Σκέψεις... I

Rempeskes · 9 Οκτωβρίου 2011

Were I the Moor, I would not be Iago.
In following him, I follow but myself;
But seeming so, for my peculiar end:
....I am not what I am.

aggi92 · 08-10-11

υποτίθεται ότι όλη μέρα ήμουν με τα παιδιά για να έχω δύναμη να διαβάσω τώρα χαχαχα ρε!δεν μπορώ να συγκεντρωθώωω

aggi92 · 08-10-11

wow 69 μηνύματα!τυχαίο??? ^^

Miss Brightside · 08-10-11

koum · 09-10-11

Vampi · 09-10-11

Rempeskes · 9 Οκτωβρίου 2011

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
Were I the Moor, I would not be Iago.
In following him, I follow but myself;
But seeming so, for my peculiar end:
....I am not what I am.

-...Ρεμπ, βλέπω εδώ την σπίθα του Σαιξπηρικού "Οθέλλο".
Σου έχω πει πως το θεωρώ το μεγαλούργημά του;

- Τι να σου πω Ρεμπ, και εγώ πραγματικά δεν βρίσκω πολλές κατηγορίες
στις οποίες ο "Οθελλο" υστερεί. Η σκιαγράφηση των χαρακτηρων και η μυθιστορία της πλοκής
είναι τοσο περίτεχνα δομημένεας... Σαν ένα μοτίφ αραμπεσκ.

- Σαν ένα μοτίφ Μοριτάν (pun intended). Μιλώντας για την σκιαγράφηση των χαρακτήρων, θέλω να σου πω μια σκέψη μου. Δεν θα μπορούσε το έργο να ονομαστεί "Ιάγο" ή "Η Προδοσία;" Πρέπει να παραδεχτείς ότι, ως πρόσωπο του δράματος, ο Ιάγο υπερκαλύπτει ακόμα και τον ίδιο τον Οθέλλο. Εμφανίζεται παντού, και πάντοτε η εξέλιξη της πλοκής τον αφορά άμεσα ή έμμεσα.
Ακόμα και οι διάλογοί του, είναι μακροσκελέστεροι απ' ότι του Οθέλλο.

- Δεν ξέρω Ρεμπ. Δεν πιστεύω να είχε το έργο την ίδια επιτυχία εάν του απεδίδετο ως τίτλος το όνομα ενός αδίστακτου δολοπλόκου. Εν αντιθέσει, η πραότητα του Οθέλλο κερδίζει την συμπάθεια του αναγνώστη από την πρώτη σκηνή. Είναι, εαν επιθυμείς, παρά την πολεμική του δεινότητα, ένα πρόβατο που, Πράξη προς Πράξη, οδηγείται από τον Ιάγο στην σφαγή.

- Ίσως. Έχω όμως και μια βαθύτερη υποψία περί του παραγκωνισμού.

- Σε παρακαλώ να την μοιραστείς μαζί μας, Ρ.

- Το κίνητρο.
Ο Ιάγο δεν είναι ένας κακούργος. Είναι το αρχετυπικό προσωπείο του Κακούργου.
Πρόσεξε πως προδίδει τον συνεργό του, ώστε να εμφανιστεί ο ίδιος πρώτος στην σκηνή του φόνου,
και άρα να τεθεί υπεράνω υποψίας.

- Εχμ... Φίλε μου Ρ, αυτό συμβαίνει στις πάντα στις τραγωδίες.
Δεν πενθούμε μαζί με τα προσωπεία...
Μα φορώντας αυτά εμείς οι ίδιοι για ελάχιστο.

- Αλτσχάιμερ έχεις Ρ.
Εννοώ πως, η ετυμηγορία των πολλών σταματά στο "ιδού ο ένοχος". Εάν εμείς όμως αποπειραθούμε να εισάγουμε και την παράμετρο "κίνητρο" στην ανάλυση της ψυχοσύνθεσης του Ιάγο, θα βρεθούμε σύντομα σε μαίανδρο.

- Ρ, ομολογώ πως ποτέ δεν διάβασα τον Οθέλλο πιστεύοντας πως η μοχθηρία και η ζηλοφθονία δεν είναι αρκετά ισχυρά πάθη, για την δικαιολόγηση των ειδεχθών πράξεων του Ιάγο. Ας μας το εξηγήσει ο ίδιος.

