parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
09-06-23
23:39
γράμμα στην Άννα
Είσαι Δική μου, είμαι Δικός Σου! Αυτό μονάχα με γεμίζει, αυτό μονάχα με στυλώνει, αυτό μονάχα με κρατάει στη γη! Οι ρίζες μας είναι μπλεγμένες κάτου από το χώμα κι ολοένα μπλέκονται και σμίγουνε κι αναζητιόνται και τυλίγονται και πιάνονται κι ένας χυμός μονάχα ανηφορίζει βουίζοντας στις φλέβες μας κι ένας καημός ανοίγει αδιάκοπα σ’αυτό το χωρισμό την αγκαλιά μας! Α, πώς δουλεύει μέρα – νύχτα μέσα μου, στο σώμα μου όλο, από τα νύχια στην κορφή, αυτή η αδιάκοπη αναζήτηση του νου μου για το νου Σου, των ματιών μου για τα μάτια Σου, της πνοής μου για την πνοή Σου, των ριζών μου για τις ρίζες Σου. Ούτε δευτερόλεπτο δεν σταματά η αδιάκοπη, η ακοίμητη αίσθησή της. Και μήτ’ έχω μέσα μου άλλη αίσθηση ζωής!
Να σε ζητώ μ’ όλες τις ίνες μου όλες τις στιγμές,
να κολυμπάω
αντίστροφα
στο ρέμα
της απόστασης
για να Σε αγγίξω.
Αυτή είναι τώρα
η φοβερή
η ακοίμητη
η απόλυτη ζωή μου.
Και θα τη ζήσω, όσο που ρίζες, κλώνοι και κορμός θα γίνουν αιώνια Ένα κι η πνοή του Σύμπαντος στα φρένα μας μια μόνη Μουσική…
Άγγελος Σικελιανός
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
18-04-23
22:22
Αν μ’ αγαπούσες δε θα μου το’ λεγες
Αχ, τι βαρύ έγκλημα έκανα να μην πω πως σ’ αγαπούσα πολύ, πολύ,
όσο δε λέγεται, όσο δε γράφεται, όσο δεν αντέχεται.
Τότε μπορεί και να μην έφευγες.
Μα μήπως έγινε;
Μήπως στο είπα έτσι δυνατά, σπαραχτικά, όπως το’ θελα και δε γνώρισα τα λόγια μου;
Μα τόσο μπερδεμένο πράμα λοιπόν είναι η αγάπη που να μην μπορέσει
ένα φτωχό πλάσμα να ξεδιαλύνει τα λόγια του;
Και τόσο απέραντος είναι ο κόσμος που να μη σε βρίσκω;
Και τώρα που όλοι έφυγαν, όλα έγιναν μισητά, σε ποιον ν’απλώσω τα χέρια μου;
Σε ποιον; Σε ποιον να πω’σώσε με!, τώρα που χάνομαι…που βουλιάζω…που βουλιάζω…»
Αν μ’ αγαπούσες δε θα μου το’ λεγες.
Αν η γνωριμία μας είχε και την παραμικρή σχέση με την αγάπη
δε θα μιλούσαμε τώρα τόσην ώρα για αγάπη.
