Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

nafs

Διάσημο μέλος

Η nafs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 2,862 μηνύματα.
Temple of the King-Rainbow
One day, in the year of the fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.
One day in the year of the fox,
When the bell began to ring,
It meant the time had come for one to go
To the temple of the king.

There in the middle of the circle he stands,
Searching, seeking.
With just one touch of his trembling hand,
The answer will be found.
Daylight waits while the old man sings,
Heaven help me!
And then like the rush of a thousand wings,
It shines upon the one.
And the day has just begun.

One day in the year of the fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.
One day in the year of the fox,
When the bell began to sing
It meant the time had come for the one to go
To the temple of the king.

There in the middle of the people he stands,
Seeing, feeling.
With just a wave of the strong right hand, he's gone
To the temple of the king.

Far from the circle, at the edge of the world,
He's hoping, wondering.
Thinking back on the stories he's heard of
What he's going to see.
There, in the middle of a circle it lies.
Heaven help me!
Then all could see by the shine in his eyes
The answer had been found.

Back with the people in the circle he stands,
Giving, feeling.
With just one touch of a strong right hand, they know
Of the temple and the king.​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Ξύλινα Σπαθιά - Αλλάζει Πρόσωπα Η Θλίψη

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη,
ένα κορίτσι με κοιτάει,
χορεύει, κι ύστερα πετάει
πάνω απ' τα μπαρ και τα ηχεία.

Δεν έχει τίποτα να κρύψει,

καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει.

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη,

μαζεύει πίσω τα μαλλιά της,
θυμίζεις μια μικρή κυρία
που όλο ξεχνάω τ' όνομα της.

Ποιός θα τα βάλει με τη θλίψη

όσο αντιστέκεσαι νικάει,
σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο.

Όταν τελειώνει η συναυλία

κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου.
Στα σκονισμένα της αρχεία
λένε πως είδαν τ' όνομα μου.

Κι εγώ αρχίζω να γελάω,

αλλάζει πρόσωπα η θλίψη.
Ρωτάνε αν την αγαπάω,
έστω για λίγο θα μου λείψει...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Jimmaki

Νεοφερμένος

Η Δήμητρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, επαγγέλλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 73 μηνύματα.
Fade to Black-Metallica

Life it seems will fade away
Drifting further every day
Getting lost within myself
Nothing matters, no one else

I have lost the will to live
Simply nothing more to give
There is nothing more for me
Need the end to set me free

Things not what they used to be
Missing one inside of me
Deathly lost, this can't be real
Cannot stand this hell I feel

Emptiness is filling me
To the point of agony
Growing darkness taking dawn
I was me but now he's gone

No one but me can save myself
But it's too late
Now I can't think
Think why I should even try

Yesterday seems as though
It never existed
Death greets me warm
Now I will just say goodbye
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Metallica - One

I can't remember anything
Can't tell if this is true or dream
Deep down inside I feel the scream
This terrible silence stops it there

Now that the war is through with me

I'm waking up, I cannot see
That there's not much left of me
Nothing is real but pain now

Hold my breath as I wish for death

Oh please god, wake me

Back in the womb it's much too real

In pumps life that I must feel
But can't look forward to reveal
Look to the time when I'll live

Fed through the tube that sticks in me

Just like a wartime novelty
Tied to machines that make me be
Cut this life off from me

Hold my breath as I wish for death

Oh please god, wake me

Now the world is gone I'm just one

Oh god, help me

Hold my breath as I wish for death

Oh please god, help me

Darkness imprisoning me

All that I see
Absolute horror
I cannot live
I cannot die
Trapped in myself
Body my holding cell

Landmines has taken my sight

Taken my speech
Taken my hearing
Taken my arms
Taken my legs
Taken my soul
Left me with life in hell....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
ΒΟΡ.ΑΣ. - Πιτσιρικο, Πιτσιρικα

Hey hey
Για τη νέα γενιά
Hey Πιτσιρίκο πιτσιρίκα
Για τη νέα γενιά
Πες τους Πιλότο
ok

Για ένα παιδί ο κόσμος συμβουλές γεμάτος
δεν έχουμε 7 ζωές μα να ‘σαι γάτος
βρες το μυαλό σου βρες τα πίστευω σου
βρες τον εαυτό σου και πόνταρε στο ταλέντο σου