- Έχεις μερικό δίκιο. Και αυτό γιατί, όταν οι δολοπλοκίες του καταρρεύσουν, και όταν χέρια οργισμένα τον δράττουν σφικτά, πως δικαιολογεί ο ίδιος τις πράξεις του; Τι έχει να πεί για τον εαυτό του;
Παρακολούθησε εδώ.

Demand me nothing.
What you know, you know;
From this time forth I never will speak word.

- Υπάρχει μια έτερη εξήγηση γι' αυτό. Προφανώς είναι ψυχοπαθής. Πάσχει από εμμονή.
Επιθυμεί την καταστροφή του Οθέλλο όσο τίποτα.

- Χμμμ, πρόκειται για έναν ιδιαίτερα συγκροτημένο ψυχοπαθή, δε νομίζεις;
Εάν δεν κρίναμε την πράξεις του ως έκνομες πρώτα και κύρια, θα βλέπαμε πως είναι ευφυέστατες και προσεκτικά ενορχηστρωμένες. Ο Ιάγο δεν είναι ψυχοπαθής. Είναι σώφρων... Με έναν τρόπο ιδιαίτερο. Δαιμονικό.
Άλλωστε, δεν επιθυμεί απλά να καταστρέψει τον Οθέλλο, αλλιώς θα μπορούσε να τον χτυπήσει πισώπλατα ο ίδιος, με το ίδιο ξιφίδιο με το οποίο τρύπησε τον Kάσσιο. Όχι φίλε μ Ρ.
Η αγωνία του για την επιτυχία της δολοπλοκής μας λέει πως αποβλέπει και μετά την στιγμή όπου ο Οθέλλο δεν θα υπάρχει πια. Άρα δεν είναι εμμονικός.

- ...Επίσης Ρ, εάν ο ίδιος κατήγαγε το φονικό χτύπημα, το θεατρικό ομολογουμένως δεν θα γνώριζε την ίδια επιτυχία... Θα ήταν εφάμιλλο μιας τραγικωμωδίας στην τηλεόραση.
Μα με συγχωρείς, έλεγες πως το κίνητρο του Ιάγο είναι απώτερο. Επανέρχομαι στην σκηνή στην αρχή αυτού του ανώφελου ποστ, καθώς υποψιάζομαι πως τα λόγια "δεν είμαι αυτό που είμαι" μας δίνουν την απάντηση.

- Παραμένεις τόσο οξυδερκής όπως σε γνώρισα, Ρ. (νοτ)
Θυμάσαι βέβαια τα παθήματα του νεαρού Δανού πρίγκηπος Άμλετ.
Ποια είναι η πλέον γνωστή φράση σε ολόκληρο το έργο;

- Στην πραγματικότητα, είναι η πλέον γνωστή σε ολόκληρο το Σεξπηρικό corpus, φιλε μου Ρ.
"Να ζεί κανείς, ή να μη ζεί; Ιδού η απορία".

- Ακριβώς. Ας συνδέσουμε αυτή τη φράση με την παραδοχή του Ιάγο, ότι "Δεν είμαι αυτό που είμαι".
O Iάγκο επιλέγει να ζει. Μα να ζεί ως αυτό που είναι, αυτό που πρέπει να είναι.
Και για την επίτευξη αυτού του σκοπού ζωής, είναι διατεθειμένος να πάψει να ζεί - να εκτελεστεί ως εγκληματίας.
Ορίστε μια εξήγηση για τις πράξεις του Ιάγο, του οποίου το όνομα - και όχι άδικα - δεν έχει γίνει
συνώνυμο της κακουργίας. Γιατί πως θα μπορούσε εύκολα ένας διαστροφέας να συλλάβει και να εκτελέσει ένα τόσο διαβολικό σχέδιο;
Καταλήγουμε συνεπώς ότι η στάση του Ιάγο είναι Υπαρξιστική.
Και πως κινείται ενάντια στην αδικία μιας εξουσίας που τον αδίκησε πρώτη.

