο μαίνεται ο Ποιητής.
Ν
Φλογοδίαιτος και ποτέ ξελυτρωμένος.
Ξ
Ο Ποιητής κάποτε πρέπει να λέει: μεγάλη κατανάλωση παρουσίας – γενείτε και λίγο μοναξιάρηδες!
Ο
Ο Ποιητής είναι αμφίφλοξ.
Π
Επιδέχεται θανάτους και αναστάσεις.
Ρ
Ακροθωρίζει και υπάρχει σε ξαφνοκοίταγμα.
Σ
Είναι ουραγός της μητέρας.
Τ
Ανέσπερος απο ηλικία.
Υ
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: να συμπέσουν οι αγνότητες. Μέχρι την Κόρινθο του Σύμπαντος ή μακρύτερα.
Φ
Σε ανώτερη απελπισία.
Χ
Σε φαεινότερη πεμπτουσία.
Ψ
Σε μιαν αίσθηση που πτηνούται.
Ω
Συγχωρώντας τους πάντες.
Καρούζος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
16-02-12
00:35
Paul Élyard, Nous sοmmes
Βλέπεις τη φωτιά του απόβραδου που βγαίνει απ’ το κοχύλι της
Και βλέπεις και το δάσος να βυθίζεται στη δροσιά
Βλέπεις τον κάμπο γυμνό στα πλευρά του αργοκίνητου ουρανού
Το χιόνι ψηλό σαν τη θάλασσα
Και τη θάλασσα ψηλή μες στο γαλάζιο
Πέτρες τέλειες και μαλακά δάση καταφύγια σκεπαστά
Βλέπεις τις πόλεις βαμμένες με τη μελαγχολία
Χρυσή και πεζοδρόμια γεμάτα δικαιολογίες
Μια μεριά όπου η μοναξιά έχει το άγαλμά της
Χαμογελαστό κι ο έρωτας το μόνο σπίτι του
Βλέπεις τα ζώα
Πανούργοι σωσίες το ένα τ’ αλλου θυσία
Αδέρφια άμωμα με σκιές μπερδεμένες
Σε μια έρημο αίματος
Βλέπεις ένα ωραίο παιδί όταν παίζει όταν γελά
Είναι πολύ μικρότερο
Απ’ το μικρό πουλί στην άκρη των κλαδιών
Βλέπεις ένα τοπίο με τη γεύση του λαδιού και του νερού
Όπου ο βράχος δε χωρά όπου η γη αφήνει
Την πρασινάδα της στο καλοκαίρι που τη σκεπάζει με φρούτα
Γυναίκες που κατεβαίνουν απ’ τον αρχαίο καθρέφτη τους
Σου φέρνουν τη νιότη και την πίστη τους στη δική σου
Κι η μια τη λάμψη της το πέπλο που σε τραβά
Σε κάνει μυστικά να δεις τον κόσμο χωρίς εσένα
Μόνο μαζί μας θα ζήσει το σύμπαν
Αγρίμια αληθινά μου λάβαρα από χρυσό
Κάμποι καλές μου περιπέτειες
Πρασινάδα χρήσιμη πόλεις σφύζουσες
Επικεφαλής σας θά ‘ρθουν άνθρωποι
Άνθρωποι πέρα απ’ τους ιδρώτες τα χτυπήματα τα δάκρυα
Μα που θα δρέψουν όλα τους τα όνειρα
Βλέπω ανθρώπους αληθινούς, ευαίσθητους, καλούς, χρήσιμους
Να πετούν ένα βάρος ελαφρότερο από τον θάνατο
Και να κοιμούνται από χαρά στον αχό του ήλιου
Βλέπεις τη φωτιά του απόβραδου που βγαίνει απ’ το κοχύλι της
Και βλέπεις και το δάσος να βυθίζεται στη δροσιά
Βλέπεις τον κάμπο γυμνό στα πλευρά του αργοκίνητου ουρανού
Το χιόνι ψηλό σαν τη θάλασσα
Και τη θάλασσα ψηλή μες στο γαλάζιο
Πέτρες τέλειες και μαλακά δάση καταφύγια σκεπαστά
Βλέπεις τις πόλεις βαμμένες με τη μελαγχολία
Χρυσή και πεζοδρόμια γεμάτα δικαιολογίες
Μια μεριά όπου η μοναξιά έχει το άγαλμά της
Χαμογελαστό κι ο έρωτας το μόνο σπίτι του
Βλέπεις τα ζώα
Πανούργοι σωσίες το ένα τ’ αλλου θυσία
Αδέρφια άμωμα με σκιές μπερδεμένες
Σε μια έρημο αίματος
Βλέπεις ένα ωραίο παιδί όταν παίζει όταν γελά
Είναι πολύ μικρότερο
Απ’ το μικρό πουλί στην άκρη των κλαδιών
Βλέπεις ένα τοπίο με τη γεύση του λαδιού και του νερού
Όπου ο βράχος δε χωρά όπου η γη αφήνει
Την πρασινάδα της στο καλοκαίρι που τη σκεπάζει με φρούτα
Γυναίκες που κατεβαίνουν απ’ τον αρχαίο καθρέφτη τους
Σου φέρνουν τη νιότη και την πίστη τους στη δική σου
Κι η μια τη λάμψη της το πέπλο που σε τραβά
Σε κάνει μυστικά να δεις τον κόσμο χωρίς εσένα
Μόνο μαζί μας θα ζήσει το σύμπαν
Αγρίμια αληθινά μου λάβαρα από χρυσό
Κάμποι καλές μου περιπέτειες
Πρασινάδα χρήσιμη πόλεις σφύζουσες
Επικεφαλής σας θά ‘ρθουν άνθρωποι
Άνθρωποι πέρα απ’ τους ιδρώτες τα χτυπήματα τα δάκρυα
Μα που θα δρέψουν όλα τους τα όνειρα
Βλέπω ανθρώπους αληθινούς, ευαίσθητους, καλούς, χρήσιμους
Να πετούν ένα βάρος ελαφρότερο από τον θάνατο
Και να κοιμούνται από χαρά στον αχό του ήλιου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
14-02-12
23:13
Στην κυρία Φωρ-Φαβιέ.
