Ποιος διάσημος ή fictional χαρακτήρας κρύβεται πίσω από κάθε μέλος;

Εγω γιατι θυμιζω cobain;...

Παντος δυσκολα μας βαζεις... Δεν νομιζω οτι μπορω να συνδεσω καπιον απο εδω μεσα με καπιον διασημο...

Αγαπητέ μου SID, σ' ευχαριστώ για τη σπάνια ευκαιρία που μου δίνεις να βγάλω την απύθμενη όσο και διαβόητη κακία μου, με ύφος αθώο και ποιοτικό στυλ, που σαφώς συνάδει με το αγαπημένο μας στέκι...

Disclaimer:
Το μήνυμα που ακολουθεί βρίθει μοχθηρίας βδελυγμίας και κακών προθέσεων και δεν συνιστάται για εύθικτους και ευαίσθητους. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη...

Click για ανάπτυξη...

Το αποψινό concept του βαθέως θαψίματος έχει ως σκηνικό του τον αθάνατο ελληνικό κινηματογράφο, σε θερινό σινεμά, υπό το σεληνόφως...

(Πατώντας επάνω στα λινκ που δίνω, μπορείτε να δείτε τους αγαπημένους μας ήρωες σε χαρακτηριστικές τους φωτογραφίες).

Exposed Bone: Σπύρος Καλογήρου. Δεν θα ήθελε κατά βάθος να είναι τόσο κακός, όμως...είναι πολλά τα λεφτά Άρη!!

Michelle: Ποτέ άλλοτε μια Ελληνίδα δεν περνούσε τόσο πολύ για ξένη. Ειδικευμένη σε ρόλους διεφθαρμένου πλουσιοκόριτσου, κομψή και πολύ σέξυ μ' έναν απόμακρο τρόπο, είμαι βέβαιος ότι πίσω από το νικ της αντμινιστρέσας μας κρύβεται η Έλενα Ναθαναήλ.

Isiliel: Πίσω από τη βιτρίνα της χαζοβιόλας, κρυβόταν μια ποιήτρια και οι φίλοι της είμαστε όλοι μαύρα πουλιά σε σύρματα τεντωμένα. Κυρίες και κύριοι, αποκαλύπτω το νικ της Κατερίνας Γώγου.

Όττο: Γιώργος Φούντας. Ο πιο μάτσο (χάλια) κακός του ελληνικού κινηματογράφου, σκληρός, εκμεταλλευτής κοριτσιών στα κόκκινα φανάρια, Ιούδας στο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και κανείς δεν ξέρει πόσο κοντά έφτασε να κραυγάσει στην αληθινή του ζωή: "Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι"...

Obscura: Η γυναίκα που έκανε τη θλίψη στυλ, που διακρίθηκε για το πάντα έτοιμο δάκρυ κορόμηλο, παρά το γεγονός ότι στο τέλος της καριέρας της έδειξε ότι διαθέτει θαυμάσιο χιούμορ. Κυρίες και κύριοι, σας αποκαλύπτουμε τη Μάρθα Βούρτση.

Lorien: Παλικάρι, τίμιος, ηθικός, κανείς δεν μπορεί να του κλείσει το στόμα, παρά τις απειλές και τις δωροδοκίες και τελικά...ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ. Άλλη μια αποκάλυψη της στήλης μας, ότι πίσω από το εν λόγω νικ, κρύβεται ο Νίκος Κούρκουλος. Δεν είναι τυχαίο ότι στη σκηνή του μαχαιρώματος, με την ατάκα "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη", έπαιζε μαζί με τον Exposed Bone-Σπύρο Καλογήρου.

DrStrangelove: Ωραίος, γοητευτικός, ευαίσθητος, πάντα έτοιμος να κόψει το μουστάκι του επειδή του το απαίτησε κάποια σκληρή γυναίκα και να ρίξει κι ένα δάκρυ στα κλεφτά, πίσω απ' τα παρασκήνια. Σας παρουσιάζουμε το Φαίδωνα Γεωργίτση.

Ρεμπεσκές: Ο μεγαλύτερος καρδιοκατακτητής του στεκιού, πρότυπο όλων των ανδρών και κρυφός πόθος όλων των γυναικών, δεν θα μπορούσε παρά να είναι και ο μεγαλύτερος γόης του ελληνικού κινηματογράφου. Στο τέλος της καριέρας του έπαιρνε ψυχοφάρμακα και τραγουδούσε σε β' σκυλάδικο. Καλέ κορίτσια... ο Μπάρκουλης.

S.I.D: Κανείς ποτέ δεν έφτανε στις κρυάδες τον ψηλό και άχαρο Βασίλη Τσιβιλίκα.

