Παιδικές ζαβολιές

[maik85]

Εγώ όταν ήμουν μικρός το πιο χαρακτηριστικό ήταν που πιάστηκα μιά φορά από το ράφι με τα πιάτα κ τα έριξα όλα κάτω!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Εγω δεν θυμαμε και πολυ την παιδικη μου ηλικια.. ετσι δεν θυμαμε και ζαβολιες... Αλλα μια που μου εχει πει ο πατερας μου και την θυμαμε και τωρα, θα σας την πω, δεν την γλιτωνετε....

Μια μερα ειχε ερθει στο σπιτι μας ενας φιλος του πατερα μου. Εγω ζωηρο παιδακι, εκανα διαφορα... Λεει στον πατερα μου λοιπον ο φιλος του "Μα πως τον αφηνεις να τα κανει ολα αυτα;" "Ηρεμισε ρε ****, παιδι ειναι, τι θες να κανει; " Και μου φωναζει λοιπον ο φιλος του πατερα μου, εγω δεν δινω σημασια και συνεχιζω τα δικα μου. Λεει ομως ο πατερα μου "Αστονα ησυχο, θα σου κανει καμια νιλα, δεν μασαει αυτος" Δεν βαζει μυαλο ομως και μετα απο λιγο μου ξαναφωναζει, παω και εγω μπροστα του τον κοιταω με ενα αγριο βλεμα, παω πιανω το τασακι και του το πεταω Απο τοτε δεν μου ξαναειπε τπτ... Για να μαθει να τα βαζει μαζι μου...


Να σας πω και μια ακομα ιστοριουλα που δεν ειναι παιδικι ζαβολια αλλα εχει γελιο; Θα σας την πω, θελετε δεν θελτε....

Πλεων ο Τασουλης εχει μεγαλωσει και παει στο νηπιαγωγιο... Το ξερουμε φυσικα οτι προκειτε για εναν Θεο εμφανισιακα, απο την μικρη ηλικια φενεται αυτο αλλωστε... οσοι γινονται αργοτερα κρατανε για λιγο μονο... Ετσι λοιπον εκαψε αρκετες καρδιες στο νηπιαγωγιο. Και καθος οι γοηδες, γυναικαδες κλπ φαινονται απο νωρις ο Τασουλης μας ειχε κανει σχεση με ενα κοριτσακι, την αγαπουσε, της ητανε πιστος αλλα δεν εριχνε και απολυτο Χ στης αλλες θαυμαστριες... αφηνε ενα παραθυρο ανοιχτο γιατι ποτε δεν ξερεις... Μεσα στα κουσουρια ομως των αγιατρευτων γυναικαδων ειναι και οτι ποτε δεν βαζουν μυαλο και ποτε δεν νοικοκυρευονται. Ετσι λοιπον και ο τασουλης μας το ηξερε απο τοτε κιολας οτι δεν θελει να παντρευτει. Καπια στιγμη λοιπον ενω ειχανε βαρεθει με τον φιλο του τον Νεκταριο να παιζουν καρατε και αφου τα αυτοκινιτακια ητανε ολα παλια (δεν ειχε την καινουργια Ferarri...) βαριοντουσαν και το εριξαν στην κουβεντα. Δηλωνει λοιπον σε καπια στηγμη ο φιλτατος Νεκταριος οτι θελει η γυναικα που θα παντρευτει να κανει ωραιο πουρε. Οταν το ακουει αυτο ο Τασουλης φρικερνει και δηλωνει με υπεριφανια οτι αυτος δεν θα παντρευτει ποτε! Μετο που το ακουει αυτο μια εκ των θαυμαστιων πλανταζει στο κλαμα. Μετα απο λιγη ωρα πλακωνουν οι δασκαλες (αχ θυμιθικα την δασκαλα μου... ωραια που ητανε οταν μου εκλεινε το φερμουαρ επειδη σκαλωνε... Μακαρι ητανε τωρα εδω να μου το ανοιγε...), προσπαθουν να την παριγορισουν και την ρωτανε γιατι κλαει. Ετσι οπως εχει πλανταξει η καΐμενουλα δεν μπορουσε να μιλισει ομως... Αφοτου την σταυρωσαν καφερε να βγαλει ενα πνηγμενο "Ο Τασος....". Κατευθειαν η μια δασκαλα αρπαζει τον Τασουλη και του κανει ανακριση... " τι εκανες στην Χαρουλα" "Εγω κυρια; Τπτ.. αυτη αρχισε να κλαιει μονη της... Πολη περιεργες η γυναικες... καλα μου τα λεει εμενα ο μπαμπας μου, για αυτο τον ακουω" "Αστα αυτα, την χτυπισες" "Μα οχι κυρια... ρωτιστε και τον Νεκταριο, μαζι ειμασταν". πριν προλαβει ομως να βγαλει την φαλαγκα η αλλες δυο δασκαλες ειχανε κανει την Χαρουλα να τα ξερασει ολα (καλο τριδιμο... επρεπε να της παρει η Ασφαλια Ροδου... Στην ασφαλια μια φορα με πηγανε και τους πουλισα και φουμαρα, στης δασκαλες δεν μπορεσα ποτε να πουλισω φουμαρα...). Και ολοκληρωσε λοιπον την φραση της λεγοντας "Ο Τασος δεν θελει να παντρευτει".




Καλα το αφηγιθικα η βλακια μου βγηκε; Πρωτη φορα προσπαθω να κανω τετια αφηγιση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Καλα το αφηγιθικα η βλακια μου βγηκε; Πρωτη φορα προσπαθω να κανω τετια αφηγιση...

Κρόνε έλυσα με το τασάκι άλλα και η δέυτερη πολλύ καλή,

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Mπράβο Τάσο, συνέχισε έτσι και θα πας για Πούλιτζερ....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kazmir84]

Κάτι που ήταν πάθημα. Γενικά μου αρέσει πολύ η κανέλα. Ε λοιπόν πιτσιρικάς, όπως έχω ξαναπεί κλασικά ένα μεσημέρι που οι γονείς μου κοιμόντουσαν, λέω θα πάω να φάω κανέλα. Πάω λοιπόν τσουπ τσουπ στην κουζίνα ανοίγω ένα φακελάκι σκόνη κανέλα και πάω να την καταπιώ σκέτη, όλο το φακελάκι... Ε λοιπόν περιττό να πω ότι αισθάνθηκα ένα έντονο κάψιμο και επειδή ήταν και σκόνη κόλλησε και στον λαιμό μου και μετά χρειάστηκε να πιω 2-3 ποτήρια να συνέλθω. Μετά από μερικές μέρες βέβαια όταν η μητέρα μου αναρωτιόταν τι έγινε η κανέλα, φυσικά κανείς δεν ήξερε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Το ξαναγάρφω και εδώ απο άλλο θέμα:
Ήμουν και άτακτο παιδάκι, μια φορά (θα μουν γύρω στα 8 ) είχα βγάλει όλα τα έπιπλα απο το γραφείο της μητέρας μου έξω (εκτός απο τα πολύ βαριά) για να κάνω "καφετέρια" στο πεζοδρόμιο ενώ είχε πεταχτει για μια δουλειά. Φρίκαρε η γυναίκα όταν γύρισε πίσω Είχα σεβρίρει και αμίτα σε ένα παιδάκι που πέρναγε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[viki_thess]

τι μου θυμισατε τωρα....
ημουν δεν ημουν 4 χρονων...
και ηταν καλοκαιρι θυμαμαι... και ηθελα να κανω μπανιο.
η μανα μου ηθελε να ξαπλωσει το μεσημερι και δεν μπορουσε να με λουσει και εγω σαν εξυπνο παιδι που ημουν επειδη σωνει και καλα ηθελα να κανω μπανιο αρχισα να ξεντυνομαι (θυμαμαι ακομη τι φοραγα φαντασου) και η μπλουζιτσα με ζορισε λιγο δεν μπορουσα να τη βγαλω ...σιγα τωρα...μικρο το κακο... μπαινω μεσα στη μπανιερα σαν καλο παιδι...(φορωντας τη μπλουζα ενοειται ) και αρχιζω να λουζομαι... σε μια δοση ακουει η μανα μου τα νερα απ το μπανιο και σηκωνεται...με το που με βλεπει μενει αλαλη την κοιταω και της λεω "εγω κανω μπανιο τωρα" μου βγαλε το μπλουζακι και συνεχισα τον καλωπισμο μου με τη βοηθεια της μαμας μετα
ακομη το θυμαμαι και χαζογελαω καθε φορα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sunrise]

Το ξαναγάρφω και εδώ απο άλλο θέμα:
Ήμουν και άτακτο παιδάκι, μια φορά (θα μουν γύρω στα 8 ) είχα βγάλει όλα τα έπιπλα απο το γραφείο της μητέρας μου έξω (εκτός απο τα πολύ βαριά) για να κάνω "καφετέρια" στο πεζοδρόμιο ενώ είχε πεταχτει για μια δουλειά. Φρίκαρε η γυναίκα όταν γύρισε πίσω Είχα σεβρίρει και αμίτα σε ένα παιδάκι που πέρναγε!

ΘΕΑ!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ήμουν επιχειρηματικό πνεύμα απο μικρή Μη νομίζεις οτι την έδωσα τσάμπα την Αμίτα
Είχα κάνει κι άλλες "επιχειρήσεις" μικρή, αλλά νταξ, τουλάχιστον δεν ενοχλούσαν τους γονείς μου οι υπόλοιπες περιπτώσεις. Αλλά έχω ιστορίες τέτοιες, ουυυυυ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mitsos The Great]

Δηλαδή σε πλήρωσε να πάρει την amita?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ναι lol! Μετά απο τόσα χρόνια βέβαια δεν θυμάμαι πόσο!

