Εμπειρίες μικρές και μεγάλες!!!

[mania]

Ανοίγω το θέμα αυτό με σκοπό να καταλάβουμε τι είναι τελικά εμπειρία για σας, εδώ μπορούμε να γράψουμε μικρές και μεγάλες έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι τελικά η ζωή δεν είναι άσπρο μάυρο, ακούω ανθρώπους να λένε "σιγά μωρέ και ποιός δεν μπορεί να το κάνει" το θέμα είναι εσύ το έκανες πρίν πείς στον άλλο ότι είναι έυκολο;


Κάποιοι άνθρωποι θεωρού΄ν ότι εμπειρία είναι κάτι που χωρίς χρήματα δεν είναι τόσο σημαντική, εγώ λοιπόν θα πώ πώς ότι ζούμε είναι πολλύ σημαντικο, πρέπει να δίνουμε άλλη διάσταση σε αυτά που ζούμε και να θυμηθούμε γιατί ζούμε

Πείτε εμπειρίες σας, ας γελάσουμε, ας κλάψουμε ας περάσουμε καλά μέσα απο τα βιώματα σας και τις αντιδράσεις, τελικά να βρούμε αν η εμπειρία είναι κάτι που εμείς την κινηγάμε ή έρχετε απο μόνη της και απλά την προσπερνάμε, ας πούμε κάτι που πραγματικα δεν προσέξατε ότι το κάνατε και περάσατε στο ντούκου, ας χαρούμε την ζωή

Ας δείξουμε στην ζωή ότι κάναμε πράγματα που δεν φανταζόμασταν ή ονειρευόμασταν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

θα κάνω απλά μια λίστα με αυτά που θεωρώ πραγματικά σοβαρές εμπειρίες στη ζωή μου γιατί αν τα αναλύσω όλα θα ξημερωθώ
όμως, αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει κάτι και να δώσω επεξηγήσεις, μπορεί να το κάνει άνετα, άλλωστε αν δεν ήθελα να πω κάτι δε θα το έγραφα εδώ

λοιπόν τα γράφω όχι με σειρά προτεραιότητας αλλά με χρονολογική σειρά...

• ο πρώτος μου γάμος και το διαζύγιο μου
• η στάση της ξαδέρφης μου και του πρώην άντρα μου απέναντι μου σε σχέση με τη σχέση τους
• η απώλεια μιας εγκυμοσύνης που ήθελα πολύ
• η απώλεια της μαμάς μου
• η μητρότητα

μέσα απ όλα αυτά έχω μάθει ότι όσο κι αν πονάω όσο κι αν υποφέρω, πάντα έχω λόγους να συνεχίζω να ζω και μάλιστα χαμογελαστή κι ευτυχισμένη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

ο πρώτος μου γάμος και το διαζύγιο μου

• η στάση της ξαδέρφης μου και του πρώην άντρα μου απέναντι μου σε σχέση με τη σχέση τους
• η απώλεια μιας εγκυμοσύνης που ήθελα πολύ
• η απώλεια της μαμάς μου
• η μητρότητα

μέσα απ όλα αυτά έχω μάθει ότι όσο κι αν πονάω όσο κι αν υποφέρω, πάντα έχω λόγους να συνεχίζω να ζω και μάλιστα χαμογελαστή κι ευτυχισμένη

Αν σου έλεγα πώς μπορείς να ανταλάξεις κάποια απο αυτες τς εμπειρίες με 5 μικρές απλές καθημερινές π.χ. ένα μικρό ταξιδάκι κάπου κοντά που δεν πίστευες ότι θα κάνεις ποιά θα άλλαζες;αν θα άλλαζες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Δεν κατάλαβα Μάνια μου
εννοείς αν θα ήθελα να μην έχω ζήσει κάποια απ αυτές τις εμπειρίες?
αν με ρωτάς αυτό.... θα σου πω ότι θα προτιμούσα να μην έχω ζήσει τίποτα απ όλα αυτά (με εξαίρεση φυσικά τη μητρότητα) κι ας μην είχα και αντάλλαγμα

δεν ξέρω βέβαια πόσο διαφορετικά θα είχε διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μου αλλά εκ του ασφαλούς δε με νοιάζει
θα προτιμούσα με σιγουριά να μην τα είχα ζήσει όλα αυτά παρόλο που με έκαναν ότι είμαι σήμερα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Δεν κατάλαβα Μάνια μου
εννοείς αν θα ήθελα να μην έχω ζήσει κάποια απ αυτές τις εμπειρίες?
αν με ρωτάς αυτό.... θα σου πω ότι θα προτιμούσα να μην έχω ζήσει τίποτα απ όλα αυτά (με εξαίρεση φυσικά τη μητρότητα) κι ας μην είχα και αντάλλαγμα