Γίωργος: Ο σωματότυπος, το χιούμορ και η ατελείωτη καταδίωξη των θηλυκών πάσης φύσεως, δεν θα μπορούσαν να κρύβουν πίσω από το μυστηριώδες αυτό νικ, παρά τον Κώστα Βουτσά.

Καλυψώ: Ομορφιά, λεπτότητα, ήθος και κοριτσίστικη γοητεία, συνιστούν έναν συνδυασμό που μόνο η Νόρα Βαλσάμη μπορούσε να ενσαρκώσει.

Νεράιδα: Το επιφανέστερο απ' τα επιφανή μας μέλη, ξανθιά, κουκλάρα, μοιραία και σκληρή, που τους άντρες σαν τα ζάρια τους μπεγλέρισε, κατάφερε τελικά να παντρευτεί κάποιον πιο κακό από εκείνην. Αγαπητοί μας τηλεθεατές, σας αποκαλύπτουμε την κρυφή ζωή της Ζωής Λάσκαρη.

Εδάδ: Το να παίζει κάποια την κακιά με τόση πειστικότητα και συνέπεια, θέλει οπωσδήποτε τέχνη και σθένος, ιδιαίτερα όταν η ταλαντούχος ηθοποιός έδειχνε να το απολαμβάνει τόσο. Καμιά δεν είναι πιο κακιά από την Τασσώ Καββαδία.

ΚΟΥΕ: Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την αιώνια μάνα του ελληνικού κινηματογράφου. "Μάνα, πού πάμε μάνα;" "Στο βουνό παιδί μου, στο βουνό". "Μάνα, του χρόνου να πάμε στη θάλασσα...". Αγαπητοί συμφορουμίτες, ξεσκεπάζουμε το σκοτεινό παρόν της Ελένης Ζαφειρίου.

Love Angel: Η αιώνια γατούλα, που ωστόσο είχε τη στόφα σταρ και μάλιστα εθνικής. Στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, δίπλα στο λήμμα "Χαριτωμένη" είχε τη δική της φωτογραφία. Φίλες και φίλοι, η αξέχαστη Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Rascal: Παιδί του λαού, τίμιος και τσαμπουκάς στο ξεκίνημά του, μόλις έπιασε φράγκα έσκασε στο φαΐ, βγάζοντας όλα του τ' απωθημένα. Κρίμα και ήταν πολύ ωραίο παληκάρι στα νιάτα του. Μάλλον τον κατέστρεψε η μοιραία του σχέση με την παραπάνω ντίβα. Πίσω από τούτο το ψευδώνυμο δεν θα μπορούσε παρά να βρίσκεται ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.

Ηρώ: Η πιο classy (κι όχι κλάσει) γυναίκα του ελληνικού κινηματογράφου, με τις ατέλειωτες γάμπες και το εξαιρετικό παράστημα, υπέροχη στο ρόλο της "ατυχήσασας", η θαυμάσια Μάρω Κοντού.

D_G: Άτεγκτος, με ηθικάς αρχάς, έτοιμος πάντα να κατακεραυνώσει όποιον αμφισβητήσει το δόγμα "Πατρίς, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, Οικογένεια". Αυστηρός πατέρας και γραφικός γυμνασιάρχης βεβαίως βεβαίως. Σας αποκαλύπτουμε ότι ανάμεσά μας κυκλοφορεί ο Χρήστος Τσαγανέας.

Επιμηθέας: Κατατρεγμένος και καταφρονεμένος, αντιμετώπιζε πάντα με περισσή πίκρα τα χαστούκια της μοίρας και την κακία αθλίων όπως ο Χάουλας. Ηθικός και αγωνιστής με λευκή σημαία για έμβλημα, ο ανεπανάληπτος και μοναδικός Νίκος Ξανθόπουλος.

Άγγελος: Ακόμη κι αν ήξερε ότι θα φάει τη σφαλιάρα του στο σβέρκο, εκείνος έλεγε την ατάκα του, no matter what. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ταινία του Κωνσταντάρα, χωρίς τον Αλέκο Τζανετάκο.

Δεσμώτης: Εδώ δεν έχω να πω πολλά, τον έχει προδώσει το μόνο άβαταρ που κράτησε γι' αρκετό καιρό. Σας παρουσιάζουμε το μάστορα της πλάκας, της τρεχάλας και της σφαλιάρας, τον πολυαγαπημένο μας Θανάση Βέγγο.

Whitedrum: Μόνο μια Σαπφώ θα μπορούσε να διαλαλεί ανερυθρίαστα τη σχέση της μ' ένα κορίτσι. Ωστόσο, μόνο εκείνη μπορούσε να κατακεραυνώσει τις ηθικές ατασθαλίες των άλλων με το παροιμιώδες "Σόδομα και Γόμμορα" κι εκείνη την υπέροχη λεπτή φωνούλα της. Μία και μοναδική, η Σαπφώ Νοταρά.