-...
Είχες δεν είχες Ρ, πάλι στα κομμουνιστικά το γύρισες....
Εγώ φταίω που κάθομαι μιλάω μαζί σου.
Από σήμερα θα προτιμώ να συζητώ στο φόρουμ της ΑΕΚ.
Τουλάχιστον εκεί ποστάρουν και καμμιά γυμνή μοντέλλα.

- Πραγματικά θλίβομαι με το που κατάντησες.
Τι θα έλεγε τώρα εκείνος ο έντιμος εκκλησιαστικός διδάσκαλος; Εκείνος που σε έμαθε να εκτιμάς τον Σαιξπηρ;

- Χμμμ...
Θα έλεγε
"Σκατά, έχω πεθάνει τόσα χρόνια... Δεν πίνεις μια μπύρα στη μνήμη μου;"
Και αυτό θα κάνω.
Αντιός αμ(ι)άγο! Με γούστα ούνα θερβέθα... Μπουένας νότσες.

~τελος~

Πήγαν χαμένα αποσπάσματα από τις αποδόσεις

1) Othello (1995) σε σκηνοθεσία Όλιβερ Πάρκερ, με τον Κενεθ Μπράνα ως Ιάγο.

2) Οthello (1981) σε σκηνοθεσία Τζοναθαν Μίλλερ, με τον Άντονυ Χόπκινς ως Οθέλλο.

Δυστυχώς δεν χρησιμοποιήθηκαν σκηνές από τον Οθέλλο σε σκηνοθεσία του Όρσον Γουέλς, απο το 1955.
Ο λογος είναι ότι το έργο εστιάζεται υπερβολικά γύρω από τον χαρακτήρα του Οθέλλο, όπως συμβαίνει άλλωστε και στον Οθέλλο του Χόπκινς. Ενώ ο αληθινός αστέρας του έργου, είναι αναμφίβολα ο κακός της υπόθεσης.

Eπίσης, η χιλιομασημένη ατάκα
"να ζεί κανείς..."
προέρχεται από το
Hamlet (1996)
σε σκηνοθεσία Κενεθ Μπράνα (ξανά).
Πρωταγωνιστεί ο ίδιος.
Μπορεί και να έκανε και άλλες δουλειές στην ταινία.
Η ιστορία δεν το αναφέρει Ο_ο

άντε τέλος φλυαρίας. ώρα για την θερβέθα μου :drunk:

CiNeFiL · 09-10-11

Vampi · 09-10-11

Βροχή επιτέλους :heart:

Valder · 09-10-11

Αρχική Δημοσίευση από Vampi:
Βροχή επιτέλους :heart:

Επιτέλους, να βρέξει να ξεπλύνει τις αμαρτίες του ανθρώπινου είδους.

_Silence_ · 09-10-11

...life goes on...

antwwwnis · 09-10-11

Υποκλίνομαι στο στιχουργό.

Vampi · 09-10-11

Αρχική Δημοσίευση από Valder:
Επιτέλους, να βρέξει να ξεπλύνει τις αμαρτίες του ανθρώπινου είδους.

Θα 'θελες.

elena · 09-10-11

Αρχική Δημοσίευση από antwwwnis:
Υποκλίνομαι στο στιχουργό.

αν και είναι λίγο μπουρδουκλωμένοι (οι στίχοι), είναι πολύ γλυκούλι το τραγουδάκι!

Bopajgo · 09-10-11

Αρχική Δημοσίευση από antwwwnis:
Υποκλίνομαι στο στιχουργό.

μουαχαχα..

Vampi · 09-10-11

free_dom · 10-10-11

επιτέλους άλλαξα υπογραφή

MissKit · 10-10-11

Υπομονή... Την έχω μισήσει αυτή τη λέξη, αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο.

Valder · 10-10-11

Full bloom ίωση... Ευχαριστώ Θεε! Μπράβο Θεε! ! ΜΠΡΑΒΟ!!! Μόνο αυτό μου είχε μείνει να πάθω! :mad:

Γύρνα καρ...λα τύχη προς το μέρος μου, γύρνα...

blackgirl · 10-10-11

από το πρώι βρέχει.... και γω σαν βλάκας δεν πήρα ομπρέλα και γυρνώντας από το σχολείο έγινα παπί

Σκέψεις... I

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος