Το Muzine μετά από 2μισι χρόνια παρουσίας στην ελληνικό μουσικό Τύπο, σταματά το ταξίδι του εδώ, με ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ στο Six D.O.G.S.
Λίγο πριν κυκλοφορήσει το 9ο και τελευταίο τεύχος του (ελπίζουμε να είναι ήδη τυπωμένο και προς πώληση την ημέρα του πάρτυ), σας προσκαλεί στο αποχαιρετιστήριο πάρτυ του με καλεσμένους όλους εσάς που μας στηρίξατε και μας δείξατε την αγάπη σας.
Ενα περιοδικό μουσικό που ήταν πολύ πανω απο τις προσδοκίες μας!
Πολύ καλή δουλεία Νεκτάριε!
Δυστηχως δεν το στηρίξατε.
Η Μυρσίνη αποτυπώνει τη στεναχώρια μου.
Το γούστο είναι ζήτημα φασαρίας των παλμών
και φαίνεται ότι κάποιοι έχουν αυτοκαταδικαστεί
σε ζωντανό θάνατο.
Το ταρακούνημα απαιτεί ακροατές μέσα στη σφαγμένη σιωπή
που εκτρέφουν.
Δυστυχώς ένα σκοτεινιασμένο τοπίο ή καρφωμένο στην ομίχλη,
ασύστολα κουρνιαχτικό στη μ@λ@κία των γνωστών περιοδικών
που και τα λεφτά σου σκας και κυοφορούν τη γητειά σε βουλιαγμένους ήχους
και ουρλιαχτά που κάποιοι ονομάζουν μουσική.
Έτσι μας μένει στο ζυγό ζωής, να χάνονται τέτοιες δημιουργίες
της ενημέρωσης στην ανυποληψία
επειδή το αναγνωστικό κοινό είναι για τα μπ@ζ@.
Αλλά τι τα θες:
Τα τσογλάνια απαιτούν τη προσοχή μας
και οι ταπεινόφρονες ποιοτικοί δημιουργοί αναζητούν
θαμώνες για ΔΩΡΕΑΝ πάρτυ αποχαιρετισμού που δε προτιμήθηκαν.
Η αξιοπρεπής στάση στο ύψος του μεγαλείου.
Αυτά να τα βλέπουν οι ολοζώντανες βδέλλες σε κυνηγετικά περίπτερα.
Μένω έντρομος σε αυτή τη χώρα της αγουστιάς.
Κι όσοι ξεφύλισσαν το εν λόγω περιοδικό,
τους έπαιρνε η αύρα της αγάπης και η μυρωδιά του μερακίου.
Μακρυά το πήγα, φαντάζομαι.
Σε μια χώρα που γίνονται καθηγητές πανεπιστημίου ψυχασθενείς,
και είναι απέξω ο Ράμφος και παλιότερα ο Κονδύλης,
τι να μας πουν και τα περιοδικά που κλείνουν.
Απλώς για το γαμώτο που δαχτυλοδείχνει το μέλλον
για όσους ΚΥΡΙΩΣ μοιράζονται κοινά όνειρα.
Αν αποτυγχάνουν οι οδοδείκτες ομορφιάς,
που να βρεθεί λίγο κουράγιο για τους υπόλοιπους...που?
Γι'αυτό σε βάζουν όλη μέρα να βλέπεις τηλεόραση και να ασχολείσαι με πουτ@νες,
ημίτρελους και σαχλαμαράκηδες. Και μετά να κάνεις και τον έξυπνο και τον ενημερωμένο.
Και πίσω απ'την πλάτη σου όργια.
Και να κλείνουν κι οι εναλλακτικές φωνές.
Ντροπή ρε πούστη...
Για την ιστορία το κόστος συνδρομής ήταν 35 ευρώ (ετήσιο)
και με 7.5 ευρώ το τεύχος ανα διμηνία.
Μακράν το καλύτερο ελληνικό εναλλακτικό περιοδικό για Μουσική
που πήρα στα χέρια μου, πρωτοποριακό σε σχεδιασμό,
με παρουσιάσεις νέων δημιουργών και καλλιτεχνικών σχημάτων,
μουσικές προτάσεις, κριτικές και 2 cd με τραγούδια (σε κάθε τεύχος παρακαλώ)
με υπερ-προσεγμένες εναλλακτικές μουσικές από όλο τον κόσμο,
ανεξαρτήτως χρονολογίας έκδοσης!
Με συνεργάτες που έγραφαν μόνο για όσα αγαπούν,
με σελίδες που έχουν γεύση κόμικ αισθητικής και με εμφάνιση λιτά όμορφη,
προσωπικά με εντυπωσίασε κι ανέβηκε πολύ ψηλά στη λίστα με τις προτιμήσεις μου.
Η ομάδα των συντελεστών του υποστήριζε ότι η μουσική διαβάζεται
και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί τους.
Άσχετα αν στη τελική αποδείχτηκε να μη διαβάζεται όχι γιατί δε διαβάζεται indeed
αλλά γιατί συνηθίσαμε στα κοψιδάκια του γιουτιούμπ, στα τζάμπα, και στις
ορχήστρες των αλλοπαρμένων τριζονιών.
Θα το χιλιοπώ:
ΚΡΙΜΑ.
Σουρτούκι, έχεις δίκιο.
Πολύ πάνω από τις προσδοκίες μας.
Για να υποστηρίξεις κάτι πρέπει να το κατανοήσεις πρώτα.
Και πόσα λίγα ακουμπά η κατανόησή μας
κάνοντας συνεχώς λιτανεία στον ύπνο μας
(αν θυμηθούμε και τον Τρισταν Κορμπιερ)
ΥΠΝΕ: Αιολική συμφωνία να γαργαλάει το κουφό αυτί!
Ωραίε Παραμυθά για να κοιμάσαι όρθιος:
Πες την πανουργία σου!
ΥΠΝΕ! Στέγη εκείνων που το φανάρι τους πέθανε!
Endorphin - Lila
Για παρηγοριά.
Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
iSchool
