mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
27-02-12
04:30
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...
Ξεψάχνισα συρτάρια, να πετάξω όσα παλιώσαν, να κρατήσω τα διαχρονικά. Βρήκα σιντίς ακόμα και κασσέτες(!) προ 10ετίας. Αρχιζα να σκαλίζω. Εβαλα μερικά να παίξουν και μερικά έπαιζαν ακόμα. Μου'ρθαν εικόνες πολύ δυνατές. Ψαχούλεψα κι άλλο και θυμήθηκα! Θυμήθηκα τη μελωδια απο τον Τελευταίο των Μοικανών και με είδα να γράφω κασσέτες στους φίλους μου, να σχεδιάζουμε στα εξώφυλλα των σιντι 3o, στις τσάντες μας με μπλάνκο και πόσκα. Επειτα έψαξα στο φόρουμ μπας και υπάρχει θέμα και ιδού!
Απο τα πιο δυνατά ακούσματα που είχα στην προ-εφηβεία. Στα πάρτυ, στις πλατείες με την παρέα... κι εγω πλατιάζω (...)^^
Λοιπόν. Σήμερα δεν ακούω τέτοια μουσική, δεν την αντέχω, δε μου αρέσει.... ξέρεις.... η μουσική πάει και με τις φάσεις της ζωής.... και με τη μόδα... ήταν της δικής μου γενιάς... και η ηλικία ηθελε εντάσεις... έμεινε όμως το βίωμα.. το ηλεκτρονικό άκουσμα μου είναι πολύ οικείο, μαζί με τις κιθάρες και τα ντραμς της ροκ μουσικής. Διαφορετικοί ηχοι, αλλά μου είναι πολύ οικείοι και δεμένοι. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Ισως εδω να με βοηθούσε ο Δεσμώτης!
Κι έτσι μένουν μερικές μελωδίές, όπως αυτή, που σου φερνουν τέτοιες αναμνήσεις...
απλώς αξέχαστες...
Ξεψάχνισα συρτάρια, να πετάξω όσα παλιώσαν, να κρατήσω τα διαχρονικά. Βρήκα σιντίς ακόμα και κασσέτες(!) προ 10ετίας. Αρχιζα να σκαλίζω. Εβαλα μερικά να παίξουν και μερικά έπαιζαν ακόμα. Μου'ρθαν εικόνες πολύ δυνατές. Ψαχούλεψα κι άλλο και θυμήθηκα! Θυμήθηκα τη μελωδια απο τον Τελευταίο των Μοικανών και με είδα να γράφω κασσέτες στους φίλους μου, να σχεδιάζουμε στα εξώφυλλα των σιντι 3o, στις τσάντες μας με μπλάνκο και πόσκα. Επειτα έψαξα στο φόρουμ μπας και υπάρχει θέμα και ιδού!
Απο τα πιο δυνατά ακούσματα που είχα στην προ-εφηβεία. Στα πάρτυ, στις πλατείες με την παρέα... κι εγω πλατιάζω (...)^^
Λοιπόν. Σήμερα δεν ακούω τέτοια μουσική, δεν την αντέχω, δε μου αρέσει.... ξέρεις.... η μουσική πάει και με τις φάσεις της ζωής.... και με τη μόδα... ήταν της δικής μου γενιάς... και η ηλικία ηθελε εντάσεις... έμεινε όμως το βίωμα.. το ηλεκτρονικό άκουσμα μου είναι πολύ οικείο, μαζί με τις κιθάρες και τα ντραμς της ροκ μουσικής. Διαφορετικοί ηχοι, αλλά μου είναι πολύ οικείοι και δεμένοι. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Ισως εδω να με βοηθούσε ο Δεσμώτης!
Κι έτσι μένουν μερικές μελωδίές, όπως αυτή, που σου φερνουν τέτοιες αναμνήσεις...
απλώς αξέχαστες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.