Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-08-12
15:32
Εδώ έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αμερικανού αναλυτή Brandon Smith, που διευκρινίζει αρκετά παραστατικά τις παραμέτρους της παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης που προετοιμάζεται. Νομίζω ότι είναι στην ίδια γραμμή με όσα έχω γράψει προηγουμένως στο θέμα αυτό:
Άνω κόλαση: Ακράτεια – άρνηση διαχείρησης των βασικών ενστίκτων όπως αγάπη, πείνα, στο μέτρο της λογικής
Κάτω κόλαση: Μοχθηρία – έλλειψη πρόθεσης να πράξω το καλό, ανοσία απέναντι στη λογική
Ένας κόσμος όπου οι μοχθηροί δημιουργούν βασικά ένστικτα στους ακρατείς και τους κατευθύνουν, είναι κόλαση.
Σχεδόν τρία χρόνια πριν, έγραψα ένα αναλυτικό άρθρο σχετικά με τους εκ προθέσεως σχεδιασμένους πολέμους από την ελίτ, μεγάλους και μικρούς, που αποσπούν τις μάζες μακριά από συγκεκριμένες παγκόσμιες εξελίξεις, οι οποίες λειτουργούν προς όφελος της εγκατάστασης της δομής της εξουσίας. Αυτό το άρθρο είχε τον τίτλο: “Θα Πυροδοτήσουν Έναν Ακόμα Παγκόσμιο Πόλεμο οι Παγκοσμιοποιητές;” (Will The Globalists Trigger Yet Another World War?ʼ)
Σε εκείνη την ανάλυση κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον από το 2008, οι δυνάμεις (είτε αυτές παρουσιάζονταν ως Ρεπουμπλικάνοι είτε ως Δημοκρατικοί) είχαν θέσει σε κίνηση μια σειρά γεγονότων που περιστρέφονταν γύρω από το Ιράν και πιο ανησυχητικά τη Συρία, τα οποία θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ένα τεράστιο σενάριο παγκοσμίου πολέμου. Σήμερα δυστυχώς, φαίνεται ότι οι ανησυχίες μου ήταν κάτι παραπάνω από βάσιμες και οι συνθήκες που εξελίσσονται στη συγκεκριμένη περιοχή είναι πραγματικά τρομαχτικές.
Τώρα, μερικοί μπορεί να ισχυριστούν ότι οι συνθήκες στη Μέση Ανατολή ήταν πάντα ”τρομαχτικές” και ότι δεν χρειάζεται πολύ για να προβλέψουμε μια ανανέωση του χάους. Βεβαίως, μόνο τα τελευταία έξι χρόνια, το αμερικανικό κοινό έχει υποστεί τη μια προπαγανδιστική εκστρατεία μετά την άλλη, όπου δοκιμάστηκαν τα νερά για να δουν αν μια σημαντική πλειοψηφία των πολιτών θα μπορούσε να πειστεί για την υποστήριξη στρατιωτικών πληγμάτων κατά του Ιράν. Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ, έχουν έρθει πολύ κοντά σε αρκετές περιπτώσεις, όσον αφορά τη ρητορεία και την παρουσίαση των όπλων, για να πλησιάσουν ένα τέτοιο συμβάν. Ωστόσο, θα έλεγα ότι οι προηγούμενες απειλές πολέμου που ήρθαν και έφυγαν δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τον κίνδυνο σήμερα.
Ο εμφύλιος της Συρίας έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ τρομακτικό, πολύ πιο πέρα από την τυφλή εξέγερση της λεγόμενης”Αραβικής Άνοιξης”. Τόσα πολλά είναι τα συμφέροντα (ειδικά των Ηνωμένων Πολιτειών) τα οποία εμπλέκονται στη σύγκρουση, που είναι πια αδύνατο να πει κανείς αν υπάρχουν ακόμα πραγματικοί επαναστάτες στη Συρία. Αυτός ο κλονισμός των θεμελίων της χώρας έχει πάρει μια στροφή για την οποία είχα προειδοποιήσει πρόσφατα, δηλαδή, την μετακίνηση των ελεγκτών των Ηνωμένων Εθνών από την περιοχή, η οποία ανακοινώθηκε πριν από λίγες μόνο ημέρες.
Η αφαίρεση των ελεγκτών του ΟΗΕ είναι ένα σημάδι ότι κάποιο είδος χτυπήματος πλησιάζει τον ορίζοντα.