Ας πω και μερικές ακόμα ψιλοαστείες παρόμοιες ιστορίες απο τα παιδικά μου χρόνια, αν και όχι ακριβώς "ζαβολιές":
1) Επιχείρηση "μπαρ". Ηλικία γύρω στα 9-10. Αποφασίζω να κάνω στο σπίτι ένα "μπαρ" για να έρχονται τα άλλα παιδάκια και να κερδίζω λεφτά. Που θα το κάνω, που θα το κάνω, παίρνω τελικά το τρίτο υπνοδωμάτιο του σπιτιού που το είχαμε κάπως σαν αποθήκη. Παίρνω μια κούτα και την κόβω κατάλληλα, βάζω καρέκλες κλπ και ήρθε η ώρα των προμηθειών. Πάω, αγοράζω fanta, coca cola και ...γάλα! Τα αναψυκτικά όμως, αν μείνουν εκτός ψυγείου, απλά δεν είναι κρύα. Το γάλα χαλάει! Έλα όμως που τότε δεν το είχα σκεφτεί αυτό! Πηγαίνω λοιπόν κάπου 2 μέρες μετά, και βλέπω το γάλα γεμάτο σκουλήκια! (το είχα βάλει σε διαφανές μπουκάλι). Αηδία σκέτη! Κάπως έτσι ναυάγησε το εγχείρημα, μιας και δεν βρήκα κάποια λύση για να τα διατηρώ μέσα στο "μπαρ"
2) Επιχείρηση "μπλοκάκια". Ηλικία γύρω στα 9-10. Αποφάσια να διοχετεύσω την καλλιτεχνική μου φλέβα στο να φτιάξω διάφορα "μπλοκάκια" τα οποία θα πούλαγα στα άλλα παιδάκια για να βγάλω επίσης λεφτά. Είχα φτιάξει διάφορα, με τη βοήθεια και του κολλητού μου τότε, και τα είχα τοποθετήσει πάνω σε έναν πάγκου (φτιαγμένο απο κούτες) στο χωλ. Μπλοκάκια για όλες τις χρήσεις, για να σημειώνεις υποχρεώσεις, για να ζωγραφίζεις, με γελοιογραφίες, διάφορα. Το εγχείρημα ναυάγησε διότι ο κοινωνικός μου κύκλος ήταν πολύ μικρός για να πετύχει. Οπότε η μικρή Λία έβαλε πλώρη για άλλη "επένδυση"
4) Επιχείρηση "λαχεία". Ηλικία: 11-12. Είχαν γίνει τότε μόδα τα λαχεία που έπαιρνες απο ένα καλάθι έναν αριθμό στην τύχη και ανάλογα με τον αριθμό σου έδιναν ένα δωράκι αναρτημένο σε έναν πίνακα με κρεμασμένο ένα παιχνιδάκι σε κάθε αριθμό. Η μικρή Λία αποφάσισε οτι ήταν προσοδοφόρα επιχειρηματική δραστηριότητα και αποφάσισε να φτιάξει δικό της βάζοντας παιχνιδάκια που είχε σε καλή κατάσταση και δεν πολυχρησιμοποιούσε. Το εγχείρημα δεν ναυάγησε, αλλά δεν είχε τα αναμενόμενα οικονομικά αποτελέσματα οπότε εγκαταλείφθηκε.
3) Επιχείρηση "εφημερίδα". Ηλικία γύρω στα 12-13. Η μικρή Λία μόλις είχε μάθει αρκετά καλά το Word καθ'οτι geekουλο απο μικρή, και αποφάσισε να το χρησιμοποιήσει στις επιχειρηματικές της δραστηριότητες Έτσι έφτιαξε μια εφημερίδα, ονόματι "BOOM" (με σήμα τη βόμβα) και διάφορα αρθράκια, παιχνίδια, διαγωνισμούς κλπ. Το εγχείρημα ναυάγησε επειδή δεν έγινε καλό ...marketing και δεν το έμαθε κανένα παιδάκι πέρα απο τον -πανταχού παρών- τότε κολλητό μου που ήταν και ο μόνος αναγνώστης

Πωπωωω τι μου θυμίσατε!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

αυτο με την εφημεριδα το χω κανει κι εγω michelle!
το κανα 8υμαμαι καθε καλοκαιρι, για 3-4 συνεχομενα...
και την πουλαγα 180 δρχ τη μια, ηταν ενα τρισελιδο!χειρογραφη, οχι word!
ειχα την αποκλειστικη ευθυνη της συνταξης, μαρκετινκ και πωλησης.
τρελα φραγκα! περα απο μαρκετινκ ομως () με βλεπανε μικρουλικο και κουτσουνι (πρεπει να μουν 6-10 χρονων) και περνανε γενικως ολοι, ακομα και ασχετοι


εχμ... θυμαμαι πρεπει να ταν κατι σε πασχα η ψυχοσαββατο η κατι τετοιο..
η γιαγια μου ειχε παρει χριστοψωμο η καπως ετσι λεγεται τεσπα, να το παει στην εκκλησια..
εγω με τον ξαδερφο ειμασταν χωμενοι κατω απο το τραπεζι, δε μας ειχε παρει χαμπαρι η γιαγια..
οταν δεν εβλεπε, το πηραμε, το ξεδιπλωσαμε, φαγαμε δυο μπουκες ο καθενας, το ξαναδιπλωσαμε και φυγαμε.

η γιαγια εγινε ρομπα στην εκκλησια και το ξυλο το φαγα εγω γιατι το αλλο το κωλοπαιδο ειναι ο γιος του ανεμου!!


εμ, με το ιδιο ξαδερφι, 7-8 χρονων...
ειχαμε βρει (δε ξερω που) ενα τσοντοπεριοδικο.

