Rempeskes
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ένα πρωί θʼ ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μʼ άφησαν-
και την πόλη.
Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας 'φασίστες'
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μʼ ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θʼ ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
έτσι 'αόριστα'
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θʼ ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό
-μην τους πιστέψεις-
Προβοκάτορας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
-Εσύ δεν θα πεθάνεις.
-Μάζεψε την φωτιά...
-Πεθαίνουν οι μανάδες;Δεν πεθαίνουν.
-Οχι. Κοίταξε μην καείς...
-Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
-Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη...
-Κι εσένα που σε πονάει το δόντι;
-Άλλο το δόντι. δεν πέθανε κανένας από δόντι.
Σύρε να παίξεις...
-Δεν θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
-Μπα σε καλό σου.Φέρε μου το σινί...
-Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
-Θάσαι μεγάλος τότε, μην φοβάσαι...
-Πόσο μεγάλος θα΄μαι;
-Άντρας. θα΄χεις γυναίκα και παιδιά.
Μπορεί κι εγγόνια...
-Κι εσύ πως θα΄σαι τότε;
-Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ΄ένα μάτι;
-Εσύ δεν θα΄σαι έτσι. κι΄ ούτε θα πεθάνεις.
Θα πεθάνεις;
-Οχι δεν θα πεθάνω.Φέρε την γάστρα...
-Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
-Κούφια η ώρα.Μη λες τέτοιες κουβέντες...
-Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ΄ακούς;
...Σ΄ακούω . Ψεύτη.
Ούτε αυτά που μου΄ταξες παιδί δεν κράτησες.
Μ. Γκανάς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Gabriel Garcia Marquez
Διαβάστε κάτι αισιόδοξο και ελπιδοφόρο...Το χειρότερο βέβαια είναι ότι γράφτηκε εν καιρώ αρρώστιας..
(Έβαλα την μετάφραση για να μπορούν να το διαβάσουν όλοι..)
Φάρσα που κυκλοφορεί τουλάχιστον έξι χρόνια...
Έπρεπε να το καταλαβουν, ειδικά οι αναγνώστες του Μάρκες:
Αυτός που έγραψε το γράμμα έχει ταλέντο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Και όταν οι Νύμφες είδαν πως η λιμνούλα είχε μετατραπεί από κρατήρα γλυκού νερού σε κρατήρα αλμυρού νερού, τράβηξαν τα πράσσινα στεφάνια από τα μαλλιά τους και έκλαιγαν στη λιμνούλα, λέγοντας της "δεν απορούμε που πενθείς το Νάρκισσο τόσο βαθιά,τόσο όμορφος που ήταν".
"Μα ήταν όμορφος?" Είπε η λιμνούλα.
"Ποιός να γνωρίζει περισσότερο από σένα?" απάντησαν οι Νύμφες. "Εμάς πάντοτε μας προσπερνούσε, μα εσένα σε αποζητούσε, και καθισμένος στις όχθες σου σε κοιτούσε, και στην επιφάνεια του νερού σου καθρεφτιζόταν η δική του ομορφιά".
Και η λιμνούλα ανταπάντησε, "Μα αγαπούσα το Νάρκισσο επειδή, όπως καθόταν στις όχθες μου και με κοιτούσε, στην επιφάνεια των ματιών του έβλεπα πάντοτε τη δική μου ομορφιά να καθρεφτίζεται"
Ο.Γ., "Πεζή Ποίηση"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Πέρασμα στους Τεχνητούς Παραδείσους.Πεζό ποίημα του Charles Baudelaire
Λίγο πιο κάτω, ο Μπωντλαίρ γίνεται πιο αψύς:
Με κρασί,
με όπιο,
με Πνεύμα..."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
μα απ' το θέλω στο δε σε θέλω πέφτω
κι απ' το καρτέρα, όταν δε σε προσμένω
περνώ απ' το παγερό στο πυρωμένο.
Σε θέλω μόνο γιατί εσένα θέλω,
σε μισώ μα γι' αγάπη σου προσπέφτω
κι είν' της αθώας αγάπης μου το μέτρο
σαν τυφλός που αγαπά να μη σε βλέπω.
Το σκληρόψυχο του Γενάρη
φέγγος την καρδιά μου
θα σιγολιώσει εφέτος
ανοίγοντάς μου στα κρυφά το στέρνο.
Μόνος στην ιστορία αυτή πεθαίνω
και πεθαίνω απ' αγάπη αφού σε θέλω
σε θέλω, αγάπη
ως το αίμα κι ως το τέλος.
Πάμπλο Νερούντα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
just before you draw your terminal breath
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
(η μέρα που αφέθηκες κʼ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Aυτά πού θα σʼ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Her wish came true
she gave birth to a baby.
But was this little one human?
Well, maybe...
Ten fingers, ten toes,
he had plumbing and sight.
He could hear, he could feel.
...But normal? Not quite.
This unnatural birth,
this canker, this blight,
was the start and the end
and the sum of their plight.
Not knowing what to name him,
they just called him Sam,
or sometimes,
"that thing that looks like a clam".
Everyone wondered,
but no one could tell.
When would young Oyster Boy
come out of his shell?
He came on tiptoe,
he came on the sly,
Sweat on his forehead,
and on his lips-a lie.
"Son, are you happy?
I don't mean to pry,
but do you dream of Heaven?
Have you ever wanted to die?"
Sam blinked his eye twice.
but made no reply.
Dad fingered his knife
and loosened his tie.
As he picked up his son,
Sam dripped on his coat.
With the shell to his lips,
Sam slipped down his throat.
A cross of gray driftwood
marked Oyster Boy's grave.
Words writ in the sand
promised Jesus would save.
But his memory was lost with one high-tide wave.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.