Σκέψεις... I

[Rempeskes]

Άξιος!!!

(...Της μοίρας του)

Έχει να πέσει πολύ γέλιο.... 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

o μι τζι

πάει και το πουλί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Έχει ένα υπέροχο όνομα

Αύριο περιμένω τούρτα!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Cosmos ρε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

1.73 ο τάπας;;;; Χαχαχαχαχαχα!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Το κακό δεν είναι πως το 20% απέχει από τις εκλογές, το κακό είναι πως το άλλο 80% δεν απέχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Τι καλά που είναι όλααααααααααα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Σκέψη δεύτερη στην ίδια μέρα (διάβολε θα πάρω φωτιά):

Στην Ελλάδα το κεφάλαιο έχει πρωθυπουργό να το ακούει, ο κοινός λαός έχει κυβερνητικό εκπρόσωπο.


πς: με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου βιομηχάνων στον κ. Καραμανλή σήμερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Λέω να πάω να παίξω καμιά dota να ξεβαρεθώ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

θενκς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Σκέψη τρίτη και τελευταία για σήμερα διότι πάω ντουγρού για να κάψω φλάντζα:

Ανθούλα πάτα μας τα μυαλά και σπάσε μας τα μούτρα, διάβολε γουστάρουμε άσχημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

θενκς^2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Ζεσταίνομαιαιαιαι....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Anais Nin

Άτσα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Άτσα...

8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Θα φας σφαλιάρα.....και το ξέρεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Νέα Ακρόπολη Ενστικτα

Αχ, τι μου θύμησε η -κατά τα άλλα γλυκύτατη- Ίσι...


Ήταν στο μακρινό 2002 (), καθόμουν σε ένα τραπέζι φοιτητικής εστίας, με κρέας αγνώστου προελεύσεως στο πιάτο, και το τσιμπούσα αναγνωριστικά, κυριευμένος από μύχιες σκέψεις - για το αβέβαιο μέλλον του Κόσμου μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, την επίπεδη φύση του χωροχρονικού συνεχούς, και τα τεράστια στήθη της Κύπριας γειτόνισσας.

Εκεί που ήμουν προσηλωμένος στις σκέψεις μου, ένα φυλλάδιο έπεσε στο τραπέζι. Γυρνάω να κοιτάξω ποιός, και αντικρύζω τα κύματα μιας ξανθής θάλασσας, με φάρους δυο ολοφώτεινα μάτια, και ένα χαμόγελο μεθυστικό, σαν κοκκινωπός αυγουστιάτικος μούστος

Βγάζω το πακέτο για να ανάψω τσιγάρο, όχι για άλλο λόγο, παρά για να κερδίσω λίγο πολύτιμο χρόνο, κατά τον οποίο θα μάζευα την ταραχή μου και θα επανερχόμουν με μια έξυπνη ατάκα. Στο σχέδιο δηλαδή. Γιατί ο γαπημένος ο αναπτήρας ΔΕΝ άναβε. Προσπαθούσα σαν μανιακός επί μίαν αιωνιότητα και τελικά το χαμόγελο απομακρύνθηκε, στραμμένο πάνω μου, υπνωτικό όπως πάντα.

Απέμεινα με τον αναπτήρα στο χέρι... Mια γκαντεμοκατάσταση συνηθισμένη, και ένα έργο που το έχω δει κάθε μα κάθε φορά που έχω προσπαθήσει να το παίξω smooth operator.

Η επιστημονική μου περιέργεια, που υποσκιάζεται μόνο από την κουτσομπολική μου περιέργεια, με οδήγησε να εξετάσω τι στο διάολο φυλλάδια μοιράζει τέτοιο αιθέριο πλάσμα. Διέκρινα την επικεφαλλίδα "Νέα Ακρόπολη" και μια σειρά από ερωτήσεις σε ευθύ, ψιλοεπιθετικό τόνο:

- Γιατί το κρέας δεν αλλοιώνεται μέσα σε μια πυραμίδα?
- Γιατί οι Μάγιας γνώριζαν πως ο Ήλιος βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος?
...Και άλλα τέτοια όμορφα. Για απαντήσεις, τάδε ώρα, στο τάδε μέρος.

