Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[Neraida]

επειδη ετσι μου ηρθε!!!!

πόσο φταις να ʽξερες
Φταις που δεν έχεις πια θεό τις Κυριακές που δεν σου ʽχει μείνει τίποτα και κλαις
πόσο φταις να ʽξερες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fairytale]

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Αλκοολικά στιχάκια
Κανά Μελίνα

)


Κάτι αλκοολικά στιχάκια
πήραν σβάρνα τα σοκάκια
και περιπλανιούνται μόνα
στου Θεούλη το χειμώνα

Το 'να τα ψιλά του βγάζει
και χαρμάνι αγοράζει
τ' άλλο μπαίνει στο μπαράκι
και μεθάει από μεράκι

Ξέχασε ο ύπνος μου ν' αποκοιμιέται
και τα νοίκια των σωμάτων ξεπουλιέται
στου καφέ τις μηχανές παρηγοριέται
και στη γύρα του με την αυγή απαντιέται

Την αργύρα μου ξοδεύω
ρούχο μάλλινο γυρεύω
που 'ναι εδώ κοντά το κρύο
οργισμένο σα θηρίο

Και σκαρώνω τα βραδάκια
κάτι αλκοολικά στιχάκια
που τα παρατάω μόνα
στου Θεούλη το χειμώνα

Ξέχασε ο ύπνος μου ν' αποκοιμιέται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Νομίζω πως ακούω
τον ήχο της φωνής σου
κάποτε χόρευα μαζί σου
κάτω απ'τον ήλιο τέτοιο φως
θυμάμαι πώς κοιτούσες, πώς
μου'λεγες πάρε με μαζί σου.

Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ'αστέρια
περάσαν τόσα καλοκαίρια
χωρίς να καταλάβω πώς
ανατινάζεται το φως
τις Κυριακές τα μεσημέρια
πάρε με μαζί σου.

Θέλω να ζήσω στ'αλήθεια έστω μια φορά
να ταξιδέψω στ' αλήθεια έστω μια φορά
να δω στα μάτια την τίγρη που όλο με κοιτά
μέσα απ'τα φώτα αυτής της πόλης που σκοτώνει για λεφτά
που με σκοτώνει από αγάπη όπως με σφίγγει όταν ξυπνάει
ύστερα κλαίει μ'αγκαλιάζει και μου λέει
πάρε με μαζί σου

Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλοι, ολοι όλη μέρα
Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλη μέρα

Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ'αστέρια
φωνές από τ'αστέρια

Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ'αστέρια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Θεωρίες
Γαϊτάνος Πέτρος



Παρατηρώ τους ειδικούς
που όλα τα γνωρίζουν
ασκόπως περιστρέφονται
και στο μηδέν γυρίζουν

Η ουσία είναι μία κι οι κακοτοπιές πολλές
Όσο πιο καλά τα ξέρεις, τόσο πιο απλά τα λες

Στης ανάλυσης το βάθος
θεωρίες εκλεκτές
τʼ όνομά τους γράφουν λάθος
και δηλώνουν ποιητές

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

Ξεχασμένη ξεγραμένη μες στο ράφι όμως μένει
κι η μεγάλη μας αγάπη αγκαλιά με το σακάκι μου
το διπλοσταυροκουμπωτό....

Έπος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[AstRoPeLeKi]

Ι canʼt sleep alone anymore
I need you here with me
Even though I closed all the doors
Thereʼs somethinʼ holdinʼ me

Never Ending Nightmare
Always there instead of you
Never Ending Nightmare
No escape this time from you

MsG - Nightmare

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

.....σε ποιαν εκσταση απανω
σε χορο μαγικο
μπορει ενα τετοιο πλασμα να γεννηθηκε.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
καράβι γίνε να γινώ εγώ λιμάνι
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[shaman]

καράβι γίνε να γινώ εγώ λιμάνι​

Έτσι. Και υπονοούμενο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αρκτούρος]

Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα τανγκό
κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι
αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ
στο γυμνό λαιμό μου, το χέρι σου να παίζει​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Ήταν άκυρα τα σήματα
πως όλα συνεχίζονται
και απλή παρηγοριά
πως τα πάντα συνηθίζονται

Τώρα μόνο πρώτο πρόσωπο,
τα γόνατα λυγίζουνε,
τα χέρια αχρηστεύονται,
τα χείλη απλά θυμίζουνε

Τι να το κάνω το τηλέφωνο
και τι να πω στη μάνα μου,
γιατί να ταξιδέψω,
τη ζωή μου να ξοδέψω;

Για ποιο λόγο να δακρύσω
και για ποιον να τραγουδήσω,
για ποια μάτια να είμαι όμορφος,
για ποιο σώμα δυνατός;

Ποια καλοσύνη να μισήσω
και ποιο μίσος νʼ αγαπήσω,
ποιο κρεβάτι να προδώσω,
ποια αμαρτία να δικαιώσω;

Όλα μέσα μου πεθαίνουν,
οι χαρές μου αρρωσταίνουν
και της Άνοιξης τη φύση
ποιος γιατρός θα τη νικήσει;

Ίσως δεν ήσουν κάτι πιο πάνω
από ένα γέλιο στα αστεία μου,
από μια σκέψη πριν κοιμηθώ,
από ένα δάκρυ στην κηδεία μου,
όμως η θάλασσα που πέφτω
είναι μια δίνη χωρίς εσένα
και το βουνό που ανεβαίνω
λέγεται Γολγοθάς για μένα
τώρα που δεν έχω κανέναν