ειχαμε σοκαριστει γιατι εμεις δεν ειμασταν ακριβως οπως αυτοι που βλεπαμε στο περιοδικο... οποτε αποφασισαμε να παρουμε ματι τους μεγαλυτερους!
κρυβομαστε κατω απο το κρεββατι του παππου οταν αυτος εκανε μπανιο κ περιμεναμε να βγει...
η γιαγια του φερε καθαρα ρουχα .. παει ο καημενος να φορεσει σωβρακο και οπως σκυβει, τι βλεπει? δυο κεφαλια κατω απο τα ποδια του να τον κοιτανε!!!

Οταν ειδαμε οτι ο παππους ειχε κατι που εμοιαζε με λουκανικο αλλα δεν ειχε σχεση με το αντιστοιχο του περιοδικου, και ταυτοχρονα μας ειχαν παρει και χαμπαρι, χωθηκαμε μεσα μεσα στο κρεββατι και βγηκαμε μετα απο 11 ωρες επειδη η γιαγια με απειλησε οτι θα σφαξει το κατσικακι μου (που ειχε ηδη φερει μεσα στο σπιτι) και εγω το ζωον βγηκα να το σωσω! και ο ιπποτης ο ξαδερφος βγηκε να σωσει εμενα!!!
ξυλο δεν ειχε αυτη τη φορα.

απο τοτε το κανω συχνα αυτο με το ματι γιατι ξερω οτι δεν τιμωρειται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Χαχαχα κι εγώ πολύ μικρή (5-6 ξέρω γω) κοίταζα τον πατέρα μου απο την κλειδαρότρυπα όταν πήγαινε τουαλέτα για να δω τι έχουν οι άνδρες και πως ακριβώς είναι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

αχαχαχα!!!!

θυμηθηκα κι αλλο!
ημουν μονη σπιτι, η μαμα μου δουλευε. χριστουγεννα και πρεπει να μουν δευτερα δημοτικου. μου ειχε πει να μην ανοιξω ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. κλειδια του σπιτιου παρολαυτα παντα ειχα.

χτυπαει κουδουνι. δεν ανοιγω. καποιος αλλος ομως ανοιξε.
φωναζαν οι αγνωστοι "για τα σκουπιδια, για τα σκουπιδια!"

η γειτονισσα διπλα, ανοιξε. ο αλλος γειτονας, κι αυτος.
ε λεω τι σκατα, δεν ανοιγω κι εγω?

ανοιγω, και μου λεει ενας κυριος οτι ειναι για τα σκουπιδια.

"ε νταξει", του λεω, "δεν εχουμε και πολλα, μονο το γαλα που τελειωσε και κατι χαρτια απο την τουαλετα... να παρτα!"
και του εδωσα τη σκουπιδοσακουλα!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ωραίο θα ήταν αυτό πάντως, να έρχονται και να παίρνουν τα σκουπίδια απο το σπίτι Θα πλήρωνα για μια τέτοια υπηρεσία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Οταν ήμουν στο δημοτικό όλα τα τέστ ήταν μηδενικά και ποτέ δεν τα έδηχνα σε κανέναν, όλα τα έβαζα στον πάτο της τσάντας για να μην έχω αποδήξεις, μια μέρα πέρνει η αδερφή μου την τσάντα και βρίσκι την μισή τσάντα με μηδενικά τέστ, το λέει στον πατέρα μου και πρίν προλάβει να πεί κίχ πήρα δρόμο και κρύφτηκα μέσα στο κοτέτσι, δεν με έβρησκαν πουθενά όσπου με βλέπει ο πατερας μου και αρχίζει να με κοινηγάει σε όλο το χωράφι, εγώ ξιπόλυτη και εκείνος με παντώφλές, με τα πολλά κουράστηκε και του είπα ότι δν θα το ξανακάνω(δεν ειπά όμως τι δεν θα ξανακάνω ) Απο τότε όλα τα τέστ γυρνούσαν στην δασκάλα με υπογραφή του πατέρα μου και όλα ήταν μηδενισμένα

Μεχρι σήμερα οι υπογραφές του πατέρα μου και η δική μου σχεδών σεν αναγνωρίζοντε, ακόμα πιστέυει ότι δεν είχα μηδενικά τέστ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.