25-11-07
11:23
Eίδα μία μπεμπούλα
γλυκιά και τρυφερή
και φαντάστηκα εσένα
στην ηλικία της μικρή
Να φοράς ροζ φουστίτσα
και άσπρα παπουτσάκια
και να χορεύεις σε πάρτυ παιδικά
με τα άλλα τα παιδάκια
Να μοιράζεις χαμόγελα,φιλάκια
φωνούλες και αγκαλιές
και όλοι γύρω σου να συζητάνε
τις δικές σου γαλιφιές
(Νασαι ναζιάρα και τσαχπίνα
και οι παππούδες ναναι τρελαμένοι
και ο μπαμπάς και η μαμά σου
να νιώθουν ακόμα πιο ερωτευμενοι)
Να τους μαγεύεις όλους
με την μοναδική την ομορφιά σου
την γλυκύτητα,την χάρη σου
και την τρυφερή την τσαχπινιά σου
Να κλέβεις την παράσταση
από την πρώτη σου τη μέρα
για αυτό και όταν ήρθες στην ζωή μου
τη νύχτα έκανες ημέρα
Στο τέλος είδα και το φεγγάρι
ολόγεμο και φωτεινό
και σε φαντάστηκα στο πλάι μου
να σου λέω πως σε αγαπώ
γλυκιά και τρυφερή
και φαντάστηκα εσένα
στην ηλικία της μικρή
Να φοράς ροζ φουστίτσα
και άσπρα παπουτσάκια
και να χορεύεις σε πάρτυ παιδικά
με τα άλλα τα παιδάκια
Να μοιράζεις χαμόγελα,φιλάκια
φωνούλες και αγκαλιές
και όλοι γύρω σου να συζητάνε
τις δικές σου γαλιφιές
(Νασαι ναζιάρα και τσαχπίνα
και οι παππούδες ναναι τρελαμένοι
και ο μπαμπάς και η μαμά σου
να νιώθουν ακόμα πιο ερωτευμενοι)
Να τους μαγεύεις όλους
με την μοναδική την ομορφιά σου
την γλυκύτητα,την χάρη σου
και την τρυφερή την τσαχπινιά σου
Να κλέβεις την παράσταση
από την πρώτη σου τη μέρα
για αυτό και όταν ήρθες στην ζωή μου
τη νύχτα έκανες ημέρα
Στο τέλος είδα και το φεγγάρι
ολόγεμο και φωτεινό
και σε φαντάστηκα στο πλάι μου
να σου λέω πως σε αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-11-07
10:04
NOEMBΡΙΟΣ 2007
Το πρωί όταν ξυπνώ
εσένα σκέφτομαι ξανά
και τον Θεό παρακαλώ
να σε έχει πάντοτε καλά
Παρατηρώ μέσα στο μετρό
κάπου εσένα για να δώ
να ρθω να σε χαιρετήσω
να σου πω πως σε αγαπώ
Στους δρόμους όταν περπατώ
το αμάξι σου κοιτάζω για να βρώ
τριαντάφυλλο στον υαλοκαθαριστήρα σου να βάλω
έτσι απλά.. γιατι σε αγαπώ
Στην δουλειά όσο και να προσπαθώ
δεν μπορώ να συγκεντρωθώ
η μορφή σου πολεμά
την ηρεμία μου ξανά
Το βράδυ σαν πέσω να κοιμηθώ
παρακαλώ στο όνειρό μου να σε δώ
και το πρωί όταν ξυπνήσω , στα αληθινά...
να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά...(κατά 1 μαγικό τρόπο..)
Το πρωί όταν ξυπνώ
εσένα σκέφτομαι ξανά
και τον Θεό παρακαλώ
να σε έχει πάντοτε καλά
Παρατηρώ μέσα στο μετρό
κάπου εσένα για να δώ
να ρθω να σε χαιρετήσω
να σου πω πως σε αγαπώ
Στους δρόμους όταν περπατώ
το αμάξι σου κοιτάζω για να βρώ
τριαντάφυλλο στον υαλοκαθαριστήρα σου να βάλω
έτσι απλά.. γιατι σε αγαπώ
Στην δουλειά όσο και να προσπαθώ
δεν μπορώ να συγκεντρωθώ
η μορφή σου πολεμά
την ηρεμία μου ξανά
Το βράδυ σαν πέσω να κοιμηθώ
παρακαλώ στο όνειρό μου να σε δώ
και το πρωί όταν ξυπνήσω , στα αληθινά...