Οι κατηγορίες για ενδεχόμενες ”αποθήκες χημικών όπλων” στη Συρία διέρρευσαν από το Υπουργείο Άμυνας ως μια σαφή αιτιολογία για εισβολή και το Ισραήλ έχει ουσιαστικά παραδεχθεί ότι μια επίθεση εναντίον του Ιράν δεν είναι μόνο στο τραπέζι, αλλά πέρα από τα στάδια σχεδιασμού και κοντά στην εφαρμογή. Ακόμα και οι πολίτες του Ισραήλ ανησυχούν ότι αυτή τη φορά η κυβέρνησή τους είναι ”σοβαρή” στις δηλώσεις της για επίθεση και διαμαρτύρονται για αυτήν την πολιτική ενώ αποθηκεύουν αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Η ένταση της ατμόσφαιρας γύρω από την κρίση αυτή δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε η Μέση Ανατολή έχει δει εδώ και δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων και των εισβολών των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Αλλά για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την πραγματική βαρύτητα αυτής της κατάστασης θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε κάποιες λανθασμένες αντιλήψεις...
Διαβάστε περισσότερα
[Αρχική Πηγή]
Πολύ σύντομα φοβάμαι, αυτά που περνάμε στην Ελλάδα δεν θα έχουν πια κανένα νόημα μπροστά σ' αυτό που πρόκειται να συμβεί σε παγκόσμια κλίμακα...
Η κόλαση του Δάντη.
Άνω κόλαση: Ακράτεια – άρνηση διαχείρησης των βασικών ενστίκτων όπως αγάπη, πείνα, στο μέτρο της λογικής
Κάτω κόλαση: Μοχθηρία – έλλειψη πρόθεσης να πράξω το καλό, ανοσία απέναντι στη λογική
Ένας κόσμος όπου οι μοχθηροί δημιουργούν βασικά ένστικτα στους ακρατείς και τους κατευθύνουν, είναι κόλαση.
Σχεδόν τρία χρόνια πριν, έγραψα ένα αναλυτικό άρθρο σχετικά με τους εκ προθέσεως σχεδιασμένους πολέμους από την ελίτ, μεγάλους και μικρούς, που αποσπούν τις μάζες μακριά από συγκεκριμένες παγκόσμιες εξελίξεις, οι οποίες λειτουργούν προς όφελος της εγκατάστασης της δομής της εξουσίας. Αυτό το άρθρο είχε τον τίτλο: “Θα Πυροδοτήσουν Έναν Ακόμα Παγκόσμιο Πόλεμο οι Παγκοσμιοποιητές;” (Will The Globalists Trigger Yet Another World War?ʼ)
Σε εκείνη την ανάλυση κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον από το 2008, οι δυνάμεις (είτε αυτές παρουσιάζονταν ως Ρεπουμπλικάνοι είτε ως Δημοκρατικοί) είχαν θέσει σε κίνηση μια σειρά γεγονότων που περιστρέφονταν γύρω από το Ιράν και πιο ανησυχητικά τη Συρία, τα οποία θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ένα τεράστιο σενάριο παγκοσμίου πολέμου. Σήμερα δυστυχώς, φαίνεται ότι οι ανησυχίες μου ήταν κάτι παραπάνω από βάσιμες και οι συνθήκες που εξελίσσονται στη συγκεκριμένη περιοχή είναι πραγματικά τρομαχτικές.
Τώρα, μερικοί μπορεί να ισχυριστούν ότι οι συνθήκες στη Μέση Ανατολή ήταν πάντα ”τρομαχτικές” και ότι δεν χρειάζεται πολύ για να προβλέψουμε μια ανανέωση του χάους. Βεβαίως, μόνο τα τελευταία έξι χρόνια, το αμερικανικό κοινό έχει υποστεί τη μια προπαγανδιστική εκστρατεία μετά την άλλη, όπου δοκιμάστηκαν τα νερά για να δουν αν μια σημαντική πλειοψηφία των πολιτών θα μπορούσε να πειστεί για την υποστήριξη στρατιωτικών πληγμάτων κατά του Ιράν. Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ, έχουν έρθει πολύ κοντά σε αρκετές περιπτώσεις, όσον αφορά τη ρητορεία και την παρουσίαση των όπλων, για να πλησιάσουν ένα τέτοιο συμβάν. Ωστόσο, θα έλεγα ότι οι προηγούμενες απειλές πολέμου που ήρθαν και έφυγαν δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τον κίνδυνο σήμερα.
Ο εμφύλιος της Συρίας έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ τρομακτικό, πολύ πιο πέρα από την τυφλή εξέγερση της λεγόμενης”Αραβικής Άνοιξης”. Τόσα πολλά είναι τα συμφέροντα (ειδικά των Ηνωμένων Πολιτειών) τα οποία εμπλέκονται στη σύγκρουση, που είναι πια αδύνατο να πει κανείς αν υπάρχουν ακόμα πραγματικοί επαναστάτες στη Συρία. Αυτός ο κλονισμός των θεμελίων της χώρας έχει πάρει μια στροφή για την οποία είχα προειδοποιήσει πρόσφατα, δηλαδή, την μετακίνηση των ελεγκτών των Ηνωμένων Εθνών από την περιοχή, η οποία ανακοινώθηκε πριν από λίγες μόνο ημέρες.
