notis_19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών, επαγγέλεται Στατιστικολόγος και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 1,538 μηνύματα.
07-08-14
15:54
Με μια άλλη ματιά
Με μια άλλη ματιά , σε μια άλλη πραγματικότητα
η γη μοιάζει μια απέραντη , αχανής κοινότητα.
Ίσως επιφανειακά θεωρούμαστε οικογένεια
μα είναι πολλοί εκείνοι που επιμένουν στην ομοιογένεια.
Το άγνωστο φόβιζε πάντα κι παντού
τι κι αν όλοι κοιτάζουμε αστέρια ίδιου ουρανού
Είναι πολλές φορές που ανεπιτήδευτα-αυθόρμητα κυλάει
ανάγκη για απαξίωση γι'αυτόν που έχουμε πλάι.
Όσο κι αν προσπαθείς και εθελοτυφλείς
τον πόνο , την οδύνη είναι εύκολο να δεις.
Αλλά ακόμα κι αν μπορώ και όλο τον κόσμο άρχω
κλείνω μάτια και αυτιά σ' οσους φωνάζουν ΥΠΑΡΧΩ!!
Αφού η συνείδηση μπορεί για λίγο να αντέξει
είμαι έδω και προσδοκώ νέα μέρα στην ψυχή να φέξει.
Αν μοιάζει ουτοπία η αλλαγή η ριζική
αρκεί η ιστορία να αποδείξει
πως ο άνθρωπος όλα τα μπορεί.
Ίσως να έγινα υποχείριο της ίδιας μου της καθημερινότητας
παραμελόντας έτσι την έννοια της ανθρωπότητας.
Αν όμως έχεις αποδεχτεί έτσι απλα τη ζωή στην αδράνεια
είναι ειρωνία ξαφνικά να μιλάς για υπερηφάνεια.
Εγώ όμως ξέρω οτι βιώνουμε τη δική μας χειμερία νάρκη
και η πολυπόθητη αφύπνηση δεν θα αργήσει να 'ρθει.
Μπορεί να νιώθεις αδύναμος αλλά όταν είμαστε μαζί
σίγουρα το κατάλαβες το "τέρας" μπορεί να νικηθεί.
Δεν είναι φυσική , δεν απαιτεί πειράματα
μάθε πως έγω και έσυ μαζί θα κάνουμε θαύματα.
Κι αν έχεις βρει μι' αυτό το ποίημα το λόγο για να ζείς
νομίζω το κατάφερα το άγγιγμα ψυχής!
Ζώρη Σοφία ( Η αδερφή μου )
Με μια άλλη ματιά , σε μια άλλη πραγματικότητα
η γη μοιάζει μια απέραντη , αχανής κοινότητα.
Ίσως επιφανειακά θεωρούμαστε οικογένεια
μα είναι πολλοί εκείνοι που επιμένουν στην ομοιογένεια.
Το άγνωστο φόβιζε πάντα κι παντού
τι κι αν όλοι κοιτάζουμε αστέρια ίδιου ουρανού
Είναι πολλές φορές που ανεπιτήδευτα-αυθόρμητα κυλάει
ανάγκη για απαξίωση γι'αυτόν που έχουμε πλάι.
Όσο κι αν προσπαθείς και εθελοτυφλείς
τον πόνο , την οδύνη είναι εύκολο να δεις.
Αλλά ακόμα κι αν μπορώ και όλο τον κόσμο άρχω
κλείνω μάτια και αυτιά σ' οσους φωνάζουν ΥΠΑΡΧΩ!!
Αφού η συνείδηση μπορεί για λίγο να αντέξει
είμαι έδω και προσδοκώ νέα μέρα στην ψυχή να φέξει.
Αν μοιάζει ουτοπία η αλλαγή η ριζική
αρκεί η ιστορία να αποδείξει
πως ο άνθρωπος όλα τα μπορεί.
Ίσως να έγινα υποχείριο της ίδιας μου της καθημερινότητας
παραμελόντας έτσι την έννοια της ανθρωπότητας.
Αν όμως έχεις αποδεχτεί έτσι απλα τη ζωή στην αδράνεια
είναι ειρωνία ξαφνικά να μιλάς για υπερηφάνεια.
Εγώ όμως ξέρω οτι βιώνουμε τη δική μας χειμερία νάρκη
και η πολυπόθητη αφύπνηση δεν θα αργήσει να 'ρθει.
Μπορεί να νιώθεις αδύναμος αλλά όταν είμαστε μαζί
σίγουρα το κατάλαβες το "τέρας" μπορεί να νικηθεί.
Δεν είναι φυσική , δεν απαιτεί πειράματα
μάθε πως έγω και έσυ μαζί θα κάνουμε θαύματα.
Κι αν έχεις βρει μι' αυτό το ποίημα το λόγο για να ζείς
νομίζω το κατάφερα το άγγιγμα ψυχής!
Ζώρη Σοφία ( Η αδερφή μου )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.