Ένα εξάμηνο προσπάθειας και πολλής δουλειάς για το σημαντικότερο μάθημα του εξαμήνου. Κοπίδια, χαρτόνια.. κόψε, ράψε, σκίσε, κόλλησε, διόρθωσε, μπάλωσε, σχεδίασε, μέτρα και ξαναμέτρα, πληγές στα χερια απ΄το κοπίδι, κόκκινα μάτια, βρισίματα και τσαλακωμένα νεύρα, ξενύχτια τελευταίας στιγμής, δε μιλάς με τη μάνα σου γιατί μες τον πανικό σου της είπες μια κουβέντα παραπάνω και όλα αυτά για να να βγουν όλα τα σχέδια όπως τα ήθελες και αυτή η πολυπόθητη μακέτα.
Φτάνει η μεγάλη μέρα της παρουσίασης, αυτή η μέρα που μέχρι χτες, που δεν είχες τίποτα έτοιμο ήταν εφιάλτης. Κι όμως τώρα είναι όλα τέλεια! Έχει πάνω της κάθε λεπτομέρια που την κάνουν πιο φανταζέ. Την κοιτάς και βλέπεις πάνω της τον κόπο σου και νιώθεις περήφανος!
Ντύνεσαι γρήγορα γρήγορα και τρέχεις να προλάβεις. Ρίχνεις μια ματιά στο σπίτι και βλέπεις μια σακούλα σκουπιδιών γεμάτη χαρτικά. Παίρνεις στο ένα σου χέρι την πολυαγαπημένη σου μακέτα και στο άλλο τα σκουπίδια.
Κατεβαίνεις τις σκάλες, φτάνεις στον κάδο σκουπιδιών, τον ανοίγεις με το πόδι σου, κάνεις μία θεαματική κίνηση και πετάς τη ΜΑΚΕΤΑ φωνάζοντας ΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙ!
Μάθημα: Αρχ/κός Σχεδιασμός,
Εξάμηνο 6ο
Υπεύθυνος Καθηγητής: Ο Σκουπιδιάρης της γειτονιάς σας
Α.Μ. : το μεγαλύτερο νούμερο που υπάρχει
Σενάριο βγαλμένο μέσα απ΄τη ζωή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.