Όλες οι μανάδες έτσι κάνουν, είμαστε παιδιά τους.
Και της κάθε μάνας το παιδί είναι το καλύτερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η μητέρα μου ποτέ δεν θα σκεφτόταν ότι είμαι ανοικοκύρευτη, γιατί πολύ απλά είμαι κόρη της.
Θα σκεφτόταν ότι απλα δεν πρόλαβα.
Δεν είναι στο dna της να σκεφεί κάτι κακό για μένα.
Και φόνο να κάνω, η μαμά μου κατευθείαν θα σκεφτεί ότι ήμουν σε αυτοάμυνα.
Όπως αντίστοιχα ποτέ δεν θα περάσει απ το μυαλο της πεθεράς μου ότι εν μέρει φταίει και ο γιος της που δεν βοηθάει καθόλου στις δουλειές του σπιτιού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νιώθω ότι κάθε τι που θα βλέπει βρώμικο, θα με λεει ανοικοκύρευτη.
Ακόμα κι αν είναι φοβερός άνθρωπος (που η δική μου είναι), ε όσο να ναι, θα με κακοχαρακτηρίσει αν δει πως αφήνω το σπίτι μερικές φορές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πάντως, αν κάποιος άντρας έχει ζήσει μόνος του ως φοιτητής και είναι καθαρός γενικά, μπορεί να έρθει και στη θέση της κοπέλας και να βοηθάει και να συμμετέχει σε όλα.
Έχει βάλει δηλαδή και το πλυντήριο του, έχει ρίξει και το σφουγγάρισμα.. Έχει κρατήσει δηλαδή ένα σπίτι, για 4 χρόνια, καθαρό.. ή έστω σχεδόν καθαρό και βιώσιμο.
Χωρίς βέβαια να είναι προϋπόθεση έτσι;
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Φυσικά όμως πάνω απ όλα χρειάζεται και καλή θέληση. Πιστεύω ότι και ως φοιτητής να μην έχει ζήσει κανείς, αν έχει τη θέληση να βοηθήσει, κάτι θα βρει να κάνει. Να πλύνει πιάτα, να σκουπίσει, να βάλει ένα πλυντήριο, κάτι θα βρει. Όλα τα άλλα απλά μου δείχνουν ότι δεν θέλει να προσπαθησει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όταν έχει πιει τον καφέ του, ή έχει φάει το φαγητό του (το μεσημέρι σταματάμε για διάλειμμα), πάει και το ποτήρι και το πιάτο στο νεροχύτη, για να του το πλύνουμε εμείς. Στο δικό του μυαλό, πλένουν μόνο οι γυναίκες, αυτό του χει μάθει η οικογένειά του ότι είναι το λογικό. Και δεν το κάνει καθόλου για να μας μειώσει. Είναι φιλότιμο παιδί, ο πρώτος που τρέχει όταν κάποιος μας κάτι χρειαστεί, όλο να βοηθήσει κτλ. Φυσικά κανείς μας για πολύ καιρό δεν του έπλενε το πιάτο του και στο τέλος τα πλένει μόνος του. Όμως πάντα μα πάντα, έχει αυτό το παραπονεμένο ύφος του στυλ "Μα τί με βάζετε να κάνω, αφού δεν είναι δική μου δουλειά αυτό.."...
Το αστείο ήταν το εξής. Μ αυτό το παιδί έχουμε γίνει πολύ φίλοι. Ε η μαμά του μαγειρεύει τέλεια. Μια μέρα δοκίμασα μια μπουκιά από τα γεμιστά της μαμάς του, και του λέω αστειευεόμενη "Α.. Να πεις στη μαμά σου να με υιοθετήσει, θα μαστε αδελφάκια και θα τρώω κι εγώ τα γεμιστά σου!". Και τί μου απάντησε? "Ναι αμέ, θα χαρεί η μαμά μου. Θα κάνεις τις δουλειές του σπιτιού". Δηλαδή δεν του ρθε να μου πει ότι η μάνα του θα χαρεί που θα αποκτησει κόρη (έχει δυο γιους), ή που θα χει και ένα τρίτο παιδί κτλ, όοοοοοοχχχχχχχχχχιιιιι.. Αυτόματα, η σκέψη μιας ακόμα γυναίκας στο σπίτι συνδυάζεται με το ότι θα κάνει δουλειές...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παντρεύτηκες από έρωτα ε; Κακομοιρούλη...
Χθες δεν ολοκλήρωσα την απάντηση. Αρχικά δεν είμαι ακόμα παντρεμένη. Είμαι αρραβωνιασμένη. Παντρεύομαι σε ένα χρόνο. Θα τον παντρευτώ από έρωτα, άλλωστε όπως ξαναέγραψα αυτό είναι μονόδρομος. Από τί άλλο θα μπορούσα να τον παντρευτώ? Και δεν έχει σημασία αν στην τελική δεν πλένει τα πιάτα. Δεν λέω ότι δεν με ενοχλεί. Με ενοχλεί και το παραδέχομαι. Όμως όποτε με παίρνει ο ύπνος έρχεται και με σκεπάζει, και μου κάνει "ντου" στο γραφείο για να μου φέρει παγωτάκι τις ζεστές μέρες, και μου μαγειρεύει κάθε χρόνο του Αγίου Βαλεντίνου και όταν έχασα τον σκύλο μου, επί 10 μέρες μου κρατούσε το χέρι, χωρίς να χρειάζεται να πει τίποτα άλλο.