Η αφαίρεση των ελεγκτών του ΟΗΕ είναι ένα σημάδι ότι κάποιο είδος χτυπήματος πλησιάζει τον ορίζοντα.
Οι κατηγορίες για ενδεχόμενες ”αποθήκες χημικών όπλων” στη Συρία διέρρευσαν από το Υπουργείο Άμυνας ως μια σαφή αιτιολογία για εισβολή και το Ισραήλ έχει ουσιαστικά παραδεχθεί ότι μια επίθεση εναντίον του Ιράν δεν είναι μόνο στο τραπέζι, αλλά πέρα από τα στάδια σχεδιασμού και κοντά στην εφαρμογή. Ακόμα και οι πολίτες του Ισραήλ ανησυχούν ότι αυτή τη φορά η κυβέρνησή τους είναι ”σοβαρή” στις δηλώσεις της για επίθεση και διαμαρτύρονται για αυτήν την πολιτική ενώ αποθηκεύουν αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Η ένταση της ατμόσφαιρας γύρω από την κρίση αυτή δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε η Μέση Ανατολή έχει δει εδώ και δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων και των εισβολών των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Αλλά για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την πραγματική βαρύτητα αυτής της κατάστασης θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε κάποιες λανθασμένες αντιλήψεις...
Διαβάστε περισσότερα
[Αρχική Πηγή]
Πολύ σύντομα φοβάμαι, αυτά που περνάμε στην Ελλάδα δεν θα έχουν πια κανένα νόημα μπροστά σ' αυτό που πρόκειται να συμβεί σε παγκόσμια κλίμακα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
11-08-12
22:03
Εθελόδουλα πρακτοράκια είναι τρομάρα τους... όταν πριονίζουν το κλαδί που κάθονται και που ονομάζεται Έθνος/Ελλάς και θα καταντήσει "κιμάς"
Οι περισσότεροι, απ' όσο έχω τη δυνατότητα να διαπιστώσω προσωπικά, είναι απλά παραπλανημένοι. Κάποιες γεροντόφατσες καθοδηγητές τους, είναι σίγουρα δοτοί, σύμφωνα πάντα με τη δική μου αντίληψη. Αυτά με τις πλάνες της Αριστεράς. Ας μιλήσουμε λίγο όμως φίλε και για τις πλάνες της Δεξιάς (εκτός εάν θεωρείς - λανθασμένα κατά την ταπεινή μου γνώμη - ότι η Δεξιά δεν διακατέχεται από τέτοιες).
α) Ποιοι από τους εθνικιστές που γνωρίζεις, θεωρείς ότι δεν είναι αντίστοιχα ξενόδουλοι χατζηαβάτηδες ξένων συμφερόντων; Προσωπικά έχω λόγους ν' αμφιβάλλω για όλους, πολύ περισσότερο που το σύνολο της Δεξιάς αποτελείται από προσκυνημένους εθελόδουλους της παγκοσμιοποίησης, ενώ ο κύριος εκφραστής του (δήθεν) εθνικισμού, δηλαδή η ΧΑ διακατέχεται από τα βαθύτερα δυνατά φιλογερμανικά αισθήματα...
