Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-12-08
14:17
Ο χρυσός και ...
Ο χρυσός, που με τόσο πάθος οι Κοσσαίοι βασιλιάδες ζητούσαν απʼ τους Αιγυπτίους, είναι γνωστός και μη εξαιρετέος, για τη μαγική γοητεία που ασκεί σε κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν είναι άμοιρο αυτής, που πρώτʼ απʼ όλους οι επιμελητές(«μεταφραστές»!) και συγγραφείς της « Αγίας Γραφής», όποιοι κι αν ήταν, δίνουν διάσταση «αντί Θεού», στο χρυσό μόσχο των εσαεί ειδωλολατρών οπαδών του Ααρών.
Πάμπολλές και χιλιοειπωμένες, οι (πιθανές) αιτίες αυτού του πάθους, του κάθε Μπουρραμπουριά. Λόγια γεμάτα μύθους, για ένα πράγμα, τόσο ιστορικά φανερό! Γιατί ο χρυσός, που «λάμπει» πάντα, ακόμη κι όταν τον βγάζεις απʼ τον πιο βρώμικο και λασπερό βούρκο, είναι πάντα έτοιμος για κόσμημα. Πως αλλιώς να «μεταφράσει» κανείς από τις άγιες γραφές, ότι τα κοσμήματα που έλιωσαν οι Εβραίοι στο Σινά, για το χρυσό τους μοσχάρι, ήταν εκείνα που είχαν «δανειστεί» από τους δυστυχείς Αιγυπτίους, βρίσκοντας μάλιστα «χάρη ενώπιον Κυρίου»;
Ο χρυσός, από τους μύθους του, έγινε και, δέρας προβατίσιο για τον Φρίξο και την Έλλη, άπληστος βασιλιάς Μίδας, άνθρωπος, σιωπή, μαύρος, κανόνας, δαχτυλίδι, ευκαιρία, αιώνας, ζωή… Κι όμως, δεν είναι καθόλου «μυστήριο πράγμα» ο χρυσός. Είναι ένα «ευγενές», ως «σπάνιος» βασικά, μέταλλο, με τις περισσότερες φυσικές και χημικές του ιδιότητες γνωστές, από τις αρμόδιες Επιστήμες. Αλλά, για να μη πούμε ότι είναι και «μυστήριος», μένει φαίνεται ακόμη άγνωστο( επιστημονικά), κάτι από τις τόσο μυθικά ανθεκτικές του ιδιότητες. Ανθεκτικές, ακόμη και στο χρόνο. Ο μύθος που θέλει κάποια φίδια, νʼ αναζητούν την αιωνιότητα σε χρυσοφόρες σπηλιές, είναι αδιάψευστα αρχαίος, όσο κι ο άνθρωπος πάνω στο αστέρι μας!
................................... [απόσπασμα από ένα ανέκδοτο σύγγραμμα τ.σ.]
Ο χρυσός, που με τόσο πάθος οι Κοσσαίοι βασιλιάδες ζητούσαν απʼ τους Αιγυπτίους, είναι γνωστός και μη εξαιρετέος, για τη μαγική γοητεία που ασκεί σε κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν είναι άμοιρο αυτής, που πρώτʼ απʼ όλους οι επιμελητές(«μεταφραστές»!) και συγγραφείς της « Αγίας Γραφής», όποιοι κι αν ήταν, δίνουν διάσταση «αντί Θεού», στο χρυσό μόσχο των εσαεί ειδωλολατρών οπαδών του Ααρών.
Πάμπολλές και χιλιοειπωμένες, οι (πιθανές) αιτίες αυτού του πάθους, του κάθε Μπουρραμπουριά. Λόγια γεμάτα μύθους, για ένα πράγμα, τόσο ιστορικά φανερό! Γιατί ο χρυσός, που «λάμπει» πάντα, ακόμη κι όταν τον βγάζεις απʼ τον πιο βρώμικο και λασπερό βούρκο, είναι πάντα έτοιμος για κόσμημα. Πως αλλιώς να «μεταφράσει» κανείς από τις άγιες γραφές, ότι τα κοσμήματα που έλιωσαν οι Εβραίοι στο Σινά, για το χρυσό τους μοσχάρι, ήταν εκείνα που είχαν «δανειστεί» από τους δυστυχείς Αιγυπτίους, βρίσκοντας μάλιστα «χάρη ενώπιον Κυρίου»;
Ο χρυσός, από τους μύθους του, έγινε και, δέρας προβατίσιο για τον Φρίξο και την Έλλη, άπληστος βασιλιάς Μίδας, άνθρωπος, σιωπή, μαύρος, κανόνας, δαχτυλίδι, ευκαιρία, αιώνας, ζωή… Κι όμως, δεν είναι καθόλου «μυστήριο πράγμα» ο χρυσός. Είναι ένα «ευγενές», ως «σπάνιος» βασικά, μέταλλο, με τις περισσότερες φυσικές και χημικές του ιδιότητες γνωστές, από τις αρμόδιες Επιστήμες. Αλλά, για να μη πούμε ότι είναι και «μυστήριος», μένει φαίνεται ακόμη άγνωστο( επιστημονικά), κάτι από τις τόσο μυθικά ανθεκτικές του ιδιότητες. Ανθεκτικές, ακόμη και στο χρόνο. Ο μύθος που θέλει κάποια φίδια, νʼ αναζητούν την αιωνιότητα σε χρυσοφόρες σπηλιές, είναι αδιάψευστα αρχαίος, όσο κι ο άνθρωπος πάνω στο αστέρι μας!
................................... [απόσπασμα από ένα ανέκδοτο σύγγραμμα τ.σ.]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-12-08
12:49
Λοιπόν, ίσως εγώ να είμαι ...ξανθός...ίσως έπρεπε να γράψω: χρυσός οδηγός(ξέρεις, του ΟΤΕ), χρυσό δόντι, χρυσή ευκαιρία. Δηλαδή, ο "χρυσός ως..."(επίθετο, πράγμα, κατάσταση). Ελπίζω να έγινα σαφήςΘες να το εξηγήσεις λίγο παραπάνω για τις ..ξανθιές του στεκιού;
ΥΓ: Κάτι κατάλαβα, αλλά μπερδεύομαι γιατί ο οδηγός δεν είναι επίθετο.. Και βασικά η λέξη "χρυσό" χρησιμοποιείται κυρίως ως επίθετο, οπότε πως θα βρούμε άλλο επίθετο να ταιριάζει δίπλα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-12-08
12:28
Για να "απομυθοποιήσουμε" τον χρυσό- όσοι τουλάχιστον δεν τον διαθέτουμε!- προτείνω να γράψει ο καθένας τρεις περιπτώσεις "χρυσαφένιες", με την αντιστοιχία που αναφέρεται στον τίτλο του "παιχνιδιού"
Ξεκινω: Οδηγός- δόντι-ευκαιρία
Ξεκινω: Οδηγός- δόντι-ευκαιρία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.