Trance λυγμός.
Αν η συγκίνηση είχε τρανς μπιτ, ίσως αυτό να ήταν το απόλυτα μελαγχολικό κομμάτι και η αισθητική απολαβή αποτιμάται ορμητικώς στους δακρυικούς αδένες μου/σου/του...
Τέλος πάντων… φρόντισε να μην πεθάνεις πριν αγαπηθούμε σε…βάθος με τρανς υπόκρουση
Κατι τέτοια σε κάνουν να κατανοείς τη μελωδία του θρήνου...
Ξεχειλίζουσα ευαισθησία, Λυκ.
Λέει πολλά για σένα.
Σκέψη:
Το μοντέλο της Κιούμπλερ Ρος
Απαρίθμηση των σταδίων:
Άρνηση: "Αποκλείεται, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα!"
Θυμός: "Είναι άδικο, γιατί σε εμένα; Δεν έχω ζήσει τίποτα" ή "Είμαι πολύ μικρός/μικρή γιατί μου το κάνεις αυτό;" (Εδώ είτε αναφέρεται στον Θεό, στον εαυτό του, είτε σε οποιονδήποτε θεωρεί υπεύθυνο για την κατάστασή του/της)
Διαπραγμάτευση: "Τουλάχιστον άσε με να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν" ή "Θα είμαι καλύτερος, θα αλλάξω, απλώς άσε με να ζήσω λίγο παραπάνω."
Κατάθλιψη: "Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να προσπαθήσω να κάνω οτιδήποτε;" ή "Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω"
Αποδοχή: "Εντάξει όλα θα πάνε καλά"
Καταλάβατε, μαντάμ;
Σεις σε ποιο στάδιο να βρίσκεστε?
Όπου κι αν είσθε πάντως, να προσέχετε τα άλματα γιατί ανάμεσα στα στάδια καραδοκούν παλούκια υπερυψωμένα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.