β) Πώς μπορεί ένα έθνος κράτος, ευρισκόμενο στο πλέον νευραλγικό γεωπολιτικά σημείο, να διατηρήσει την ύπαρξη και τη συνοχή του και τι μπορούμε να κάνουμε ως Έλληνες ώστε να μην καταλήξουμε "κιμάς";
Όποια πάντως κι αν είναι η απάντησή σου στο β) ερώτημα, θα πρέπει ν' αναγνωρίσεις ότι η όποια διέξοδος είναι υπαρκτή, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι Έλληνες θα παραμείνουν ενωμένοι σαν μια γροθιά, προκειμένου να υπερασπιστούν το χώρο τους. Δεν μπορώ λοιπόν να μην επισημάνω, ότι ο τόνος με τον οποίο συζητάτε εδώ μέσα (κι όχι μόνο), οι πλανημένοι αριστεροί, με τους πλανημένους δεξιούς, όχι σε ενότητα δεν μπορεί να καταλήξει, αλλά μάλλον προς εμφύλιο πηγαίνει. Τόσο μίσος για τη διαφορετική άποψη, σημαίνει ότι θεωρείτε πως η δική σας έχει το 100% της αλήθειας και του δικαίου, πράγμα που φυσικά δεν ευσταθεί. Μήπως κι εσύ λοιπόν, όπως και όλοι πριονίζετε το μόνο σταθερό κλαδί που θα μπορούσε να μας στηρίξει; Ο λόγος για την λαϊκή ενότητα, με βάση όχι συγκεχυμένα ιδεολογήματα, αλλά κοινά συμφέροντα. Άραγε έχεις εσύ διαφορετικά συμφέροντα από εκείνους που βρίζεις με τόσο πάθος εδώ μέσα;
Σκεφτείτε τα λίγο υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα κάνει κακό σε κανέναν λίγη αυτοκριτική. Ας μην ξεχνάμε ότι στα σχέδια των μεγάλων δυνάμεων υπάρχει πάντα σε περίοπτη θέση η υποκίνηση εμφυλίων ταραχών στην Ελλάδα, αφού είναι διαπιστωμένο ότι αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της φυλής μας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
11-08-12
16:09
Ενδιαφέροντα όσα διαβάζω εδώ, πέρα βέβαια από την αβέβαιη κουβέντα περί της αξιοπιστίας των ΜΜΕ και των blogs, κάθε απόχρωσης. Χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία, προσοχή και συγκριτική μελέτη των πληροφοριών που μεταδίδονται από κάθε πλευρά και πάλι κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος ότι πληροφορείται σωστά. Πάνω απ' όλα όμως χρειάζεται κριτική ματιά και αποστασιοποίηση από τις κάθε απόχρωσης ιδεολογικές αγκυλώσεις που κουβαλάει ο καθένας μας. Όταν η ιδεολογία δεν αποτελεί μια διαλεκτική διαδικασία, τότε με συνέπεια καταλήγει στην ιδεοληψία, πράγμα που δυστυχώς παρατηρώ συνεχώς, τόσο εδώ, όσο και οπουδήποτε αλλού...
Αυτό που ξεχωρίζω εγώ, είναι το αναμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι ο αμερικανικός ή εάν θέλετε αγγλοσαξωνικός παράγοντας βρίσκεται σε όλες τις περιπτώσεις πίσω από τις εξεγέρσεις και τις αλλαγές καθεστώτων στη Μέση Ανατολή. Πράγματι, ακόμη κι επίσημες αμερικανικές πηγές, όπως η Washington Post, είχαν δημοσιεύσει παραδοχές ανάμιξης χιλιάδων Βρετανών κι Αμερικανών πρακτόρων στις λαϊκές εξεγέρσεις του περασμένου έτους, το ίδιο συμβαίνει όπως βλέπω και σήμερα με τη Συρία. Οι μέθοδοι κοινωνικής μηχανικής μεταχειρίζονται τις καταπιεσμένες μάζες ως δόρυ και ασπίδα, χρησιμοποιούν την γνήσια αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων για καταστάσεις που οι ίδιοι τους επέβαλαν, εκμεταλλεύονται επικοινωνιακά τον πόνο και το αίμα τους και τελικά τα χειραγωγούν στην ανόρθωση κι αποδοχή (θέλοντας και μη) ακόμη πιο ματοβαμμένων και σκληρών καθεστώτων από εκείνα που ανέτρεψαν. Η περίπτωση του Καντάφι ήταν βέβαια διαφορετική, ωστόσο τον πήρε κι αυτόν η μπάλα του... "εκδημοκρατισμού" (αντάξιος του δικού μας "εκσυγχρονισμού"). Σίγουρα πάντως, η δεδομένη επίσης ανάμιξη του ρωσοκινεζικού παράγοντα στην περίπτωση της Συρίας περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα δεδομένα και καθιστά δύσκολη την όποια προσπάθεια ερμηνείας των γεγονότων μέσω ενός συνεπούς και συνεκτικού σκεπτικού.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο που προκύπτει, είναι ότι τα καθεστώτα που ανατρέπονται σήμερα, ήταν γεννήματα των ίδιων των Αμερικάνων, οι οποίοι κάποτε θεωρούσαν σημαντικό να στήσουν κοσμικά καθεστώτα στην Μέση Ανατολή, μπροστά τον κίνδυνο της ανόρθωσης ισλαμικών. Σήμερα παραδόξως ανακαλύπτουν όψιμα ότι τα συγκεκριμένα καθεστώτα είναι εγκληματικά κι ανελεύθερα και με ακόμη πιο παράδοξο τρόπο υποστηρίζουν αντ' αυτών σκληρά ισλαμικά καθεστώτα, σαν να θέλουν εκ πρώτης όψεως να βγάλουν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια. Δεν θα πρέπει κανείς να παραγνωρίσει ότι η περιβόητη Αλ Κάιντα δημιουργήθηκε από τον πράκτορα της CIA Μπιν Λάντεν, γόνο σαουδαραβικής ισχυρής οικογένειας, με την οποία ακόμη μέχρι σήμερα συνεργάζονται εμπορικά και οικονομικά. Έτσι κι αλλιώς, το σαουδαραβικό καθεστώς αποτελεί έναν ισχυρό και σταθερό μέχρι σήμερα τοποτηρητή των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ακόμη, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι ο φερόμενος ως ηγέτης της λιβυκής "αντίστασης" είχε συλληφθεί από το καθεστώς Καντάφι ως μέλος της Αλ Κάιντα κι είχε παραδοθεί στους Αμερικάνους, στο τέλος όμως βρέθηκε καβάλα στο άρμα μάχης να καταλαμβάνει την Τρίπολη, μετά από την κατάκτησή της από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις.