ο Αλέξης είχε χέρι του το λέγανε πολλοί
μα δεν πάτησε πάνω από μια μέρα στη σχολή
ξέρω είσαι παιδί και τα παιδιά πρέπει να παίξουν
να τρέξουν μα και να παλέψουν για να αντέξουν
ναι μάθε να σέβεσαι ν ακούς και να κάνεις κουμάντα
δείξε πως οι δρόμοι μεγάλωσαν έναν άντρα
μάγκα δε σε κάνουνε τα ναρκωτικά
ειν’επικίνδυνα κι εξίσου γλυκά όχι ζαχαρωτά
η Άννα είχε στόχους κάναμ’όνειρα μαζί
για όσα ανέβαλε κρίμα τώρα τη ρουτίνα ζει

χεη μικρή πρίγκίπισα η ζωή δεν περιμένει
δεν είσαι πιο έξυπνη πιο περιποιημένη
μη βιάζεσαι να μεγαλώσεις όλα θα ‘ρθουν
στην ώρα τους κοίτα μη μετανιώσεις και
κανένα αγόρι δε σε κάνει πιο κορίτσι να ξες
να είσαι σήμερα αυτό που εσύ ήθελες χθες
κουκλα ΄μ’ακούς άμα δε γουστάρεις το σχολείο σου
ζωγράφισε τα όνειρα σου πίσω απ το βιβλίο σου
γιατί δεν υπάρχει Άη Βασίλης
το δώρο που σου αξίζει κέρδισε το όσο τ`οφείλεις ναι.


Πιτσιρίκο πιτσιρίκα μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.

Πιτσιρίκα πιτσιρίκο μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.

Ήταν 16 χρονών και είχε ένα προσόν
έχαιρε του σεβασμού των φίλων και των εχθρών
ο Πάνος απ’την Τούμπα ήτανε δυνατός
τσακαλάκι απ’τα λίγα και φίλος καλός
πιτσιρίκος ήξερε να βλέπει σωστά
οι ενήλικες δεν ξέρουνε πάντοτε τα πολλά
θέλει ένστικτο κι αντίληψη γεννιέσαι μ’αυτά
και όσο τα εμπιστεύεσαι τόσο πιο καλά
μην ακούς τι σε λένε έχεις τι ζωή μπροστά
βγάλε τα γούστα σου σαν να‘ν η τελευταία φορά

πες στη Μαρία απ’το σχολείο την κοιτάς πονηρά
γιατί να ξες για τη γυναίκα τα πράγματα ειν’ απλά
βρώμα η δουλειά αν δε γουστάρει το γαμήσι
όπως βρώμα αν γουστάρει και δε την κάνεις να χύσει
μάθε ότι μπορείς από όπου μπορείς
αυτά που σ’εξοργίζουνε ποτέ μην καταπιείς
κοπελίτσες έχει όμορφες παντού και πολλές
κι εσύ μικρή θεωρείς πως είσαι μία απ’ αυτές
μα η ουσία ειν’αλλού και η αλήθεια ωμή
το μυαλό σου ειν’αυτό που σε κάνει ξεχωριστή
μην επηρεάζεσαι από τα σκατά
τηλεοράσεις διαφημίσεις και τα σχετικά
είναι καλό να μην είσαι πουτάνα για τα λεφτά
μα καλύτερο να μην είσαι πουτάνα στην καρδια ναι.

Πιτσιρίκο πιτσιρίκα μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
Πιτσιρίκα πιτσιρίκο μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Ξύλινα Σπαθιά - Σαν Εσένα

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
ιστιοφόρο με τα πανιά του ανοιγμένα
αυτούς που με οδηγούν στην καταιγίδα
σε κάθε αμμουδιά να τους χαρίζω μια πατρίδα

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα

ένα δεντράκι με τα κλαδιά του απλωμένα
να μη λυπάμαι, να μην καταλαβαίνω
αυτούς που με πετάνε στη φωτιά να τους ζεσταίνω

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα

έρημος φάρος πάνω σε βράχια φαγωμένα
να 'χει χρόνια να περάσει από μπροστά μου το καράβι
μα εγώ να αναβοσβήνω κάθε βράδυ

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα

περιστεράκι με τα φτερά του μαδημένα
να στέκομαι μετά τις Συμπληγάδες
και να κοιτάζω πώς περνούν του κόσμου οι φυγάδες....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Απλα ποιηση απο την νικολακοπουλου για αλλη μια φορα...

