Σκέψεις... III

[Aleksa]

 

[Guest 709611]

 

[Aleksa]

 

[H|M]

 

[Valder]

9 λεπτά πιστολίδι κλασσική μουσική και ξύλο. Έπος. Γαλήνη στην ψυχή. Κοστουμιά, ουισκάρα (μάλλον μπράντυ πίνει αν κρίνω απο το ποτήρι) και το δίκανο να γεμίζει "φέρτε".-

 

[Ion.]

Δε ζητάω πολλά.

 

[finesse]

Αυτό το τελευταίο το χω κάνει λίγο αλλιώς...

Η ώρα ήταν μια και κατι το βράδυ. Φρέσκια η σχέση ακόμα, πολύ ερωτευμένοι, μέχρι τρέλας. Με είχε πάρει τηλέφωνο. Ξάπλα στον καναπέ αυτή, στο γραφείο εγω και μιλάγαμε. Σε κάποια φάση κατι με ρώτησε και της εδωσα μια απάντηση, μόνο και μονο για να ακούσω σιωπή από την άλλη πλευρά.

Τη ρώτησα αν είναι εκεί, δεν απάντησε. Άκουσα προσεκτικά και έπιασα την ανάσα της στο ακουστικό. Είχε κοιμηθεί με το ασύρματο στο αυτί. Ήταν μια το βράδυ, ήταν λιώμα, αλλά είχε πάρει τηλέφωνο μόνο και μονο για να με ακούσει, μα δεν άντεξε και την πήρε ο ύπνος.

Κάθησα λοιπόν λίγο παραπάνω στη γραμμή, άκουσα την αναπνοή της, της είπα τι νιώθω, της είπα τι σκέφτομαι για εκείνη, πόσο είναι μες τη σκέψη μου, κι απλά συνέχισα να ακούω την αναπνοή της.

Οι φίλοι μου με προσκαλούσαν να ασχοληθώ μαζί τους, οι φίλες μου το ίδιο. "Δε μπορώ τώρα, την ακούω να κοιμάται, της κάνω παρέα" απάντησα. Οι φίλοι δεν το κατάλαβαν. Οι φίλες μια χαρά το κατάλαβαν όμως και ενθουσιάστηκαν με λίγη θετική ζήλεια μέσα σ αυτο τον ενθουσιασμό, παρόλο που τους έκανα όλους πέρα.

Ήθελα να την έχω δίπλα μου, στον ύπνο, στον ξύπνιο, ήθελα να είμαι κι εγω δίπλα της.

Σε κάποια φάση ξυπνάει, βλέπει το ασύρματο ανοιχτό...

Είχε πάντα την αγωνία μήπως κοιμήθηκε και δεν μιλήσαμε. Μήπως πήρε το ασύρματο μαζί της αλλά δεν πρόλαβε να πάρει. Κι έτσι το κοιταγε, κι αφου θυμόταν ότι μιλήσαμε, ξανακοιμόταν.

Όμως τωρα το ασύρματο ήταν ανοιχτό, κι εγω από την άλλη πλευρά ήμουν ακόμα εκεί, αρκετή ωρα μετά, πάνω απο μια...

Συνεχίσαμε να μιλάμε, αυτή ήταν έκπληκτη που είχα παραμείνει στο ακουστικό. Με ρώτησε τι έκανα τόση ώρα και γιατί δεν το έκλεινα.

"Ήθελα απλά να είμαι μαζί σου -- τα υπόλοιπα που σου είπα, θα στα πω κι αύριο, και μεθαύριο...."

Κλείσαμε το τηλέφωνο αφού είπαμε καληνύχτα.

Και ήμουν εκεί. Και αύριο, και μεθαύριο...

Spoiler

Μου έφτιαξες την ημέρα. Σ' ευχαριστώ.

 

[RafAspa94]

 

[Joji]

 

[Ion.]

Θα πάω σε ένα βουνό να μη βλέπω ανθρώπο

 

[American Economist]

Αν με ρώταγε κάποιος τι θα ήθελα τώρα ώστε να είμαι ευτυχισμένος θα του απαντούσα έναν καλό φίλο και μια κοπέλα που να με καταλαβαίνει.

 

[Ion.]

Βαρέθηκα να απογοητεύομαι ... Μια φορά δεν αξίζω να μου τύχει κάτι καλό ???

 

[Joji]

Relapse.

 

[Ion.]

Δεν είμαι χειριστικη, όταν σου λέω την αλήθεια.

 

[Joji]

Δεν υπάρχει κάτι πιο γοητευτικό από την εξυπνάδα ενός ανθρώπου.

 

[Joji]

Έκανα τόσο καιρό να βγω από αυτήν την ατελείωτη λούπα, μόνο για να ξανά μπω σε λίγους μήνες .

 

[Guest 709611]

Έχω πει πολλά "δεν πειράζει", στη ζωή μου. Χιλιάδες. Ούτε εγώ δεν μπορώ να τα υπολογίσω...

Αλλά, όλα τα "δεν πειράζει" μου, πείραζαν τελικά. Πείραζαν εμένα. Με φαρμάκωναν, μ΄ έτρωγαν, με πονούσαν...

Κι έτσι, όλα τα "δεν πειράζει" μου έφτιαξαν ένα πλάσμα, ενίοτε, σκληρό που για να προστατευτεί, με πείρα-ζει...

 

[Pak]

 

[Nascentes morimur]

Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας για να θάψουμε ενα νεκρό:
μία σκέψη, ένα συναίσθημα.

 

[RafAspa94]