δεν ξέρω βέβαια πόσο διαφορετικά θα είχε διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μου αλλά εκ του ασφαλούς δε με νοιάζει
θα προτιμούσα με σιγουριά να μην τα είχα ζήσει όλα αυτά παρόλο που με έκαναν ότι είμαι σήμερα

Σωστά κατάλαβες

Αν σου έλεγε κάποιος ότι μπορεί να πέρσας αυτά αλλα χωρίς αυτά δεν θα είσουν τόσο ευτυχισμένη αν ήξερες ότι αν δεν χωρηζες απο τον άντρα σου δεν θα ΄΄εβρησκες αυτόν τον υπέροχο ανθρωπο που είσαι τώρα, ή αν σου έλεγα πώς αν έκανες παιδί με τον πρώην τώρα θα είσουν μόνη με ένα παιδί χωρίς να ξέρεις αν μπορείς να προσφέρεις τα ίδια με τώρα στο παιδί σου;

Και κάτι άλλο, πιστέυεις ότι η εμεπειρία είναι απλά κάτι που περνάς; ή κάτι που μπορεί να αλλάξει για πάντα την ζωή σου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

η εμπειρία αλλάζει για πάντα τη ζωή σου
δεν υπάρχει επιστροφή σε κάποια πράγματα

όσο για το αν αντισταθμίζεται ο πόνος που βίωσα με αυτά τα υπέροχα που έχω στη ζωή μου...
ειλικρινά δεν ξέρω
αυτή τη στιγμή για το μόνο πράγμα που θα ήμουν διατεθειμένη να περάσω τα ίδια και περισσότερα και χειρότερα είναι το παιδί μου

ξέρω σίγουρα ότι τώρα είμαι πολύ καλά
ξέρω επίσης ότι αν μου έλεγες πριν μερικά χρόνια ότι αυτά τα περνάς για να είσαι στο μέλλον τέλεια, δε θα το διάλεγα αν είχα την ευκαιρία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Εγώ πάλι είμαι της άποψης δεν πέρνω τίποτε πίσω, ξέρω ότι είναι σκληρά κάποια πράγματα αλλα θέλω ότι έρχετε να με κάνει καλύτερο άνθρωπο κιάν με αυτό τον τρόπο πονέσω πρεπει απλά να επιβιώσω, πέρασα τόσα με τους γονείς μου αλλα αν όλα αυτα ήταν αιτία να εκτιμήσω αυτά τα μικρά που έχω τώρα καλώς.

χέρομαι την κάθε εμπειρεια που περνάω, το κάθε μικρό πραγματάκι που ζώ μόνο και μόνο γιατί ξέρω ότι έχουν αξία αργότερα, πάντα ήθελα να κάνω βόλτα με άλογο σε παραλία, ή πάντα ήθελα να δοκιμάσω να κάνω μπάνιο σε παραλία γυμνή, ή πάντα ήθελα να πάω ταξίδια, αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι είχα κάποτε μαχαίρι στο λαιμό μου που το κρατούσε ο ίδιος μου ο πατέρας, ούτε αναιρεί ότι έβλεπα καθημερινό ξυλοδαρμό ζώου μέσα στο σπίτι απο μικρή ηλικεία.

Οτι όμως και να πέρασα είμαι εδώ, ίσως αν δεν τα περνούσα δεν θα έλεγα πώς θα γίνω τάυρος αν κάποιος αγγιξει τα παιδιά μου, ούτε θα έλεγα πώς θα προσέχω περισσότερο τους αλλους που τα πλησιάζουν, ίσως νοιώθω ότι το πάθημα είναι μάθημα και οι εμπειρίες είναι η ζωη μας, χωρίς αυτές η ζωή θα ήταν ανάλατη και άγευστη απο την μία γιατί μικρές κακές εμεπιρίες σε στρώνουν σαν χαρακτήρα και σαν μικρές καλές σε κάνουν να καταλαβένεις γιατί ζείς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Ο πατέρας σου γιατί το έκανε αυτό?
Πως είναι οι σχέσεις σας?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[commie]

1. Η απώλεια του καλύτερου μου φίλου.
2. Η μετακόμιση από μια πόλη σε άλλη.
3. Η μητρότητα
4. Μια σοβαρή αρρώστια του αδελφού μου όταν ήμουν εγώ 7 χρόνων και πήγε με το πατέρα μου 1.5 χρόνο στο Λονδίνο
5. Η προσφυγιά και ο αγνοούμενος θείος και παππούς μου.