να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά...(κατά 1 μαγικό τρόπο..)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-10-07
00:42
ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ
Ξύπνησε νωρίς στις 06:00.Ήθελε να έχει άνεση χρόνου για να κάνει όσα είχε σχεδιάσει από την προηγούμενη. Ενεργοποίησε τον υπολογιστή για να είναι έτοιμος και πήγε για ξύρισμα. Όταν τελείωσε και με το ντύσιμο μπήκε στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα των ραδιοφωνικών σταθμών και της έκανε αφιερώσεις όπου της ευχόταν Χρόνια Πολλά..
Εν συνεχεία έψαξε για τις λευκές κόλλες που είχε στον χαρτοφύλακά του και έγραψε σε μία από αυτές Υπέρ Υγείας και από κάτω το όνομά της και τα ονόματα των γονιών και των αδελφών της.
Σήμερα ήταν η γιορτή της. Μπορεί να μην μιλούσαν πια ώστε να μπορέσει να την πάρει τηλέφωνο και να της ευχηθεί ή να της πάρει και να της δώσει κάποιο δώρο αλλά θα έκανε και τα δύο με ένα έμμεσο τρόπο.
Έβαλε σε 1 σακούλα τα ονόματα μαζί με το Νάμα που είχε αγοράσει την προηγούμενη ημέρα και τα πήγε στην γραφική εκκλησία κάτω ακριβώς από τα τείχη και τους πύργους του βυζαντινού κάστρου.
Ήταν 06:45.Μόλις χάραζε ενώ είχε και συννεφιά. Σε συνδυασμό με το κάστρο που δέσποζε λίγα μέτρα πιο πάνω δημιουργούταν 1 πανέμορφη ρομαντική εικόνα.
Μπήκε στην εκκλησία. Ήταν ανοιχτή αλλά τα φώτα ήταν κλειστά. Φωτιζόταν μόνο από τα καντήλια. Ήταν μία πολύ ωραία , κατανυκτική και μυστηριακή εικόνα. Στο βάθος κοντά στο ιερό είδε τον νεοκώρο. Κινήθηκε προς το μέρος του και του έδωσε τα ονόματα και το Νάμα. Αφού τον ευχαρίστησε , άναψε ένα κερί , προσκύνησε την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και έφυγε κάνοντας βήματα προς τα πίσω για να μην γυρίσει την πλάτη προς το ιερό.
Σκεφτόταν ότι της είχε κάνει το ωραιότερο δώρο. Θα διαβάζονταν την ημέρα της γιορτής της , τα ονόματα αυτής και της οικογενείας της στην Ιερά Προσκομιδή και με το κόκκινο κρασί θα παρασκευαζόταν η Θεία Κοινωνία.
Στο αμάξι φεύγοντας είχε ανοίξει τα παράθυρα για να τον χτυπά το φθινοπωρινό δροσερό αεράκι και είχε βάλει στο cd του ραδιοφώνου να παίζει το ʽʼXρόνια Πολλάʼʼ του Παπακωνσταντίνου.
Αφού γιόρταζε εκείνη γιόρταζε και αυτός άσχετα αν δεν επρόκειτο να ξαναμιλούσαν ή να ξανασυναντηθούν ποτέ πια.. Τα συναισθήματά του για αυτή δεν θα άλλαζαν ποτέ..
Ξύπνησε νωρίς στις 06:00.Ήθελε να έχει άνεση χρόνου για να κάνει όσα είχε σχεδιάσει από την προηγούμενη. Ενεργοποίησε τον υπολογιστή για να είναι έτοιμος και πήγε για ξύρισμα. Όταν τελείωσε και με το ντύσιμο μπήκε στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα των ραδιοφωνικών σταθμών και της έκανε αφιερώσεις όπου της ευχόταν Χρόνια Πολλά..
Εν συνεχεία έψαξε για τις λευκές κόλλες που είχε στον χαρτοφύλακά του και έγραψε σε μία από αυτές Υπέρ Υγείας και από κάτω το όνομά της και τα ονόματα των γονιών και των αδελφών της.
Σήμερα ήταν η γιορτή της. Μπορεί να μην μιλούσαν πια ώστε να μπορέσει να την πάρει τηλέφωνο και να της ευχηθεί ή να της πάρει και να της δώσει κάποιο δώρο αλλά θα έκανε και τα δύο με ένα έμμεσο τρόπο.
Έβαλε σε 1 σακούλα τα ονόματα μαζί με το Νάμα που είχε αγοράσει την προηγούμενη ημέρα και τα πήγε στην γραφική εκκλησία κάτω ακριβώς από τα τείχη και τους πύργους του βυζαντινού κάστρου.
Ήταν 06:45.Μόλις χάραζε ενώ είχε και συννεφιά. Σε συνδυασμό με το κάστρο που δέσποζε λίγα μέτρα πιο πάνω δημιουργούταν 1 πανέμορφη ρομαντική εικόνα.