Θα κάναμε αγάπη
Μενέλαος Λουντέμης
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
28-11-22
21:42
Για τη καρδιά μου αρκεί το στήθος σου
για την ελευθερία σου αρκούν τα φτερά μου
Απ’ το δικό σου στόμα φτάνουν ως τον ουρανό
όσα κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα
Μέσα σου στέκει το ξεγέλασμα της κάθε μέρας
Έρχεσαι σαν τη δροσιά πάνω στα στόματα των λουλουδιών
Στέλνει στα καταχθόνια τους ορίζοντες η απουσία σου
στους αιώνες των αιώνων αλαργεύοντας σαν της θάλασσας τα κύματα
Και είπα τότε πως τραγούδαγες στον άνεμο
ωσάν τα πεύκα και ωσάν τα κατάρτια των πλοίων
Σαν πεύκο είσαι εσύ και σαν κατάρτι πανύψηλη και αμίλητη
Και ξαφνικά μελαγχολείς, σαν επιβάτης σε μπάρκο
Φιλόξενη, ανοιχτόκαρδη σαν δρόμος παλιός
Σε κατοικούν φωνές και αντίλαλοι της νοσταλγίας
Ξυπνάω εγώ, και τότε, κάπου, κάπου, αποδημούνε τα πουλιά
που κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα
Pablo Neruda
(“Είκοσι ερωτικά ποιήματα κι ένα τραγούδι απελπισμένο”)
για την ελευθερία σου αρκούν τα φτερά μου
Απ’ το δικό σου στόμα φτάνουν ως τον ουρανό
όσα κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα
Μέσα σου στέκει το ξεγέλασμα της κάθε μέρας
Έρχεσαι σαν τη δροσιά πάνω στα στόματα των λουλουδιών
Στέλνει στα καταχθόνια τους ορίζοντες η απουσία σου
στους αιώνες των αιώνων αλαργεύοντας σαν της θάλασσας τα κύματα
Και είπα τότε πως τραγούδαγες στον άνεμο
ωσάν τα πεύκα και ωσάν τα κατάρτια των πλοίων
Σαν πεύκο είσαι εσύ και σαν κατάρτι πανύψηλη και αμίλητη
Και ξαφνικά μελαγχολείς, σαν επιβάτης σε μπάρκο
Φιλόξενη, ανοιχτόκαρδη σαν δρόμος παλιός
Σε κατοικούν φωνές και αντίλαλοι της νοσταλγίας
Ξυπνάω εγώ, και τότε, κάπου, κάπου, αποδημούνε τα πουλιά
που κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα
Pablo Neruda
(“Είκοσι ερωτικά ποιήματα κι ένα τραγούδι απελπισμένο”)
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
06-11-22
09:08
Έξαψη
Στο μυαλό στο κορμί στις απόκρυφες στιγμές
Και στη χαμένη λογική
Στο φιλί σου στην αγκαλιά σου
Στην κατάρα και ευχή
Θα καούμε όλοι μαζί
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή
Θα είναι ο έρωτας πνοή
Κλείνει ο κύκλος μια ζωή
Και όλα αρχίζουν πάλι από την αρχή
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή
Βαγγέλης Μαρινάκης - ποιητής
Στο μυαλό στο κορμί στις απόκρυφες στιγμές
Και στη χαμένη λογική
Στο φιλί σου στην αγκαλιά σου
Στην κατάρα και ευχή
Θα καούμε όλοι μαζί
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή
Θα είναι ο έρωτας πνοή
Κλείνει ο κύκλος μια ζωή
Και όλα αρχίζουν πάλι από την αρχή
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή
Βαγγέλης Μαρινάκης - ποιητής
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
02-05-22
18:34
έρωτας
στο ντιβάνι απλώνομαι ευχαριστημένος
εκείνη γερτή στη φτερούγα μου
μετά τον έρωτα
εκείνη μετρά τα παΐδια μου
εγώ ραχατεύω
το παντελόνι μου στο πάτωμα
χάμω
σκαλωμένη η κάλτσα της,
σ’ έναν τόμο της Ανθολογίας του μαύρου χιούμορ,
στο κομοδίνο.
η βουή -απ’ όξω- της μεγαλούπολης
μία λογοτεχνία αστυνομοκρατούμενη
– Θοδωρή;
– Ε! της κάνω
– Τίποτα! Έτσι μου' ρθε απλώς να πω τ’ όνομά σου…
Μια χαρά!
