ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗ
Ξεκινάω αυτό το ημερολόγιο εκ των υστέρων κι εφόσον έχω αποχωρήσει οριστικά από το παιχνίδι. Αυτό το καλοκαίρι το παιχνίδι μου ήταν όπως πάντα “all over the place”. Αυτο δεν μπορώ να το αποφύγω. Ξεκινάω παίρνοντας τον ρόλο μου και μαθαίνω οτι είμαι ο πληροφοριοδότης και γνωρίζω τον φανερό μαφιόζο Dumenuke. Ξενερώνω. Μού αρέσουν οι ρόλοι που μπορείς να ελιχθείς στο παιχνίδι και να έχεις πράγματα να κάνεις κάθε βράδυ κι όχι οι ρόλοι που σού δίνουν μια ευθύνη που πρέπει να κάνεις πράγματα μόνο σωστά. Δεν ξέρω, πήρα τον ρόλο μου τελείως στραβά. Είχε δίκιο ο Ιορδάνης όταν είπε οτι στο πρώτο μου ποστ ήμουν σφιγμένη, σαν να το κάνω για να το κάνω.
Την πρώτη μέρα ήμουν τελείως ξενερωμένη γιατί κανείς δε συμμετείχε ιδιαίτερα (γκρίνιαζα στην κακομοίρα τη Ζωή που την έχω πρήξει σε αυτό το παιχνίδι). Στον πρώτο γύρο που βγάλαμε το Σπυράκο δεν στεναχωρέθηκα πολύ γιατί αφού δεν συμμετείχε πιστεύω οτι δεν του άξιζε και να μείνει στο παιχνίδι (Σπυράκο sorry but not sorry – αυτό που έκανες ήταν ασέβεια προς τη ΣΕ και προς τους συμπαίκτες σου – δεν ξέρω το ρόλο σου αλλά δεν είναι δυνατόν να συμμετέχεις μόνο όταν έχεις καλό ρόλο όπως πέρσι – πάμε παρακάτω). Θέλω να πω οτι το να βγάλεις ανενεργό – αδιάφορο πολίτη είναι εν μέρει καλό για τους πολίτες γιατί σημαίνει οτι ο ρόλος του είναι μη σημαντικός οπότε αφήνουμε μέσα κάποιον ρόλο πιο σημαντικό. Έτσι τελειώνει το πρώτο βράδυ στο παλέρμο. Το περίεργο είναι οτι ο μαφιόζος που ξέρω με έχει βάλει στο μάτι. Αδιαφορώ.
Την Τρίτη τα πράγματα ως την ψηφοφορία κυλάνε ήρεμα. Θεωρώ οτι έχω πιάσει λαβράκι με το λάθος της μπλου και τις απαντήσεις των τσαρα – ντοιτς και εμιλούκο και πέφτω πάνω στην ντοιτς. Κάποιοι δημιουργούν κύμα προς “τους 4” που ψήφισαν Σπυράκο και υπάρχει μια ισοπαλία μεταξύ τζόνυ και ντοιτς. Όσο φτάνουμε στο απόγευμα σκέφτομαι οτι αν η ντοιτς είναι μαφιόζα θα προσπαθήσουν να κάνουν κάποιον αντιπερισπασμό σε άλλο παίκτη για να τη σώσουν. Το οτι δε γίνεται κάτι τέτοιο κι οτι οι ψήφοι κάποιων είναι διασκορπισμένες, με κάνει να αρχίζω να πιστεύω οτι ίσως η ντοιτς είναι αθώα. Μετά σκέφτομαι να ρίξω ένα δόλωμα και να δω τί θα πιάσω. Λέω την ατάκα για τον ΔΑ. Αφήνω αρκετό χρόνο να περάσει για να δω σχόλια. Μού απαντούν κάποιοι που ως τότε δε μιλούσαν (τσαρα, σαμαελ, μπλου) αλλά μού απαντά και ο Ικαρίονας που δε θέλω με τίποτα να με βάλει στο μάτι, οπότε απολογούμαι σε αυτόν. Το οτι μιλάει και η μπλου που ως τότε ήταν εξαφανισμένη, συν το “λάθος” που είχε κάνει με τους συγκατοίκους, με κάνει να σιγουρεύομαι περισσότερο για το οτι κάτι παίζει με κείνη. Πιστεύω οτι ως τότε οι μαφιόζοι ήταν οκ με το να βγάλουν ντοιτς ή τζόνυ χωρίς καν να ανακατευτούν. Το οτι εγώ έκανα αυτό το “λάθος”, θεωρώ οτι τούς έκανε να σκεφτούν οτι είναι καλύτερο να βγάλουν εμένα και έτσι έπεσαν πάνω μου. Προφανώς η οδηγία στη γιάφκα ήταν να μού την πέσουν για να με κατηγορήσουν αλλά ο Σαμαελ βιάστηκε και με ψήφισε, κάτι που τράβηξε την προσοχή του Ιορδάνη, κάτι αυτή η βιασύνη, κάτι που ήδη ο σαμαελ δε μας τα έλεγε καλά, βρέθηκαν άνθρωποι και τον ψήφισαν και βρεθήκαμε σε ισοψηφία ντοιτς, τζόνυ και σαμαελ. Όπως εξήγησα και στο θρεντ είχα προετοιμαστεί να παίξω τη μία κάρτα για να σώσω τον τζόνυ γιατί είχα πειστεί για την αθωότητά του και να φέρω σε ισοψηφία ντοιτς και σαμαελ. Περίμενα την αλλαγή ψήφου του σαμαελ αλλά όχι την ακύρωση της ντοιτς και την αλλαγή της εμιλούκο κι έτσι έκανα το “ακύρωση ψήφου στον” copy paste και το έγραψα γρήγορα στις 20:09. Όταν έκανα refresh τη σελίδα είδα οτι ο Σαμαελ είχε ψηφίσει ντοιτς οπότε έφευγε η ντοιτς και ήξερα οτι δεν πρόλαβα. Ευτυχώς όμως η καλή μας ΣΕ είδε οτι ο σαμαελ άλλαξε ψήφο και επανέφερε την αρχική προς τζόνυ. Έτσι πήγαμε σε ισοψηφία. Σε αυτήν την ισοψηφία προσπάθησα να δείξω γιατί έπαιξα τις κάρτες μου και με επιχειρήματα να δείξω αυτό που ήθελα να κάνω. Πιστεύω οτι με αυτά τα επιχειρήματα έκανα τους μαφιόζους να μην έχουν τί να πουν ή τουλάχιστον κανείς δεν είπε τίποτα. Ευτυχώς κάποιοι πολίτες πείστηκαν και ο Σαμαελ έφυγε. Ήμουν πτώμα και δεν ήξερα τί να σκεφτώ.
Την άλλη μέρα περιμέναμε ακόμα τα τελευταία λόγια του Σαμαελ, ο Ντιουμ με κατηγορούσε. Δεν απαντούσα πολύ. Όταν ο Σαμαελ είπε τα τελευταία του λόγια, φαινόταν οτι λέει άρες μάρες. Ευτυχώς ο Τάσος έπαιξε τυμβωρυχία και μάθαμε οτι ο Σαμαελ ήταν μαφιόζος. Αυτό με φόβισε και σκέφτηκα οτι μπορεί οι μαφιόζοι να θέλουν να με εκδικηθούν και να με έχουν καρφώσει τη νύχτα. Κόντευε 13:00 κι έπρεπε να δώσω τον μαφιόζο μου. Να πω την αλήθεια είχα κουραστεί κάπως από την ένταση και τη σκέψη κι έτσι “έλπιζα” να με έχουν καρφώσει, κάτι που δεν έγινε. Τσαρα και ντιουμ πια είχαν φανερωθεί, και ψάχναμε τους υπόλοιπους. Τετάρτη έγινε η ιδιότητα του ΔΑ και έφυγε ο Χοακίν που επέστρεψε με νεκροφάνεια.
Την Πέμπτη περίμενα πάλι κάρφωμα. Δεν ήθελαν το απλό, ήθελαν να βρουν και τον ντετέκτιβ. Είχα φάει κόλλημα οτι ο Χοακίν είναι ο ΑΜ γιατί μάς είχε πρήξει με την άλμα και την άλμα και την άλμα και όλο έλεγε οτι φοβάται μη φύγει το μεσημέρι.
Την Παρασκευή το μεσημέρι παρεξηγήθηκα κάπως με τη Μελανία που είπε για τους ρόλους που δεν πεθαίνουν αλλά πρέπει να ψηφιστούν και νόμιζα οτι έλεγε οτι ήταν αλεξίσφαιρο. Κάποιοι επέμεναν πολύ για Μελανία και νομίζοντας οτι κάτι θα ξέρουν τους πίστεψα και την πίεσα πολύ. Όταν στην ένταση της στιγμής έβαλα στο παιχνίδι τη ΣΕ (κακώς) πήρα προειδοποίηση και τσαντίστηκα. Δεν ξαναμίλησα εκείνη τη μέρα. Μετά παίχτηκε η ηχώ, έφυγε στην ψηφοφορία η Μελανία.
