21-01-22
13:43
<<Χίλιοι άνθρωποι μέσα σε ένα μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτας σου , τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι.>>
ΜΚ
ΜΚ
10-01-22
21:34
Κλείνω, κουρασμένος, τα παντζούρια στα παράθυρά μου, αφήνω τον κόσμο απέξω, και αποκτώ για μια στιγμή την ελευθερία μου. Αύριο, θα είμαι σκλάβος πάλι· ωστόσο τώρα, μόνος, χωρίς την ανάγκη κανενός, με τον μοναδικό φόβο κάποιας φωνής ή παρουσίας που μπορεί να με διακόψει, κατακτώ τη μικρή μου ελευθερία, τις δικές μου στιγμές μεγαλοπρέπειας.
Χωμένος βαθιά στην πολυθρόνα μου, ξεχνώ τη ζωή που με πιέζει.
Δεν με πληγώνει πια, εκτός που μ’ έχει πολύ πληγώσει.
Το βιβλίο της ανησυχίας – Φερνάντο Πεσσόα.
Χωμένος βαθιά στην πολυθρόνα μου, ξεχνώ τη ζωή που με πιέζει.
Δεν με πληγώνει πια, εκτός που μ’ έχει πολύ πληγώσει.
Το βιβλίο της ανησυχίας – Φερνάντο Πεσσόα.
28-12-21
21:45
Ανοιγεις στα δυο το σωμα μου και μπαινεις με δυναμη μεσα δε θυμαμαι να σε’χω καλεσει κι όμως μαρεσει το ένα χερι στυβει τα πνευμονια μου το άλλο μαζευει λιγη λιγη την πισσα χτιζεις μια γεφυρα απ’τα ματια σου στα ματια μου και λες αυτή η γεφυρα δε πρεπει να πεσει κι όμως στη μεση υπαρχει ενας ανθρωπος που είναι ζωσμενος με εκρηκτικα και οση ωρα τον κοιτας και σε κοιτα εγω αναρωτιεμαι αν η γεφυρα θα αντεξει ας συγχωρεσει καποιος τα λαθη μου για να μπορεσω να πεσω για υπνο λες μ’αγαπας μα θες να πεσεις απ’τη γεφυρα λεω σ’αγαπω και με μια κίνηση σε ριχνω μου χες ζητησει να γραψω ένα τραγουδι για σενα αλλα να μη μιλαει για θανατο μ’αυτό δε γινεται μωρο μου αυτό δε γινεται Σου χω φυλαξει μια ιστορια κρυμμενη σε μια παλια φωτογραφια μας θα στη χαρισω για να θυμασαι πως αυτή η ιστορια είναι η ιστορια μας και θα σου λεω παραμυθια τις νυχτες για να κοιμασαι πιο ευκολα αλλα μονη σου θα καταρρέουν οι λεπτοδεικτες και γω θα σβηνω όταν θα σβηνει κ η οθονη σου και θα φωναζω το ονομα σου όταν θα χυνω το κρασι μου στο καινουριο σου φουστανι και όλα οσα ηθελες θα προσπαθω να γινω,μα δε θα φτανει να μη ξεχασω να σου γραψω ένα τραγουδι που να μιλαει για ερωτα και θαλασσα κι ας είναι ψεμματα κι ας μη τα ζησω κι ας είναι ψεμματα θα προσπαθησω θα προσπαθησω να σου γραψω ένα τραγουδι που να μιλαει για ερωτα και θαλασσα για να τα’κους και να θυμασαι αυτά που εφτιαξες για να τα’κουω και να θυμαμαι αυτά που χαλασα εσεις οι ανθρωποι προσπαθειτε να μπειτε συνεχεια ο ενας στο μυαλο του αλλου και τα καταφερνετε μα δε καταλαβαινετε πως αν αντι να προσπαθειτε να σπασετε την πορτα του απεναντι