Kόρε. Ύδρο. : τώρα που δεν έχω κανέναν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Nice borat

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

" Τι γινεται ο ανθρωπος μετα,
μετα το περασμα του.
Μου λες αστερι γινεται η καρδια,
το σωμα του φωτια.
Τι γινεται, ομως, ο ανθρωπος μετα
το τελος του ερωτα του.
Εκει κρυβεται, ματια μου, η φθορα
και η οδυνη του θανατου...."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Idril]

PINK FLOYD - HIGH HOPES

Beyond the horizon of the place we lived when we were young
In a world of magnets and miracles
Our thoughts strayed constantly and without boundary
The ringing of the division bell had begun

Along the Long Road and on down the Causeway
Do they still meet there by the Cut

There was a ragged band that followed in our footsteps
Running before time took our dreams away
Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground
To a life consumed by slow decay

The grass was greener
The light was brighter
With friends surrounded
The nights of wonder

Looking beyond the embers of bridges glowing behind us
To a glimpse of how green it was on the other side
Steps taken forwards but sleepwalking back again
Dragged by the force of some inner tide

At a higher altitude with flag unfurled
We reached the dizzy heights of that dreamed of world

Encumbered forever by desire and ambition
There's a hunger still unsatisfied
Our weary eyes still stray to the horizon
Though down this road we've been so many times

The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river

Forever and ever

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Ήταν άκυρα τα σήματα
πως όλα συνεχίζονται
και απλή παρηγοριά
πως τα πάντα συνηθίζονται
Τώρα μόνο πρώτο πρόσωπο,
τα γόνατα λυγίζουνε,
τα χέρια αχρηστεύονται,
τα χείλη απλά θυμίζουνε
Τι να το κάνω το τηλέφωνο
και τι να πω στη μάνα μου,
γιατί να ταξιδέψω,
τη ζωή μου να ξοδέψω;
Για ποιο λόγο να δακρύσω
και για ποιον να τραγουδήσω,
για ποια μάτια να είμαι όμορφος,
για ποιο σώμα δυνατός;
Ποια καλοσύνη να μισήσω
και ποιο μίσος νʼ αγαπήσω,
ποιο κρεβάτι να προδώσω,
ποια αμαρτία να δικαιώσω;
Όλα μέσα μου πεθαίνουν,
οι χαρές μου αρρωσταίνουν
και της Άνοιξης τη φύση
ποιος γιατρός θα τη νικήσει;

Ίσως δεν ήσουν κάτι πιο πάνω
από ένα γέλιο στα αστεία μου,
από μια σκέψη πριν κοιμηθώ,
από ένα δάκρυ στην κηδεία μου,
όμως η θάλασσα που πέφτω
είναι μια δίνη χωρίς εσένα
και το βουνό που ανεβαίνω
λέγεται Γολγοθάς για μένα
τώρα που δεν έχω κανέναν

Κόρε. Ύδρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Stand]

Για το καλό μου, για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις, χάπια, ηλεκτροσόκ για το καλό μου
Σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Molka]

ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΡΩΤΕΣ ~ Κόρε. Ύδρο.

Όχι πια έρωτες
Δε σʼ αγαπάω πια
και δεν ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου για σένα
Όχι πια έρωτες
Δεν ανυπομονώ πια να σε δω
και δίπλα σου να κοιμηθώ
Όχι πια δάκρυα
Δε ζηλεύω πια
και δε θολώνω τα γυαλιά μου πια για σένα
Όχι πια θάνατοι,
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά,
όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά
Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ,
όχι γατάκια το πρωί
Όχι πια έρωτες
Δεν ξαναλέω πια πως συνέχεια σε σκέφτομαι,
δεν ξαναλέω πια πως σʼ αγαπώ
Όχι πια έρωτες,
γιατί εσύ το ζήτησες
και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ
Όχι πια όνειρα
Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί
Εσύ δεν είσαι πια εδώ
κι εγώ ποτέ δε θά ʼμαι εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Idril]

My fall will be for you
My love will be in you
If you be the one to cut me
I'll bleed for ever

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Στίχοι: Στέργιος Παπαποστόλου
Μουσική: Νίκος Αρμπιλιάς
Πρώτη εκτέλεση: Μικρές Περιπλανήσεις

Μικρές περιπλανήσεις μ' εκείνους που δεν ήρθαν
στις άδειες ώρες θ' ακουμπήσεις θα χαθείς
ψεύτικα σαν στολίδια τα λόγια σου λυγάνε
πώς να σωθείς

Της πρώτης μου αγάπης τις ωραίες τις στιγμές
πού να τις βρω
κοντά μου πάντα θα' ναι
στο δρόμο στο λιμάνι στο σταθμό

Στο παγωμένο χέρι στον αποχωρισμό
στα θλιμμένα τα βράδια στον καφέ τον πρωινό

Φθαρμένες παραστάσεις ένας αγέρας κλαίει
σχεδία η ζωή δε θα προφτάσεις αλλού να πας
στο κρύο άδειοι δρόμοι η πόλη κρυφά γελάει
να μ' αγαπάς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.