Το γεγονός ότι τέτοιους είδους αλλαγές φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον μεγάλο σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ, δεν θα πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Έχει εδώ και δυο δεκαετίες γραφεί και ξαναγραφεί από γνώστες της γεωπολιτικής, ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιηθεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο της Αυτοκρατορίας, ώστε να κινήσει στρατιωτικά τις εξελίξεις, ενώ όταν η συντήρησή του θα κοστίζει πλέον περισσότερα απ' όσα προσφέρει, τότε ανενδοίαστα θα το αφήσουν να διαλυθεί. Η σφαγή των Εβραίων που θ' ακολουθήσει, θα χρησιμοποιηθεί και πάλι ως πρόσχημα για την πόλωση της κοινής γνώμης, όπως χρησιμοποιήθηκε εδώ και δεκαετίες το τρομαχτικό έγκλημα του ολοκαυτώματος. Οι Εβραίοι σε τελική ανάλυση είναι συνηθισμένοι να εκδιώκονται και να μεταφέρονται σε νέες "πατρίδες", σύμφωνα με τους κυνικούς εγκεφάλους που σχεδιάζουν τις εξελίξεις. Θα σημειώσω μόνο σε αυτό το σημείο, ότι για το Εβραϊκό στοιχείο, ως "Ιερουσαλήμ της Ευρώπης" νοείται η δική μας Θεσσαλονίκη, η οποία είναι και ο πιο πιθανός τους προορισμός, σε τέτοια περίπτωση...
Από την άλλη πλευρά, η αμερικανοκίνητη Παγκοσμιοποίηση, γνήσιο τέκνο της "Νέας Τάξης", κατάφερε - όλως τυχαίως - να γεμίσει την Ευρώπη (με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα, το σημείο σύγκρουσης των θρησκευτικοπολιτικών "τεκτονικών πλακών" της περιοχής) με τεράστιους αριθμούς μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι αδυνατώντας να ενσωματωθούν στις δυτικές κοινωνίες (για λόγους πολιτισμικούς, πολιτικούς αλλά και οικονομικούς, εν μέσω παγκόσμιας κρίσης), δημιουργούν θύλακες οι οποίοι εγκυμονούν τον κίνδυνο εσωτερικής σύγκρουσης μέσα στην Ευρώπη, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι "εγκέφαλοι" του νεοφιλελευθερισμού μιλούν για το αναπόφευκτο ενός νέου πολέμου, παγκόσμιας εμβέλειας. Γνωρίζαμε άλλωστε από την εποχή του Μαρξ, ότι ο καπιταλισμός, όταν φτάνει στο φυσιολογικό τέλος του κύκλου συνεχούς ανάπτυξης που φαντασιώνεται, λύνει τα προβλήματά του κι ανανεώνει τις ευκαιρίες του για νέα ανάπτυξη με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Ήδη ο πολύς Κρούγκμαν έχει μιλήσει για τις θετικές συνέπειες που θα είχε ένας πόλεμος ως προς την λύση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (μίλησε ακόμη και για "εξωγήινους", που εάν δεν υπάρχουν θα μπορούσαν να εφευρεθούν), ενώ ο βαρυσήμαντος Ρουμπινί, προέβλεψε για το 2013 μια "Τέλεια Παγκόσμια Καταιγίδα" με σημείο έναρξης μια στρατιωτική εισβολή στο Ιράν.