Εβαλα το φυλλάδιο και τον αναπτήρα (και τον πληγωμένο ερωτικό εγωισμό μου) στην τσέπη, και ξεκίνησα για μια βαρετή μέρα στην δουλειά, μη δίνοντας σημασία στις πυραμίδες και στους Μάγιας. Ήμουν όπως υπό τα Μάγια(ς) της θαλασσόμαλης πλανεύτρας, οπότε την ώρα του ραντεβού ήμουν εκεί.

Που ήταν το εκεί? Ένα ανακαινισμένο κλασσικό κτήριο, προσεγμένο με κάθε άποψη, αληθινό στολίδι ανάμεσα στην υπόλοιπη μπίχλα της γειτονιάς. Χτύπησα το κουδούνι, κα μου άνοιξε ο δεύτερος μεγαλύτερος τύπος που έχω δει στη ζωή μου. Ακόμα και έτσι, οι αμφιβληστροειδείς μου έγιναν τριπλάσιοι για να συλλάβουν ολόκληρο το πλάτος του

"Παρακαλώ?" με ρώτησε.
Του έδειξα το φυλλάδιο.
"Πρώτος" με κατεύθυνε.

Ανέβηκα τις σκάλες, θαυμάζοντας τις απομιμήσεις των πινάκων στον τοίχο. Ιταλοί Αναγεννησιακοί με ευλαβικά μοτίβα θρησκευτικού περιεχομένου, μυθολογικές σκηνές από ζωγράφους της Mπαρόκ περιόδου, και λεπτομέρειες από τα αινιγματικά μα πάντοτε εμβληματικά χαρακτικά του Αλμπρεχτ Ντύρερ...

(Προσέξτε πως εντέχνως αποκρύπτω το γεγονός ότι οι αισχροί είχαν στους τοίχους τους τον Αδάμ με πέος-γαριδάκι, μια γκόμενα να πηδιέται με έναν κύκνο, και μια γριά καβάλα σε ένα τραγί ). Που ήμουν? Α, ναι.


Προχώρησα σε ένα σαλόνι με βαριές, ακριβές πολυθρόνες. Ο χώρος κυριαρχείτο από τα παστέλ χρώμματα και απέδιδε μια αύρα αισιόδοξη. Παρ΄όλα αυτά, οι προσκεκλημένοι ήταν αξιοθρήνητα βαριεστημένοι. Μέσα στο πλήθος, διέκρινα την Θαλασσένια. Και εκείνη με πρόσεξε και ήρθε δίπλα μου.

"Για την διάλεξη?"
"Ποιά διάλεξη?" (...Στόκος, όπως πάντα. Λες και είχαν μοιράσει φυλλάδια για να παίξουμε μπιρίμπα )
"Αυτό που κρατάς στα χέρια σου!"

Εκείνη την στιγμή, μεθυσμένος από την παρουσία της, δεν ήξερα το επώνυμό μου Χαμογέλασα και είπα "Ναι. Εσύ θα μιλήσεις?"
Γέλασε, και το γέλιο της άνοιξε την καρδιά μου σαν ώριμο σύκο κάτω από καυτερό ήλιο.
"Όχι βέβαια... Απλά βοηθάω."

Συστηθήκαμε. Αρχίσαμε να μιλάμε για τη Νέα Ακρόπολη. Με κάθε της κουβέντα ένοιωθα σα να αγγίζω το ταβάνι Παρότι μου έδειξε την βιβλιοθήκη, την τραπεζαρία και την αίθουσα διαλέξεων, το μόνο που θυμάμαι είναι η φωνή και η μορφή της Όμως θυμάμαι μια αίθουσα πυ περιέγραψε ως "Εσωτερικών Δραστηριοτήτων". Αν και ελαφρώς εγερτός από τους υποσυνείδητους συνειρμούς εκείνης και εμένα σε εσωτερικές δραστηριότητες ,
δεν στάθηκα περισσότερο στον καθ' όλα ύποπτο χαρακτήρα της αίθουσας...

