04-10-09
23:16
Και για να μην ξεχνιόμαστε:
Η ρευστή αγάπη είναι μπαλαμούτι/
εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Ντουρούτι
γιατί και η Δαμανάκη ήταν κάποτε επαναστάτις.
Η ρευστή αγάπη είναι μπαλαμούτι/
εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Ντουρούτι
γιατί και η Δαμανάκη ήταν κάποτε επαναστάτις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-10-09
17:19
Διάλογος στο κρεπάδικο:
"Τι λέει ρε, θα ψηφίσεις;" ρωτάει ο κρεπάς.
"Όχι, όχι βέβαια."
"Ε ναι, αυτό έλειπε."
Διάλογος στο ταριφόχημα:
"Δε φαντάζομαι να ψηφίσεις!" λέει ο ταρίφας.
"Ε... το σκέφτομαι."
Διάλογος στη μπυραρία:
"Αυτό έλειπε να πάω να ψηφίσω κιόλας..."
"Ε τι ρε, μαλάκας είμαι;"
Ιδίως μεταξύ μικρότερης ηλικίας επαναστατών, θεωρείται πολύ μουράτη η αποχή. Όταν πηγαίνει κανείς να ψηφίσει είναι κορόιδο, ξενέρωτος, γέρος, χαζός, κομματικό υποχείριο και λοιπά.
Όταν δεν πηγαίνει, ρίχνει κλωτσιά στο σύστημα...
Ανθόσπαρτη δικτατορία της αδιαφορίας, επαναστάτες.
"Τι λέει ρε, θα ψηφίσεις;" ρωτάει ο κρεπάς.
"Όχι, όχι βέβαια."
"Ε ναι, αυτό έλειπε."
Διάλογος στο ταριφόχημα:
"Δε φαντάζομαι να ψηφίσεις!" λέει ο ταρίφας.
"Ε... το σκέφτομαι."
Διάλογος στη μπυραρία:
"Αυτό έλειπε να πάω να ψηφίσω κιόλας..."
"Ε τι ρε, μαλάκας είμαι;"
Ιδίως μεταξύ μικρότερης ηλικίας επαναστατών, θεωρείται πολύ μουράτη η αποχή. Όταν πηγαίνει κανείς να ψηφίσει είναι κορόιδο, ξενέρωτος, γέρος, χαζός, κομματικό υποχείριο και λοιπά.
Όταν δεν πηγαίνει, ρίχνει κλωτσιά στο σύστημα...
- Η αποχή δε δημιουργεί πολιτική αστάθεια. Πόσοι απέχουν στις ΗΠΑ; Υπάρχει κάποια πολιτική αστάθεια ή πολιτική ανατροπή;
- Η αποχή δίνει στους προύχοντες την ιδέα ότι έχουν να κάνουν με παθητικούς/παραιτημένους/αδιάφορους/αδαείς που θα ταϊστούν με ο,τιδήποτε. Και σε μεγάλο βαθμό έχουν δίκιο. Για να καλύψεις την απολιτίκ βαριεστημένη στάση σου ονομάζεις την αποχή επανάσταση και νιώθεις σαν ένας μικρός Che.
- Ακόμα και 10 άτομα να πάνε να ψηφίσουν, θα υπολογιστούν οι έδρες βάσει των συμμετεχόντων στις εκλογές και τα κόμματα θα προωθήσουν τον κομματικό μηχανισμό τους.
- Η αποχή μικραίνει το σύνολο του εκλογικού σώματος, με απλό αποτέλεσμα: μείωση του παρονομαστή στο κλάσμα ψήφοι σε κάθε κόμμα προς συνολικοί ψηφοφόροι.
- Η αποχή δεν περνάει κανένα μήνυμα γιατί δεν είναι σιωπή. Είναι απαξία του κεκτημένου, διεκδικημένου και αποδεκτού πολιτικού συστήματος. Σιωπή είναι το άκυρο, αλλά όχι το δεν-πάω.
- Το άκυρο και το λευκό πηγαίνουν στράφι. Φυσικά, γιατί η πλειοψηφία (έστω αυτή που δεν απαξιεί) ψήφισε αυτούς που αποφάσισαν εκ μέρους της να διαμορφώσουν έτσι την καταμέτρηση των ψήφων. Λυπάμαι, κύριοι. Η τρέχουσα πολιτική κατάσταση είναι ευθύνη των πολιτών.
- Πολιτική αστάθεια θα δημιουργηθεί σε περίπτωση μεγάλης διασποράς των ψηφοφόρων. Πήγαινε, λοιπόν, και άσκησε το εκλογικό σου δικαίωμα επιλέγοντας ένα μικροσκοπικό κόμμα που να προσεγγίζει έστω τις ιδέες σου.
