zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
19-09-11
23:01
Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας - Μάρκος και Άννα
Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα
Θα φύγει κάποτε θα φύγει
Της συνοικίας το αστέρι
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει
Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του
Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρεί τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία
Το φεγγάρι μια μπάλα στ' ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ' αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ' ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει
Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή (gay) με πάθος τον κοιτάζει
Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιος είναι ο δρόμος για τ' αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα
Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ' ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει
Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ' τον ώμο
Μ' ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται
Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι
Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα
Θα φύγει κάποτε θα φύγει
Της συνοικίας το αστέρι
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει
Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του
Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρεί τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία
Το φεγγάρι μια μπάλα στ' ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ' αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ' ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει
Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή (gay) με πάθος τον κοιτάζει
Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιος είναι ο δρόμος για τ' αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα
Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ' ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει
Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ' τον ώμο
Μ' ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται
Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
17-09-11
19:03
Φίλιππος Πλιάτσικας - Αν σ'ονειρευτώ
Βλέπουν τα μάτια πιο καλά αν τα κρατάω κλεισμένα,
όλα τριγύρω αδιάφορα απ' το πρωί ως το βράδυ
Μα όταν κοιμάμαι στα όνειρα, κοιτάνε μόνο εσένα
και με το μαγικό τους φως διαλύουν το σκοτάδι
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε της μέρας τα παλάτια
Τι αιμοβόρος τύραννος που έγινε ο χρόνος,
των μακρινών αιώνων του τις ώρες θα ρωτάω
Θέλω καλή απάντηση κι όσο όσο την πληρώνω
Ο έρωτας ακούει με τα μάτια, γι ' αυτό κουφός είμαι και μόνος
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε της μέρας τα παλάτια
Βλέπουν τα μάτια πιο καλά αν τα κρατάω κλεισμένα,
όλα τριγύρω αδιάφορα απ' το πρωί ως το βράδυ
Μα όταν κοιμάμαι στα όνειρα, κοιτάνε μόνο εσένα
και με το μαγικό τους φως διαλύουν το σκοτάδι
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε της μέρας τα παλάτια
Τι αιμοβόρος τύραννος που έγινε ο χρόνος,
των μακρινών αιώνων του τις ώρες θα ρωτάω
Θέλω καλή απάντηση κι όσο όσο την πληρώνω
Ο έρωτας ακούει με τα μάτια, γι ' αυτό κουφός είμαι και μόνος
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε της μέρας τα παλάτια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zaxir18
Νεοφερμένος
Η Όλγα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 39 μηνύματα.
15-09-11
14:00
ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ - ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ
Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροϊζουν αγγίγματα
Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει
Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροϊζουν αγγίγματα
Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.