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου

Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου

γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια


Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία


Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

αννουλα95

Νεοφερμένος

Η αννουλα95 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει από Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 3 μηνύματα.
I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
Oh God it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

'Cause I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
All I know is that it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

How do you feel? That is the question
But I forget you don't expect an easy answer
When something like a soul becomes initialized
And folded up like paper dolls and little notes
You can't expect a bit of folks

So while you're outside looking in
Describing what you see
Remember what you're staring at is me

'Cause I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
All I know is that it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

How much is real? So much to question
An epidemic of the mannequins, contaminating everything
We thought came from the heart
But never did right from the start
Just listen to the noises
(Null and void instead of voices)

Before you tell yourself
It's just a different scene
Remember it's just different from what you've seen

I'm looking at you through the glass
( From: https://www.elyrics.net/read/s/stone-sour-lyrics/through-glass-lyrics.html )
Don't know how much time has passed
And all I know is that it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

'Cause I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
And all I know is that it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

And it's the stars
The stars that shine for you
And it's the stars
The stars that lie to you, yeah

And it's the stars
The stars that shine for you
And it's the stars
The stars that lie to you, yeah

I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
Oh God it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

'Cause I'm looking at you through the glass
Don't know how much time has passed
All I know is that it feels like forever
But no one ever tells you that forever feels like home
Sitting all alone inside your head

And it's the stars
The stars that shine for you, yeah
And it's the stars
The stars that lie to you, yeah

And it's the stars
The stars that shine for you, yeah
And it's the stars
The stars that lie to you, yeah yeah

Who are the stars?
Who are the stars that lie?

Ειναι ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου τραγουδια! :) :music
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Τρύπες - Ακούω Την Αγάπη

Ακούω τις θάλασσες
και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο
ακούω το κλάμα σου

Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου

Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τους ήλιους

και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου
ακούω τις λύπες σου

Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου

Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Terror X Crew - Το ξόδι (2001)

Δίσκος αλλαγής πλεύσης κι αποκατάσταση βλάβης
Έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις
Οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις
Αρκετά μ' αυτό το παραμύθι
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου αγγίζει τη μύτη
Υπάρχει πρόβλημα
Προσπαθώ να μη χάσω την εθνική μου ταυτότητα
Μέσα σ' αυτό το πλήθος που του επιβάλανε το υδροχόικο ήθος
Φορείς της νέας εποχής που δουλεύανε στο ημίφως
Γι' αυτό στην εποχή μας ως συνήθως είναι απών το πολιτικό ον του Αριστοτέλη
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει, έναν άνθρωπο κουρέλι
Απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές
Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές
Μας θέλει πιόνια στη σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών
Των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιριών
Και δυστυχώς πάει κάπως έτσι λοιπόν

Όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι

Σοφόν το σαφές
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα και υπεκφυγές
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχυση και συσκότιση αντί να δίνει φώτιση
Είναι γεγονός πως τελούμε υπό κατοχή
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή
Σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί
Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή
Όλα μας ωθούν προς μια νέα εποχή ζόφου
Η πτώση γίνεται συνώνυμο της προόδου
Δε μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου
Βλέπεις, κιμάς ανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία
Τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλουν με το έτσι θέλω
Δε θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
Κατ' αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση
Γι' αυτό έχουν στο στόχαστρο το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο μας.
Εχουν φτιάξει μια θηλιά για το λαιμό μας
Παραχαράζουν το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος
Ετοιμάζουν το έδαφος για διέλευση ενός κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για μένα και για σένα
Σκοταδισμός 2001
Βάλουν πανταχόθεν εσκεμμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα
Ναι, μη σου προκαλεί καθόλου έκπληξη
Η επιχείρηση εθνοκτονίας σε εξέλιξη
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου
Η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου
Ρόλο δούρειου ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα
Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα
Ανοίγουν την κερκόπορτα συνεπικουρούμενοι από σύγχρονους Ηρρόστρατους και Εφιάλτες
Δε γίνονται αντιληπτοί από ένα έθνος με υπνοβάτες

Κι όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Terror X Crew - Το ξόδι (2001)