Gilda, είναι battle of wills. Προσπάθησε για ένα διάστημα να κάνεις την καρδιά σου πέτρα και να μην κάνεις καθόλου δουλειές (ή όσες αυτός). Ρίξτο σε φόρτο εργασίας. Κάποια στιγμή δεν θα αντέξει την ακαταστασία και θα αρχίσει να κάνει πράγματα. Ο λόγος που οι περισσότεροι άντρες δεν κάνουν, είναι γιατί αντέχουν περισσότερο mess από τη μέση γυναίκα, οπότε πριν φτάσουν σε αυτό το σημείο, έχει ήδη καθαρίσει η γυναίκα, γιατί τη νοιάζει περισσότερο.
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμβουλή σου. Το έκανα μία φορά. Δεν έπιασε. Αντέχει περισσότερο από εμένα. Το χω φιλοσοφήσει αλλιώς. Ξέρω πως εγώ σε καμία περίπτωση δεν είμαι τέλεια. Ε, ας είναι αυτό ενα από τα δικά του ελαττώματα. Με ενοχλεί, γκρινιάζω, αλλά το τέλειο δεν υπάρχει. Έχει τόσα άλλα χαρίσματα που μπορώ αυτό να το κάνω γαργάρα.
Κοπελα καλε ειναι! Κακομοιρουλα!
Ναι καλέ, κοπέλα είμαι..
Χωρίς παρεξήγηση κιόλας, αλλά είναι παράσιτο! Ως άνεργος οφείλει να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού..... Αλλά αλλιώς τον έμαθε η μανούλα του.....
Εδώ θα διαφωνήσω τελείως μαζί σου. Δεν θεωρώ καθόλου ότι είναι παράσιτο. Δεν μιλάω ως θιγμένη αρραβωνιάρα τώρα, καμία σχέση. Απλά δεν θεωρώ ότι πρέπει να τιμωρούμε τους άνεργους, ή να τους θυμίζουμε ότι "κάθονται" όλη μέρα. Θα μου άρεσε πολύ να βοηθούσε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάω και θα τον τσιγκλάω ότι επειδή είναι άνεργος, πρέπει να κάνει φασίνα. Ίσα ίσα πιστεύω πως αυτή είναι η φάση που χρειάζεται στήριξη, να μη νιώθει ο άλλος ότι έχασε τα γαλόνια του επειδή δεν εργάζεται. Πιστεύω δηλαδή πως είναι σημαντικότερο να τον στηρίξω εγώ ψυχολογικά σ' αυτή τη φάση, παρά να με στηρίξει εκείνος με τις δουλειές του σπιτιού.
Δηλαδή ο άνεργος πρέπει να κάνει τα πάντα, επειδή είναι άνεργος. Εντάξει, αλλά ας τον πληρώνει η γυναίκα του. Όπως ακριβώς γίνεται σε μερικές παλιές οικογένειες. Ο άντρας φέρνει τα λεφτά και η γυναίκα κάνει τα οικιακά. Έτσι και τώρα. Η γυναίκα πληρώνει, ο άντρας κάνει τα οικιακά.
Ο δικός μου έχει ελεύθερο επάγγελμα που αυτή τη στιγμή έχει πληγεί πολύ. Ασχολείται με κατασκευές ακινήτων. Παρόλο που η οικοδομή τώρα έχει "κάτσει", εκείνος εξακολουθεί να φέρνει το ψωμί στο σπίτι. Και να μην το έφερνε όμως, δεν θα χε σημασία για μένα.
Μιλάμε για το άτομο που χρησιμοποιούσε πλαστικά πιάτα/ποτήρια/πηρούνια και έτρωγε μόνο κονσέρβες και delivery όσο ήταν μόνος του για για να μην πλένει πιάτα? Που σφουγγάριζε (όταν θα πήγαινα σπίτι μόνο, για να το δω καθαρό) με αναλογία 1 νερό 1 χλωρίνη, δεν ξέπλενε κουβά/σφουγγαρίστρα και πιτσίλαγε πάνω του το υγρό, με αποτέλεσμα να κάνει όλα τα ρούχα με βούλες? Εβαζε πλυντήριο και τα άπλωνε 1-2 μέρες μετά με αποτέλεσμα να σαπίζουν όλα τα ρούχα και να βρωμάνε μούχλα? Αυτά επί περίπου 5 χρόνια έτσι...Ο άνθρωπος απλά "δεν το'χει".
Πω πω βρε Christinelle μου, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κατά τη γνώμη μου καλά κάνεις. Νομίζω ζούμε την ίδια φάση. Δεν μας αρέσει το να τα κάνουμε όλα εμείς, αλλά κάπως το έχουμε αποδεχτεί και ζούμε με αυτό. Στο δικό μας σπίτι γίνεται το εξής. Εκείνος δεν κάνει δουλειές. Εγώ δεν τις κάνω κάθε μέρα. Καθαρίζω μόνο τις Κυριακές. Το σπίτι μένει απόλυτα καθαρό για πολύ λίγο, μέχρι την Τρίτη ας πούμε. Μετά εναι τακτοποιημένο, αλλά όχι καθαρό. Έχει σκονη κτλ. Ε ο καλός μου δεν μου λέει τίποτα. Δεν μπορεί να μου πει τίποτα, γιατί σκίζομαι στη δουλειά. Εκείνος κανει πως δεν βλέπει ότι το σπίτι έχει σκόνη, εγώ κάνω πως δεν βλέπω ότι δεν σηκώνει το χεράκι του να βοηθήσει, και είμαστε μια χαρά. Το ξαναλέω, κανείς δεν είναι τέλειος..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παντρεύτηκες από έρωτα ε; Κακομοιρούλη...
Από τι άλλο μπορεί να παντρευτεί κανείς? Από συμφέρον?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παρ όλα αυτά όμως, εγώ κάνω και τις δουλειές. Tragic!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.