Όλα τα παραπάνω, κι άλλα πολλά που είτε δεν γνωρίζω, είτε δεν χωρούν να τα γράψω, δημιουργούν ένα χαοτικό παζλ, με τα κομμάτια του να περιστρέφονται γύρω απ' τα μάτια μας και την συνολική εικόνα να είναι πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητή από τον καθένα μας. Η δική μου απόπειρα να σχηματίσω μια μερική εικόνα που να ερμηνεύει με κάποια συνέπεια τα γεγονότα, είναι τελικά η εξής:
Η Νέα Τάξη έχει αποφασίσει να προχωρήσει προς την τελική σύγκρουση, προκειμένου μετά απ' αυτήν να καταφέρει να εγκαθιδρύσει το παγκόσμιο καθεστώς τύπου Brave New World, το οποίο έχει προβλεφτεί από τους μελλοντολόγους συγγραφείς εδώ κι έναν αιώνα (σε κάθε περίπτωση προβλέπεται ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να προηγηθεί ένας τρομερός πόλεμος). Για το σκοπό αυτόν, όχι μόνο έχει στήσει τα δικά της πιόνια στην επίμαχη περιοχή του... "Αρμαγεδδώνος", αλλά προετοιμάζει και τον τρομερό αντίπαλο, τον φοβερό και τρομερό Ισλαμικό Κίνδυνο, αφού για έναν πόλεμο χρειάζονται τουλάχιστον δύο παρατάξεις. Ο σκληρός παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος που ήδη διεξάγεται εδώ και μια τετραετία, είναι το φυσιολογικό πρελούδιο όσων θ' ακολουθήσουν, όπως το κραχ του 1929, έστρωσε το χαλί για τον Β'Π.Π, δέκα χρόνια αργότερα. Η αστάθεια που θα δημιουργηθεί μέσα στην ίδια την Ευρώπη (η οποία ευρισκόμενη κοντά στην περιοχή κανονικά θα είχε τον πρώτο λόγο να επωφεληθεί γεωπολιτικά από τη σύρραξη), λόγω των Ισλαμικών θυλάκων που έχουν τεχνηέντως δημιουργηθεί, θα την αποδυναμώσει αρκετά ώστε να μην μπορέσει να σταθεί εμπόδιο στην Αμερικάνικη Αυτοκρατορία (συνέχεια της πάλαι ποτέ Βρετανικής, όπου δεν έδυε ο ήλιος). Ταυτόχρονα, η εσωτερική απειλή θα δώσει τη νομιμοποίηση για την εγκατάσταση των ανελεύθερων αντιδημοκρατικών καθεστώτων, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους σε όλη την γηραιά ήπειρο, με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Με λίγα λόγια, η Ευρωκρατορία είναι πολύτιμη στους Αμερικάνους ως Ανατολικός Πυλώνας της Παγκοσμιοποίησης, με απαραίτητη προϋπόθεση να είναι πλήρως ελεγχόμενη απ' τους ίδιους.
Η παραπάνω θεωρία σίγουρα έχει κενά σημεία (περιμένω από τους φίλους συνομιλητές να τα επισημάνουν) και σίγουρα δεν μπορεί να ερμηνεύσει το σύνολο των χαοτικών δεδομένων που στροβιλίζονται γύρω απ' τα φτωχά μας τομάρια, σίγουρα όμως έχει βάση και προέρχεται από έντεχνες κι εκούσιες "διαρροές" από μεγάλα Think Tanks, οι οποίες έχουν δημοσιοποιηθεί εδώ και λίγες δεκαετίες, ειδικά τις δύο προηγούμενες.