Δίσκος αλλαγής πλεύσης κι αποκατάσταση βλάβης
Έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις
Οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις
Αρκετά μ' αυτό το παραμύθι
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου αγγίζει τη μύτη
Υπάρχει πρόβλημα
Προσπαθώ να μη χάσω την εθνική μου ταυτότητα
Μέσα σ' αυτό το πλήθος που του επιβάλανε το υδροχόικο ήθος
Φορείς της νέας εποχής που δουλεύανε στο ημίφως
Γι' αυτό στην εποχή μας ως συνήθως είναι απών το πολιτικό ον του Αριστοτέλη
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει, έναν άνθρωπο κουρέλι
Απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές
Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές
Μας θέλει πιόνια στη σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών
Των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιριών
Και δυστυχώς πάει κάπως έτσι λοιπόν
https://www.youtube.com/watch?v=aRdIx2lQauM&feature=related
Όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι
https://www.youtube.com/watch?v=aRdIx2lQauM&feature=related
Σοφόν το σαφές
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα και υπεκφυγές
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχυση και συσκότιση αντί να δίνει φώτιση
Είναι γεγονός πως τελούμε υπό κατοχή
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή
Σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί
Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή
Όλα μας ωθούν προς μια νέα εποχή ζόφου
Η πτώση γίνεται συνώνυμο της προόδου
Δε μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου
Βλέπεις, κιμάς ανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία
Τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλουν με το έτσι θέλω
Δε θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
Κατ' αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση
Γι' αυτό έχουν στο στόχαστρο το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο μας.
Εχουν φτιάξει μια θηλιά για το λαιμό μας
Παραχαράζουν το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος
Ετοιμάζουν το έδαφος για διέλευση ενός κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για μένα και για σένα
Σκοταδισμός 2001
Βάλουν πανταχόθεν εσκεμμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα
Ναι, μη σου προκαλεί καθόλου έκπληξη
Η επιχείρηση εθνοκτονίας σε εξέλιξη
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου
Η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου
Ρόλο δούρειου ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα
Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα
Ανοίγουν την κερκόπορτα συνεπικουρούμενοι από σύγχρονους Ηρρόστρατους και Εφιάλτες
Δε γίνονται αντιληπτοί από ένα έθνος με υπνοβάτες
https://www.youtube.com/watch?v=aRdIx2lQauM&feature=related
Κι όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι.