- Απαίτησε απλή αναλογική. Όχι να μπαίνουν στο ίδιο σακί λευκά και άκυρα. Να έχουμε: 1ο κόμμα - λευκό. Τι γίνεται τότε; Πολιτική ανατροπή. Αποφάσισε για τα πράγματα που σε αφορούν άμεσα. Μην πηγαίνεις σπίτι, κλείνεσαι μέσα, το παίζεις υπεράνω και μετά κλαίγεσαι για την πολιτική κατάσταση από την οποία έτσι κι αλλιώς απέχεις. Εφ'όσον απέχεις, για ποιο λόγο να καταπιαστείς μετά με τα κοινά; Απείχες όταν η γνώμη σου ζητήθηκε.
- Η αποχή σε οδηγεί στην ολιγοκρατία. Ψηφίζουν λίγοι, αποφασίζουν ακόμα λιγότεροι.
- Αντί να πλήττεις το σύστημα με αδιαφορία, χτύπησέ το με τα δικά του όπλα -που έτσι κι αλλιώς σου τα παρέχει το ίδιο. Η αδιαφορία δεν πλήττει το σύστημα. Το διαστρέφει, ωθώντας το πιο μακρυά από την ιδέα της δημοκρατίας.
- Το σύστημα φαίνεται πως δεν αρέσει σε πολλούς, αλλά σίγουρα μας βολεύει όλους.
- Αν οι απέχοντες αντιπροσώπευαν το μεγαλύτερο ποσοστό, θα ήταν αξιοπερίεργο να αρκούνται στην αποχή ως μέσο επανάστασης και να μη μιλούν καθόλου. Έτσι δε θα ξέρει κανένας τι θέλει αυτός που απέχει (και που έτσι κι αλλιώς δεν εκβιάζει κανέναν απέχοντας).
- Οι απέχοντες είναι απηυδησμένοι. Αφού είναι τόσο απηυδησμένοι ώστε να αγνοούν την πεμπτουσία του καθεστώτος τους, θα όφειλαν να κινηθούν. Αντ'αυτού απομακρύνονται και χάνονται, σταματώντας να ενοχλούν. Οι απέχοντες δεν ενοχλούν -αυτό είναι το θέμα. Η ανατροπή είναι αποτέλεσμα ενοχλητικών διαδικασιών. Αλλιώς διαιωνίζεται η βόλεψη και δεν αλλάζει τίποτα.
- Δε σε καλύπτουν τα κόμματα; Ίδρυσε δικό σου. "Τι λες τώρα, χαχαχα" = στάση μαλθακότητας.
- Οι αντιπρόσωποι δεν είναι ικανοποιητικοί ή είναι γελοίοι. Δε φταίνε οι ίδιοι. Όταν ο ίδιος γελάς με τον Κάτμαν και την Έφη Σαρρή, τους ανάγεις σε σημαντικές περσόνες, τότε τους δίνεις το βήμα να πιστέψουν ότι αξίζει να είναι και υποψήφιοι. Καλύτερα να προσέξουμε λίγο το χιούμορ μας...
- Η συμμετοχή στα κοινά είναι υποχρέωση όλων. Μόνο τότε εξασφαλίζεται δημοκρατία, έστω προσεγγιστική. Αν δεν είναι εφικτό να διακτινιστούμε από τη μια μέρα στην άλλη στην ιδεατή δημοκρατία, ας αρκεστούμε στις μικρές κατακτήσεις. Απαξιώντας την πολιτική σου υποχρέωση που ταυτόχρονα είναι και δικαίωμα απαξιείς και τη δημοκρατία την οποία εξυμνείς ( ; ). Όταν επί χούντας οι κάλπες ήταν ξεπατωμένες, έριχνες την ψήφο σου και φώναζε από δίπλα ο τύπος "Μαρίκα Πενταγιώτισσααααα" και έβλεπαν οι τραμπούκοι από κάτω "γουρούνια" στην ψήφο σου, την επόμενη μέρα πάθαινες ατύχημα. Όταν διεξαγόταν το δημοψήφισμα ναι/όχι για το βασιλιά και πήγαινε η γιαγιά μου να ψηφίσει, γυρνούσε μετά ενοχικά στο σπίτι και ψιθύριζε στο γέρο: "...εκεί είχε μόνο "ναι"." Και τώρα που τουλάχιστον αυτό που θα πεις δε μαγειρεύεται, δεν το λες γιατί δε θες να εξισώνεσαι με τη γριά των τεσσάρων εγκεφαλικών και τον χοντρό φούρναρη.
Ανθόσπαρτη δικτατορία της αδιαφορίας, επαναστάτες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.