Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
14-03-12
14:49
"Έριξες μολότωφ μέσα στα αισθήματά μου,
και άρχισε να λιώνει και να φλέγεται η καρδιά μου!
Και οι μπάτσοι αμέσως τρέξαν για να δούνε τι συμβαίνει,
εγώ καιγόμουν και αυτοί κοιτούσαν σαν χαμένοι!"
"Και θα ΄ρθεις να μου πεις...
μια μέρα με κρύο...
πως έχει σβήσει η φωτιά και στη δική σου γωνιά δεν χωράμε και οι δύο...
πως δεν ήμουν εκεί...
και πως είχα ξεχάσει...
πάντα με λογική έβαζες μια τιμή και ήταν όλα εντάξει!"
"Και θα σου πω για όσους μ'έχουν ξεχάσει,
και πόσο μόνος νιώθω αυτόν τον καιρό,
για τα μεγάλα λάθη που έχω κάνει,
και για τον λόγο που σε θέλω εδώ!
Και θα σου πω πόσο πολύ σ'έχω ανάγκη,
και πως συνήθισα στα δύσκολα να ζω,
και θα σου πω πόσο πολύ σ'έχω ανάγκη,
και πως κρατιέμαι να μην πέσω στο κενό!"
"Και τα Βαλκάνια να καίγονται-μάγισσα!-στο πέρασμά σου,
και τα ψηλότερα κατάρτια που ναυάγησαν,στη θάλασσά σου!"
"Όσο για μένα,να μη φοβάσαι,
γιατί θα μείνω πάντα νέος στην καρδιά!
Έχω αντέξει,σ'αυτή τη φάση,
γιατί γουστάρω όπως γούσταρα παλιά!"
"Δεν θα 'σαι δω όταν πονάω...
δεν θα 'μαι εκεί όταν πονάς...
και εδώ που τώρα βλέπεις στάχτες,κάποτε έβλεπες φωτιά...
όχι δεν γίνεται στο λέω!"
"Ξυπνάτε...πεθαίνω!Ξυπνάτε...ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ!"
"Το κόμμα θέλει το κάλο μου,παρωπίδες στο μυαλό μου...Ποτέ!ΠΟΤΕ!"
"Σήκω και χόρεψε...
τη μουσική του διαβόλου...
δεν μας καταλαβαίνουνε...
οι μεγάλοι εμάς μωρό μου!"
"Μία σφαίρα για τον φασίστα,μία σφαίρα για τον Μελίστα!"
"Δυό δευτερόλεπτα σου 'μείναν,
να αναπνεύσεις το οξυγόνο μιας στερνής αυγής...
δυό δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά!"
"Όμως λατρεύεις τις φορές...
που πολεμούσες με τα γόνατα σκισμένα...
κρατώντας ξύλινα σπαθιά...
μέσα σε σπίτια στοιχειωμένα..."
"Σταμάτα να μιλάς για θάνατο,μωρό μου...
δεν το νιώθεις,αυτή η νύχτα είναι διαφορετική!
Άκου τα ανήσυχα βήματα κάτω στον δρόμο...
άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή!
Γιατί απόψε η Επανάσταση αρχίζει!
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη!
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη!
Και όσο γι'αύριο,δεν με νοιάζει τι θα γίνει!
Ίσως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι,
ίσως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη,
ίσως κείτομαι στον δρόμο,νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ'τα γκλομπς,
μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ'τον γάντζο στο ταβάνι!
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος!"
"Δεν ήταν μόνος αυτός που πυροβόλησε.
Είχε μαζί του,και άλλους αφανείς δήμιους.
Είχε μαζί του τους ενάρετους.
Είχε μαζί του τους έντιμους.
Είχε μαζί του τους ηθικούς.
Είχε μαζί του τους δίκαιους.
Είχε μαζί του τους φιλήσυχους.
Οι δήμιοι είναι αθώοι!Οι ένοχοι νεκροί!
Εκδίκηση!"
"Ηρωες,απαρτα βουνά,
ήρωες με δωδεκά ζωές...
κάστρα του Ολύμπου και του Πάρνασσου φαντάσματα,
ήρωες μες στα χαλάσματα!