Νωεύς: Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί στον ελληνικό κινηματογράφο, κανείς όμως δεν είχε τη στόφα του μέγιστου ήρωα με παντόφλες, του Βασίλη Λογοθετίδη.

Moonlight: Η κρυφή φαντασίωση των πιο σκληρών αντρών του στεκιού, θέλει τα όπα της, θέλει τις τρέλες της, θέλει τις τσάρκες της με γιώτα χι, η υπέροχη κορμάρα της Μάρθας Καραγιάννη, θα μας συντροφεύει για πάντα.

Idril: Το μπρίο, το ταλέντο, η κωμική ατάκα σε πρώτη ζήτηση, η ποιότητα και η τρέλα του μεγάλου καλλιτέχνη, μας φανερώνουν ότι έχουμε ανάμεσά μας την αξέχαστη Ρένα Βλαχοπούλου.

Άπρο: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, τελεία και παύλα. "Μαύρα κοράκια, άσπρα κοράκια, πού είναι τα κόκκινα κοράκια;"...Πω πω πω πω, πω πω πω πω, πω πω πω...ΠΩ!

Αντώνης: Ποτέ κανείς δεν ήταν τόσο ικανός στο να μασάει τόσο πολύ τα λόγια του, να υπονοεί όσα δεν υπονοούνται και να μη λέει όσα εννοούνται. Με στυλ και φινέτσα παριζιάνου χορευτή ωστόσο, ο μαιτρ της φαρσοκωμωδίας των παρεξηγήσεων, Ντίνος Ηλιόπουλος.

Φαντασμένος: Το παιδί θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου, επιτέλους μεγάλωσε, όμως δεν έχασε σε καμμία περίπτωση το αστείρευτο ταλέντο του. Δεν υπάρχει δράμα της προκοπής, χωρίς το Βασιλάκη Καΐλα.

Μελιώ: Δεν έχω δει φωτό, όμως το εκρηκτικό χιούμορ και το καθηλωτικό ταμπεραμέντο, μου φανερώνουν την κυρά μας τη μαμή, τη μεγάλη Γεωργία Βασιλειάδου. "Ροκ είν' ο Έλβις ο δυναμίτης, Βασιλειάδου και Αυλωνίτης, αυτοί ήταν ροκ" όπως λέει και ο Σταμάτης Κραουνάκης.

Ploutarhead: Ένας μυστηριώδης και αφανής χρήστης, για τον οποίο ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι μπήκε στο στέκι αποκλειστικά και μόνο για να παρακολουθεί και να καταδίδει τους αγωνιστές στεκίτες, πράγμα που το κάνει με τον πλέον σιχαμένο και αηδιαστικό τρόπο, αλλά με απόλυτη ηδονή που φανερώνει ένα γνήσιο κάθαρμα, από αυτά που γουστάρω αμετανόητα. Δεν γράφει στο στέκι, γράφει όμως για το στέκι, στις αναφορές του προς τους σκοτεινούς του αφεντάδες. Σύντροφοι και συντρόφισσες, προφυλαχτείτε από τον Αρτέμη Μάτσα.

Lugar: Δεν θα δικαιολογήσω την ψήφο μου σε τούτη την περίπτωση, όμως αυτή η κυρία μου θυμίζει για κάποιο λόγο τη Μαίρη Αρώνη.

Bisbirikos: Απ' όλους τους κακούς του στεκιού, μόνο ένας ήταν τόσο φριχτός, ωμός, σληρός, αξύριστος και άπλυτος, κάτι σαν τον Gian Maria Volonte, αλλά με γυάλινο μάτι. Μόνο αυτός λοιπόν θα μπορούσε να είναι ο Ανέστης Βλάχος.

Κλέφτρα: Όμορφη, γοητευτική και εξαιρετική ερμηνεύτρια, δυστυχώς δεν είναι συχνά κοντά μας η Τζένη Καρέζη.

Αρχική Δημοσίευση από Μελιώ:

Νωεύς
Οφείλω να ομολογήσω πως ο παραλληλισμός του Χάους με τον Βασίλη Λογοθετίδη ήταν άκρως πετυχημένος εμένα όμως , ο Νωεύς , θέτε τα θέματα που επιλέγει , θέτε ο τρόπος που
φλερτάρ..ουπς που κολακεύει ήθελα να πω , μου φέρνουν στο μυαλό Αυλωνίτη και συγκεκριμένα την κάτωθι σκηνή …
Πνεύμα και ηθική … πνεύμα και ηθική ..
(Πολύ ζέστη … πολύ ζέστη )

Click για ανάπτυξη...

