Cugie
Νεοφερμένος
Η Cugie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 68 μηνύματα.
09-10-11
13:00
[SIZE=+1]Κατερίνα Γώγου[/SIZE]
[SIZE=+1][/SIZE]
[SIZE=+1]Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.[/SIZE]
[SIZE=+1]Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. [/SIZE]
[SIZE=+1]Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς. [/SIZE]
[SIZE=+1]Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και [/SIZE][SIZE=+1]οι φίλοι μου με φοβούνται.[/SIZE]
[SIZE=+1]Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες [/SIZE][SIZE=+1]έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε [/SIZE][SIZE=+1]φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω.[/SIZE]
[SIZE=+1]Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. [/SIZE]
[SIZE=+1]Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε [/SIZE][SIZE=+1]πως είσαι εσύ.[/SIZE]
[SIZE=+1]Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, [/SIZE][SIZE=+1]γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Στο μυαλό είναι ο Στόχος [/SIZE][SIZE=+1]το νου σου ε; [/SIZE]
[SIZE=+1][/SIZE]
[SIZE=+1]Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.[/SIZE]
[SIZE=+1]Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. [/SIZE]
[SIZE=+1]Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς. [/SIZE]
[SIZE=+1]Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και [/SIZE][SIZE=+1]οι φίλοι μου με φοβούνται.[/SIZE]
[SIZE=+1]Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες [/SIZE][SIZE=+1]έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε [/SIZE][SIZE=+1]φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω.[/SIZE]
[SIZE=+1]Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. [/SIZE]
[SIZE=+1]Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε [/SIZE][SIZE=+1]πως είσαι εσύ.[/SIZE]
[SIZE=+1]Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, [/SIZE][SIZE=+1]γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. [/SIZE]
[SIZE=+1]Στο μυαλό είναι ο Στόχος [/SIZE][SIZE=+1]το νου σου ε; [/SIZE]
αξεπέραστη Γώγου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cugie
Νεοφερμένος
Η Cugie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 68 μηνύματα.
04-10-11
16:58
Η Θάλασσα - Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.¨
Ένα πολύ ωραίο ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.¨
Ένα πολύ ωραίο ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cugie
Νεοφερμένος
Η Cugie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 68 μηνύματα.
01-10-11
18:01
Μανόλης Αναγνωστάκης
Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος...
Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τοὺς ἄλλους
Ὅταν ὑπόταξαν τὶς μέρες μας καὶ τὶς κρεμάσανε σὰ δάκρυα
Ὅταν μαζί τους πεθάνανε σὲ μίαν οἰκτρὴ παραμόρφωση
Τὰ τελευταῖα μας σχήματα τῶν παιδικῶν αἰσθημάτων
Καὶ τί κρατᾷ τάχα τὸ χέρι ποὺ οἱ ἄνθρωποι δίνουν;
Ξέρει νὰ σφίγγει γερὰ ἐκεῖ ποὺ ὁ λογισμός μας ξεγελᾷ
Τὴν ὥρα ποὺ ὁ χρόνος σταμάτησε καὶ ἡ μνήμη ξεριζώθηκε
Σὰ μίαν ἐκζήτηση παράλογη πέρα ἀπὸ κάθε νόημα;
(κι αὐτοὶ γυρίζουν πίσω μιὰ μέρα χωρὶς στὸ μυαλὸ μία ρυτίδα
βρίσκουνε τὶς γυναῖκες τους καὶ τὰ παιδιά τους μεγάλωσαν
πηγαίνουνε στὰ μικρομάγαζα καὶ στὰ καφενεῖα τῆς συνοικίας
διαβάζουνε κάθε πρωὶ τὴν ἐποποιία τῆς καθημερινότητας.)
Πεθαίνουμε τάχα γιὰ τοὺς ἄλλους ἢ γιατὶ ἔτσι νικοῦμε τὴ ζωὴ
Ἢ γιατὶ ἔτσι φτύνουμε ἕνα-ἕνα τὰ τιποτένια ὁμοιώματα
Καὶ μία στιγμὴ στὸ στεγνωμένο νοῦ τους περνᾷ μίαν ἡλιαχτίδα
Κάτι σὰ μιὰ θαμπὴ ἀνάμνηση μιᾶς ζωικῆς προϊστορίας.
