30-04-09
13:37
Ήθελα να το βάλω στο Παίζουμε με την τέχνη, αλλά φαίνεται ποιο είναι.
Ο Tony Oursler μου είχε κεντρίσει την προσοχή όταν ήμουν μικρούλα, είχα δει κάποια έργα του στο Kassel και σε μία γκαλλερί στο Κολωνάκι, αλλά ενθουσιάστηκα με τη σειρά με τα εγκλωβισμένα ανθρωπάκια του. Γενικά προβάλλει πρόσωπα και κορμιά σε επιφάνειες, μαξιλάρια, δημιουργώντας μία ζαλισμένη αίσθηση ανθρώπου... όπως εδώ κι εδώ.
Αλλά αυτό που είχα δει ήταν ένα κορμάκι ξαπλωμένο, υδροκέφαλο, με το κεφαλάκι πιασμένο κάτω από ένα τεράστιο στρώμα. Το πλησίαζες, έσκυβες, έγερνες το κεφάλι στο πλάι για να δεις τι εκφράσεις παίρνει...
και τότε ξεκινούσε ο ήχος "leave me alone... leave me alone!!!
...
FUCK you.
...go
(λυγμός)
...
leave me alone"
κλπ.
Δυστυχώς δεν το βρήκα, αλλά σας έχω αυτό:
Tony Oursler, Insomnia.
Ο Tony Oursler μου είχε κεντρίσει την προσοχή όταν ήμουν μικρούλα, είχα δει κάποια έργα του στο Kassel και σε μία γκαλλερί στο Κολωνάκι, αλλά ενθουσιάστηκα με τη σειρά με τα εγκλωβισμένα ανθρωπάκια του. Γενικά προβάλλει πρόσωπα και κορμιά σε επιφάνειες, μαξιλάρια, δημιουργώντας μία ζαλισμένη αίσθηση ανθρώπου... όπως εδώ κι εδώ.
Αλλά αυτό που είχα δει ήταν ένα κορμάκι ξαπλωμένο, υδροκέφαλο, με το κεφαλάκι πιασμένο κάτω από ένα τεράστιο στρώμα. Το πλησίαζες, έσκυβες, έγερνες το κεφάλι στο πλάι για να δεις τι εκφράσεις παίρνει...
και τότε ξεκινούσε ο ήχος "leave me alone... leave me alone!!!
...
FUCK you.
...go
(λυγμός)
...
leave me alone"
κλπ.
Δυστυχώς δεν το βρήκα, αλλά σας έχω αυτό:
Tony Oursler, Insomnia.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-09-08
16:41
Jochen και Esther Shalev-Gerz, αντιφασιστικό μνημείο στο Αμβούργο, 1986-1993.
Η κολόνα που έστησαν οι καλλιτέχνες στην πλατεία αυτή είχε τεθεί στη διάθεση των περαστικών, ώστε να σκαλίσουν πάνω της το όνομά τους δίπλα στων καλλιτεχνών... σαν αιώνια διαμαρτυρία κατά της αδικίας.
Το γλυπτό άρχισε να βυθίζεται, εισχωρώντας σε ένα δωμάτιο κάτω ακριβώς από το πλάτωμα, προσφέροντας στο κοινό νέα άγραφη επιφάνεια. Έτσι κάποια στιγμή αυτή η κολόνα βρέθηκε κρυμμένη και προστατευμένη μέσα στο δωμάτιο, όπου πλέον μπορούν να την επισκέπτονται όσοι επιθυμούν...
Με είχε συγκινήσει γιατί αποτέλεσε μία γλυπτική και αρχιτεκτονική συμβολική χειρονομία που αλληλεπίδρασε με τους επισκέπτες.
Η κολόνα που έστησαν οι καλλιτέχνες στην πλατεία αυτή είχε τεθεί στη διάθεση των περαστικών, ώστε να σκαλίσουν πάνω της το όνομά τους δίπλα στων καλλιτεχνών... σαν αιώνια διαμαρτυρία κατά της αδικίας.
Το γλυπτό άρχισε να βυθίζεται, εισχωρώντας σε ένα δωμάτιο κάτω ακριβώς από το πλάτωμα, προσφέροντας στο κοινό νέα άγραφη επιφάνεια. Έτσι κάποια στιγμή αυτή η κολόνα βρέθηκε κρυμμένη και προστατευμένη μέσα στο δωμάτιο, όπου πλέον μπορούν να την επισκέπτονται όσοι επιθυμούν...
Με είχε συγκινήσει γιατί αποτέλεσε μία γλυπτική και αρχιτεκτονική συμβολική χειρονομία που αλληλεπίδρασε με τους επισκέπτες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.