Αίματα,κόκκινο νερό,
αίματα ποτάμι βούερο,
πυρ στην Αλάμανα,
και φωτιά στον Γοργοπόταμο...
και φωτιά στον Γοργοπόταμο!"
και άρχισε να λιώνει και να φλέγεται η καρδιά μου!
Και οι μπάτσοι αμέσως τρέξαν για να δούνε τι συμβαίνει,
εγώ καιγόμουν και αυτοί κοιτούσαν σαν χαμένοι!"
"Και θα ΄ρθεις να μου πεις...
μια μέρα με κρύο...
πως έχει σβήσει η φωτιά και στη δική σου γωνιά δεν χωράμε και οι δύο...
πως δεν ήμουν εκεί...
και πως είχα ξεχάσει...
πάντα με λογική έβαζες μια τιμή και ήταν όλα εντάξει!"
"Και θα σου πω για όσους μ'έχουν ξεχάσει,
και πόσο μόνος νιώθω αυτόν τον καιρό,
για τα μεγάλα λάθη που έχω κάνει,
και για τον λόγο που σε θέλω εδώ!
Και θα σου πω πόσο πολύ σ'έχω ανάγκη,
και πως συνήθισα στα δύσκολα να ζω,
και θα σου πω πόσο πολύ σ'έχω ανάγκη,
και πως κρατιέμαι να μην πέσω στο κενό!"
"Και τα Βαλκάνια να καίγονται-μάγισσα!-στο πέρασμά σου,
και τα ψηλότερα κατάρτια που ναυάγησαν,στη θάλασσά σου!"
"Όσο για μένα,να μη φοβάσαι,
γιατί θα μείνω πάντα νέος στην καρδιά!
Έχω αντέξει,σ'αυτή τη φάση,
γιατί γουστάρω όπως γούσταρα παλιά!"
"Δεν θα 'σαι δω όταν πονάω...
δεν θα 'μαι εκεί όταν πονάς...
και εδώ που τώρα βλέπεις στάχτες,κάποτε έβλεπες φωτιά...
όχι δεν γίνεται στο λέω!"
"Ξυπνάτε...πεθαίνω!Ξυπνάτε...ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ!"
"Το κόμμα θέλει το κάλο μου,παρωπίδες στο μυαλό μου...Ποτέ!ΠΟΤΕ!"
"Σήκω και χόρεψε...
τη μουσική του διαβόλου...
δεν μας καταλαβαίνουνε...
οι μεγάλοι εμάς μωρό μου!"
"Μία σφαίρα για τον φασίστα,μία σφαίρα για τον Μελίστα!"
"Δυό δευτερόλεπτα σου 'μείναν,
να αναπνεύσεις το οξυγόνο μιας στερνής αυγής...
δυό δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά!"
"Όμως λατρεύεις τις φορές...
που πολεμούσες με τα γόνατα σκισμένα...
κρατώντας ξύλινα σπαθιά...
μέσα σε σπίτια στοιχειωμένα..."
"Σταμάτα να μιλάς για θάνατο,μωρό μου...
δεν το νιώθεις,αυτή η νύχτα είναι διαφορετική!
Άκου τα ανήσυχα βήματα κάτω στον δρόμο...
άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή!
Γιατί απόψε η Επανάσταση αρχίζει!
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη!
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη!
Και όσο γι'αύριο,δεν με νοιάζει τι θα γίνει!
Ίσως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι,
ίσως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη,
ίσως κείτομαι στον δρόμο,νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ'τα γκλομπς,
μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ'τον γάντζο στο ταβάνι!
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος!"
"Δεν ήταν μόνος αυτός που πυροβόλησε.
Είχε μαζί του,και άλλους αφανείς δήμιους.
Είχε μαζί του τους ενάρετους.
Είχε μαζί του τους έντιμους.
Είχε μαζί του τους ηθικούς.
Είχε μαζί του τους δίκαιους.
Είχε μαζί του τους φιλήσυχους.
Οι δήμιοι είναι αθώοι!Οι ένοχοι νεκροί!
Εκδίκηση!"
"Ηρωες,απαρτα βουνά,
ήρωες με δωδεκά ζωές...