Χα, χα, ομολογώ ότι αμφιταλαντεύτηκα για πολλή ώρα εάν θα δώσω στο Νωέα το ρόλο του Αυλωνίτη ή του Λογοθετίδη. Τελικά κατάληξα στον δεύτερο, λόγω του ότι η φωτό που δημοσίευσα είχε από μόνη της ένα υπονοούμενο τίνγκα στην κακία...

Χαοτικέ και Μελιώ γράψατε ! τόσο που δεν τολμάω να γράψω κάτι καινούριο πάνω σ'αυτά. Χαοτικέ αυτό με το μουστάκι έχει συμβεί όντως. Tί 'σαι συ ρε πιδι μου ; Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις ;
edit : Διαφωνώ μόνο αρκετά με την Γώγου για την Isi. Πολύ decadance την έβγαλες.

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

D_G: Άτεγκτος, με ηθικάς αρχάς, έτοιμος πάντα να κατακεραυνώσει όποιον αμφισβητήσει το δόγμα "Πατρίς, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, Οικογένεια". Αυστηρός πατέρας και γραφικός γυμνασιάρχης βεβαίως βεβαίως. Σας αποκαλύπτουμε ότι ανάμεσά μας κυκλοφορεί ο Χρήστος Τσαγανέας.

Click για ανάπτυξη...

Χμμμ! Ανοιξα το λεξικό για την ακριβή ετυμολογία της λέξης "άτεγκτος" = αδιάλακτος, άκαμπτος.
Τέτοια εντύπωση έχω δώσει; Με προβλημάτισες αλήθεια (τα γράφω με καλή διάθεση και χιούμορ βέβαια), θα το λάβω όμως υπόψη.

Αυστηρός πατέρας; Χμμμ... αν και σχεδόν συνομίληκός σου, ακόμα ελεύθερος (για το ωραίος παίζεται...).

Γυμνασιάρχης; Μπα... Υπάλληλος απλός κάπου (μην μπούμε και σε λεπτομέρειες) και τίποτα παραπάνω.

Για το τρίπτυχο δόγμα που γράφεις, μπα, το θεωρούσα ανέκαθεν ότι φέρνει λίγο από χούντα η ορολογία αυτή και έχω πιο προοδευτικές και δημοκρατικές ιδέες.

Ο Τσαγανέας καλός, αλλά προτιμούσα πάντα τις κωμωδίες, γιατί το γέλιο (και όχι το ξύλο) βγήκε απ' τον παράδεισο, γι αυτό και τρέφω κάποια εκτίμηση στα ανέκδοτα που παραθέτω συχνά στο στέκι.

Αυτά, και σε ευχαριστώ πολύ που με ενέφερες.

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Διαφωνώ μόνο αρκετά με την Γώγου για την Isi. Πολύ decadance την έβγαλες.

Click για ανάπτυξη...

Μπα εμένα μου άρεσε. Μόνο με την φωτογραφία της διαφωνώ. Τη θυμάμαι πολύ πιο ανάλαφρη και παιχνιδιάρα στους ρόλους της...

Προς τους δύο Δημήτρηδες:

Φίλε Δόκτορα, η Γώγου ήταν πράγματι decadence και αυτή η πτυχή της προσωπικότητάς της δεν ταιριάζει στην Ίσι μας. Ωστόσο το κλειδί της επιλογής μου βρίσκεται στη δικαιολόγηση. Πολλοί την έχουν πάρει για χαζοβιόλα, ίσως λόγω του συναισθήματος που βγάζει, όμως εγώ ανακάλυψα με τον καιρό την ψυχή μιας ποιήτριας, όχι κατ' ανάγκην στιχοπλόκου. Όσο για την απάντησή σου, αποδεικνύει περίτρανα ότι εμείς οι φίλοι της είμαστε μαύρα πουλιά σε σύρματα τεντωμένα...

Φίλε D_G, ο Τσαγανέας στο ρόλο του γυμνασιάρχη, βεβαίως βεβαίως, ήταν ανέκαθεν μια από τις αγαπημένες μου φιγούρες. Τα υπόλοιπα οφείλονται στο ότι γενικά μου δίνεις την εντύπωση ανθρώπου συντηρητικού (μάλλον με την καλή έννοια όμως κι όχι με αυτήν του οπισθοδρομικού), με ηθικές αξίες και αυστηρό τουλάχιστον στο θέμα της θρησκείας, μιας και είχαμε την ευκαιρία ν' ανταλλάξουμε συχνά απόψεις στο θεολογικό φόρουμ. Φυσικά, η απαραίτητη δόση υπερβολής είναι απαραίτητη για να κάνουμε την πλάκα μας. Όσο για τ' ανέκδοτα, σε διαβάζω τακτικά και μπορώ να πω ότι στην πλειοψηφία τους είναι θαυμάσια και με κάνουν να διασκεδάζω, εξ ου και το θάρρος του...θαψίματος. Να είσαι καλά...