lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
28-07-09
10:38
Οταν ακουω τετοιες περιπτωσεις σκεφτομαι παντοτε: "αν δε θες να σου συμβουν αυτα, δεν τον παντρευεσαι και τον χωριζεις, καθως κατα την ταπεινη μου γνωμη αυτη η προσκολληση ειναι αρρωστημενη". Σκεφτομαι ακομη πως δεν ειναι δυνατον να μην εχεις παρατηρησει τι τρεχει, τη σχεση με τη μητερα του, το κατα ποσο εμπλεκεται εκεινη στις μεταξυ σας σχεσεις, στις αποφασεις που πρεπει κανονικα να ληφθουν απο το ζευγαρι κλπ
Κι ομως, μου εχουν πει πως ο ανθρωπος -ειτε προκειται για τον ανδρα ειτε για τη μητερα του- αλλαζει τοσο πολυ, σε βαθμο που δεν θα μπορουσε κανεις να φανταστει.. Δηλαδη η συμπεριφορα καποιου πριν και μετα το γαμο, μπορει πραγματικα να σε καταπληξει-συνηθως οχι ευχαριστα...
...απο την αλλη συνηθως σημαδια υπαρχουν αν οχι τρανταχτα αλλα υπαρχουν εστω μικρα απλα εμεις δεν τους δινουμε σημμασια γιατι δεν θελουμε... ξερεις πολλες φορες οτι αν κανεις θεμα για κατι θα δημιουργησεις ενταση , τσακωμο και θα βγεις και ο κακος της υποθεσης στο τελος οποτε λες αστο καλυτερα...
αμ εδω ειναι το λαθος. καλυτερα να βγεις ο κακος της υποθεσης παρα το θυμα της υποθεσης...
Από την μια ξέρω μάνα αγοριού που το είχε μεγαλώσει ανεξάρτητο, να ξέρει να κάνει τα πάντα, αλλά όταν παντρεύτηκε τελικά την καρριερίστα της καρδιάς του να ζητάει από αυτήν να αλλάξει και να γίνει νοικοκυρά!
Από την άλλη αν σε κάθε μικρή ενδειξη κάνεις θέμα δεν υπάρχει λογική, είναι σαν να έχεις τον άλλον στην γωνία και να περιμένεις να υποπέσει σε σφάλμα, οπότε στο τέλος το προκαλείς.
Η αγάπη του συντρόφους σου για τους γονείς του είναι σημαντικό χαρακτηριστικό και πολλές φορές σου δείχνουν ότι με ανάλογο τρόπο θα αντιμετωπιστούν και οι δικοί σου γονείς. Το θέμα των ορίων μπορεί να αντιμετωπιστεί προσωρινά, συνήθως από το τέκνο, αλλά όταν υπάρχει θα ξαναεμφανιστεί και θα είναι μια αέναη μάχη που θα πρέπει να την δίνει το ζευγάρι μαζί. Τις περισσότερες φορές αφορά τις μητέρες μια κι εκείνες μόλις "φύγουν" τα παιδιά τους νοιώθουν ότι άδειασε το σπίτι, και συνήθως και η σχέση με τον σύντροφο τους έχει ατονήσει και δεν έχουν με κάτι να ασχοληθούν. Φαντάζομαι ότι με την εργασία των γυναικών εν μέρει θα λυθεί το πρόβλημα μια και ο ελεύθερος χρόνος των μανάδων μειώνεται (πόσα λάθη να κάνεις σε τόσο λίγες ώρες? άσε που θα θέλεις και εσύ την ησυχία σου ).
Όμως εκτός από εξτρήμ περιπτώσεις είναι σημαντικό να κρατήσουμε την πόρτα μισάνοιχτη γιατί αυτοί οι άνθρωποι μας μεγάλωσαν κι αύριο θα χρειαστεί εμείς να τους συμπαρασταθούμε στα γειρατιά τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.