Εκτός από την μητρότητα δεν θέλω να ζήσω ξανά κάτι από τα πιο πάνω ... μπορεί να έμαθα πολλά από αυτά που είπα αλλά μακριά από μένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Ο πατέρας σου γιατί το έκανε αυτό?
Πως είναι οι σχέσεις σας?

Κούκλα ο πατέρας μου είναι άλλου παπά ευαγγελιο, για τελείως άσχετο λόγο, αλλα ότι και να είναι είαστε εδώ, προχτές ανέβηκα σε 50μετρο γερανο κρεμασμένη με 4 σκινιά όπως βλέπεις, αυτό για μένα πιά είναι η οισία της εμπειρίας΄φένετε ασιματη αλλα είναι καλό να ξέρω ότι το έκανα και αυτό 1 φορά στην ζωή μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

1. Η μετακόμιση στον Πειραιά από το νησί σε ηλικία 12 χρονών
2. Μία "κακή" ερωτική διεκδίκηση από φίλο μου
3.Η μετανάστευση (ως βίωμα) πολλών συγγενικών μου προσώπων...

Αυτές οι μεγάλες μου έρχονται. Πολλές φορές σκέφτομαι πώς θα ήταν αν... αλλά καταλήγω ότι καλώς συνέβη ό,τι συνέβει. Για να είμαστε αυτοί που είμαστε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Idril]

Δεν ξέρω πως να το διατυπώσω σωστά, αλλα ως ένα βαθμό διαφωνώ με τη λογική "αν ζούσα από την αρχή τη ζωή μου δε θα άλλαζα τίποτα, καλά κάνανε και έγιναν όλα γιατί αυτά με έκαναν όπως είμα σήμερα". Κρίνοντας από τον εαυτό μου και μιλώντας με κάθε ειλικρίνεια δεν νομίζω ότι όλες οι εμπειρίες έχουν θετική επίδραση. Μακάρι να ήμασταν τόσο ώριμοι και φιλοσοφημένοι ώστε καθετί να ήταν ένα μάθημα που μας κάνει καλύτερους αλλα δε νομίζω ότι συμβαίνει αυτό. Πολλά δυσάρεστα γεγονότα, άδικες που αναγκαζόμαστε να υποστούμε, αρρώστιες κλπ μας κάνουν πιο κυνικούς, πιο σκληρούς, πιο απάνθρωπους αντί να μας διδάξουν την υπομονή και τη συμπόνοια. Ακόμα χειρότερο και δυστυχώς εξίσου συχνό είναι θετικά γεγονότα/εμπειρίες όπως πχ επαγγελματική ανέλιξη και επιτυχία οδηγούν τους ανθρώπους στην αλαζονεία και τον εγωισμό.

Μακάρι να κάνω λάθος αλλα δε νομίζω ότι οι άνθρωποι βελτιώνονται πάντα από τις εμπειρίες τους και θεωρώ εγωιστικό το "δε μετανιώνω για τίποτα, δε θα άλλαζα τίποτα, χαίρομαι που είμαι αυτό που είμαι!". Καλο είναι να είναι κανεις συμφιλιωμένος με τον εαυτό του αλλα όχι και να μη δέχεται ότι σίγουρα κάποια πράγματα στη ζωή θα μπορούσε να τα είχε χειριστεί καλύτερα η να έιχε μάθει περισσότερα από αυτά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Συμφωνώ πολύ με την Ιδρίλ.
Το υγειές είναι απλά να συνειδητοποιείς το πότε ένα πράγμα μπορεί να αλλάξει και πότε όχι.
Το δε μετανιώνω είναι πολύ advancedγια ένα κανονικό άνθρωπο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Θα εγραφα κατι, αλλά μολις με καλυψε η e-drill.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Δεν ξέρω πως να το διατυπώσω σωστά, αλλα ως ένα βαθμό διαφωνώ με τη λογική "αν ζούσα από την αρχή τη ζωή μου δε θα άλλαζα τίποτα, καλά κάνανε και έγιναν όλα γιατί αυτά με έκαναν όπως είμα σήμερα". Κρίνοντας από τον εαυτό μου και μιλώντας με κάθε ειλικρίνεια δεν νομίζω ότι όλες οι εμπειρίες έχουν θετική επίδραση. Μακάρι να ήμασταν τόσο ώριμοι και φιλοσοφημένοι ώστε καθετί να ήταν ένα μάθημα που μας κάνει καλύτερους αλλα δε νομίζω ότι συμβαίνει αυτό. Πολλά δυσάρεστα γεγονότα, άδικες που αναγκαζόμαστε να υποστούμε, αρρώστιες κλπ μας κάνουν πιο κυνικούς, πιο σκληρούς, πιο απάνθρωπους αντί να μας διδάξουν την υπομονή και τη συμπόνοια. Ακόμα χειρότερο και δυστυχώς εξίσου συχνό είναι θετικά γεγονότα/εμπειρίες όπως πχ επαγγελματική ανέλιξη και επιτυχία οδηγούν τους ανθρώπους στην αλαζονεία και τον εγωισμό.