κάστρα του Ολύμπου και του Πάρνασσου φαντάσματα,
ήρωες μες στα χαλάσματα!
Αίματα,κόκκινο νερό,
αίματα ποτάμι βούερο,
πυρ στην Αλάμανα,
και φωτιά στον Γοργοπόταμο...
και φωτιά στον Γοργοπόταμο!"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
29-02-12
15:35
"Χάνω συχνά τον έλεγχο το ξέρω,
πρέπει να βρω ξανά τον έλεγχό μου,
είμαι χαμένος από χέρι το ξέρω,
ζήσε μωρό μου...ζήσε μωρό μου..."
"Όταν ο κλόουν του τσίρκου,αυτοκτόνησε πάνω στη σκηνή,όλοι το νόμισαν μέρος του σόου και γέλασαν ακόμα πιο πολύ..."
"Ίσως...να μην είναι μόνο ο μπάτσος ο εχθρός...ίσως όχι η ανεργία,η εξουσία,τα σχολεία,ίσως όχι ο στρατός...ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός...να 'ναι η φριχτή ασημαντότητα που χαρακώνει την ψυχή σου...ναι 'ναι η φριχτή ασημαντότητα...στην αποξένωση της μεγαλούπολης"
"Λευκή...είναι η άρια φυλή...η σιωπή...το ψύχος,το χιόνι,τα λευκά κελιά,οι άσπρες ρόμπες των γιατρών,τα νεκροσέντονα,η ηρωίνη...αυτά λίγο πρόχειρα,για την αποκατάσταση του μαύρου"
"Σακάτεμένος ήτανε και πόναγε για 'κείνη...
στο τέλος ετρελάθηκε και πέθανε για 'κείνη...
μη νομίζεις,δεν ήταν γυναίκα...
μη νομίζεις...ήταν ηρωίνη..."
"Μαύρα κελιά στιγματισμένα,
με δάντικες φιγούρες ξεχασμένες,
μάτια ριγμένα στο κενό,
το μίσος,ο πόνος,η έλλειψη,
χωρίς ελπίδα για ζωή,
επικαλούνται τον θάνατο...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ!"
"Σαν ρομπότ είναι οι μπάτσοι,
σίγουρα όλοι είναι τσάτσοι!
Μα από πάνω βρίσκονται άλλοι,
οι φονιάδες οι μεγάλοι!"
πρέπει να βρω ξανά τον έλεγχό μου,
είμαι χαμένος από χέρι το ξέρω,
ζήσε μωρό μου...ζήσε μωρό μου..."
"Όταν ο κλόουν του τσίρκου,αυτοκτόνησε πάνω στη σκηνή,όλοι το νόμισαν μέρος του σόου και γέλασαν ακόμα πιο πολύ..."
"Ίσως...να μην είναι μόνο ο μπάτσος ο εχθρός...ίσως όχι η ανεργία,η εξουσία,τα σχολεία,ίσως όχι ο στρατός...ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός...να 'ναι η φριχτή ασημαντότητα που χαρακώνει την ψυχή σου...ναι 'ναι η φριχτή ασημαντότητα...στην αποξένωση της μεγαλούπολης"
"Λευκή...είναι η άρια φυλή...η σιωπή...το ψύχος,το χιόνι,τα λευκά κελιά,οι άσπρες ρόμπες των γιατρών,τα νεκροσέντονα,η ηρωίνη...αυτά λίγο πρόχειρα,για την αποκατάσταση του μαύρου"
"Σακάτεμένος ήτανε και πόναγε για 'κείνη...
στο τέλος ετρελάθηκε και πέθανε για 'κείνη...
μη νομίζεις,δεν ήταν γυναίκα...
μη νομίζεις...ήταν ηρωίνη..."
"Μαύρα κελιά στιγματισμένα,
με δάντικες φιγούρες ξεχασμένες,
μάτια ριγμένα στο κενό,
το μίσος,ο πόνος,η έλλειψη,
χωρίς ελπίδα για ζωή,
επικαλούνται τον θάνατο...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ!"
"Σαν ρομπότ είναι οι μπάτσοι,
σίγουρα όλοι είναι τσάτσοι!
Μα από πάνω βρίσκονται άλλοι,
οι φονιάδες οι μεγάλοι!"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.