ανοιγατε την δικια σας θα φτανατε στο ιδιο αποτελεσμα και θα γλιτωνατε δυο σπασμενες πορτες αλλα από την άλλη που να ξερω κι εγω ισως οι σπασμενες πορτες να σας φαινονται ενδιαφερουσες μαρεσει να παιζω με το μυαλο σου να κανω το λαθος να μοιαζει δικο σου και ενώ σε κοιταω από μεσα να ακους τη φωνη μου να λεει συγκεντρωσου προβαλλομαι πανω σου μα δε πτοείσαι ( ? ) Για δυο εκατοστα κ είναι λαθος με παιρνεις χαμπαρι γι αυτό παραδινομαι και που να παρει, ειμαι ολος δικος σου ριξε το ζαρι να δουμε ποιος απ’τους δυο θα πεθανει και ποσες φορες σταματα να κλαις ηταν απλα θεμα χρονου να ερθει η σειρα σου σου κανω τη χαρη και παιρνω τη θεση σου όπως την πηρα και χθες αφου να πεθαινω για σενα συνηθησα αρχισε πια να μ’αρεσει φαντασου κοντα σου εχω αφησει κρυμμενα ένα περιστροφο και ένα βιβλιο καποιοι το λενε παιχνιδι μα εγω δε νομιζω πως θα διασκεδασεις ακου πως παιζεται εισαι εσυ εναντια στην υπαρξη και αυτά είναι τα οπλα σου και ο μονος κανονας διαλεξε ένα από τα δυο και ετοιμασου να χασεις μη με κοιτας ο χρονος τελειωνει και αυτό το παιχνιδι το εχουνε παιξει πολλοι και αν χρειαζεσαι μια συμβουλη απλα μη φοβασαι κ ειπες καταλαβες τωρα πως νιωθω και ομως δε πεθανα για να ξεχασεις πεθανα για να μπορω να σου δωσω εστω κατι που θα αξιζε να το θυμασαι
20-12-21
14:46
Σα γομολάστιχα τα σβήσανε μια μέρα,
τα σβήσαν όλα οι κουβέντες που `πες χθες.
Τα σβήσαν όλα σαν το φύσημα του αγέρα,
μα είχες τον τρόπο κι αυτά ωραία να τα λες.
Είχες το βλέμμα της αγάπης που `χει σβήσει,
μα εγώ κοιτούσα δυο ματάκια νευρικά.
Αχ, κι έλεγα Θέε μου, πριν την πόρτα μου να κλείσει,
να τα φιλούσα γι’ άλλη ακόμα μια φορά
Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα `μαι εγώ και μ’ άλλον εσύ.
Ο έρωτάς μας το νήμα πρώτος ποιος θα κόψει,
ο έρωτάς μας ήταν εξοντωτικός,
κι όμως την ξέραμε κι οι δυο την άλλη όψη
πως κάποια μέρα θα τελείωνε κι αυτός.
Η γομολάστιχα - Παύλος Σιδηρόπουλος
τα σβήσαν όλα οι κουβέντες που `πες χθες.
Τα σβήσαν όλα σαν το φύσημα του αγέρα,
μα είχες τον τρόπο κι αυτά ωραία να τα λες.
Είχες το βλέμμα της αγάπης που `χει σβήσει,
μα εγώ κοιτούσα δυο ματάκια νευρικά.
Αχ, κι έλεγα Θέε μου, πριν την πόρτα μου να κλείσει,
να τα φιλούσα γι’ άλλη ακόμα μια φορά
Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα `μαι εγώ και μ’ άλλον εσύ.
Ο έρωτάς μας το νήμα πρώτος ποιος θα κόψει,
ο έρωτάς μας ήταν εξοντωτικός,
κι όμως την ξέραμε κι οι δυο την άλλη όψη
πως κάποια μέρα θα τελείωνε κι αυτός.
Η γομολάστιχα - Παύλος Σιδηρόπουλος