Το Σάββατο είδα ένα ποστ της Σόφης που είπε κάτι για Μελανία ως ΑΜ και ρε παιδιά μού ήρθε επιφοίτηση! Είχα κολλήσει οτι ο Χοακίν είναι ΑΜ (γι’ αυτό του είπα κάποια φάση, ευχαριστούμε για αυτά που έκανες για μας) αλλά το μυαλό μου ξεκόλλησε και θυμήθηκα αυτό που είπε η Μελανία για τους ρόλους που βγαίνουν μόνο με ψηφοφορία και είπα, οκ είναι ΑΜ. Για να επιμένει ο Χοακίν τόσο πολύ στην ενοχή της, με τέτοιο πείσμα, πάει να πει οτι είναι ο Ντετέκτιβ. Έχει μάθει οτι είναι μαφιόζα! Έτσι μού κάθεται οτι η ΑΜ μάς έδωσε στο τέλος τον μαφιόζο που ξέρει, την Άλμα. Μιλάω στον Χοακίν και τού λέω οτι μάλλον κάναμε μαλακία αλλά οκ, και ο ΑΜ που έφυγε δεν είναι κακό αφού μάς έδωσε τον μαφιόζο. Κούνια που με κούναγε... Ενιγουει, περνάει και το Σάββατο και έρχεται η Κυριακή.
Παίρνω 8 παρά 10 την τυμβωρυχία και τα παίζω γιατί αν μαφιόζος προλάβει να παίξει στον ντιουμ νεκροφάνεια, θα χάσω την τυμβωρυχία αφού την επόμενη μέρα περιμένω κάρφωμα στα σίγουρα. Περιμένω να ξεκλειδώσει το θέμα και ρίχνω τυμβωρυχία στον Ντιουμ. Νομίζω οτι ήταν ο ιδανικός τρόπος να τελειώσει όλο αυτό. Πιστεύοντας τον Χοακίν για ντετέκτιβ, τον πιστεύω όταν επιμένει για άλμα κι αρχίζει να μιλάει και για γουαιλντ. Ξέρω οτι την άλλη μέρα θα φάω κάρφωμα και αφήνω οδηγίες. Δε μού κάθεται καλά ο Ούλτρα με τη συμπεριφορά του και τον υποπτεύομαι για πόρνη. Την πρώτη μέρα έλεγε οτι μπορεί να βοηθήσει, πείστηκα από αυτό, και 5 μέρες μετά κι ενώ το παιχνίδι κοντεύει που λέει ο λόγος να τελειώσει μάς λέει οτι οι μόνοι μαφιόζοι που ξέρει σίγουρα είναι ο τσαρα και ο ντιουμ.
Τη Δευτέρα βλέπω την ΑΠ του κόμφι και την ακύρωση της ντοιτς και χαίρομαι. Έρχεται το κάρφωμα και βλέπω οτι απέτυχε κατά το ήμισυ και ηρεμώ. Ο ούλτρα εμφανίζεται και λέει οτι η αλμα είναι πόρνη, κάτι που μού ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι. Όταν ο ούλτρα επιμένει, τρώει ποινή κι αποκαλύπτεται οτι ήταν ο ντετέκτιβ. Εκ των υστέρων καταλαβαίνω γιατί ήταν τόσο προσεκτικός και εν τέλει καλά έκανε γιατί το κάρφωμα απέτυχε. Δεν μπορώ να πω δηλαδή οτι δεν έπαιξε καλά, απλά στο τέλος έπρεπε να φάει ποινή και να δούμε τον ρόλο του για να μάς πείσει για τα λεγόμενά του κι αυτό είναι κακό να συμβαίνει. Ο ντετέκτιβ πρέπει να πείθει και τους πολίτες κι όχι μόνο να κρύβεται από τους μαφιόζους. Είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία.
Οπότε τώρα, Δευτέρα απόγευμα, 3 μαφιόζοι είναι μέσα και δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιοι είναι. Πάντως τώρα εγώ θα γίνω απλά παρατηρητής και θα περιμένω το post game. Ευχαριστώ πολύ όλους για τη συμμετοχή, συγγνώμη αν κάποιον πλήγωσα με τα λόγια μου, ευχαριστώ τον Δημήτρη και τη Ζωή που ήταν υπέροχοι και εύχομαι να τα ξαναπούμε και του χρόνου στο Παλέρμο!!!! Καλό καλοκαίρι!
Α και τα
αστεία αυτού το Παλέρμο:
1. Ο dimijim διαγράφει ένα ποστ δικό του και γράφει για δικαιολογία διαγραφής “γαμώ τον νέο editor”. Ψόφησα.
2. Κείμενο της ΣΕ για την πρώτη δολοφονία:
«Δείξτε μου, πού είναι το θύμα;»
«Πιο θύμα καλέ; Εγώ την κόρη μου θέλω να σας δείξω. Ο πατέρας της την δίνει μόνο σε γιατρό!»
Ακόμα γελάω με την εικόνα να κυνηγαει ένας πατέρας τον Δημήτρη για να του δείξει την κόρη του!!!
3. Χοακίν: “διακρίνω έναν e-δρώτα... “ Είσαι θεός ρε φίλε κι ας με τσαντίζεις τις περισσότερες φορές!!!
Κι όπως λέω πάντα:
Να μάς έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε βρε!!!