Μ’ ένα πρόχειρο υπολογισμό,
αυτό της το «τίποτα»
με βαστάει στη ζωή
μπορεί και μια ολάκερη εβδομάδα
Θεόδωρος Μπασιάκος
στο ντιβάνι απλώνομαι ευχαριστημένος
εκείνη γερτή στη φτερούγα μου
μετά τον έρωτα
εκείνη μετρά τα παΐδια μου
εγώ ραχατεύω
το παντελόνι μου στο πάτωμα
χάμω
σκαλωμένη η κάλτσα της,
σ’ έναν τόμο της Ανθολογίας του μαύρου χιούμορ,
στο κομοδίνο.
η βουή -απ’ όξω- της μεγαλούπολης
μία λογοτεχνία αστυνομοκρατούμενη
– Θοδωρή;
– Ε! της κάνω
– Τίποτα! Έτσι μου' ρθε απλώς να πω τ’ όνομά σου…
Μια χαρά!
Μ’ ένα πρόχειρο υπολογισμό,
αυτό της το «τίποτα»
με βαστάει στη ζωή
μπορεί και μια ολάκερη εβδομάδα
Θεόδωρος Μπασιάκος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
19-02-22
22:44
Το Ψοφίμι
Μπωντλαίρ Σαρλ
Θυμάσαι φως μου, εκείνο που αντικρίσαμε
κάποιο καλοκαιριάτικο πρωί τόσο γλυκό;
Σ’ ενός μονοπατιού το στρίψιμο κειτότανε
ένα ψοφίμι στα χαλίκια φριχτό!
Με πόδια σηκωμένα σαν γυναίκα ακόλαστη,
που φλόγα και φαρμάκια ο ίδρως της ξερνά,
άνοιγε την κοιλιά του την δυσώδικη,
νωχελικά και κυνικά εκεί δα!
Ο ήλιος πάνω στη σαπίλα αυτή αχτιδόλαμπε
για να την ψήσει όσο μπορούσε πιο πολύ,
να ξαναδώσει στη μεγάλη φύση τρίδιπλα,
ό,τι είχε μια φορά συνθέσει αυτή.
[…]
Κι όμως θα γίνεις σαν και το ψοφίμι αυτό το απαίσιο,
σαν τη σαπίλα τούτη τη φριχτή,
αστέρι των ματιών μου κι ήλιε, εσύ, της πλάσης μου,
εσύ άγγελέ μου, αγάπη μου τρελή.
Μπωντλαίρ Σαρλ
Θυμάσαι φως μου, εκείνο που αντικρίσαμε
κάποιο καλοκαιριάτικο πρωί τόσο γλυκό;
Σ’ ενός μονοπατιού το στρίψιμο κειτότανε
ένα ψοφίμι στα χαλίκια φριχτό!
Με πόδια σηκωμένα σαν γυναίκα ακόλαστη,
που φλόγα και φαρμάκια ο ίδρως της ξερνά,
άνοιγε την κοιλιά του την δυσώδικη,
νωχελικά και κυνικά εκεί δα!
Ο ήλιος πάνω στη σαπίλα αυτή αχτιδόλαμπε
για να την ψήσει όσο μπορούσε πιο πολύ,
να ξαναδώσει στη μεγάλη φύση τρίδιπλα,
ό,τι είχε μια φορά συνθέσει αυτή.
[…]
Κι όμως θα γίνεις σαν και το ψοφίμι αυτό το απαίσιο,
σαν τη σαπίλα τούτη τη φριχτή,
αστέρι των ματιών μου κι ήλιε, εσύ, της πλάσης μου,
εσύ άγγελέ μου, αγάπη μου τρελή.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-01-22
12:21
Ὁ Πληθυντικός Ἀριθμός
Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολύ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.1
Πληθυντικός ἀριθμός
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.
Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός
καί μετά πληθυντικός:
οἱ φόβοι.2
Οἱ φόβοι
γιά ὅλα ἀπό δῶ καί πέρα.
Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων3,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καί ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.
Ἡ νύχτα,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
γένους θηλυκοῦ,
ἑνικός ἀριθμός.
Πληθυντικός ἀριθμός
οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπό δῶ καί πέρα.
Κικη Δημουλα
(Τό λίγο τοῦ κόσμου, 1971)
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.