Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
05-11-07
17:17
ετσι ειναι xrz μου...
κι εγω τωρα το καταλαβα.
τόχασα αυτό....
θεωρείς ότι είναι όλα άσπρο-μαύρο ή συμφωνείς μαζί μου???
[σχωρνάτε με... δεν λειτουργώ καλά από το πρωί σήμερα.! )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
04-11-07
21:02
Υποθέτω ότι ΚΑΙ σε αυτό το μέτρο είναι... το παν...
Δεν ξεκίνησα να δουλεύω από τα 18 μου, έπιασα μια εξάμηνη δουλειά στα 20 και επειδή είδα ότι αν δεν ήταν οι καταλήψεις να με "σώσουν", σχολή στα κανονικά μου χρόνια δεν έβγαζα, πέρα από ένα μάθημα σε ένα παιδάκι για να βγάζω.. τα τσιγάρα μου δεν έψαξα να βρω.
Όταν τελείωσα τη σχολή (στα κανονικά χρόνια και με καλό βαθμο--λογικό μιας και είχα αφοσιωθεί σε αυτήν) οι γονείς μου μου έκαναν δώρο το αυτοκίνητο μου. Ακόμα δεν είχα βγάλει φράγκο.. Έκανα κι ένα μαστερ στο καπάκι και οι γονείς εξακολουθούσαν να πληρώνουν...
Μετά ξεκίνησα διδακτορικό... Αμισθί αρχικώς... 4 μήνες μετά συνειδητοποιήσα ότι δεν την παλεύω να ζητάω πάντα από γονείς, αν και οι ίδιοι δεν είχαν πρόβλημα και έπιασα δουλειά. Λόγω πτυχίου ναι... δεν μπήκα στη γενιά των 700€. Τύχη? Ίσως... Επιστρέφοντας πλέον αποκλειστικά στο διδακτορικό μου (έμμισθο πλέον) είμαι ..στη γενιά των 700 €.
Καταλαβαίνω αυτούς που λένε ότι έχουν τόσα προσόντα που είναι "αμαρτία" να χαραμιστούν για 600-700€. Αλήθεια τους καταλαβαίνω και το θεωρώ και η ίδια κρίμα... Δεν δέχομαι όμως να ζουν όπως περιγράφει το άρθρο (και ναι υπάρχουν... το διάβαζα και ένιωθα να περιγράφουν μια δική μου φίλη που δεν την λένε μεν Μαρία αλλά θα μπορούσε χαλαρά να είναι η Μαρία του κειμένου)...
Βάζω τον εαυτό μου στην άκρη και σκέφτομαι... Αν όταν τελειώσω το διδακτορικό δεν καταφέρω να βρω δουλειά με απολαβές ανάλογες των "προσόντων" μου [βάση νόμου πτυχίο+μάστερ+διδακτορικό πρέπει να παίρνω "καλά λεφτά"] τι θα κάνω? Θα περιμένω κάποιον να αποφασίσει να με πληρώσει τόσο? Υποθέτω πως όχι... θα βρίζω την τύχη μου σίγουρα... αλλά υποθέτω θα κάνω απλώς υπομονή περιμένοντας (αλλά δουλεύοντας) την κατάλληλη ευκαιρία...
Για τους Έλληνες γονείς δεν έχω κάτι να πω παραπάνω από όσα είπατε... με έχετε καλύψει πλήρως
Δεν ξεκίνησα να δουλεύω από τα 18 μου, έπιασα μια εξάμηνη δουλειά στα 20 και επειδή είδα ότι αν δεν ήταν οι καταλήψεις να με "σώσουν", σχολή στα κανονικά μου χρόνια δεν έβγαζα, πέρα από ένα μάθημα σε ένα παιδάκι για να βγάζω.. τα τσιγάρα μου δεν έψαξα να βρω.
Όταν τελείωσα τη σχολή (στα κανονικά χρόνια και με καλό βαθμο--λογικό μιας και είχα αφοσιωθεί σε αυτήν) οι γονείς μου μου έκαναν δώρο το αυτοκίνητο μου. Ακόμα δεν είχα βγάλει φράγκο.. Έκανα κι ένα μαστερ στο καπάκι και οι γονείς εξακολουθούσαν να πληρώνουν...
Μετά ξεκίνησα διδακτορικό... Αμισθί αρχικώς... 4 μήνες μετά συνειδητοποιήσα ότι δεν την παλεύω να ζητάω πάντα από γονείς, αν και οι ίδιοι δεν είχαν πρόβλημα και έπιασα δουλειά. Λόγω πτυχίου ναι... δεν μπήκα στη γενιά των 700€. Τύχη? Ίσως... Επιστρέφοντας πλέον αποκλειστικά στο διδακτορικό μου (έμμισθο πλέον) είμαι ..στη γενιά των 700 €.
Καταλαβαίνω αυτούς που λένε ότι έχουν τόσα προσόντα που είναι "αμαρτία" να χαραμιστούν για 600-700€. Αλήθεια τους καταλαβαίνω και το θεωρώ και η ίδια κρίμα... Δεν δέχομαι όμως να ζουν όπως περιγράφει το άρθρο (και ναι υπάρχουν... το διάβαζα και ένιωθα να περιγράφουν μια δική μου φίλη που δεν την λένε μεν Μαρία αλλά θα μπορούσε χαλαρά να είναι η Μαρία του κειμένου)...
Βάζω τον εαυτό μου στην άκρη και σκέφτομαι... Αν όταν τελειώσω το διδακτορικό δεν καταφέρω να βρω δουλειά με απολαβές ανάλογες των "προσόντων" μου [βάση νόμου πτυχίο+μάστερ+διδακτορικό πρέπει να παίρνω "καλά λεφτά"] τι θα κάνω? Θα περιμένω κάποιον να αποφασίσει να με πληρώσει τόσο? Υποθέτω πως όχι... θα βρίζω την τύχη μου σίγουρα... αλλά υποθέτω θα κάνω απλώς υπομονή περιμένοντας (αλλά δουλεύοντας) την κατάλληλη ευκαιρία...
Για τους Έλληνες γονείς δεν έχω κάτι να πω παραπάνω από όσα είπατε... με έχετε καλύψει πλήρως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.