Αυτό που ξεχωρίζω εγώ, είναι το αναμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι ο αμερικανικός ή εάν θέλετε αγγλοσαξωνικός παράγοντας βρίσκεται σε όλες τις περιπτώσεις πίσω από τις εξεγέρσεις και τις αλλαγές καθεστώτων στη Μέση Ανατολή. Πράγματι, ακόμη κι επίσημες αμερικανικές πηγές, όπως η Washington Post, είχαν δημοσιεύσει παραδοχές ανάμιξης χιλιάδων Βρετανών κι Αμερικανών πρακτόρων στις λαϊκές εξεγέρσεις του περασμένου έτους, το ίδιο συμβαίνει όπως βλέπω και σήμερα με τη Συρία. Οι μέθοδοι κοινωνικής μηχανικής μεταχειρίζονται τις καταπιεσμένες μάζες ως δόρυ και ασπίδα, χρησιμοποιούν την γνήσια αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων για καταστάσεις που οι ίδιοι τους επέβαλαν, εκμεταλλεύονται επικοινωνιακά τον πόνο και το αίμα τους και τελικά τα χειραγωγούν στην ανόρθωση κι αποδοχή (θέλοντας και μη) ακόμη πιο ματοβαμμένων και σκληρών καθεστώτων από εκείνα που ανέτρεψαν. Η περίπτωση του Καντάφι ήταν βέβαια διαφορετική, ωστόσο τον πήρε κι αυτόν η μπάλα του... "εκδημοκρατισμού" (αντάξιος του δικού μας "εκσυγχρονισμού"). Σίγουρα πάντως, η δεδομένη επίσης ανάμιξη του ρωσοκινεζικού παράγοντα στην περίπτωση της Συρίας περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα δεδομένα και καθιστά δύσκολη την όποια προσπάθεια ερμηνείας των γεγονότων μέσω ενός συνεπούς και συνεκτικού σκεπτικού.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο που προκύπτει, είναι ότι τα καθεστώτα που ανατρέπονται σήμερα, ήταν γεννήματα των ίδιων των Αμερικάνων, οι οποίοι κάποτε θεωρούσαν σημαντικό να στήσουν κοσμικά καθεστώτα στην Μέση Ανατολή, μπροστά τον κίνδυνο της ανόρθωσης ισλαμικών. Σήμερα παραδόξως ανακαλύπτουν όψιμα ότι τα συγκεκριμένα καθεστώτα είναι εγκληματικά κι ανελεύθερα και με ακόμη πιο παράδοξο τρόπο υποστηρίζουν αντ' αυτών σκληρά ισλαμικά καθεστώτα, σαν να θέλουν εκ πρώτης όψεως να βγάλουν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια. Δεν θα πρέπει κανείς να παραγνωρίσει ότι η περιβόητη Αλ Κάιντα δημιουργήθηκε από τον πράκτορα της CIA Μπιν Λάντεν, γόνο σαουδαραβικής ισχυρής οικογένειας, με την οποία ακόμη μέχρι σήμερα συνεργάζονται εμπορικά και οικονομικά. Έτσι κι αλλιώς, το σαουδαραβικό καθεστώς αποτελεί έναν ισχυρό και σταθερό μέχρι σήμερα τοποτηρητή των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ακόμη, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι ο φερόμενος ως ηγέτης της λιβυκής "αντίστασης" είχε συλληφθεί από το καθεστώς Καντάφι ως μέλος της Αλ Κάιντα κι είχε παραδοθεί στους Αμερικάνους, στο τέλος όμως βρέθηκε καβάλα στο άρμα μάχης να καταλαμβάνει την Τρίπολη, μετά από την κατάκτησή της από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις.
Το γεγονός ότι τέτοιους είδους αλλαγές φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον μεγάλο σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ, δεν θα πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Έχει εδώ και δυο δεκαετίες γραφεί και ξαναγραφεί από γνώστες της γεωπολιτικής, ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιηθεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο της Αυτοκρατορίας, ώστε να κινήσει στρατιωτικά τις εξελίξεις, ενώ όταν η συντήρησή του θα κοστίζει πλέον περισσότερα απ' όσα προσφέρει, τότε ανενδοίαστα θα το αφήσουν να διαλυθεί. Η σφαγή των Εβραίων που θ' ακολουθήσει, θα χρησιμοποιηθεί και πάλι ως πρόσχημα για την πόλωση της κοινής γνώμης, όπως χρησιμοποιήθηκε εδώ και δεκαετίες το τρομαχτικό έγκλημα του ολοκαυτώματος. Οι Εβραίοι σε τελική ανάλυση είναι συνηθισμένοι να εκδιώκονται και να μεταφέρονται σε νέες "πατρίδες", σύμφωνα με τους κυνικούς εγκεφάλους που σχεδιάζουν τις εξελίξεις. Θα σημειώσω μόνο σε αυτό το σημείο, ότι για το Εβραϊκό στοιχείο, ως "Ιερουσαλήμ της Ευρώπης" νοείται η δική μας Θεσσαλονίκη, η οποία είναι και ο πιο πιθανός τους προορισμός, σε τέτοια περίπτωση...
