Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
26-09-09
12:25
Τώρα που ζω με τον εαυτό μου βαθειά
κι απόλυτα, θέλω να μάθω ο ίδιος
ποιός υπήρξα, τί σκέφθηκα, πώς έζησα
και τί είναι αυτό που συνθέτει την
μελλοντική μου απουσία.
κι απόλυτα, θέλω να μάθω ο ίδιος
ποιός υπήρξα, τί σκέφθηκα, πώς έζησα
και τί είναι αυτό που συνθέτει την
μελλοντική μου απουσία.
(M. Xaτζηδάκις, "Μυθολογία")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
23-06-09
20:55
Mπαλάντα του νερού και της θάλασσας
Federico Garcia Lorca
Η θάλασσα χαμογελάει
με στόμα από αφρό
και χείλια απ' ουρανό,
σαν σκοτεινό κορίτσι,
που τον άνεμο σπάει
πουλώντας το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει
έχει στόμα από αφρό
και μάτια ουρανό
σαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάει
και πικραίνει το νερό των θαλασσών
Τι μας φέρνεις αγόρι;
Τι κυλάει στο αίμα σου;
-Σας φέρνω το νερό των θαλασσών...
Τι φταίει μητέρα για τα μεγάλα σου δάκρυα;
-Κλαίω το νερό των θαλασσών
Πως γεννιέται η μεγάλη σου πίκρα;
-Κύριε, πικραίνει το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει...
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Federico Garcia Lorca
Η θάλασσα χαμογελάει
με στόμα από αφρό
και χείλια απ' ουρανό,
σαν σκοτεινό κορίτσι,
που τον άνεμο σπάει
πουλώντας το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει
έχει στόμα από αφρό
και μάτια ουρανό
σαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάει
και πικραίνει το νερό των θαλασσών
Τι μας φέρνεις αγόρι;
Τι κυλάει στο αίμα σου;
-Σας φέρνω το νερό των θαλασσών...
Τι φταίει μητέρα για τα μεγάλα σου δάκρυα;
-Κλαίω το νερό των θαλασσών
Πως γεννιέται η μεγάλη σου πίκρα;
-Κύριε, πικραίνει το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει...
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
15-06-09
20:27
Το χειρότερο δεν είναι που με έκλεισαν σ' αυτή τη φυλακή
και πήραν τα κλειδιά και έφυγαν,
μα που δεν ξέρω ως που φτάνει η φυλακή μου,
που δεν ξέρω το περίγραμμά της,
για να κάνω επιτέλους, σαν άνθρωπος κι εγώ,
μιαν απόπειρα αποδράσεως.
Το ανακάλυψα σήμερα...
Κώστας Μόντης, Η Φυλακή
και πήραν τα κλειδιά και έφυγαν,
μα που δεν ξέρω ως που φτάνει η φυλακή μου,
που δεν ξέρω το περίγραμμά της,
για να κάνω επιτέλους, σαν άνθρωπος κι εγώ,
μιαν απόπειρα αποδράσεως.
Το ανακάλυψα σήμερα...
Κώστας Μόντης, Η Φυλακή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
15-06-08
20:00
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
03-02-08
20:23
Αξίζει να προσέξουμε και τα ερωτικά ποιήματα του Καβάφη, <Για να έχουμε μια συνολική εποπτεία του έργου του>...
Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ
Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω.
Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κ' η πλαγινή
για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε
γραφεία μεσιτών, κ' εμπόρων, κ' Εταιρείες.
Ά η κάμαρη αυτή, τι γνώριμη που είναι.
Κοντά στην πόρτα εδώ ήταν ο καναπές,
κ' εμπρός του ένα τούρκικο χαλί·
σιμά το ράφι με δυο βάζα κίτρινα.
Δεξιά· όχι, αντικρύ, ένα ντολάπι με καθρέφτη.
Στη μέση το τραπέζι όπου έγραφε·
κ' οι τρεις μεγάλες ψάθινες καρέγλες.
Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι
που αγαπηθήκαμε τόσες φορές.
Θα βρίσκονται ακόμη τα καϋμένα πουθενά.
Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι·
ο ήλιος του απογεύματος τώφθανε ως τα μισά.
... Απόγευμα η ώρα τέσσερες, είχαμε χωρισθεί
για μια εβδομάδα μόνο... Αλλοίμονον,
η εβδομάς εκείνη έγινε παντοτινή.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ
Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω.
Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κ' η πλαγινή
για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε
γραφεία μεσιτών, κ' εμπόρων, κ' Εταιρείες.
Ά η κάμαρη αυτή, τι γνώριμη που είναι.
Κοντά στην πόρτα εδώ ήταν ο καναπές,
κ' εμπρός του ένα τούρκικο χαλί·
σιμά το ράφι με δυο βάζα κίτρινα.
Δεξιά· όχι, αντικρύ, ένα ντολάπι με καθρέφτη.
Στη μέση το τραπέζι όπου έγραφε·
κ' οι τρεις μεγάλες ψάθινες καρέγλες.
Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι
που αγαπηθήκαμε τόσες φορές.
Θα βρίσκονται ακόμη τα καϋμένα πουθενά.
Πλάϊ στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι·
ο ήλιος του απογεύματος τώφθανε ως τα μισά.
... Απόγευμα η ώρα τέσσερες, είχαμε χωρισθεί
για μια εβδομάδα μόνο... Αλλοίμονον,
η εβδομάς εκείνη έγινε παντοτινή.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.