Πάντοτε
Θα πηγαίνουμε πιο μακριά χωρίς ποτέ να προχωρούμε
Κι από πλανήτη σε πλανήτη
Απο νεφέλωμα σε νεφέλωμα
Ο Δον Ζουάν των χιλίων και τριών κομητών
Χωρίς να το κουνάει από τη γη
Ψάχνει τις καινούργιες δυνάμεις
Και παίρνει τα φαντάσματα στα σοβαρά
Και τόσοι κόσμοι λησμονιούνται
Ποιοί να είναι οι μεγάλοι επιλήσμονες
Ποιός λοιπόν να ξέρει να μας κάνει να ξεχνούμε τούτο ή εκείνο το κομμάτι του κόσμου
Που είναι ο Χριστόφορος Κολόμβος που θα του οφείλεται η λήθη μιας ηπείρου
Να χάνεις
Όμως να χάνεις στ' αλήθεια
Για ν' αφήνεις μέρος για το εύρημα
Να χάσεις
Τη ζωή για να βρεις τη Νίκη
Πάντοτε, GUILLAUME APOLLINAIRE
Πάντοτε
Θα πηγαίνουμε πιο μακριά χωρίς ποτέ να προχωρούμε
Κι από πλανήτη σε πλανήτη
Απο νεφέλωμα σε νεφέλωμα
Ο Δον Ζουάν των χιλίων και τριών κομητών
Χωρίς να το κουνάει από τη γη
Ψάχνει τις καινούργιες δυνάμεις
Και παίρνει τα φαντάσματα στα σοβαρά
Και τόσοι κόσμοι λησμονιούνται
Ποιοί να είναι οι μεγάλοι επιλήσμονες
Ποιός λοιπόν να ξέρει να μας κάνει να ξεχνούμε τούτο ή εκείνο το κομμάτι του κόσμου
Που είναι ο Χριστόφορος Κολόμβος που θα του οφείλεται η λήθη μιας ηπείρου
Να χάνεις
Όμως να χάνεις στ' αλήθεια
Για ν' αφήνεις μέρος για το εύρημα
Να χάσεις
Τη ζωή για να βρεις τη Νίκη
Πάντοτε, GUILLAUME APOLLINAIRE
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
13-02-12
21:28
Henry de Montherlant
Μετ. Μαργαρίτα Κουλεντιανού
Πιστεύετε πως ήρθα για να παίξω μαζί σας κι εγώ ήρθα για να σας
χαλάσω το παιχνίδι. Πιστεύετε πως κλέβω στο παιχνίδι γιατί
πιστεύετε πως παίζω μαζί σας και δεν βλέπετε πως δεν παίζω μαζί
σας. Σας ξεφεύγω αιώνια, και δεν το κάνω επίτηδες. Δεν με ψάχνετε
ούτε εκεί που είμαι, ούτε όταν είμαι εκεί, ούτε εκεί που πάω. Κερδίζω
όλα τα παιχνίδια, κι αν καμιά φορά χάσω το κάνω για ποικιλία. Σαν
την φλόγα που ξετρελάινεται με τον εαυτό της. Έρπω και
ανυψώνομαι και μετά επιστρέφω στην τέφρα μου απ' όπου θα
ξαναϋψωθώ όποτε θέλω. Πεθαίνω ξέροντας πως θ' αναστηθώ. Κι
όμως πεθαίνοντας ματώνω. Αλλά εσείς δεν βλέπετε το αίμα. Κι όταν
δε μάτωνα, εσείς βλέπατε αίμα.
