pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Η pop corn αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,161 μηνύματα.
27-06-11
16:19
Εμένα, Isi, μου αρέσει γιατί μου θυμίζει ένα ποίημα που αγαπώ:View attachment 38808
Μια φωτογραφία που υποπτεύομαι ότι μόνο σε μένα λέει κάτι.
Πρόκειται για το φως του φεγγαριού μέσα σε ένα μεταλλικό τάσι.
Σελήνη, να'ναι αλήθεια ότ' είσαι απο ασήμι;
Κι όλοι αυτοί που στο βελούδο της προθήκης στέκονται
Αρθρώνοντας ψιθύρους αισθημάτων
Άραγε
Σε ρίχνουνε στο τάσι του ματιού ζυγίζοντας
Βάρη κι αξίες;
Δε βρίσκω άλλη εξήγηση. Πώς μαγνητίζεις
Τον πόθο της απόκτησης και αλλοπαρμένοι
Ανοίγουν τις κουρτίνες βιαστικά ή απ' το μπαλκόνι
Ορμάνε να σε ιδούν. Ουράνια δόκανα
Στην έχουνε στημένη. Κι έχουνε στείλει δυο αρκούδες να
οσμίζονται
Τα βήματά σου. Πρόσεξε
Το βέλος του Τοξότη, φυλάξου απ' το φαρμάκι του Σκορπιού.
Σελήνη, θαναι αλήθεια ότ' είσαι απο ασήμι. Δέξου το
Πως μόνο εκείνο που μπορεί να πουληθεί έχει τιμή και είναι
Απ' όλους σεβαστό. Απ' όλους μας τιμώνται οι πουλημένοι.
Διάβολε
Δέκα χιλιάδες στίχοι έχουν γραφτεί για σένανε
Κι ούτε για δείγμα ένας που να πει
Τα στοιχειώδη. Ούτ' ένας αργυραμοιβός που να τολμήσει
Ξεκάθαρα μια προσφορά. Το απρόσιτο μένει συχνά στο ράφι
Κι ας το ορέγονται.
Κάνε λοιπόν εσύ το πρώτο βήμα
Τώρα που ολόκληρη σε βλέπω κι αυγωμένη
Γιατί απ' αύριο θα αρχίσεις να φυραίνεις κι έπειτα
Ποιος θα βρεθεί τα ωραία λεφτά του να πετάξει
Για το ασήμι σου
Το σώμα σου
Το εφήμερο
Το ελλιποβαρές.
Κι όλοι αυτοί που στο βελούδο της προθήκης στέκονται
Αρθρώνοντας ψιθύρους αισθημάτων
Άραγε
Σε ρίχνουνε στο τάσι του ματιού ζυγίζοντας
Βάρη κι αξίες;
Δε βρίσκω άλλη εξήγηση. Πώς μαγνητίζεις
Τον πόθο της απόκτησης και αλλοπαρμένοι
Ανοίγουν τις κουρτίνες βιαστικά ή απ' το μπαλκόνι
Ορμάνε να σε ιδούν. Ουράνια δόκανα
Στην έχουνε στημένη. Κι έχουνε στείλει δυο αρκούδες να
οσμίζονται
Τα βήματά σου. Πρόσεξε
Το βέλος του Τοξότη, φυλάξου απ' το φαρμάκι του Σκορπιού.
Σελήνη, θαναι αλήθεια ότ' είσαι απο ασήμι. Δέξου το
Πως μόνο εκείνο που μπορεί να πουληθεί έχει τιμή και είναι
Απ' όλους σεβαστό. Απ' όλους μας τιμώνται οι πουλημένοι.
Διάβολε
Δέκα χιλιάδες στίχοι έχουν γραφτεί για σένανε
Κι ούτε για δείγμα ένας που να πει
Τα στοιχειώδη. Ούτ' ένας αργυραμοιβός που να τολμήσει
Ξεκάθαρα μια προσφορά. Το απρόσιτο μένει συχνά στο ράφι
Κι ας το ορέγονται.
Κάνε λοιπόν εσύ το πρώτο βήμα
Τώρα που ολόκληρη σε βλέπω κι αυγωμένη
Γιατί απ' αύριο θα αρχίσεις να φυραίνεις κι έπειτα
Ποιος θα βρεθεί τα ωραία λεφτά του να πετάξει
Για το ασήμι σου
Το σώμα σου
Το εφήμερο
Το ελλιποβαρές.
Αντώνη Φωστιέρη, "Στην αργυρή Σελήνη"
Το Θα και το Να του Θανάτου (ποιητική συλλογή)
Το Θα και το Να του Θανάτου (ποιητική συλλογή)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Η pop corn αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,161 μηνύματα.
11-06-11
16:37
Εύστοχα τα σχόλια σου και στις 2 περιπτώσεις και θα συμφωνήσω.Και στις δύο βλέπω μια προσπάθεια να κάνεις ένα κοινωνικό σχόλιο...αλλά για μένα δε τα έχεις καταφέρει καλά.
Η πρώτη εχει πολύ οπτικό θόρυβο (βλέπε αμαξι που μπαινει ατσούμπαλα μες στη φώτο κα..).Για να σου πω την αλήθεια δεν είχες και πολύ καλά υλικά για να φτιάξεις μια ίσως πιο ''καλή'' φώτο... ή τουλάχιστον δεν τα διαχειρίστηκες αρκετά καλά. Δεν θα τη κρατούσα.
Στη δεύτερη ενώ εδώ έχεις αρκετά καλά ''υλικά'' δεν τα διαχειρίστηκες σωστά. Επρεπε να πλησιασεις πιο κοντά , έτσι δεν θα είχες τα κλαδιά αυτά να μπαίνουν μες στη μέση και να δίνουν την αίσθηση οτι κοιτάς από την κλειδαρότρυπα τη σκηνή. Επίσης είναι αρκετά κουνημένη...ίσως με κανενα φίλτρο να τη βελτιώσεις λίγο.
Κατα τα άλλα μ'αρεσει που την άφησες έγχρωμη(ίσως αν εφτιαχνες λίγο τα χρωματα να ήταν καλύτερη) και μ'αρέσει η σκηνή που έπιασες!Οι δύο παππούδες που κοιτάζουν με μισό μάτι τους δυο ανθρώπους που δεν είναι ''καθωσπρέπει πολίτες'' είναι όλο το ζουμί της φώτο.
Ελπίζω να σε βοήθησα...(εννοειται οτι είναι μόνο η γνώμη μου και δεν είναι αναγκη να τα πάρεις στα σοβαρα όλα αυτά που σου είπα γιατί παίζει να είναι σύλλαθος).Καλή συνέχεια!: )
Αυτό που είχα στο μυαλό μου όταν τράβαγα την πρώτη φωτογραφία ήταν να δείξω την "αντίθεση" ανάμεσα στο σύνθημα που είναι στον τοίχο (όχι στην εμπορευματοποίηση) και στην διαφήμιση του εμπορεύματος που είναι δίπλα (διαφήμιση-->αγορά). Αυτή ήταν η ιδέα. Βέβαια, όπως είπες, το αυτοκίνητο, η κολώνα, τα άλλα συνθήματα κουράζουν και μου χαλάνε την εικόνα.
Στην δεύτερη, το "κούνημα" και η απόσταση οφείλονται στην βιασύνη μου να τραβήξω χωρίς να με δουν. Αυτό το προβληματάκι με τη βιασύνη μην με δουν το έχω γενικά όταν τραβάω ανθρώπους στο δρόμο. ...
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.