Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
19-02-11
21:34
Με τους στίχους του Άλκη Αλκαίου δε βγάζεις άκρη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
19-02-11
20:31
Σοβαρά το λες αυτό;
Σοβαρότατα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
19-02-11
17:12
Στο γνωστό τραγούδι του Δ. Μητροπάνου «Ρόζα» ο στίχο είναι:
«Φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου...»
Εγώ όμως για πολύ καιρό άκουγα...
Τώρα τελευταία όταν είδα τους στίχους γραμμένους το κατάλαβα
«Φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου...»
Εγώ όμως για πολύ καιρό άκουγα...
«Φωνηεντό μου τώρα είν' η φωνή μου...»
Τώρα τελευταία όταν είδα τους στίχους γραμμένους το κατάλαβα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
15-12-09
11:27
Κι ένα άλλο ωραίο που θυμήθηκα.
Ακούγοντας το περίφημο «Μαχαίρι» σε ποίηση Ν. Καββαδία και μουσική Θ. Μικρούτσικου με τον Β. Παπακωνσταντίνου στο σημείο «πόσο έχει; μόνο φράγκα επτά, αφού το θέλεις πάρ' το» εγώ άκουγα «πόσο έχει; μόνο μια φραγκέτα, αφού το θέλεις παρ'το». Η πλάκα δε ήταν ότι ήμουν και σίγουρος πως η «φραγκέτα» ήταν ένα ειδικό αποικιακό νόμισμα που είχαν στην Αλγερία τότε που περιγράφει ο Καββαδίας
Εγώ δε ως κλασικός κοιλιόδουλος άκουγα «ζει το τας κεμπάπ»
Ακούγοντας το περίφημο «Μαχαίρι» σε ποίηση Ν. Καββαδία και μουσική Θ. Μικρούτσικου με τον Β. Παπακωνσταντίνου στο σημείο «πόσο έχει; μόνο φράγκα επτά, αφού το θέλεις πάρ' το» εγώ άκουγα «πόσο έχει; μόνο μια φραγκέτα, αφού το θέλεις παρ'το». Η πλάκα δε ήταν ότι ήμουν και σίγουρος πως η «φραγκέτα» ήταν ένα ειδικό αποικιακό νόμισμα που είχαν στην Αλγερία τότε που περιγράφει ο Καββαδίας
Εγώ άκουγα : " ... ζήτω ο Μασκεμάς'', αλλά ποιός ήταν αυτός παραμένει ακόμα ένα μυστήριο!
Εγώ δε ως κλασικός κοιλιόδουλος άκουγα «ζει το τας κεμπάπ»
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
14-12-09
21:32
Στο «Ερωτικό» με το Μανώλη Μητσιά άκουγα για πολλά χρόνια (όπως και πολλοί άλλοι νομίζω) «εδώ είναι Αττική θεών νταμάρι» και όχι «φαιό νταμάρι» όπως είναι το σωστό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
11-12-09
00:14
Είναι και κάποια άλλα που θυμάμαι, τα οποία όμως δεν είναι τόσο χτυπητά όσο ο «αστακός»
Στην εφηβεία μου (ακόμα και τώρα σε ένα βαθμό) μου άρεσε πολύ ο Νταλάρας και κυρίως τα παλιά του τραγούδια. Απλώς σε κάποια μπέρδευα λίγο κάποιους στίχους...
Στο τραγούδι «Όταν ανθίζουν πασχαλιές» ο στιχός στην αρχή λέει «Είπες πως θά 'ρθεις να με βρεις μα γέρασ' η καρδιά μου»
Εγώ άκουγα «μ' αγέρας η καρδιά μου».
Ή στο τραγούδi «του κάτω κόσμου τα πουλιά» που ο στίχος λέει «κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά», εγώ άκουγα «κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του γωνία» (και συνεχώς αναρωτιόμουν ποιός είναι αυτός ο γωνιάς)
σημ. Να πω κι εγώ ότι στο τραγούδι «Έλα απόψε στου Θωμά» μέχρι και σήμερα νόμιζα ότι έλεγε «Σαν του Ροβιόλη». Νά 'σαι καλά Isiliel που μας διαφωτίζει σε τόσο σημαντικά ζητήματα
Στην εφηβεία μου (ακόμα και τώρα σε ένα βαθμό) μου άρεσε πολύ ο Νταλάρας και κυρίως τα παλιά του τραγούδια. Απλώς σε κάποια μπέρδευα λίγο κάποιους στίχους...
Στο τραγούδι «Όταν ανθίζουν πασχαλιές» ο στιχός στην αρχή λέει «Είπες πως θά 'ρθεις να με βρεις μα γέρασ' η καρδιά μου»
Εγώ άκουγα «μ' αγέρας η καρδιά μου».
Ή στο τραγούδi «του κάτω κόσμου τα πουλιά» που ο στίχος λέει «κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά», εγώ άκουγα «κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του γωνία» (και συνεχώς αναρωτιόμουν ποιός είναι αυτός ο γωνιάς)
σημ. Να πω κι εγώ ότι στο τραγούδι «Έλα απόψε στου Θωμά» μέχρι και σήμερα νόμιζα ότι έλεγε «Σαν του Ροβιόλη». Νά 'σαι καλά Isiliel που μας διαφωτίζει σε τόσο σημαντικά ζητήματα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.