Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
18-07-07
12:38
Ήταν 18 Ιανουαρίου 1997. Την επόμενη μέρα η κόρη μου θα γινόταν ενός έτους. Ο μπαμπάς ήταν στο νοσοκομείο αν και δε γνώριζα τη σοβαρότητα της καταστασής του. Καθόμουν στο καθηστικό και ξεκούραζα το βλέμμα μου πάνω στην Αμφιτρίτη που έσπρωχνε χαριτωμένα μια στράτα -απ' αυτές που το μωρό δεν μπαίνει μέσα, απλά την κρατάει και τη σπρώχνει- Η μικρούλα μου δεν είχε μάθει ακόμα να περπατάει μόνη της αν και τις τελευταίες μέρες έδειχνε όλο και πιο δυνατή.
Αφηρημένη την παρακολουθούσα να ζυγίζει ένα ένα βηματάκι με ηρεμία αλλά και αποφασιστικότητα. Ξαφνικά, άφησε τη στράτα και έκανε 4-5 βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Από εκείνη τη μέρα και μετά περπατούσε μόνη της όλο και περισσότερο!
Μου πήρε κάποια δευτερόλεπτα για να καταλάβω τι είχε συμβεί μπροστά στα μάτια μου, αλλά είναι μια εικόνα που δε θα ξεχάσω ποτέ-ποτέ!!!
Αφηρημένη την παρακολουθούσα να ζυγίζει ένα ένα βηματάκι με ηρεμία αλλά και αποφασιστικότητα. Ξαφνικά, άφησε τη στράτα και έκανε 4-5 βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Από εκείνη τη μέρα και μετά περπατούσε μόνη της όλο και περισσότερο!
Μου πήρε κάποια δευτερόλεπτα για να καταλάβω τι είχε συμβεί μπροστά στα μάτια μου, αλλά είναι μια εικόνα που δε θα ξεχάσω ποτέ-ποτέ!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.