Ο Έλλην εσχάτως εναγκαλίστηκε το μηδέν
και αγαλλομένω ποδί έτρεξε δυτικά της Εδέμ
εξέπεσε από το πνευματικό του υπερώον,
και από ζώον θεούμενον,
κατέστη απλώς ζώον!
Έπαθε μετανεωτερική
εγκεφαλική μαλάκυνση,
έγιν’ οπαδός μιας προόδου,
που ισοπέδωνε την παράδοση,
στη συβαριτική του νάρκωση,
ζούσε εν πλήρη ευτυχία,
νόημα ζωής του ήταν η αυτοπραγμάτωση
κι η αυτολατρεία.
Διέρρηξε οποιονδήποτε δεσμόν
είχε με το παρελθόν
επέλεξε να ζει βίον αυτιστικόν,
σ’ ένα άχρονο παρόν,
δίχως καμμία μέριμνα για το μέλλον,
δίχως κανένα όραμα,
κατέληξε τυφλός τα τα’ ώτα,
τον τε νουν, τα τ’ όμματα!
https://www.youtube.com/watch?v=HLty_KCm0aY&feature=related
(ρεφρέν)
…. κι όλοι ζούσαν δίχως την παραμικρή υποψία
ώσπου τελικά η αρρώστια μας έφαγε το πόδι,
τώρα είν’ αργά που ανακάλυψαν την συνομωσία,
τώρα ειν’ αργά,
γιατί βρισκόμαστε στο ξόδι!
Φώναζα, ότι ερχόταν σκοτομήνιος νύχτα
και με έλεγες τρελό,
συνομωσιολόγο και φασίστα!
Τώρα που ‘ρθε Το Ξόδι
η δικαίωση, η πικρή,
τώρα, το να θρηνείς πάνω απ’ τα μνήματα
δεν ωφελεί!
https://www.youtube.com/watch?v=HLty_KCm0aY&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=HLty_KCm0aY&feature=related
…αναρωτιέσαι, γιατί,
στη χώρα που γεννήθηκαν τα υψηλά ιδανικά,
σήμερα όλοι τείνουνε χείρες για δανεικά;
Επειδή απλά, από τη Δελφική Ιδέα
του Σικελιανού και της Πάλμερ,
είχαν οδηγηθεί στην ιδέα
του Cayenne και του Hammer.
Λάτρευαν ξόανα,
ζούσαν σε μια εικονική πραγματικότητα,
γι’ αυτό και σάστισαν τη μέρα που προσγειώθηκαν απότομα,
από την επίπλαστη ευδαιμονία,
μέσα στον όλεθρο,
κι αν δεις, ακόμα δεν εννόησαν,
από πού έλαβαν τον κόλαφο!
https://www.youtube.com/watch?v=HLty_KCm0aY&feature=related
Στους σύγχρονους κονκισταδόρες
είχαν εκχωρήσει τα πάντα,
μ’ αντάλλαγμα ένα καθρεφτάκι
και μια γυαλιστερή χάντρα
και ενώ είχαν θαμπωθεί,
μια θράκα από εξωνημένους,
ύφαινε σιωπηρώς και υπογείως
το σάβανο του Γένους!
Ελπίδα φυσικά δε φαινότανε
πουθενά στον ορίζοντα,
αφού με τη νεοταξική παιδεία
που παρείχε το σύστημα,
παρήγοντο μόνο ηττημένα μυαλά
και νέο-γενίτσαροι,
κοινώς άτομα που μισούσανε την ίδια τους την ύπαρξη!
Δεν υπήρχε ένας καθηγητής,
όπως ο Ιωάννης Συκουτρής,
για να διδάξει εκ νέου
τον «ηρωικό τρόπο ζωής».
Δι’ ελληνισμόν σαλούς είχε ο τόπος ανάγκη,
όπως εκείνον στην Αγέλαστο Πέτρα,
τον Παναγιώτη Φαρμάκη.
Ο Εκσυγχρονισμός είχε εισαγάγει
μεθόδους σύγχρονες
κι οι Έλληνες έτρωγαν τις σάρκες τους
ως άλλοι Ερυσίχθονες.
Εξοστράκιζαν τις φωνές,
που επεσήμαιναν τον κίνδυνο,
λόγω του ότι διατάρασσαν
τον ύπνο τους τον νήδυμον!
https://www.youtube.com/watch?v=HLty_KCm0aY&feature=related
Όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες.
Νεοελληνική κοινωνία έπλασες,
το πεπρωμένο που ήθελες.
Αναφέρει το ρητόν: δώσω υμίν άρχοντας
κατά τας καρδίας υμών,
καταλαβαίνεις λοιπόν,
δεν ευθύνονται μόνο οι άλλοι
για αυτήν την κακοδαιμονία,
θα πρέπει και μέσα στον εαυτό σου
ν’ αναζητήσεις την αιτία!
Δε διδάχτηκες τραγωδία,
και γι’ αυτό μάλλον θα πρέπει να ζήσεις
το σχήμα: ύβρις, άτη, νέμεσης, τίσις!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Blue bird

Νεοφερμένος

Η Αφροδίτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Πέραμα (Αττική). Έχει γράψει 6 μηνύματα.
Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι του τραγουδιού ¨Love you¨ από τους Free Design. Δεν μπορώ να πω ότι είναι οι αγαπημένοι μου στίχοι, άλλα κάθε φορά που το ακούω νομίζω ότι τρέχω στα λιβάδια σαν τη Χάιντι! :P Με ηρεμεί πολύ!

Give a little time for the child within you,
don’t be afraid to be young and free.
Undo the locks and throw away the keys
and take off your shoes and socks, and run you.
La, la, la...

Run through the meadow and scare up the milking cows
Run down the beach kicking clouds of sand
Walk a windy weather day, feel your face blow away
Stop and listen: Love you.

Roll like a circus clown, put away your circus frown
Ride on a roller coaster upside down
Waltzing Matilda, Carey loves a kinkatchoo
Joey catch a kangaroo, hug you.

Dandylion, milkweed, silky on a sunny sky
Reach out and hitch a ride and float on by
Balloons down below catching colors of the rainbow
red, blue and yellow-green: I love you.

Bicycles, tricycles, ice cream candy
Lollypops, popsicles, licorice sticks
Solomon Grundy, Raggedy Andy
Tweedledum and Tweedledee, home free.