Με ξύπνησε η βουή του πλήθους. Είχε καταφτάσει ο ομιλητής.
Ένας άνδρας γύρω στα 35... Αρκετά ευπαρουσίαστος, λεπτός, ψηλός, καλοντυμένος και γλυκότροπος.
Κατάλαβα αμέσως, με όλη την βεβαιότητα της ρεμπεσκέδικης ψυχής μου, πως πρόκειται για ένα διπρόσωπο λαμόγιο.

Ο ομιλητής χαιρέτησε όλους τους προσκεκλημένους, έναν προς έναν, ρωτώντας ονόματα και επαγγέλματα, συζητώντας με ένα ενδιαφέρον τόσο αβίαστο που μύριζε από μακριά επαγγελματία λογά. Όταν μιλήσαμε μαζί, ευθύμησε με το γεγονός πως η γυναίκα του είναι συνάδελφός μου. Χαμογέλασα με το γεγονός πως τον είχε πιάσει το αυτί μου να λέει το ίδιο πράγμα στον προηγούμενο.

Σύντομα, μας μετέφεραν στην αίθουσα διαλέξεων. Όλα ήταν τόσο φυσιολογικά, τόσο ελάχιστα προσποιητά, που πάλι υποψιαζόμουν κάτι στον αέρα μα ας όψεται η θαλασσένια, που ήρθε και κάθησε δίπλα μου, προκαλώντας παρεμβολές στο ραντάρ ρεμπεσκέδικης οξυδέρκειας, το οποίο με είχε βγάλει ασπροπρόσωπο στο παρελθόν.

Η διάλεξη ξεκίνησε με χαλαρό κλίμα, για το πως ο Πολιτισμός αναπτύσσεται κλαδωτά μα μέσα από πολλές στάσεις, και άλλα τέτοια φιλοσοφικοκοινωνικοπολιτικοαρτιστικά, τα οποία σύντομα έπαψα να παρακολουθώ, πιάνοντας ψιλοκουβέντα με την θαλασσένια


Ο ομιλητής με πρόσεξε. Χαμογελώντας ψιλοειρωνικά, στράφηκε σε μένα.

"Πείτε μου εσείς, κύριε... Γιατί πιστεύετε το κρέας δεν αλλοιώνεται μέσα στις Πυραμίδες?"

Με έπιασε εξ απήνης. Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μου, περιμένοντας την απάντηση. Αστραπιαία, σκέφτηκα να ανάψω τσιγάρο για να κερδίσω μερικά δευτερόλεπτα. Μα ήμουν εντελώς αποσυντονισμένος από την μορφή της θαλασσένιας να κρέμεται από τα χείλη μου. Γύρισα στον ομιλητή, και απάντησα.

"Και ο Φαραώ ήταν μέσα στην Πυραμίδα, μα τον έβγαλαν έξω σκέτη μούμια."

Στιγμιαία σιωπή. Και σταδιακά, γελια. Το κοινό το διασκέδασε.
Ο ομιλητής χαμογέλασε πλατειά, γυρνόντας τα μάτια προς τα επάνω. Μα εγώ ένοιωσα ένα ρίγος. Ασυναίσθητα κατάλαβα πως, εκείνη την στιγμή θα έβαζε άνετα τον ντουλάπα θυρωρό να με πετάξει στο δρόμο από τον πρώτο

Μα η διάλεξη συνεχίστηκε. Άρχισε να μιλάει για τα άστρα και το Σύμπαν, τους πλανήτες και τους κομήτες-οιωνούς, και για το πως οι Ευρωπαίοι έπρεπε να φτάσουν στον Διαφωτισμό για να βγάλουν την Γη από το κέντρο του Σύμπαντος.

Μίλησε και για άλλα ουράνια φαινόμενα του Στερεώματος που δεν πρόσεξα, καθώς είχα Στερεώσει το βλέμμα στην θαλασσένια. Της μιλούσα πάλι για χίλια δυο άσχετα πράγματα, μόνο και μόνο για να βλέπω τα μάτια της να λαμπυρίζουν με απορία
Ο ομιλητής όμως εκεί. Στράφηκε πάλι σε μένα τον ταραξία.

"Μήπως γνωρίζετε, Κύριε, και γιατί και οι Μάγιας ήξεραν το Ηλιοκεντρικό σύστημα?"