Φτάνουμε μέρες ποὺ δὲν ἔχεις πιὰ τί νὰ λογαριάσεις
Συμβάντα ἐρωτικὰ καὶ χρηματιστηριακὲς ἐπιχειρήσεις
Δὲ βρίσκεις καθρέφτες νὰ φωνάξεις τ᾿ ὄνομά σου
Ἁπλὲς προθέσεις ζωῆς διασφαλίζουν μίαν ἐπικαιρότητα
Ἀνία, πόθοι, ὄνειρα, συναλλαγές, ἐξαπατήσεις
Κι ἂν σκέφτομαι εἶναι γιατὶ ἡ συνήθεια εἶναι πιὸ προσιτὴ ἀπὸ τὴν τύψη.
Μὰ ποιὸς θὰ ῾ρθεῖ νὰ κρατήσει τὴν ὁρμὴ μιᾶς μπόρας ποὺ πέφτει;
Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος...
Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τοὺς ἄλλους
Ὅταν ὑπόταξαν τὶς μέρες μας καὶ τὶς κρεμάσανε σὰ δάκρυα
Ὅταν μαζί τους πεθάνανε σὲ μίαν οἰκτρὴ παραμόρφωση
Τὰ τελευταῖα μας σχήματα τῶν παιδικῶν αἰσθημάτων
Καὶ τί κρατᾷ τάχα τὸ χέρι ποὺ οἱ ἄνθρωποι δίνουν;
Ξέρει νὰ σφίγγει γερὰ ἐκεῖ ποὺ ὁ λογισμός μας ξεγελᾷ
Τὴν ὥρα ποὺ ὁ χρόνος σταμάτησε καὶ ἡ μνήμη ξεριζώθηκε
Σὰ μίαν ἐκζήτηση παράλογη πέρα ἀπὸ κάθε νόημα;
(κι αὐτοὶ γυρίζουν πίσω μιὰ μέρα χωρὶς στὸ μυαλὸ μία ρυτίδα
βρίσκουνε τὶς γυναῖκες τους καὶ τὰ παιδιά τους μεγάλωσαν
πηγαίνουνε στὰ μικρομάγαζα καὶ στὰ καφενεῖα τῆς συνοικίας
διαβάζουνε κάθε πρωὶ τὴν ἐποποιία τῆς καθημερινότητας.)
Πεθαίνουμε τάχα γιὰ τοὺς ἄλλους ἢ γιατὶ ἔτσι νικοῦμε τὴ ζωὴ
Ἢ γιατὶ ἔτσι φτύνουμε ἕνα-ἕνα τὰ τιποτένια ὁμοιώματα
Καὶ μία στιγμὴ στὸ στεγνωμένο νοῦ τους περνᾷ μίαν ἡλιαχτίδα
Κάτι σὰ μιὰ θαμπὴ ἀνάμνηση μιᾶς ζωικῆς προϊστορίας.
Φτάνουμε μέρες ποὺ δὲν ἔχεις πιὰ τί νὰ λογαριάσεις
Συμβάντα ἐρωτικὰ καὶ χρηματιστηριακὲς ἐπιχειρήσεις
Δὲ βρίσκεις καθρέφτες νὰ φωνάξεις τ᾿ ὄνομά σου
Ἁπλὲς προθέσεις ζωῆς διασφαλίζουν μίαν ἐπικαιρότητα
Ἀνία, πόθοι, ὄνειρα, συναλλαγές, ἐξαπατήσεις
Κι ἂν σκέφτομαι εἶναι γιατὶ ἡ συνήθεια εἶναι πιὸ προσιτὴ ἀπὸ τὴν τύψη.
Μὰ ποιὸς θὰ ῾ρθεῖ νὰ κρατήσει τὴν ὁρμὴ μιᾶς μπόρας ποὺ πέφτει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cugie
Νεοφερμένος
Η Cugie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 68 μηνύματα.
17-09-11
17:13
Το παράπονο-Οδυσσέας Ελύτης
Εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω.
Άλλα είν' εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα .
Άλλα είν' εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα .
Στ' αληθινά στα ψεύτικα, το λέω και τ' ομολογώ
Σαν να 'μουν άλλος
κι όχι εγώμες στη ζωή πορεύτηκα
Σαν να 'μουν άλλος
κι όχι εγώμες στη ζωή πορεύτηκα
Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν τα κυνηγά
Πάντα
πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει
υ.γ.απ'τα πιο ωραία ποιήματα που έχουν γραφτεί στη νέα ελληνική
Πάντα
πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει
υ.γ.απ'τα πιο ωραία ποιήματα που έχουν γραφτεί στη νέα ελληνική
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.