Cowboys and Indians, puppydogs and sandpails
Beachballs and baseballs and basketballs, too.
I love forget-me-nots, fluffernutters, sugarpops
I’ll hug you and kiss you and love you
La, la, la... Love you.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Blue bird

Νεοφερμένος

Η Αφροδίτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Πέραμα (Αττική). Έχει γράψει 6 μηνύματα.
Σκέφτηκα κι ένα άλλο και μπορώ σίγουρα να πω ότι είναι από τους αγαπημένους μου!!! Κάποιοι το προτιμούν από Κότσιρα αλλά αγαπώ τόσο πολύ την φωνή του Δημήτρη Μητσοτάκη.

:clapup:ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ- ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ:clapup:

Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει;
Να' ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι.
Να' ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι.
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη.

Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς.

Τι τραγούδι να σου πω που να' χει αέρα;
Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που 'χουν λιώσει.
Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει.
Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν.

Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς.

Τι τραγούδι να σου πω χωρίς ουσία;
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι.
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει.
Να μην έχει ούτε λάμψη,ούτε αξία.
Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Τρύπες - Αμνησία

Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω,
Δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
Κι όλα αυτά που θέλω ν'αγαπάω
δε μ'ανατριχιάζουν πια.

Γύρω μου οι σκιές έχουν παγώσει

κι έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
Τι ήθελα να κάνω έχω ξεχάσει

Θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ,

Θα περιμένω...

Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης

Με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
Όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία.

Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω

πώς συνεχίζω να υπάρχω μ'όλα αυτά
Θέλω να βγω από'δω μέσα κι όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά.

Γύρω μου το τζάμι έχει σπάσει

κι έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
Τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει

Θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ,

Θα περιμένω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Vanessa Carlton - Ordinary Day

Just a day,
Just an ordinary day.
Just trying to get by.
Just a boy,
Just an ordinary boy.
But he was looking to the sky.
And as he asked if I would come along
I started to realize
That everyday he finds
Just what he's looking for,
Like a shooting star he shines.

He said take my hand,

Live while you can
Don't you see your dreams lie right in the palm of your hand

And as he spoke, he spoke ordinary words

Although they did not feel
For I felt what I had not felt before
And you'd swear those words could heal.
And as I looked up into those eyes
His vision borrows mine.
And I know he's no stranger,
For I feel I've held him for all of time.

And he said take my hand,

Live while you can
Don't you see your dreams lie right in the palm of your hand
In the palm of your hand.

Please come with me,

See what I see.
Touch the stars for time will not flee.
Time will not flee.
Can you see?

Just a dream, just an ordinary dream.

As I wake in bed
And the boy, that ordinary boy
Or was it all in my head?
Did he asked if I would come along
It all seemed so real.
But as I looked to the door,
I saw that boy standing there with a deal.

And he said take my hand,

Live while you can,
Don't you see all your dreams lie right in the palm of your hand
In the palm of your hand,
In the palm of your hand.

Just a day, just an ordinary day

Just trying to get by.
Just a boy,
Just an ordinary boy.
But he was looking to the sky...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Blackfield - Blackfield

Curling lips, fingertips, dead eye dips
I saw it all in the blackfield
Splinter cracks, summer tracks, paperbacks
We found them all in the blackfield
In the shade, whistle blades, singing fades
In the blackfield

She wants to stay and talk all day
So I remark when it gets dark
All the pale things under the earth
Will reverse

River glass, cycle past, overcast
I saw it all in the blackfield
Copper sky, shadows rise, bridge of sighs
We had all in the blackfield
Skin tracks, face facts, fade to black
In the blackfield

She wants to stay and talk all day
So I remark when it gets dark
All the pale things under the earth
Will reverse
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
FF.C - Απομακρύνθηκα

Απομακρύνθηκα, θαρρείς ότι τους άνθρωπους φοβήθηκα
Στη μοναξιά συστήθηκα μήπως κι αποτοξινωθώ
και διώξω τα φαντάσματα
που στοίχειωσαν τον κόσμο μου κι 'κλείσαν τα περάσματα

Άσματα παράφωνα ηχούν απ’ τα μεγάφωνα

Πλάσματα παράξενα γυρνούν στους δρόμους άσκοπα
Κοιτάζονται καχύποπτα, ψάχνουν για επιβεβαίωση
Θέλουν πίστωση χρόνου για να βρουν την εξιλέωση