Από την άλλη πλευρά, η αμερικανοκίνητη Παγκοσμιοποίηση, γνήσιο τέκνο της "Νέας Τάξης", κατάφερε - όλως τυχαίως - να γεμίσει την Ευρώπη (με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα, το σημείο σύγκρουσης των θρησκευτικοπολιτικών "τεκτονικών πλακών" της περιοχής) με τεράστιους αριθμούς μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι αδυνατώντας να ενσωματωθούν στις δυτικές κοινωνίες (για λόγους πολιτισμικούς, πολιτικούς αλλά και οικονομικούς, εν μέσω παγκόσμιας κρίσης), δημιουργούν θύλακες οι οποίοι εγκυμονούν τον κίνδυνο εσωτερικής σύγκρουσης μέσα στην Ευρώπη, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι "εγκέφαλοι" του νεοφιλελευθερισμού μιλούν για το αναπόφευκτο ενός νέου πολέμου, παγκόσμιας εμβέλειας. Γνωρίζαμε άλλωστε από την εποχή του Μαρξ, ότι ο καπιταλισμός, όταν φτάνει στο φυσιολογικό τέλος του κύκλου συνεχούς ανάπτυξης που φαντασιώνεται, λύνει τα προβλήματά του κι ανανεώνει τις ευκαιρίες του για νέα ανάπτυξη με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Ήδη ο πολύς Κρούγκμαν έχει μιλήσει για τις θετικές συνέπειες που θα είχε ένας πόλεμος ως προς την λύση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (μίλησε ακόμη και για "εξωγήινους", που εάν δεν υπάρχουν θα μπορούσαν να εφευρεθούν), ενώ ο βαρυσήμαντος Ρουμπινί, προέβλεψε για το 2013 μια "Τέλεια Παγκόσμια Καταιγίδα" με σημείο έναρξης μια στρατιωτική εισβολή στο Ιράν.
Όλα τα παραπάνω, κι άλλα πολλά που είτε δεν γνωρίζω, είτε δεν χωρούν να τα γράψω, δημιουργούν ένα χαοτικό παζλ, με τα κομμάτια του να περιστρέφονται γύρω απ' τα μάτια μας και την συνολική εικόνα να είναι πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητή από τον καθένα μας. Η δική μου απόπειρα να σχηματίσω μια μερική εικόνα που να ερμηνεύει με κάποια συνέπεια τα γεγονότα, είναι τελικά η εξής:
Η Νέα Τάξη έχει αποφασίσει να προχωρήσει προς την τελική σύγκρουση, προκειμένου μετά απ' αυτήν να καταφέρει να εγκαθιδρύσει το παγκόσμιο καθεστώς τύπου Brave New World, το οποίο έχει προβλεφτεί από τους μελλοντολόγους συγγραφείς εδώ κι έναν αιώνα (σε κάθε περίπτωση προβλέπεται ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να προηγηθεί ένας τρομερός πόλεμος). Για το σκοπό αυτόν, όχι μόνο έχει στήσει τα δικά της πιόνια στην επίμαχη περιοχή του... "Αρμαγεδδώνος", αλλά προετοιμάζει και τον τρομερό αντίπαλο, τον φοβερό και τρομερό Ισλαμικό Κίνδυνο, αφού για έναν πόλεμο χρειάζονται τουλάχιστον δύο παρατάξεις. Ο σκληρός παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος που ήδη διεξάγεται εδώ και μια τετραετία, είναι το φυσιολογικό πρελούδιο όσων θ' ακολουθήσουν, όπως το κραχ του 1929, έστρωσε το χαλί για τον Β'Π.Π, δέκα χρόνια αργότερα. Η αστάθεια που θα δημιουργηθεί μέσα στην ίδια την Ευρώπη (η οποία ευρισκόμενη κοντά στην περιοχή κανονικά θα είχε τον πρώτο λόγο να επωφεληθεί γεωπολιτικά από τη σύρραξη), λόγω των Ισλαμικών θυλάκων που έχουν τεχνηέντως δημιουργηθεί, θα την αποδυναμώσει αρκετά ώστε να μην μπορέσει να σταθεί εμπόδιο στην Αμερικάνικη Αυτοκρατορία (συνέχεια της πάλαι ποτέ Βρετανικής, όπου δεν έδυε ο ήλιος). Ταυτόχρονα, η εσωτερική απειλή θα δώσει τη νομιμοποίηση για την εγκατάσταση των ανελεύθερων αντιδημοκρατικών καθεστώτων, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους σε όλη την γηραιά ήπειρο, με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Με λίγα λόγια, η Ευρωκρατορία είναι πολύτιμη στους Αμερικάνους ως Ανατολικός Πυλώνας της Παγκοσμιοποίησης, με απαραίτητη προϋπόθεση να είναι πλήρως ελεγχόμενη απ' τους ίδιους.
Η παραπάνω θεωρία σίγουρα έχει κενά σημεία (περιμένω από τους φίλους συνομιλητές να τα επισημάνουν) και σίγουρα δεν μπορεί να ερμηνεύσει το σύνολο των χαοτικών δεδομένων που στροβιλίζονται γύρω απ' τα φτωχά μας τομάρια, σίγουρα όμως έχει βάση και προέρχεται από έντεχνες κι εκούσιες "διαρροές" από μεγάλα Think Tanks, οι οποίες έχουν δημοσιοποιηθεί εδώ και λίγες δεκαετίες, ειδικά τις δύο προηγούμενες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.