Μακάρι να κάνω λάθος αλλα δε νομίζω ότι οι άνθρωποι βελτιώνονται πάντα από τις εμπειρίες τους και θεωρώ εγωιστικό το "δε μετανιώνω για τίποτα, δε θα άλλαζα τίποτα, χαίρομαι που είμαι αυτό που είμαι!". Καλο είναι να είναι κανεις συμφιλιωμένος με τον εαυτό του αλλα όχι και να μη δέχεται ότι σίγουρα κάποια πράγματα στη ζωή θα μπορούσε να τα είχε χειριστεί καλύτερα η να έιχε μάθει περισσότερα από αυτά.

Όταν κάποιος ξέρει να κρατάει από καθετί που του συμβαίνει τα θετικά δεν υπάρχει λόγος να μετανιώνει. Και σκληρός να γίνεις και κυνικός, αν παράλληλα ανοίξεις τους ορίζοντές σου και γνωρίσεις και τον εαυτό σου καλύτερα, ακυρώνονται τα πρώτα. Αν ακόμα γίνεις αλαζόνας και εγωιστής και παράλληλα κατανοήσεις τη δυσκολία του δρόμου της επιτυχίας και την αξία της προσπάθειας, πάλι μαζί με τα κακά έρχονται και τα καλά. Το γεγονός είναι ότι κάθε εμπειρία μας είναι μια πόρτα για την αυτογνωσία. Δε θα μετάνιωνα λοιπόν γι'αυτό, ούτε θα άλλαζα ένα βίωμα. Κάποιος που έχει χαρακτήρα καλό, έχει μάθει να εισπράττει αγάπη, μπορεί να μην είναι το ίδιο σκληρός ή "απάνθρωπος" με καποιον άλλον που έχει καταλήξει έτσι, δεν είναι όμως ούτε το ίδιο συνειδητοποιημένος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Eπιστροφή στο αρχικό ερώτημα ()...

Γεγονότα που με άλλαξαν κατά καιρούς είναι:

• Ο θάνατος της γιαγιάς μου... Ήμουν 13 και ήταν η πρώτη φορά που όντως συνειδητοποίησα ότι αυτοί που αγαπάμε και μας αγαπούν δεν θα είναι αιώνια δίπλα μας
• Όταν διακρίθηκα σε κάτι που είχα κυνηγήσει. Ήταν η πρώτη φορά που πίστεψα ότι με σκληρή δουλειά και επιμονή σχεδόν όλα είναι δυνατά
• Ο θάνατος από χρήση ενός συμμαθητή και παιδικού μου φίλου. Τότε συνειδητοποίησα πως δεν αρκούν τα λόγια και πως όλοι όσοι ξέρουμε και αδιαφορούμε έχουμε μερίδιο ευθύνης
• Η μέρα που πήρα το πτυχίο μου. Η πρώτη μέρα της "πραγματικής" ενήλικης ζωής μου.
• Το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι. Το πρώτο μου "ταξιδιωτικό" όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Υπάρχουν κι άλλα, άπειρα, καθημερινά που με επηρέασαν και με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Σίγουρα μετανιώνω για πράγματα και για καταστάσεις που θα ήθελα να χειριστώ αλλιώς, χαίρομαι για το πως χειρίστηκα κάποιες άλλες...
Παρόλο που γενικά συμφωνώ με την Idril, ακόμα και για αυτά που "μετανιώνω" θεωρώ ότι "κάτι" μου δώσανε. Για κάποια δεν έχω βρει ακόμα τι βέβαια, αλλά σίγουρα κάθε τι που ζούμε και χειριζόμαστε κάτι έχει να μας δώσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.