Μη κοιτάς μόνο εκεί πέρα που σου μάθανε να κοιτάς

Κοίταξε λίγο παραπέρα μάθε μόνος να πετάς
Βλέπεις το έχει η εποχή να είναι όλα μπερδεμένα
Φθινόπωρο κι άνοιξη μαζί, μα πως έχουν γίνει όλα ένα

Κοιτάς μπροστά και δεν σε νοιάζει,κοιτάζεις πίσω και πονάς

μα όλα θα ήτανε εντάξει αν είχες κάποιον να μιλάς
Να ήταν δίπλα σου στον πόνο,να ήταν δίπλα στις χαρές
Να μην σ’ άφηνε μόνο σε μέρες τέτοιες σκοτεινές

Και είναι δύσκολες μέρες και δεν περνάν οι στιγμές,

απέναντι σε έναν αιώνα που δεν τον άλλαξε το χθες
Λες όλα πάνε καλά έχεις τον κόσμο μπροστά σου
κι ας είναι δύσκολοι καιροί εσύ τα θέλεις όλα δικά σου

Και κάπου μες το χαμό κάποιος σου φώναξε στάσου

μα δεν τον άκουσες ποτέ είχες ξεχάσει το όνομα σου
Και τώρα άσκοπα γυρνάς έχεις για όνομα αριθμό
Υπάρχει φως μες το δωμάτιο μα μοιάζει πάντα σκοτεινό

Απομακρύνθηκα, θαρρείς ότι τους ανθρώπους φοβήθηκα

Στη μοναξιά συστήθηκα μήπως κι αποτοξινωθώ
και διώξω τα φαντάσματα
που στοίχειωσαν τον κόσμο μου κι έκλεισαν τα περάσματα

Άσματα παράφωνα ηχούν απ’ τα μεγάφωνα

Πλάσματα παράξενα γυρνούν στους δρόμους άσκοπα
Κοιτάζονται καχύποπτα, ψάχνουν για επιβεβαίωση
Θέλουν πίστωση χρόνου για να βρουν την εξιλέωση..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
κάθε φορά που το ακούω νομίζω ότι τρέχω στα λιβάδια σαν τη Χάιντι! :P Με ηρεμεί πολύ!
μονο και μονο για αυτο το σχολιο +1:clapup::clapup::clapup::clapup:

don’t be afraid to be young and free.
:whistle::whistle::whistle::whistle::clapup::clapup::clapup::clapup:


"Κοίτα Εγώ" - Νατάσσα Μποφίλιου(Γιάννης Χαρούλης & Νατάσσα Μποφίλιου)
Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
Μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ
Κοίτα εγώ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Ξύλινα Σπαθιά - Οι δαίμονες

Οι δαίμονες που στέλνεις τελικά
τα μπλέξανε τα μαύρα κέρατά τους
Χτυπάνε κάτω με μανία την ουρά τους
Τι συμφορά...

Του ενός η φλόγα καίει του άλλου τα φτερά

Μυρίζω γύρω μου καμμένα πλαστικά
Δε θα πετάξουμε μαζί ποτέ ξανά...

Το σπίτι που μου χάρισες να ζω

το έχτισες με πάγο και με χιόνι
Σε ποια ανηφόρα το ‘χεις κρύψει να παγώνει;
Σε ποια οδό;

Κάθε χειμώνα με περιμένει να φανώ

Μόλις ανάψω τη φωτιά, μόλις ζεσταθώ
γίνεται διάφανο θυμάται το νερό
Ύστερα λιώνει…

Τον άνθρωπο που μ’ έβαλες να βρω

τον βάζεις να μιλά με τη φωνή μου
Να λέει ψέμματα πως θέλεις την ψυχή μου
Τι να του πω;

Περπάτησα στους δρόμους σου καιρό

Απόψε λέω να μη βγω
Θα ονειρευτώ πως ταξιδεύω ένα πρωί
κι είσαι μαζί μου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

εμμα_τριντεντ

Πολύ δραστήριο μέλος

Η εμμα_τριντεντ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,327 μηνύματα.
Unkle Bob-Satellite

[...]

Who do you think you are?
You're not a star
You're just a satellite, a satellite
What do you think you know?
I'm letting go
Cause you're just a satellite, a satellite
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Top