Μπήκε στην εκκλησία. Ήταν ανοιχτή αλλά τα φώτα ήταν κλειστά. Φωτιζόταν μόνο από τα καντήλια. Ήταν μία πολύ ωραία , κατανυκτική και μυστηριακή εικόνα. Στο βάθος κοντά στο ιερό είδε τον νεοκώρο. Κινήθηκε προς το μέρος του και του έδωσε τα ονόματα και το Νάμα. Αφού τον ευχαρίστησε , άναψε ένα κερί , προσκύνησε την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και έφυγε κάνοντας βήματα προς τα πίσω για να μην γυρίσει την πλάτη προς το ιερό.
Σκεφτόταν ότι της είχε κάνει το ωραιότερο δώρο. Θα διαβάζονταν την ημέρα της γιορτής της , τα ονόματα αυτής και της οικογενείας της στην Ιερά Προσκομιδή και με το κόκκινο κρασί θα παρασκευαζόταν η Θεία Κοινωνία.
Στο αμάξι φεύγοντας είχε ανοίξει τα παράθυρα για να τον χτυπά το φθινοπωρινό δροσερό αεράκι και είχε βάλει στο cd του ραδιοφώνου να παίζει το ʽʼXρόνια Πολλάʼʼ του Παπακωνσταντίνου.
Αφού γιόρταζε εκείνη γιόρταζε και αυτός άσχετα αν δεν επρόκειτο να ξαναμιλούσαν ή να ξανασυναντηθούν ποτέ πια.. Τα συναισθήματά του για αυτή δεν θα άλλαζαν ποτέ..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-10-07
00:42
ΓΙΑ ΣΕΝΑ…
Σήμερα ήμουνα θλιμμένος
Γιατί σκεφτόμουνα εσένα
Εσένα που αγάπησα
Όσο άλλονε κανένα
Αναρωτιόμουν αν με σκέφτεσαι
Όπως σε σκέφτομαι εγώ
Που συνέχεια σε έχω
Μες στην καρδιά και στο μυαλό
Θυμόμουνα τις ημέρες
Που ήμασταν μαζί
Που με είχες αγκαλιά και μουλεγες…
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ
Άκουγα την φωνή σου
Στα αυτιά μου να αντηχεί
Και ήταν όπως τότε
Γλυκιά και δροσερή
Θυμόμουν που σε σκέπαζα
Τα βράδια ενώ κοιμόσουν
Που σε κρατούσα σφιχτά αγκαλιά
Και αναρωτιόμουν τι ονειρευόσουν
Θυμόμουν που σε κρατούσα
Σφιχτά από την μέση
Και μες στα μάτια σε κοιτούσα
Όπως μουχες πει ότι σου αρέσει
Τότε..1 δάκρυ κύλησε
Στην άκρη του ματιού μου
Και παρακάλεσα τον Θεό
Να σε ξαναφέρει στην ζωή μου
Έτσι.. κοιμήθηκα ανακουφισμένος
Και ονειρεύτηκα εσένα
Πως σε παντρευόμουν σε 1 ξωκκλήσι λέει
Και γινόμασταν και πάλι , για πάντα ένα
Σήμερα ήμουνα θλιμμένος
Γιατί σκεφτόμουνα εσένα
Εσένα που αγάπησα
Όσο άλλονε κανένα
Αναρωτιόμουν αν με σκέφτεσαι
Όπως σε σκέφτομαι εγώ
Που συνέχεια σε έχω
Μες στην καρδιά και στο μυαλό
Θυμόμουνα τις ημέρες
Που ήμασταν μαζί
Που με είχες αγκαλιά και μουλεγες…
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ
Άκουγα την φωνή σου
Στα αυτιά μου να αντηχεί
Και ήταν όπως τότε
Γλυκιά και δροσερή
Θυμόμουν που σε σκέπαζα
Τα βράδια ενώ κοιμόσουν
Που σε κρατούσα σφιχτά αγκαλιά
Και αναρωτιόμουν τι ονειρευόσουν
Θυμόμουν που σε κρατούσα
Σφιχτά από την μέση
Και μες στα μάτια σε κοιτούσα
Όπως μουχες πει ότι σου αρέσει
Τότε..1 δάκρυ κύλησε
Στην άκρη του ματιού μου
Και παρακάλεσα τον Θεό
Να σε ξαναφέρει στην ζωή μου
Έτσι.. κοιμήθηκα ανακουφισμένος
Και ονειρεύτηκα εσένα
Πως σε παντρευόμουν σε 1 ξωκκλήσι λέει
Και γινόμασταν και πάλι , για πάντα ένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.