αυγή όντος
Διάσημο μέλος
Ο Sniffing Joe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,006 μηνύματα.
27-11-20
11:24
1μιση το ξημέρωμα σε έπιασαν τα υπαρξιακά σου. Seems legit
Το βιβλίο που αναφέρεις δεν το έχω διαβάσει, ούτε γνωρίζω πολλά πράγματα για Sartre και Camus, επομένως δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να σου εξηγήσω την φιλοσοφία αυτών των ανθρώπων. Ωστόσο μπορώ να σχολιάσω το μήνυμα σου.
Όσον αφορά τους λόγους να ζήσουμε μια καλή ζωή εν όψη ματαιότητας, μια ιδέα που μου έκανε εντύπωση είναι αυτή του αιωνίου, επαναλαμβανόμενου σύμπαντος. Δηλαδή, οι πράξεις σου αντιχούν στην αιωνιότητα μέσω ενός σύμπαντος το οποίο βρίσκεται σε μια αέναη επανάληψη γέννησης και καταστροφής. Άρα λοιπόν αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο, θα τον σκοτώνεις αιωνίως. Ενώ μια πράξη όπως η δολοφονία φαίνεται εντελώς "λογική" μέσα από τα μάτια ενός νιχιλιστή, ξαφνικά μετατρέπεται σε μια πράξη με πολύ βάρος και (ίσως) ηθική διάσταση.
Όσον αφορά την συνύπαρξη του yolo και της ματαιότητας, δεν νομίζω πως πρόκειται για αντίφαση, ωστόσο είναι ένας τρόπος ζωής που οδηγεί στην καταστροφή και το χάος με μαθηματική ακρίβεια. Αντίφαση δεν νομίζω πως είναι διότι το yolo είναι η λογική αντίδραση εν όψη της ματαιότητας. Το carpe diem δεν είναι αντίφαση για τον ίδιο λόγο. Νομίζω αυτές οι δύο στάσεις απέναντι στη ματαιότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν θα γράψω άλλα πράγματα συγκεκριμένα με το βιβλίο που διάβασες επειδή θέλω να το διαβάσω πρώτα. Προσωπικά επιλέγω να προσθέτω μπόλικο σημασιολογικό βάρος στη ζωή, κάτι που φαίνεται να ονομάζεται optimistic nihilism από τους σημερινούς ιντερνετικούς φιλοσόφους.
Το βιβλίο που αναφέρεις δεν το έχω διαβάσει, ούτε γνωρίζω πολλά πράγματα για Sartre και Camus, επομένως δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να σου εξηγήσω την φιλοσοφία αυτών των ανθρώπων. Ωστόσο μπορώ να σχολιάσω το μήνυμα σου.
Όσον αφορά τους λόγους να ζήσουμε μια καλή ζωή εν όψη ματαιότητας, μια ιδέα που μου έκανε εντύπωση είναι αυτή του αιωνίου, επαναλαμβανόμενου σύμπαντος. Δηλαδή, οι πράξεις σου αντιχούν στην αιωνιότητα μέσω ενός σύμπαντος το οποίο βρίσκεται σε μια αέναη επανάληψη γέννησης και καταστροφής. Άρα λοιπόν αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο, θα τον σκοτώνεις αιωνίως. Ενώ μια πράξη όπως η δολοφονία φαίνεται εντελώς "λογική" μέσα από τα μάτια ενός νιχιλιστή, ξαφνικά μετατρέπεται σε μια πράξη με πολύ βάρος και (ίσως) ηθική διάσταση.
Όσον αφορά την συνύπαρξη του yolo και της ματαιότητας, δεν νομίζω πως πρόκειται για αντίφαση, ωστόσο είναι ένας τρόπος ζωής που οδηγεί στην καταστροφή και το χάος με μαθηματική ακρίβεια. Αντίφαση δεν νομίζω πως είναι διότι το yolo είναι η λογική αντίδραση εν όψη της ματαιότητας. Το carpe diem δεν είναι αντίφαση για τον ίδιο λόγο. Νομίζω αυτές οι δύο στάσεις απέναντι στη ματαιότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν θα γράψω άλλα πράγματα συγκεκριμένα με το βιβλίο που διάβασες επειδή θέλω να το διαβάσω πρώτα. Προσωπικά επιλέγω να προσθέτω μπόλικο σημασιολογικό βάρος στη ζωή, κάτι που φαίνεται να ονομάζεται optimistic nihilism από τους σημερινούς ιντερνετικούς φιλοσόφους.