Μετ. Μαργαρίτα Κουλεντιανού
Πιστεύετε πως ήρθα για να παίξω μαζί σας κι εγώ ήρθα για να σας
χαλάσω το παιχνίδι. Πιστεύετε πως κλέβω στο παιχνίδι γιατί
πιστεύετε πως παίζω μαζί σας και δεν βλέπετε πως δεν παίζω μαζί
σας. Σας ξεφεύγω αιώνια, και δεν το κάνω επίτηδες. Δεν με ψάχνετε
ούτε εκεί που είμαι, ούτε όταν είμαι εκεί, ούτε εκεί που πάω. Κερδίζω
όλα τα παιχνίδια, κι αν καμιά φορά χάσω το κάνω για ποικιλία. Σαν
την φλόγα που ξετρελάινεται με τον εαυτό της. Έρπω και
ανυψώνομαι και μετά επιστρέφω στην τέφρα μου απ' όπου θα
ξαναϋψωθώ όποτε θέλω. Πεθαίνω ξέροντας πως θ' αναστηθώ. Κι
όμως πεθαίνοντας ματώνω. Αλλά εσείς δεν βλέπετε το αίμα. Κι όταν
δε μάτωνα, εσείς βλέπατε αίμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
смертной пилюле
Νεοφερμένος
Ο смертной пилюле αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
13-02-12
07:40
Αντρέι Βοζνιεσένσκι είμαστε νομάδες
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
είμαστε νομάδες,
προφανώς,
σήμερα θα διανυκτερεύσουμε από θαύμα
και μετά βλέπουμε !
Τα σπίτια μας είναι γιάφκες,
σαν εκείνες των πνευματιστών,
ξένοι τοίχοι ηχούν σα ναοί,
ξένα δράματα,
από τους τοίχους σαν πυρκαγιά πετάγονται οι πίνακες κι οι μοναχοί …
για να ρίξουμε μια ματιά –
τι υπάρχει στο ψυγείο ;
Το γκάζι στην κουζίνα δεν μας περιμένει,
κανείς εμάς δεν μας τηλεφωνεί,
μία φυλή ανάμεσα σε ξένους,
και σαν εγκαύματα,
που τα φιλιά τους λάμπουν στο σκοτάδι,
δίχως να έχουν πλήρως επουλωθεί;
Γλυκιά μου, γλυκιά μου, τι σου συμβαίνει;
μεταναστεύσαμε σε χώρα μακρινή,
μα τι ‘ναι τούτη η πολιτεία, έρημη σαν το γουρούνι,
που τα αισθήματα του κρύβει;
Είναι ντροπή την κοιλιά σου να παχαίνεις σαν αξιωματούχος –
γιατί όμως,
όταν είμαστε κοντά, όταν περνάμε καλά –
τι το κακό έχει;
Είναι επικίνδυνο από καθέδρας ανοησίες να λες –
ποιον κίνδυνο όμως φέρνετε εσείς;
δεν είμαστε επικίνδυνοι, εσείς όμως είστε αλευράδες,
ανθρωπάκια,
για τα οποία
ο έρωτας
επικίνδυνος είναι!
Μισητοί συνωμότες! . .
Να βάλουμε φωτιά στην ταπετσαρία; Να σκίσουμε τους πίνακες;
Να πετάξουμε στον τοίχο
το σερβίτσιο, καθώς θα περνάμε;
«Μην πειράξεις το πιάτο, είναι ξένο».
1964
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
είμαστε νομάδες,
προφανώς,
σήμερα θα διανυκτερεύσουμε από θαύμα
και μετά βλέπουμε !
Τα σπίτια μας είναι γιάφκες,
σαν εκείνες των πνευματιστών,
ξένοι τοίχοι ηχούν σα ναοί,
ξένα δράματα,
από τους τοίχους σαν πυρκαγιά πετάγονται οι πίνακες κι οι μοναχοί …
για να ρίξουμε μια ματιά –
τι υπάρχει στο ψυγείο ;
Το γκάζι στην κουζίνα δεν μας περιμένει,
κανείς εμάς δεν μας τηλεφωνεί,
μία φυλή ανάμεσα σε ξένους,
και σαν εγκαύματα,
που τα φιλιά τους λάμπουν στο σκοτάδι,
δίχως να έχουν πλήρως επουλωθεί;
Γλυκιά μου, γλυκιά μου, τι σου συμβαίνει;
μεταναστεύσαμε σε χώρα μακρινή,
μα τι ‘ναι τούτη η πολιτεία, έρημη σαν το γουρούνι,
που τα αισθήματα του κρύβει;
Είναι ντροπή την κοιλιά σου να παχαίνεις σαν αξιωματούχος –
γιατί όμως,
όταν είμαστε κοντά, όταν περνάμε καλά –
τι το κακό έχει;
Είναι επικίνδυνο από καθέδρας ανοησίες να λες –
ποιον κίνδυνο όμως φέρνετε εσείς;
δεν είμαστε επικίνδυνοι, εσείς όμως είστε αλευράδες,
ανθρωπάκια,
για τα οποία
ο έρωτας
επικίνδυνος είναι!
Μισητοί συνωμότες! . .
Να βάλουμε φωτιά στην ταπετσαρία; Να σκίσουμε τους πίνακες;
Να πετάξουμε στον τοίχο
το σερβίτσιο, καθώς θα περνάμε;
«Μην πειράξεις το πιάτο, είναι ξένο».
1964
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.