Ξαναγύρισα εντελώς απροετοίμαστος. Μάγιας, ήλιος. Αχ, αυτός ο ήλιος που λάμπει στο πρόσωπο της θαλασσένιας... Μαζεύτηκα αμέσως, και είπα το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό.

"Εχμμμ... Γιατί δεν διάβασαν ποτέ τους Αριστοτέλη μήπως?"

Σιωπή και σταδιακό γέλιο. Ο κόσμος το διασκέδασε. Κατάφερα και έναν μικρό μορφασμό στην ατσαλάκωτη φάτσα του ομιλητή.

Αλλά το πλαστό χαμόγελό του επανήλθε στιγμιαία. Και, σαν σωστός επαγγελματίας, μου έκανε ματ σε μία κίνηση. Με μια πρόφαση, κάλεσε την θαλασσένια, και την έδιωξε από την αίθουσα για μια δουλειά.


Χαμογελώντας, συνέχισε να μιλάει για φαινόμενα και ερμηνείες και την ελλειπή γνώση μας να τα ερμηνεύσουμε, πόσω δε μάλλω να τα κατανοήσουμε, και συνέχισε να μιλαει

και να λέει,
και να λέει,
και να λέει

χωρίς όμως να "λέει" τίποτα, εώς ότου, στα μάτια μου, έγινε ένα κουστούμι με κεφάλι ένα ηχείο, το οποίο δεν σταματούσε παρότι έκοβα το καλώδιο με τα δόντια

Η διάλεξη έφτασε στο τέλος, και μεταφερθήκαμε στο σαλόνι. Η Θαλασσένια πουθενά. Μας προσέφεραν αναψυκτικά, και σχηματίστηκαν πηγαδάκια. Η Θαλασσένια πουθενά. Σύντομα μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε, καθώς ήταν η ώρα μιας "Εσωτερικής Δραστηριότητας". Η Θαλασσένια πουθενά.

Βγαίνοντας στον ψυχρό καλοκαιρινό αέρα (...πόλη που βρήκα ), στάθηκα στην είσοδο και άναψα ένα τσιγάρο. Σκέφτηκα τον κουστουμάτο αεροκοπανιστή, σκέφτηκα την αίθουσα δραστηριοτήτων, σκέφτηκα τον ντουλάπα στην είσοδο, και ...σκέφτηκα και την Θαλασσένια.


Γύρισα προς το δρόμο και απομακρύνθηκα κοιτώντας τον ουρανό, αναζητώντας κάποιο γνωστό σημάδι ανάμεσα στα αστέρια, που λαμπύριζαν σαν μέσα στα μάτια της Θαλασσένιας, όπως της μιλούσα αντικρυστά...


Δυο στενά πιο κάτω, άκουσα το όνομά μου. Μια παρέα γνωστών τα έτσουζε με φτηνό τσίπουρο. Έκατσα μαζί τους. Ένας από αυτούς, ο Τάκης, μεγάλο ρεμάλι μα χαρά να τον ζείς, με ρωτησε γιατί είμαι πεσμένος. Του είπα πως νοσταλγώ την γλυκειά μορφή ενός αέρινου πλάσματος που μάλλον δεν θα ξαναδώ ποτέ. Κοντοστάθηκε και με κοίταξε.
"...Άρα δεν #@$*σες."

...

​

Να 'σαι καλά ρε πονόψυχε Τάκη... Μα το τσίπουρο δούλεψε, και για πολύ καιρό δεν την ξανασκέφτηκα.

Και καλά έκανα. Είμαι πολύ γέρος για παραθρησκευτικές οργανώσεις... Χώρια που δεν μπορούν με τίποτα να στραγγίξουν την δικη μου τσέπη. Τους πρόλαβαν άλλοι...


Αυτά. Θενκς Ισι για την αναμν-ισι.

Καληνύχτεζ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Σκέψη: Ρε Ρεμπ, γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο; Ακόμα και αυτοβιογραφία με τέτοια περιγραφή θα ήταν ενδιαφέρουσα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Σε ένα μήνα θα είμαι καλά ή μήπως θα είμαι χειρότερα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.